Πέμπτη 21 Μαΐου 2009

Θα ψηφίσω Οικολόγους Πράσινους!


Θα ψηφίσω Οικολόγους Πράσινους στις ευρωεκλογές! Δεν είμαι μέλος τους, όπως δεν υπήρξα ποτέ μέλος οποιουδήποτε κόμματος. Εχω τις αριστερές πολιτικές μου απόψεις, ούτε θέλω, όμως, να τις επιβάλλω σε όποιους πιθανούς "συντρόφους", ούτε, από την άλλη, και να υποχρεώνομαι να υπερασπίζω μια πολιτική γραμμή την οποία μπορεί και να μην ασπάζομαι...
Θα ψηφίσω Οικολόγους Πράσινους συνειδητά κι όχι για να διαμαρτυρηθώ για την πολιτική των άλλων κομμάτων. Παρακολουθώ την πολιτική σκέψη και τις πρωτοβουλίες τους εδώ και πολύ καιρό, πριν γίνουν "τρέντι" για τα μέσα ενημέρωσης. Αρκετές, αν όχι πολλές, από τις απόψεις τους τόσο για θέματα περιβάλλοντος όσο και για ζητήματα γενικότερης πολιτικής με βρίσκουν σύμφωνο. Εκτιμώ, επίσης, το ότι δεν έχουν μοιράσει ηγετικά πόστα. Εχουν μια εκτελεστική γραμματεία που ανανεώνεται, νομίζω, κάθε χρόνο κι αυτό είναι.
Καταλαβαίνω την πολεμική των άλλων κομμάτων, κυρίως του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, το τελευταίο διάστημα σε βάρος των Πράσινων. Το ίδιο κάνουν τόσα χρόνια κι έναντι των μεγάλων. Η πολιτική τους είναι "καλύτερα να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, γιατί έτσι μπορούμε να πάρουμε κι εμείς μερικές ψήφους". Πολιτική τους είναι το όχι. Το ΚΚΕ επιμένει στην αποτυχημένη δικτατορία του προλεταριάτου. "Λυπάμαι", αλλά μπορούμε να φτάσουμε στον κομμουνισμό και χωρίς το κόμμα-μπαμπούλα, οι πρακτικές του οποίου στην ανατολική Ευρώπη κι αλλού θύμιζαν περισσότερο φασισμό. Οσο για το ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν θεωρήσω την άρνησή του για τα πάντα αγνή, δε μπορώ να εμπιστευτώ ένα κόμμα με τη νοοτροπία 15χρονου εξεγερμένου έφηβου. Προς αποφυγή παρεξήγήσεων, ένας 15χρονος οφείλει να επαναστατεί απέναντι σε όλα, από ένα κόμμα, όμως, ζητώ μεγαλύτερη ωριμότητα...
Είναι πιθανό, αν θέλετε πολύ πιθανό, οι Οικολόγοι Πράσινοι να αποδειχθούν κατώτεροι των προσδοκιών μου. Από την άλλη, όμως, δεν θεωρώ ούτε την αποχή, ούτε το λευκό, ούτε το άκυρο πολιτική λύση. Εκτός αν όποιος ακολουθεί αυτήν την τακτική είναι έτοιμος να υπερασπιστεί τις αναρχικές αντιλήψεις του στο δρόμο κι όχι με ωχαδερφισμό...

Δεν υπάρχουν σχόλια: