Όσοι τρέχουν το μαραθώνιο σαν κατοστάρι λέγονται λαγοί...

Ο Αλ. Τσίπρας ζητά, έτσι γενικώς κι αορίστως, να αφήσουμε τις αφαιρέσεις και τις διαιρέσεις και να πιάσουμε τις προσθέσεις και τους πολλαπλασιασμούς όπως συνέβη στη Γαλλία. Ο επικεφαλής, ωστόσο, του Νέου Λαϊκού Μετώπου, Ζαν Λικ Μελανσόν, τον έχει αποκηρύξει από το 2015 και την "kolotoumpa", άρα μάλλον δεν κατατάσσει τον πρώην πρωθυπουργό στις προοδευτικές δυνάμεις. Γιατί το αναφέρω; Γιατί το να πάρουμε το γαλλικό μοντέλο και να το "φωτοτυπήσουμε" αυτούσιο στην ελληνική πραγματικότητα μπορεί να εμπεριέχει εκπλήξεις καθόλου ευχάριστες σε όσους αναζητούν να ανασυρθούν από την πολιτική αποστρατεία στην οποία με δικά τους λάθη περιέπεσαν...

Το αποτέλεσμα των γαλλικών ευρωεκλογών έδειχνε μια Λε Πεν επελαύνουσα προς την κατάληψη της εξουσίας. Το αντίστοιχο ελληνικό έναν Μητσοτάκη σε αποδρομή και μια ακροδεξιά ενισχυμένη μεν αλλά με ηγέτες κλόουν που δεν μπορούν να συγκινήσουν την κοινωνική πλειοψηφία. 

Για να μην αναφερθώ στο διαφορετικό εκλογικό σύστημα- πλειοψηφικό με δύο γύρους- στη Γαλλία που καθιστά αναπόφευκτες τις εκλογικές συμμαχίες. Επιπλέον, εκεί έγιναν βουλευτικές εκλογές τρεις εβδομάδες μετά τις ευρωεκλογές, ενώ στην Ελλάδα θα γίνουν σε τρία χρόνια...

Κι αν ο Μητσοτάκης προκηρύξει εκλογές σε 20 ημέρες; Τότε ναι, να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι Κασσελάκης- Ανδρουλάκης- Κωνσταντοπούλου για να καταρτίσουν ένα κοινό πρόγραμμα δέκα σημείων, με κοινό ψηφοδέλτιο και κοινό υποψήφιο πρωθυπουργό. Αλίμονο όμως αν τρέξουμε τα πρώτα μέτρα τού μαραθώνιου σαν να είναι κατοστάρι. Και την εκλογική δυναμική θα απωλέσουμε και σε προχειρότητες θα καταλήξουμε. Εκτός κι αν αυτή είναι η επιδίωξη όσων τους έχει πιάσει ετεροχρονισμένα το μαράζι για την ενότητα της κεντροαριστεράς...