Αν ο Κασσελάκης είναι το τέλος της πολιτικής, καλώς να τελειώσει...

Όποιος ήταν παρών στην κοινή εμφάνιση Κασσελάκη- Ανδρουλάκη στην κατάθεση στεφανιού στη Θεσσαλονίκη για τον ποντιακό ελληνισμό δεν χρειάζεται επιπλέον επιχειρήματα για να πειστεί για το ποιος θα είναι δεύτερος και ποιος τρίτος. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ χαιρετούσε ακόμα και τις καρέκλες, προσεγγίζοντας ο ίδιος τους πολίτες. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, πάλι, στεκόταν ακίνητος και δεν μιλούσε  σε κανέναν, ακόμα και σε όσους μπήκαν στον κόπο να ασχοληθούν μαζί του.,,

Είναι ο Κασσελάκης ο δαίμονας που θα καταστρέψει ένα πολιτικό σύστημα που, κατά τα άλλα, λειτουργεί σαν ρολόι; Είναι μόνο μία ρηχή επικοινωνιακή μηχανή όταν οι άλλοι παράγουν τη μία πολιτική μετά την άλλη; Είναι, εν τέλει, το τέλος τής πολιτικής που μετατρέπεται σε ένα μεταπολιτικό σόου που δεν απαντά στις ανάγκες των πολιτών;...

Όχι κυρίες και κύριοι. Το μεγάλο όπλο Κασσελάκη δεν είναι ούτε η επικοινωνιακότητα ούτε η εξωτερική του εμφάνιση ούτε ότι είναι νέος κι άφθαρτος. Αυτά τα χαρίσματα μπορεί να τα έχει και μία μέση τηλεπερσόνα. 

Το μεγάλο ατού Κασσελάκη είναι η ενσυναίσθηση, η ικανότητά του να αντιλαμβάνεται την πικρία, τον πόνο και την αγανάκτηση χωρίς να υπεξαιρεί προσωπικά δεδομένα. Αν αυτό λέγεται τέλος τής πολιτικής, καλώς να τελειώσει. Μοιάζει πλέον πολύ παρωχημένη...