Να 'τανε το '21 όπως στη χούντα...

Τα Γλυπτά του Παρθενώνα, όπως άλλωστε κάθε έργο τέχνης λιγότερο ή περισσότερο σημαντικό, δεν ανήκουν ούτε στο δημιουργό τους ούτε σε ένα λαό, αλλά στην ανθρωπότητα. Φυσικά και δεν συνηγορώ υπέρ τής κατάργησης των πνευματικών δικαιωμάτων ή της απαξίωσης της βούλησης του όποιου καλλιτέχνη να επιθυμεί να εκφράζει και την πατρίδα του μέσα από τις δημιουργίες του. Στο τέλος τής ημέρας, όμως, ένα έργο τέχνης που περιορίζεται σε γεωγραφικά όρια κινδυνεύει να χαρακτηριστεί αυτιστικό κι ασήμαντο για την ανθρώπινη εξέλιξη...

Αν θέλουμε πράγματι την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα, αυτό δεν μπορεί να γίνει με την επίκληση του πατριωτισμού, αλλά του διεθνούς δικαίου που απαγορεύει την κλοπή αρχαιοτήτων κι όχι μόνο. Από τη στιγμή, μάλιστα, που εδώ και δέκα χρόνια λειτουργεί στην ελληνική πρωτεύουσα ένα από τα καλύτερα μουσεία τής Ευρώπης, αυτό της Ακρόπολης, έχουμε κάθε δικαίωμα να υποστηρίζουμε πως διαθέτουμε και το χώρο για να τα φιλοξενήσουμε. Το σημαντικότερο, όμως, επιχείρημα υπέρ μας είναι η φυσική γειτνίαση με τον ίδιο τον Ιερό Βράχο, που καθιστά την εμπειρία θέασης των Καρυάτιδων, για παράδειγμα, πολύ διαφορετική από την αντίστοιχη στο Βρετανικό Μουσείο...

Για όλα αυτά και για πολλά ακόμα ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει το δικαίωμα, όπως δεν το είχε και για το Μακεδονικό, να απεμπολεί την εθνική γραμμή δίχως καν προηγούμενη συνεννόηση με τους πολιτικούς αρχηγούς. Είναι, άλλωστε, και ζήτημα τιμής για ένα έθνος που θέλει να γιορτάσει την εθνική του παλιγγενεσία σε δύο χρόνια από τώρα αυτό να μην γίνει με την αναγνώριση κυριότητας σε μια αποικιοκρατική δύναμη. Φαίνεται, όμως, πως ο πρωθυπουργός αντιλαμβάνεται την επέτειο των 200 χρόνων από το 2021 όπως και οι χουντικοί τις γιορτές στο Παναθηναϊκό Στάδιο, ως κιτς δηλαδή εθνικιστικό υπερθέαμα για το πόπολο την ώρα που θα του παίρνει το ψωμί από το τραπέζι...