Η δημοκρατία δεν ρίχνει σπαρτιάτες στον Καιάδα...

Είναι όλοι οι ψηφοφόροι των Σπαρτιατών νεοναζί που έχουν στα δωμάτιά τους κρεμασμένες αφίσες τού Χίτλερ, του Γκέμπελς ή του Γκέρινγκ, στον ελεύθερο χρόνο τους ξυλοφορτώνουν εβραίους και κομμουνιστές κι αναζητούν κατάλληλους χώρους για να στήσουν στρατόπεδα συγκέντρωσης; Ισχύει το ίδιο και με κάποιους ψηφοφόρους τής Ελληνικής Λύσης, της Νίκης ή του κόμματος Λατινοπούλου; Ενδεχομένως ναι, ακόμα όμως κι αυτούς η δημοκρατία δεν έχει σε καμία περίπτωση το δικαίωμα να τους κλείνει την πόρτα και να λέει πως δεν τους έχει ανάγκη...

Προφανώς τα κόμματα που ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα από τις ορφανές ψήφους των Σπαρτιατών δεν το κάνουν για τη δημοκρατία, αλλά για να αβγατίσουν τα ποσοστά τους. Η δημοκρατία, ωστόσο, οφείλει όχι μόνο να είναι ανεκτική αλλά και να ακούει και να διορθώνεται ακόμα κι από τους εχθρούς της. Εκτός αν πιστέψουμε ότι ζούμε σε ένα τέλειο σύστημα οπότε δεν χρειάζεται να διορθώσουμε τίποτα και μπορούμε να κοιμόμαστε ατάραχοι τα βράδια...

Η κοινοβουλευτική δημοκρατία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά γενικότερα στη Δύση, στρουθοκαμηλίζει όταν κάνει πως δεν βλέπει το έλλειμμα λαϊκής νομιμοποίησής της που όλο κι αυξάνεται. Γιατί αν δεν είναι κάτι τέτοιο το ότι σε πολλές χώρες, ακόμα και στην Ελλάδα, η συμμετοχή στις εκλογές είναι κάτω από 50% τότε τι είναι; Και μπορεί προσωπικώς να είμαι θιασώτης συστημάτων πιο αμεσοδημοκρατικών, πολύ φοβάμαι όμως πως αυτή η απονομιμοποίηση δεν θα οδηγήσει εκεί αλλά στη διαιώνιση της εξουσίας τής ολιγαρχίας πάνω στην πλειοψηφία μέσω δοτών μεσαζόντων με τους λαούς θεατές τής φτωχοποίησής τους... 

 
 

Προσδιορίζονται από το μίσος, όχι από την αγάπη...

Είναι κακό κάποιος να αγαπά την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένειά του; Φυσικά κι όχι. Η δεξιά, ωστόσο, διαχρονικά δεν σταματά εκεί. Την αγάπη για την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια, ακόμα κι όταν είναι ειλικρινής κι όχι υποκριτική, που δεν συμβαίνει πάντα, την ταυτίζει με το μίσος για τις πατρίδες, τις θρησκείες και τις οικογένειες των άλλων. Όταν, επομένως, μισό αιώνα μετά την πτώση τής χούντας των συνταγματαρχών κάποια ορφανά της χρησιμοποιούν το ίδιο σύνθημα δεν το κάνουν γιατί αγαπούν, αλλά γιατί αναζητούν ψηφαλάκια ανάμεσα σε αυτούς που μισούν...

Μπορούν οι τραγοπαπάδες να απαγορεύουν σε βουλευτές που ψήφισαν το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών να εισέρχονται στις εκκλησίες; Ναι, γιατί όχι, μαγαζάκια τους είναι. Αλίμονο, όμως, ούτε επιτρέπεται να χειροδικούν ούτε να υποκινούν σε άσκηση βίας. Κι αυτό όχι τόσο γιατί το απαγορεύει ο νόμος όσο γιατί το απαγορεύει ο Ιησούς Χριστός στον οποίο υποτίθεται πως πιστεύουν...

Αυτή η χώρα χρεοκόπησε το 2009 κι έχασε το 25% του ΑΕΠ της μέχρι και το 2014, η μεγαλύτερη απώλεια παγκοσμίως σε καιρό ειρήνης. Εκείνοι, όμως, που τη χρεοκόπησαν και φτωχοποίησαν τον πληθυσμό της έβρισκαν πάντα μια ζεστή αγκαλιά από τους ρασοφόρους. 

Δεν την έχασαν ούτε όταν παρίσταναν τους μακεδονομάχους για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Την απώλεσαν μόνο όταν ψήφισαν ώστε ορισμένοι άνθρωποι να απολαμβάνουν το ίδιο δικαίωμα με την πλειονότητα όταν δεν υπήρχε κανένας πραγματικός λόγος για να μην το απολαμβάνουν. Κι αυτό λέει περισσότερα για τους ιερωμένους από όσα λέει για τη δεξιά τού Κυρίου... 

 
 

Δεν έμεινε κανένας στον κόσμο που να μην τον φθονεί...

"Κύριε Μητσοτάκη, δεν σας κατηγορούν για το ότι υπάρχει πληθωρισμός. Φυσικά και γνωρίζουμε για τις συνέπειες της πανδημίας και των πολέμων στην ευρύτερη περιοχή μας. Σας κατηγορούν, όμως, γιατί είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης στον πληθωρισμό και στους νεκρούς κατ' αναλογία πληθυσμού από covid, αλλά και στο στόχαστρο ακόμα και της Ευρωβουλής και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το κράτος δικαίου. Τι απαντάτε";... 

Έχουμε ευρωεκλογές μπροστά μας, ο Κ. Μητσοτάκης θα δώσει μια σειρά συνεντεύξεων, αλλά πολύ φοβάμαι πως κανένας δεν πρόκειται να του κάνει ένα τέτοιο ερώτημα. Και μην κάνοντάς το, ο κάθε και η καθεμιά δημοσιογράφος θα επιβεβαιώνει διά της λογοκρισίας ή αυτολογοκρισίας του/ της την ουσιαστικότητά του...

Ο Κ. Μητσοτάκης έχει φτάσει στο σημείο ακόμα και να αδειάσει από όπλα τα νησιά μας για να τα δώσει στους Ουκρανούς καθ' υπόδειξη του θείου Σαμ. Κι όμως, το αμερικανικό κατεστημένο τον περνά γενεές δεκατέσσερις μέσω της έκθεσης του υπουργείου του των Εξωτερικών... 

Κι αν αύριο μεθαύριο εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντ. Τραμπ- εξέλιξη διόλου απίθανη- κι αποσύρει άμεσα τη στήριξή του στην Ουκρανία τι ακριβώς θα έχουμε επιτύχει; Μια τρύπα στο νερό είναι η καλύτερη εκδοχή. Η χειρότερη θα είναι πως για να εξυπηρετήσουμε προσωρινώς κι αποκλειστικώς τα αμερικανικά συμφέροντα θα έχουμε αφήσει ακάλυπτα τα νώτα μας κι ενώ έχουμε ήδη δημιουργήσει ένα μεγάλο εχθρό, τη Ρωσία...

Υπάρχει, βεβαίως, και το ενδεχόμενο ο Κ. Μητσοτάκης να έχει πέσει θύμα τού φθόνου ξένων ηγετών, οι οποίοι να αναρωτιούνται πώς ένας πρωθυπουργός έχει μετατρέψει τη χώρα του στη δεύτερη φτωχότερη της Ευρώπης, αλλά θεωρείται κυρίαρχος σε αυτή. Ενδεχομένως, μόνο που η 9η Ιουνίου δεν είναι πλέον πολύ μακριά και είναι η μεγάλη ευκαιρία στο λαό να αποδείξει ότι το 41% του 50% του εκλογικού σώματος είναι γίγαντας πάνω σε πήλινα πόδια. Και θα το αποδείξει γιατί η αγανάκτηση έχει μετατραπεί σε οργή και πλέον υπάρχει και κάποιος που μπορεί να την εισπράξει... 

  

 

Μόνο με υποχρεωτικότητα της ψήφου με πραγματικές κυρώσεις σώζεται η κοινοβουλευτική δημοκρατία...

Ουδείς μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών γιατί κανείς δεν ξέρει ποιοι και πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν. Κι από αυτούς που θα πάνε αρκετοί, αν όχι οι περισσότεροι, θα αποφασίσουν τις τελευταίες εβδομάδες, την τελευταία ημέρα, πάνω από την κάλπη. Μήπως, όμως, έχει φτάσει η στιγμή να συζητήσουμε για την υποχρεωτικότητα της ψήφου με κυρώσεις που να πονάνε λίγο ή πολύ;...

Στην Αυστραλία, για παράδειγμα, η αποχή συνδέθηκε με πρόστιμο 20 δολαρίων. Το ποσό δεν είναι υψηλό, αλλά ώθησε πολλούς να αναρωτηθούν αν είναι ωφέλιμο να το θυσιάσουν αντί να μεταβούν στο πιο κοντινό τους εκλογικό τμήμα και να ψηφίσουν για τις ζωές τους. Το ποσοστό συμμετοχής αυξήθηκε, παρομοίως και σε άλλες χώρες. Κι αν καταλαβαίνω γιατί η δεξιά φοβάται την υποχρεωτικότητα, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να μην την θέτει στη δημόσια συζήτηση η Αριστερά...

Μόνο, άλλωστε, με την υποχρεωτικότητα της ψήφου θα μπορούμε να διαπιστώνουμε τις πραγματικές δυναμικές τής κοινωνίας κι όχι αυτές που αυτοδιαμορφώνονται από πιο περιθωριακές ομάδες με πιο δυναμική, ωστόσο, συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες. Αμφιβάλλω, για παράδειγμα, αν με την υποχρεωτικότητα παραεκκλησιαστικά μορφώματα όπως η Νίκη θα έπιαναν το όριο του 3%, δημιουργώντας την εικόνα πως η χώρα άγεται και φέρεται από το μεσαίωνα. Δεν βρίσκω, άλλωστε, κανένα άλλο τρόπο για να επιβιώσει η κοινοβουλευτική δημοκρατία τον 21ο αιώνα όταν η τάση είναι στο τέλος να ψηφίζουν μόνο οι υποψήφιοι και οι στενοί τους συγγενείς και συνεργάτες...

 
 

Οι επόμενοι αρχηγοί ΝΔ- ΠΑΣΟΚ ή θα μοιάζουν στον Κασσελάκη ή αντίο ζωή...

Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει αλλάξει τους κανόνες τού πολιτικού παιχνιδιού μια για πάντα και δίχως επιστροφή. Ο επόμενος αρχηγός τής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ή θα του μοιάζει ή θα περιμένουν αυτά τα δύο κόμματα πολλά χρόνια ξηρασίας. Κι όχι πως με νοιάζει ιδιαιτέρως, αλλά αυτή τη στιγμή οι πολιτικοί αντίπαλοι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν σε μια τακτική από καθέδρας γελοιοποίησής του με μίζερες εκφράσεις και παρωχημένα επιχειρήματα όταν ο ίδιος βρίσκεται στο πεδίο και σφίγγει τα χέρια και των πέντε εκατομμυρίων ψηφοφόρων με το χαμόγελο στα χείλη. Ποιος λέτε πως θα βγει κερδισμένος;...

Η δαιμονοποίηση Κασσελάκη μόνο καλό τού κάνει όταν γίνεται από αυτούς που του γίνεται. Δεν είναι πρωθυπουργός, δεν είναι βουλευτής, πριν ένα χρόνο δεν ήταν καν κομμάτι τού κομματικού μας συστήματος. Κι επιτέλους, εκείνοι που υπεξαίρεσαν έδρες άλλου κόμματος για να φτιάξουν το δικό τους παραμάγαζο γιατί δεν μπορούν να πιστέψουν ακόμα ότι έχασαν από ένα αμερικανάκι μέσα σε είκοσι ημέρες δεν δικαιούνται να καπηλεύονται την Αριστερά, τις αρχές και τις αξίες της. Τα ψυχολογικά τους προβλήματα δεν θα επιλυθούν από καμία κάλπη, πολλώ δε μάλλον από μία κάλπη που θα τους βρει κάτω από το 3%...

Σε αυτές τις ευρωεκλογές θα εκφραστεί η δυσαρέσκεια ή και οργή για το καθεστώς Μητσοτάκη. Επωφελούμενος, συνεπώς, θα βγει εκείνος που θα πείσει περισσότερους πολίτες ότι είναι ο καλύτερος υποδοχέας αυτής της αγανάκτησης, αυτός δηλαδή που θα πείσει πως είναι η καλύτερη αντιπολίτευση. Δεν χρειάζεται, επομένως, να είσαι διάνοια για να καταλάβεις πως κερδισμένοι δεν θα είναι εκείνοι που σε κάθε δεύτερη πρόταση χρησιμοποιούν τις λέξεις "ΣΥΡΙΖΑ" και "Κασσελάκης". Πώς να περιμένεις, όμως, καλύτερες στρατηγικές κινήσεις από αυτούς που χαντάκωσαν τον Αλέξη Τσίπρα;... 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε το 2015 νυν και πρώην σύντροφοι...

Ο Αλέξης Τσίπρας πήγαινε σε θείες λειτουργίες κι έκανε το σταυρό του όταν ήταν πρωθυπουργός, αλλά κι ως αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πιστεύει στον θεό, αλλά δεν προχώρησε στο διαχωρισμό κράτους- εκκλησίας. Ο Στέφανος Κασσελάκης πηγαίνει σε θείες λειτουργίες και κάνει το σταυρό του. Ο Στέφανος Κασσελάκης πιστεύει στο θεό, αλλά έχει δεσμευτεί για το διαχωρισμό κράτους- εκκλησίας. Καλά έκαναν και κάνουν και οι δύο και ξέρετε γιατί; Γιατί ήθελαν και θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας κι όχι ανέξοδης για το σύστημα αριστερής διαμαρτυρίας...

Ο Στέφανος Κασσελάκης αλλάζει το ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει ξανά κόμμα εξουσίας, δεν τον μεταλλάσσει, όπως υποστηρίζουν εχθροί κι άσπονδοι φίλοι. Το 17,85% του περασμένου Ιουνίου δεν υποδηλώνει κόμμα εξουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε, άλλωστε, το 2015 όταν ψήφισε και στη συνέχεια εφάρμοσε το νεοφιλελευθερισμό τού τρίτου μνημονίου, τον οποίο πλήρωσε πολύ ακριβά. Ο Αλέξης Τσίπρας στην πραγματικότητα δεν είχε άλλη επιλογή τότε, αλλά τόσο ο ίδιος όσο και οι υπουργοί του- αρκετοί από τους οποίους έγιναν αποστάτες πριν μερικούς μήνες- δεν δικαιούνται σήμερα να μιλούν για πίστη στις αρχές και στις αξίες τους όταν κι εκείνοι τις προσάρμοσαν στις ανάγκες τής εποχής...

Κι αν ο μέσος ανιδιοτελής ψηφοφόρος δικαιούται να έχει τις ενστάσεις του για τα κολλητιλίκια Κασσελάκη με τους παπάδες και τα θαύματα της κολυμπήθρας, τα στελέχη που του υπενθυμίζουν συχνά πυκνά πως θα κριθεί εκ του αποτελέσματος δεν δικαιούνται να τις εκφράζουν δημοσίως. Εκτός αν εννοούν πως στόχος τού ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι το 3%, παραμένοντας κόμμα αποκλειστικώς της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αν, όμως, εννοούν πως πρέπει να γίνει ξανά ανταγωνιστικός τής ΝΔ, τότε ας αφήσουν τον Κασσελάκη να προσελκύσει όσο το δυνατό περισσότερους ψηφοφόρους, εκπληρώνοντας τη δέσμευσή του σε όσους τον ψήφισαν τον περασμένο Σεπτέμβριο πως θα νικήσει τον Κ. Μητσοτάκη... 

 

Στο 'να χέρι τη μαφία στ' άλλο χέρι τον Μπελέρη...

Αν ο Φρ. Μπελέρης είναι η αφορμή για να ασχοληθούμε με τα ζητήματα επιβίωσης των Ελλήνων τής Βορείου Ηπείρου, τότε η υποψηφιότητά του για ευρωβουλευτής είναι ευπρόσδεκτη. Αν, όμως, δεν είναι κάτι περισσότερο από εργαλειοποίησή του, τότε πολύ κακό για το τίποτα. Όταν κι αυτή η αλβανική κυβέρνηση, σε συνέχεια των προηγούμενων, σπρώχνει προς την έξοδο την ελληνική εθνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου καταπατώντας και τις περιουσίες της, αλλά εμείς δεν λέμε κουβέντα κανένας Μπελέρη δεν μπορεί να ξεπλύνει την εθνική μας σιωπή...

 Τι έχει κάνει και το καθεστώς Μητσοτάκη για την προστασία τής ελληνικής εθνικής μειονότητας, πέρα από όσα βλέπει η πεθερά; Αντί να κλείσει το δρόμο προς την ΕΕ σε ένα κράτος όπως η Αλβανία που το κυβερνά η μαφία φιλοξένησε έκθεση ζωγραφικής τού πρωθυπουργού της στο Ζάππειο. Ίσως να ισχύει και σε αυτή την περίπτωση πως μαφιόζος μαφιόζου μάτι δεν βγάζει, στο τέλος όμως μένουν οι μειονοτικοί αόμματοι...

Ξεκίνησε ήδη η εκστρατεία φόβου τής ΝΔ, σύμφωνα με την οποία αν καταποντιστεί στις ευρωεκλογές κινδυνεύει η σταθερότητα. Έχουν 158 βουλευτές που μπορεί να τους αυξήσουν αν καταδικαστούν οι Σπαρτιάτες. Ποιον κοροϊδεύουν;... 

Θα μπορούν να συνεχίσουν τη "σταθερότητα" των Τεμπών, των υποκλοπών και της φτωχοποίησης και στις 10 Ιουνίου. Κι αν, τέλος πάντων, η ήττα τους είναι τόσο συντριπτική ας πάνε σε εκλογές. Μήπως και γλιτώσουμε από τη σταθερότητα στη λαμογιά τους...

 
 

Οι πολλές πλευρές της σωστής πλευράς της ιστορίας αφήνουν ακάλυπτη τη χώρα...

Αν θέλουμε να φτάσουμε σε συμφωνία διαρκείας με την Τουρκία θα πρέπει να κάνουμε και υποχωρήσεις. Όποιος το αποκρύβει ή ισχυρίζεται πως οι παραχωρήσεις δεν είναι απαραίτητες είτε υποφέρει από άγνοια είτε ψεύδεται. Αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να αποδεχθούμε οποιεσδήποτε παραχωρήσεις, αλλά το πολιτικό σύστημα οφείλει επιτέλους να πει στον ελληνικό λαό πως έχει και η Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο...

Το μεγάλο πρόβλημα με την εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη δεν είναι πως συζητά με την Τουρκία. Ούτε καν πως συζητά με άκρα μυστικότητα. Είναι το ότι συζητά με πρωτεύοντα στόχο πώς ο πρωθυπουργός θα γίνεται αρεστός στους Αμερικανούς, με το μυαλό στη δική του επόμενη ημέρα. Τι θα γίνει, όμως, για παράδειγμα, αν το Νοέμβριο εκλεγεί ο Ντ. Τραμπ κι αποσύρει κι επισήμως τη στήριξη των ΗΠΑ στην Ουκρανία; Δεν θα έχουμε μείνει εντελώς ακάλυπτοι απέναντι στην εκδίκηση της Ρωσίας; Από πού κι ως πού ενεργούμε συνεχώς ως χρήσιμοι ηλίθιοι των Αμερικανών χωρίς να κερδίζουμε τίποτα επί τής ουσίας;...

Η Ουκρανία δικαιούται να είναι ανεξάρτητη και το Ισραήλ να έχει ένα ασφαλές από εξωτερικούς κινδύνους κράτος. Και η Ρωσία, ωστόσο, δικαιούται να μην καταπιέζονται οι ρωσόφωνοι στην ανατολική Ουκρανία, η Παλαιστίνη να έχει το δικό της κράτος και οι Παλαιστίνιοι να μην είναι θύματα γενοκτονίας, καθώς και να μην σκοτώνονται Ιρανοί αξιωματούχοι σε ιρανικό έδαφος από ξένες δυνάμεις. Η σωστή πλευρά τής ιστορίας, επομένως, περιέχει πολλές πλευρές. Όποιος βλέπει μόνο μερικές δεν συντάσσεται σε καμία περίπτωση με το διεθνές δίκαιο, αλλά αποκαλύπτεται ως καθ' έξιν δουλοπρεπής...

 
 

Χαλαρώστε, θα χαθείτε έτσι κι αλλιώς...

Το ότι εν έτει 2024 οι άνθρωποι εξακολουθούν να σκοτώνονται για μερικά εκτάρια γης παραπάνω είναι ίσως και μια ένδειξη ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι τελικώς και τόσο άσχημη ιδέα. Αν η φυσική μας νοημοσύνη δεν μας έχει απομακρύνει και τόσο πολύ από τον άνθρωπο των σπηλαίων, ίσως να μας βοηθήσει να το πετύχουμε η τεχνητή. Μέχρι, πάντως, να συμβεί αυτό θα είμαστε τόσο ανόητοι ώστε αντί να επιδιώκουμε την ειρήνη θα αναζητάμε ποιος έριξε πρώτος την πέτρα για να δικαιολογούμε το ότι έχουμε χτίσει έναν ακόμα πλανήτη με τις πετριές μας...

Αν το ερώτημα που θέτουμε και για τη Μέση Ανατολή, που όντως θέτουμε, είναι ποιος έκανε την αρχή ώστε να δικαιώσουμε όσους ακολούθησαν δεν θα βγάλουμε ποτέ άκρη. Όπως, επίσης, αν καταδικάζουμε αποκλειστικώς τον αμερικανικό και βρετανικό ιμπεριαλισμό, αλλά όχι και τον ρωσικό ή τον κινεζικό και το αντίστροφο. Άκρη θα βγάλουμε μόνο αν αποφασίσουμε να βάλουμε ένα τέρμα στο οφθαλμός αντί οφθαλμού και καθίσουμε σε ένα τραπέζι και συζητήσουμε ήσυχα κι απλά...

Από τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς μια ημέρα θα είμαστε όλοι νεκροί, πόσο γελοίο είναι να σκοτωνόμαστε νωρίτερα για πράγματα που δεν θα μας χρησιμεύουν σε τίποτα όταν θα είμαστε τροφή για τα σκουλήκια; Κι αν οφείλουμε να παλεύουμε κάθε ώρα και λεπτό για να κάνουμε αυτόν τον κόσμο καλύτερο, έστω και για να κρατιόμαστε απασχολημένοι, πόσο φαιδρό είναι να αγωνιζόμαστε για εδάφη, τιμές και δόξες που είναι τόσο εφήμερες όσο η διάρκεια της ζωής μας; Γι' αυτό και θα πρότεινα σε όλη την οικουμένη να χαλαρώσει λίγο, ούτως ή άλλως από την απληστία μας η γη δεν θα κατοικείται κάποια στιγμή πολύ συντομότερα από όσο πιστεύουμε σήμερα...

 

 

Ο Μητσοτάκης έτρεχε πέντε χρόνια μόνος του, όχι πλέον...

Ο Ανδρ. Παπανδρέου έλεγε στους συνεργάτες του πως μοναδικός αντίπαλός του ήταν η δεξιά, ούτε το ΚΚΕ ούτε κάποιο άλλο κόμμα τής Αριστεράς: "Ναι, να τους κάνουμε κριτική για τις πολιτικές τους, αλλά ο στόχος είναι αλλού", υποστήριζε... 

Φυσικά ο Ανδρέας δεν έλεγε κάτι τέτοιο μόνο και μόνο γιατί δεν ξεχνούσε τι σημαίνει δεξιά, αλλά και γιατί ήταν κυρίαρχος στην κεντροαριστερά. Το λιοντάρι δεν ασχολείται με το μυρμήγκι αλλά με την τίγρη, το σημερινό ΠΑΣΟΚ ωστόσο αντικρίζει τον κόσμο από πολύ χαμηλά...

Το ΠΑΣΟΚ, οι σταλινιστές, οι αποστάτες, η τρελή τού χωριού έχουν κι άλλη εναλλακτική για να ενισχύσουν τις δυνάμεις τους, κάτι που είναι απολύτως θεμιτό στο πολιτικό παίγνιο. Κι αυτή η εναλλακτική είναι να στοχεύουν στη νεοφιλελεύθερη, νεοσυντηρητική μητσοτάκειο δεξιά που λειτουργεί ως καθεστώς. Δεν κάνουν, ωστόσο, αυτό. Είτε από πολιτική αφέλεια είτε από πολιτικό εκφυλισμό επιτίθενται κυρίως στο ΣΥΡΙΖΑ, με επιχειρήματα, μάλιστα, που έχουν μπαγιατέψει...

Όπως κι αν έχει, ο Μητσοτάκης δεν τρέχει πλέον μόνος του. Έτρεχε μόνος του, όπως αποδείχθηκε στις βουλευτικές εκλογές, την τετραετία 2019- 2023, έτρεχε μόνος του από το περασμένο καλοκαίρι ώσπου να βρει βηματισμό ο ΣΥΡΙΖΑ, έτρεχε μόνος του γιατί η υπόλοιπη αντιπολίτευση συναγωνίζεται ποια είναι πιο αδιάφορη ή πιο ακροδεξιά από την άλλη. Δεν τρέχει, ωστόσο, πλέον. Τώρα έχει αντίπαλο, το γνωρίζει και γι' αυτό κι αρνείται να πάει σε ντιμπέιτ μαζί του, μολονότι θέτει διλήμματα βουλευτικών εκλογών. Έτσι κι αλλιώς σε λιγότερο από δύο μήνες τίποτα δεν θα μοιάζει στην πολιτική ζωή τής χώρας με αυτά που σήμερα θεωρούμε δεδομένα... 

 

  
 

Ο μεγαλύτερος λαϊκιστής όλων των εποχών...

Στο καθεστώς Μητσοτάκη υπάρχει πάντοτε μία και μοναδική απάντηση για κάθε πρόβλημα: αυστηροποίηση των ποινών. Έχουν ήδη αλλάξει τον Ποινικό Κώδικα πάνω από 15 φορές και τώρα πράττουν το ίδιο για να αντιμετωπίσουν δήθεν τη σχολική βία. Φυσικά και γνωρίζουν ότι αυτή δεν είναι η λύση σε ένα βαθύτερο πρόβλημα, ωστόσο στο Μαξίμου οι δημοσκοπήσεις έχουν μεγαλύτερη αξία από την επίλυση παθογενειών...

Ξέρετε γιατί δεν θα εφαρμοστούν τα μέτρα κατά τής ενδοσχολικής βία που ανακοίνωσε ο Κ. Μητσοτάκης; Γιατί οι γονείς είναι υπέρ όταν πρόκειται για τους κανακάρηδες των άλλων, αλλά όταν πρόκειται για τα καμάρια τους κάνουν τη ζωή των δασκάλων και των καθηγητών τους πατίνι... 

Παρκάρουν τα βλαστάρια τους στις σχολικές αίθουσες κι όταν τα επιστρέφουν στα σπίτια τους τα διδάσκουν πως είναι τα καλύτερα του κόσμου. Κι αφού το καθένα ξεχωριστά είναι το καλύτερο του κόσμου πώς να αντέξει οτιδήποτε άλλο από συμπεριφορά υπηκόου προς βασιλιά από τον καθηγητή του;...

Η κυβέρνηση νομοθετεί κατά βάση για τους ολιγάρχες και για ό,τι βλέπει η πεθερά. Ακούει, για παράδειγμα, το πόπολο για αξιολόγηση καθηγητών και πιστεύει στο όνομα του κοινωνικού αυτοματισμού και των στερεοτύπων πως γίνεται δουλίτσα. Πού να ξέρει ή να ενδιαφερθεί να μάθει πως αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι μια γραφειοκρατία χωρίς τέλος που θυμίζει τον παλιό σχολικό επιθεωρητή και σπαταλά ώρες επί ωρών που θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί για διδασκαλία... 

Βγάζω, πάντως, το καπέλο στον Μητσοτάκη για κάτι: έχει καταφέρει να πείσει πολλούς πως είναι μεταρρυθμιστής όταν στην πραγματικότητα είναι ο μεγαλύτερος λαϊκιστής όλων των εποχών. Όλοι κι όλα, όμως, έχουν ημερομηνία λήξης. Ευτυχώς...

 

 

Ζαγοραίος κοινοβουλευτισμός...

Η συντριπτική πλειονότητα των βουλευτών κι ευρωβουλευτών είναι δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες κι αθλητές. Ασχολείται η συντριπτική πλειονότητα τής κοινωνίας με αυτά τα επαγγέλματα; Μάλλον όχι, κι αυτή είναι μία ακόμα παθογένεια της κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας: εκλέγεσαι μόνο αν είσαι προβεβλημένος. Το πρόβλημα, συνεπώς, δεν είναι ο Θ. Ζαγοράκης κι ο κάθε Ζαγοράκης. Το πρόβλημα είναι συστημικό...

Στις ευρωεκλογές, μάλιστα, η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη αφού από τον Έβρο ως την Κρήτη ψηφίζουμε το ίδιο ψηφοδέλτιο. Πώς, επομένως, ένας επιτυχημένος επαγγελματίας στην Αλεξανδρούπολη, για παράδειγμα, να ανταγωνιστεί έναν υποψήφιο με πανελλήνια αναγνωρισιμότητα λόγω της φύσης τού επαγγέλματός του που του εξασφαλίζει και μεγαλύτερη τηλεοπτική προβολή; Και γιατί να μπει στη διαδικασία να ξοδέψει χρήματα για να ενισχυθεί το κόμμα του αλλά στο τέλος να εκλεγεί κάποιος άλλος; Ο κομματικός πατριωτισμός από μόνος του δεν γεμίζει το τραπέζι...

Το πρόβλημα δεν θα λυνόταν ακόμα κι αν στις ευρωεκλογές ψηφίζαμε ανά περιφέρεια. Κι αυτό γιατί η δημοκρατική νομιμοποίηση εν έτει 2024 δεν μπορεί να περιορίζεται σε μία επιλογή προσώπων κατά βάση τής ανφάν γκατέ κάθε τέσσερα χρόνια. Αν το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό δεν προσαρμοστεί στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα το καταπιεί. Όχι μόνο, όμως, δεν προσαρμόζεται αλλά και ειρωνεύεται όσους το έχουν καταλάβει, όπως ακριβώς έκαναν οι ολιγάρχες στις τελευταίες ημέρες τής Πομπηίας...  

 

Ο Κασσελάκης δεν μπορεί να νικηθεί...

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μοναδικό κόμμα που έχει ήδη παρουσιάσει το ευρωπαϊκό και το οικονομικό του πρόγραμμα. Ο καθένας μπορεί να θέτει όσες ενστάσεις επιθυμεί, άλλωστε και τα προγράμματα από ανθρώπους γίνονται κι όχι από θεούς. Αυτό που αδικαιολόγητα, ωστόσο, πράττουν τα υπόλοιπα κόμματα να κατηγορούν τον Στέφανο Κασσελάκη για το ότι προωθεί τις προτάσεις του αδιαμεσολάβητα με τους πολίτες κι όχι με ξύλινο λόγο μέσα από ξεπερασμένες συγκεντρώσεις θα το βρουν μπροστά τους και με τρόπο που δεν θα τους αρέσει...

Στους επόμενους δύο μήνες μέχρι τις ευρωεκλογές θα γίνει αντιληπτό σε όλους ότι ο Κασσελάκης δεν μπορεί να νικηθεί με κλασικούς προεκλογικούς αγώνες από βαρετές πολιτικές οντότητες που δεν κατανοούν πως η εφαρμοσμένη πολιτική αν δεν προσαρμόζεται στους ανθρώπους στους οποίους απευθύνεται κι όχι το αντίστροφο τότε δεν έχει κανένα νόημα. Ο Κασσελάκης θα κερδίσει όχι γιατί διαθέτει το πνευματικό υπόβαθρο του Μαρξ ή του Γκράμσι ούτε γιατί έχει τη ρητορική δεινότητα ενός Ελευθέριου Βενιζέλου ή ενός Γεωργίου Παπανδρέου. Θα κερδίσει γιατί δεν απευθύνεται στο λαό ως κήνσορας που τα ξέρει όλα, αλλά ως κάποιος που μαθαίνει μαζί του κι έχει την πολιτική βούληση να βοηθήσει τους πολλούς κι όχι τους λίγους...

Στις ευρωεκλογές δεν ψηφίζουμε για πρωθυπουργό, συνεπώς το αφήγημα της απελπισίας Μητσοτάκη περί σταθερότητας μάλλον πάει κουβά. Ούτε, εξάλλου, ο πήχης που έχει βάλει ο σημερινός πρωθυπουργός είναι δα τόσο ψηλός ώστε να είναι αδύνατο να τον υπερβεί ο οποιοσδήποτε. 

Αν, για παράδειγμα, ο Κασσελάκης κατορθώσει ως πρωθυπουργός να μην συγκρούονται δύο τρένα που κινούνται σε διαφορετική γραμμή ή να μην παρακολουθεί τους υπουργούς του θα έχει ήδη πετύχει περισσότερα. Η επίκληση του μπαμπούλα, άλλωστε, μαρτυρά αδυναμία κι ο Μητσοτάκης φαίνεται πολύ μαρτυριάρης...

 

Η σταθερότητα συναγωνίζεται τον πατριωτισμό ως τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων...

Η σταθερότητα συναγωνίζεται τον πατριωτισμό ως τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων. Κι αν υπήρχε κάποια αμφιβολία γι' αυτό, ήρθε το συνέδριο της ΝΔ για να μας το επιβεβαιώσει.  Όταν ο Κ. Μητσοτάκης απειλεί με σταθερότητα μάλλον οι δημοσκοπήσεις δεν πηγαίνουν και πολύ καλά. Μάλλον η 9η Ιουνίου θα σημάνει και το τέλος τού σαράντα τακατό...

Καμία αντίρρηση, μια σχετική βεβαιότητα για το αύριο είναι καλοδεχούμενη. Μόνο, ωστόσο, όταν το παρόν είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές, κάτι που δεν συμβαίνει στη μητσοτάκειο Ελλάδα. Κι αναρωτιέμαι: έπρεπε, για παράδειγμα, εν έτει 2024 να αποφάσιζε το ΣτΕ ότι δεν μπορεί ένας παρακολουθούμενος να μην μαθαίνει γιατί παρακολουθείται; Σε ποια οργουελιανή δυστοπία ζούμε για να πιστεύει κάποιος ότι επειδή αυτό νομοθετήθηκε από μία μαφία είναι δυνατό να θεωρείται αποδεκτό από ένα κράτος δικαίου;...

Και πόσο ακόμα πιο τραγικό είναι η υπόλοιπη δήθεν προοδευτική αντιπολίτευση να αντιπολιτεύεται το ΣΥΡΙΖΑ όταν συμβαίνουν όλα αυτά, ζώντας την ψευδαίσθησή της πως θα βγει δεύτερη ή θα μπει στην Ευρωβουλή; Μπορεί ο Ν. Ανδρουλάκης να μας πει τώρα που μπορεί να το μάθει κι επισήμως γιατί τον παρακολουθούσαν; 

Μπορούν οι αποστάτες να μην καπηλεύονται την Αριστερά όταν έκλεψαν έδρες που δεν τους ανήκουν για να δώσουν βουλευτική ασυλία στα κόμπλεξ τους; Μάλλον δεν μπορούν, γι' αυτό και στήνουν από τώρα ένα οχυρό δικαιολογιών για την αναπόφευκτη όσο και τόσο δίκαιη συντριβή τους...  

 

Μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ πώς είναι η ζωή χωρίς ρουσφέτι...

Ο Κ. Αχ. Καραμανλής θα έπρεπε είναι υπόλογος για ποινικά αδικήματα γιατί είχε αγνοήσει επανειλημμένως προειδοποιήσεις για δυστύχημα. Θα μπορούσε, όμως, να είναι και γιατί τοποθέτησε στη Λάρισα έναν σταθμάρχη- ρουσφέτι, αλλάζοντας μάλιστα το νόμο για χάρη του. Γενικότερα, μόνο αν συνειδητοποιήσουμε ότι η αναξιοκρατία, το βύσμα κι ο νεποτισμός ενίοτε σκοτώνουν μπορεί να βάλουμε τέρμα σε ένα οθωμανικό κατάλοιπο που κρατά τη χώρα όμηρο των φεουδαρχών της...

Το ίδιο ισχύει και για τους πάμπολλους ειδικούς φρουρούς, όπως εκείνοι στο Α.Τ. Αγίων Αναργύρων που μιλούσαν για ταξί την ώρα που η κοπέλα δολοφονείτο. Μπορεί και να την είχε σκοτώσει ο φίλος της ακόμα κι αν οι αστυνομικοί στο συγκεκριμένο τμήμα ήταν πλήρως εκπαιδευμένοι. Δεν θα το μάθουμε, όμως, ποτέ, όπως δεν μαθαίνουμε μάλλον ποτέ σε αυτήν τη χώρα τι θα μπορούσε να συμβεί αν οι θέσεις ευθύνης καλύπτονταν αποκλειστικώς από άξιους...

Ο σιδηρόδρομος θα εξακολουθεί να είναι επικίνδυνος και γυναίκες να σκοτώνονται από την πατριαρχία όσο δεν υπάρχει πολιτική και κοινωνική βούληση αλλαγής. Οι κοινωνίες που διχάζονται για το αν τα ομοφυλόφιλα μέλη τους μπορούν να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα ετεροφυλόφιλα δεν είναι κοινωνίες που εξοστρακίζουν τη θεώρηση πως οι γυναίκες είναι κτήματα των ανδρών... 

Συγχέοντας την παράδοση με την οπισθοδρόμηση, τις αρχές και τις αξίες με τη μισαλλοδοξία ή την αρετή με το ρατσισμό διαιωνίζουμε παθογένειες που πιστεύουμε ότι είναι ιερά κι όσια. Μέχρι τα επόμενα Τέμπη ή οι επόμενοι Άγιοι Ανάργυροι να μας εκπλήξουν όταν θα οφείλαμε να τα είχαμε δει να έρχονται... 

 

  
 

Οι πατριάρχες δεν αναγνωρίζουν γυναικοκτόνους...

Φυσικά ακόμα κι αν νομοθετηθεί ο ποινικός κολασμός των γυναικοκτονιών αυτές δεν πρόκειται να σταματήσουν την ίδια στιγμή. Και βεβαίως, επίσης, και οι γυναίκες είναι άνθρωποι οπότε καλύπτονται από τις ανθρωποκτονίες. 

Όποιος, ωστόσο, επικαλείται αυτά τα επιχειρήματα για να μην υιοθετήσει νομοθεσία που έχει την κάλυψη του ΟΗΕ κι έχει υιοθετηθεί από άλλες χώρες υποκρίνεται τον συμπονετικό όταν στην πραγματικότητα αποκαλύπτει στερεότυπα αιώνων. Αν δεν αναγνωρίσουμε την ιδιαίτερη απαξία ενός εγκλήματος που έχει καθαρά φυλετικά και πατριαρχικά χαρακτηριστικά στην ουσία θα δικαιώνουμε εσαεί το "την σκότωσε γιατί την αγαπούσε"...

Κι αν η αναγνώριση της γυναικοκτονίας δεν αρκεί για την αντιμετώπιση του φαινομένου, η αυστηροποίηση των ποινών όχι μόνο δεν είναι αποτελεσματική αλλά μας αποξενώνει ως χώρα από τα διεθνή πρότυπα. Ποιος πιστεύει, αλήθεια, ότι ο φονιάς των Αγίων Αναργύρων την ώρα που σκότωνε την κοπέλα σκεφτόταν πως θα το κάνει γιατί θα πάει δέκα χρόνια φυλακή κι όχι ισόβια; Μόνο όποιος χτίζει καριέρα πάνω στο φόβο, στο λαϊκισμό και στη θώπευση των πιο χυδαίων αντανακλαστικών. Μόνο ο Κ. Μητσοτάκης δηλαδή...

Ο φονιάς των Αγίων Αναργύρων δεν θα μείνει ατιμώρητος αφού, κατά πάσα πιθανότητα γιατί στην Ελλάδα ζούμε, θα καταδικαστεί για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Η πολιτεία, ωστόσο, που αντιμετωπίζει την πιο ακραία μορφή ενδοοικογενειακής βίας ως μια ακόμα εκδοχή φόνου δεν χτυπά καμπανάκια στην κοινωνία για την οποία νομοθετεί. 

Προφανώς δεν αθωώνει τους φονιάδες ούτε, όμως, στηλιτεύει το ιδιαιτέρως επονείδιστο της πράξης τους. Κι αν αυτό είναι ένα ζήτημα που πρώτα λύνεται στο σπίτι ή στο σχολείο το να αδιαφορεί η έννομη τάξη μας για την επίλυσή του μάλλον την απαξιώνει...

 
 

Η γυναίκα του Καίσαρα πρέπει και να μην φαίνεται Καίσαρας...

Δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία αν το sms στον εφοπλιστή εστάλη από την Μαρέβα, τον Κυριάκο ή από κανέναν. Ο πρωθυπουργός παραίτησε δύο υπουργούς- άμεσους συνεργάτες του κι αυτό από μόνο του λέει όλη την ιστορία. Όπως και το ότι ο Μητσοτάκης κρύβεται για μια ακόμα φορά πίσω από τα Zeus & Dione παντελόνια τής συζύγου του προκειμένου να μην δώσει απαντήσεις σε ερωτήσεις που του έχουν τεθεί εδώ και πολύ καιρό κι έχουν μείνει αναπάντητες...

Αφού στις τηλεοπτικές συνεντεύξεις που δίνει δεν έχει απαντήσει ποτέ ίσως είναι ευκαιρία να το πράξει στο δικαστήριο στο οποίο λέει πως θα καταθέσει υπέρ τής συζύγου του. Θέτω μερικά ερωτήματα, για παράδειγμα, μήπως κι εμπνευστούν οι δικαστές: Πού βρήκε τα χρήματα η Μαρέβα για την αγορά τού σπιτιού τού Βολταίρου; Πώς βρέθηκε το όνομά της στα Panama Papers; Θα στείλει το μητσοτακέικο και τον Κώστα Αχ. Καραμανλή στη δικαιοσύνη ή η τιμή τής Καισαρίνας έχει μεγαλύτερη αξία από 57 ζωές; Θα προτείνει τη νομοθέτηση της γυναικοκτονίας ο πρωθυπουργός ή είναι δικαιωματιστής μόνο για το στεφάνι του;...

Αν η γυναίκα τού Καίσαρα δεν θέλει να την σχολιάζουν μπορεί πολύ απλά να μην παριστάνει τον Καίσαρα. Να μην επιλέγει, π.χ., υπουργούς ή να μην κάθεται μαζί με τις υπόλοιπες εθνικές αντιπροσωπείες στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. 

Όταν, ωστόσο, και η ίδια, μολονότι μη εκλεγμένη καρπώνεται μερίδιο της εξουσίας οφείλει να αποδέχεται ότι μαζί με τα δικαιώματα υπάρχουν και οι υποχρεώσεις της. Και μία από αυτές είναι η λογοδοσία. Όπως κι αν έχει, θέλει δεν θέλει η αγία οικογένεια θα πιει το φαρμάκι μέχρι τέλους...

Αν δεν θες μεσσίες πάλεψε το σύστημα, όχι τον Κασσελάκη...

Οι ηγέτες δεν είναι αλάνθαστοι ούτε θεοί. Είναι κοινοί θνητοί. Προφανώς και δεν ενθουσιαστήκατε από αυτή την κοινοτοπία. Σε αντίθεση, όμως, με τους κοινούς θνητούς στους ηγέτες δεν επιτρέπεται η διστακτικότητα. Αντιθέτως, επιβάλλεται η αποφασιστικότητα ακόμα κι αν η επιλογή την οποία αποφάσισαν είναι λανθασμένη. Όποιος ηγέτης το συνειδητοποιεί κυβερνά για χρόνια. Όποιος όχι, βγαίνει στη σύνταξη...

Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ εκεί που μέχρι πριν ένα μήνα διαλυόταν, σήμερα εμφανίζεται φαβορί για τη δεύτερη θέση, με αυξητική τάση; Γιατί ο Στέφανος Κασσελάκης έδειξε πυγμή στο συνέδριο απέναντι στην εσωκομματική αντιπολίτευση, η οποία αντιλήφθηκε κι από τη στήριξη που έχει ο πρόεδρος από τη βάση πως δεν την παίρνει να συνεχίσει την υπονόμευση. Αν το έπραττε κι ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί και να ήταν πρωθυπουργός σήμερα κι όχι συνταξιούχος στα 50 του σε αναζήτηση ρόλου...

Πραγματική δημοκρατία είναι μόνο η άμεση. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία με έναν πανίσχυρο πρωθυπουργό, όπως λειτουργεί σήμερα στην Ελλάδα, δεν είναι στην ουσία της κάτι διαφορετικό από εκλεγόμενη κάθε τέσσερα χρόνια βασιλεία. Αν, συνεπώς, η υπόλοιπη Αριστερά στηλιτεύει απλώς το μεσσιανισμό αλλά δεν προχωρά σε ρηξικέλευθες προτάσεις για την αλλαγή καθεστώτος στην κατεύθυνση της άμεσης δημοκρατίας δεν δικαιούται να βαυκαλίζεται πως είναι ριζοσπαστική, κατηγορώντας το ΣΥΡΙΖΑ για σύμπραξη με το σύστημα. Μια χαρά βολεύεται σιτιζόμενη από αυτό το σύστημα πετροβολώντας το από τα θεωρεία... 

 

Κι όμως, είναι αυτό ακριβώς που νομίζετε...

Έπρεπε να ντρεπόμαστε που τον κατηγορήσαμε για το Predator, έπρεπε να ντρεπόμαστε που τον καταγγείλαμε για τη διαρροή προσωπικών δεδομένων, έπρεπε να ντρεπόμαστε για τη μονταζιέρα των Τεμπών, έπρεπε να ντρεπόμαστε για τα ουισκάκια και τα πούρα του με την ολιγαρχία. Ο μόνος που δεν ντρέπεται ποτέ να προσβάλλει τους άλλους είναι ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης. Κάνει εδώ και πέντε σχεδόν χρόνια πολιτική ως πρωθυπουργός με τα "δεν ντρέπεστε" και πιστεύει ότι αυτό θα κρατήσει για πάντα...

Ξέρετε τι μας λέει επί της ουσίας ο πρωθυπουργός; "Αυτό που βλέπετε με τα μάτια σας κι ακούτε με τα αφτιά σας δεν είναι αυτό που φαίνεται". Φυσικά το αποτέλεσμα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών τον δικαιώνει, μόνο που δεν μπορείς να κοροϊδεύεις τους πάντες για πάντα, ιδίως όταν έχουν μεσολαβήσει και 57 αδικαίωτοι νεκροί. Η αποφασιστικότητα του ηγέτη στις δημοκρατίες κάποτε συγκρούεται με τα αμαρτήματά του κι όταν αυτά είναι πολύ περισσότερα τότε ο ηγέτης γίνεται πρώην...

Αν η Ελλάδα ήταν Ρωσία ή Κίνα ο Μητσοτάκης θα μπορούσε να πουλά αποφασιστικότητα για μεταξωτές κορδέλες. Είμαστε, όμως, κράτος- μέλος τής ΕΕ κι όχι ένα εξ ορισμού αυταρχικό καθεστώς. Ναι μεν κι εμείς αναζητάμε πατερούληδες, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως τους επιτρέπουμε τα πάντα. Πολλώ δε μάλλον όταν δεν εγγυώνται ούτε την ασφάλειά μας. Αν η χώρα, για παράδειγμα, είχε ένα σιδηρόδρομο που δεν προκαλούσε ανασφάλεια τότε θα έχωνε ευκολότερα το κεφάλι της στην άμμο για τα σκάνδαλα του αρχηγού. Από τη στιγμή, ωστόσο, που τελειώνουν και τα pass τελειώνουν και οι ημέρες του...

 
 

Όσο υπάρχουν κούτσουρα θα καίνε και τα τζάκια...

Ο γιος τού μπαμπά κι ο ανιψιός τού θείου δεν εγκαλούνται γιατί τα Τέμπη έτυχαν στη βάρδια τους, όπως στρεψόδικα μας λέει το κυβερνητικό αφήγημα, ή γιατί δεν ολοκλήρωσαν μια σύμβαση κι όποιος υπουργός δεν το κάνει θα έπρεπε να διώκεται για κάθε αυτοκινητικό δυστύχημα στη χώρα. Εγκαλούνται, πέρα από το μπάζωμα ή τη μονταζιέρα, γιατί είχαν προειδοποιηθεί εγγράφως και με παραιτήσεις από τρία δικά τους στελέχη κι όχι μόνο από τον πρόεδρο των μηχανοδηγών. Με λίγα λόγια, γιατί ήξεραν ότι έρχεται το κακό, δεν έκαναν τίποτα και ζητούσαν να ντραπούν αυτοί που τους προειδοποιούσαν κι όχι οι ίδιοι...

Κι επειδή τα λογικοφανή επιχειρήματα για τα Τέμπη στερεύουν, η κυβέρνηση το έχει ρίξει στο τσάμικο συγκρίνοντας μήλα με ντομάτες. Το καθεστώς που αναβάθμισε, για παράδειγμα, τους επιχειρησιακούς υπεύθυνους για το Μάτι αναρωτιέται τώρα γιατί δεν διώχθηκαν. 

Ή συγκρίνουν τον θάνατο 57 ανθρώπων με την απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να φτιάξει δικό του κανάλι το οποίο δεν έγινε με απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ την ίδια ώρα που για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια οι καναλάρχες πλήρωσαν για τις τηλεοπτικές άδειες και διασφαλίστηκαν εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Και την ίδια ώρα που η Ρ. Δούρου αθωώθηκε για τη Μάνδρα κι ο Χρ. Σπίρτζης ζητά να ελεγχθεί ο Καραμανλής παριστάνει τον πρόθυμο για διερεύνηση κρυπτόμενος όμως πίσω από το νόμο περί ευθύνης υπουργών...

Οι ευθύνες Μητσοτάκη- Καραμανλή θα αποδοθούν κάποια στιγμή είτε από τη δικαιοσύνη είτε από το λαό είτε από την ιστορία. Τα τζάκια, ωστόσο, θα συνεχίσουν να καίνε και να βρομίζουν την πολιτική ατμόσφαιρα όσο τα τροφοδοτούμε με κούτσουρα, όσο δηλαδή τα ψηφίζουμε γιατί προτιμάμε τα ηχηρά επώνυμα από την αξιοκρατία, τη φεουδαρχία από τη δημοκρατία, την οικογενειοκρατία από τη δικαιοσύνη. Αν μη τι άλλο, το Μάιο και τον Ιούνιο του 2023 οι Σέρρες απέδειξαν ότι έχουμε πολλά άλματα να κάνουμε ακόμα μέχρι να ξεφύγουμε από τον κοτζαμπασισμό...

.

Οι γενίτσαροι βαράνε πάντα πιο δυνατά...

Πολύ δύσκολα ένας ηθικός ή φυσικός αυτουργός μπορεί να την γλιτώσει αν δεν έχει συνεργούς, ιδίως όταν τα εγκλήματά του είναι εξόφθαλμα. Αν, για παράδειγμα, οι υπό παρακολούθηση υπουργοί ζητούσαν να μάθουν τι συνέβη, αν ο σταθμάρχης τής Λάρισας δεν ήταν ομαδικό βύσμα, αν τα προσωπικά δεδομένα δεν είχαν δοθεί σε όλη τη ΝΔ τα στόματα θα άνοιγαν πιο εύκολα και η αλήθεια θα είχε ήδη αποκαλυφθεί. Όπως, όμως, η γαλλική αριστοκρατία στην εποχή τού βασιλιά Ήλιου είχε επενδύσει την ύπαρξή της στον Λουδοβίκο κι αυτός με τη σειρά του την είχε κάνει συμμέτοχο των αμαρτημάτων του, ομοίως και το καθεστώς Μητσοτάκη κρύβεται πίσω από αυτοφωράκηδες και βολεμένους για να συνεχίζει τις πομπές του...

Οι 157 βουλευτές τής ΝΔ έχουν βασίσει την πολιτική τους ύπαρξη στον πρωθυπουργό. Κάποιοι είναι υπουργοί, άλλοι ήταν και οι περισσότεροι ελπίζουν πως θα γίνουν. Με όλα αυτά η ανθρώπινη συνείδηση δεν έχει καμία σχέση. 

Οι 57 νεκροί των Τεμπών, η δημοκρατία, η δικαιοσύνη, το κράτος δικαίου, η ελευθεροτυπία δεν συνιστούν παράγοντες που συνεκτιμούν στην ψήφο τους. Είναι, "απλώς", παράπλευρες απώλειες στην αγωνία τους να κρατήσουν τα οφίτσιά τους ή να αποκτήσουν καλύτερα...

Οι γενίτσαροι είναι διαχρονικά αυτοί που βαράνε πιο δυνατά γιατί αυτοί νιώθουν την ανάγκη να πείθουν ότι ανήκουν πλέον εκεί όπου δεν γεννήθηκαν. Σε αυτό το πλαίσιο ο Γ. Φλωρίδης δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά την επιβεβαίωση του κανόνα. Φυσικά η αυτογελοιοποίηση δεν τους ενοχλεί, είναι αναγκαίο κακό να γίνεσαι γελωτοποιός για να αισθάνεσαι τη ζεστασιά τού βασιλιά, ακόμα και του πιο φαύλου. Ιδίως του πιο φαύλου... 

 

 

Η ολιγαρχία δεν πολεμά ό,τι της ανήκει...

Μήπως είναι υπερβολικός ο Στέφανος Κασσελάκης όταν ζητά διεθνείς παρατηρητές για τις εκλογές; Αν δεν ξέραμε ότι το καθεστώς Μητσοτάκη παρακολουθεί ακόμα και τους υπουργούς του ή ότι υπεξαιρεί προσωπικά δεδομένα πολιτών, μπορεί και να σας απαντούσα καταφατικώς. Δεν θα χώσω, ωστόσο, το κεφάλι μου στην άμμο. Ένα καθεστώς το οποίο, ανάμεσα σε άλλα, καταδικάζει η Ευρωβουλή, βρίσκεται πολύ χαμηλά στις διεθνείς κατατάξεις για την ελευθερία τού Τύπου και το οποίο συγκαλύπτει εθνικές τραγωδίες δεν το εμπιστεύεσαι για το οτιδήποτε...

Τα οικονομικά συμφέροντα δεν πολεμούν τον Κ Μητσοτάκη. Δεν πολεμάς κάτι το οποίο σου ανήκει. Όποιος ζει, άλλωστε, από το ξίφος πεθαίνει κι από αυτό. Αν, επομένως, ο πρωθυπουργός δεν επιθυμούσε να τον ελέγχει η ολιγαρχία θα μπορούσε να την πολεμά από την πρώτη ημέρα που ασχολήθηκε με την πολιτική. Μόνο που σε μία τέτοια περίπτωση δεν θα τα κατάφερνε μάλλον να γινόταν ούτε πρόεδρος της ΝΔ. Γι' αυτό και δυσκολεύεται κάποιος να πιστέψει ότι ο Μητσοτάκης έγινε ξαφνικά Αλέξης Τσίπρας ή Στέφανος Κασσελάκης, στόχος δηλαδή της διαπλοκής... 

Η κυβέρνηση πιθανότατα δεν θα πέσει από την πρόταση δυσπιστίας. Πιθανόν, επίσης, να κέρδιζε και τις βουλευτικές εκλογές αν αυτές πραγματοποιούνταν σε ένα μήνα από τώρα. Δεν θα πραγματοποιηθούν, ωστόσο, σε ένα μήνα από τώρα και κάθε ημέρα που μεσολαβεί μέχρι να φτάσουμε εκεί θα επιδεινώνει τη φθορά τού καθεστώτος. Εύχομαι, απλώς, όταν ωριμάσουν οι κοινωνικές συνθήκες για την ανατροπή η χώρα να μην βρίσκεται στην κατάσταση που την ανέλαβε και την προηγούμενη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ...

 

Ορφανός και πατροκτόνος...

Προφανώς δεν είναι πλέον όλοι οι ολιγάρχες ευχαριστημένοι με το καθεστώς Μητσοτάκη. Εδώ και καιρό είχα γράψει πως δεν θα είναι πάντοτε όλοι οι χορηγοί του ευχαριστημένοι μαζί του αφού οι πλούσιοι ενδιαφέρονται να γίνονται πλουσιότεροι κι όχι ΄"απλώς" να παραμένουν πλούσιοι. Και είχα γράψει, επίσης, πως μόνο όταν ξεσπάσει ένας πόλεμος διαπλεκόμενων θα μάθουμε την αλήθεια. Ενδεχομένως σε αυτό το σημείο να βρισκόμαστε σήμερα. Ενδεχομένως...

Το να ακούς τον πρωθυπουργό και τους υπό παρακολούθηση από τον ίδιο υπουργούς του να κλαυθμηρίζουν πως τους πολεμούν τα συμφέροντα μοιάζει με εκείνον που σκότωσε τους γονείς του, αλλά ζητά επιείκεια από το δικαστήριο γιατί έμεινε ορφανός. Αν κάποιος σε αυτήν τη χώρα δεν δικαιούται να μιλά για διαφθορά, νεποτισμό, διαπλοκή αυτός είναι ο Κ. Μητσοτάκης. Αν δεν υπήρχαν, ο ίδιος θα ήταν περιπτεράς, στην καλύτερη περίπτωση...

Είναι ωφέλιμο για τον τόπο να καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις οι ολιγάρχες του; Φυσικά κι όχι. Ο λαός είχε, όμως, την ευκαιρία σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις να ανατρέψει αυτούς που τον παρακολουθούν, διαθέτουν τα προσωπικά του δεδομένα και τον χειραγωγούν, αλλά προτίμησε το παραμύθι πως τα επιδόματα θα είναι παντοτινά, αδιαφορώντας για το ότι παντοτινά είναι μόνο οι φόροι, ο θάνατος και τα υπερκέρδη των λίγων. Γι' αυτό κι έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη πως θα κάνουν τη δουλειά οι μαριονετίστες από το λούμπεν προλεταριάτο και πρεκαριάτο. Η δημοκρατία ηττήθηκε έτσι κι αλλιώς το 2023 από τα fuel και market pass... 

 

Χάρη στο ΣΥΡΙΖΑ η Μελόνι δεν θα γινόταν ποτέ πρωθυπουργός στην Ελλάδα...

Έχετε αναρωτηθεί γιατί στην Ελλάδα, την ευρωπαϊκή χώρα δηλαδή που φτωχοποιήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη την τελευταία 15ετία, δεν κατέχουν ή διεκδικούν την εξουσία ακροδεξιοί όπως συμβαίνει σε πλουσιότερες χώρες όπως η Ιταλία και η Γαλλία; Γιατί στην Ελλάδα έχουμε ένα κόμμα που λειτουργεί ως προοδευτικό ανάχωμα στη μισαλλοδοξία, στο ρατσισμό και στο σκοταδισμό, το ΣΥΡΙΖΑ. Ναι, το ΣΥΡΙΖΑ που φλέρταρε με το λαϊκισμό, δεν εκπλήρωσε όλες τις λαϊκές προσδοκίες και κόντεψε να διαλυθεί, αλλά και το ΣΥΡΙΖΑ που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια κι επέλυσε ένα εθνικό θέμα που ο πάλαι ποτέ δικομματισμός, ο οποίος είχε χρεοκοπήσει τη χώρα σε όλα τα επίπεδα, δεν θα επέλυε ποτέ...

Αν δεν υπήρχε ο ΣΥΡΙΖΑ την εποχή των μνημονίων αξιωματική αντιπολίτευση στη χώρα θα ήταν η Χρυσή Αυγή. Κι όσο κι αν κάποιοι αγαπούν να μισούν τον Αλέξη Τσίπρα, ακόμα κι αυτοί, οι θιασώτες τής θεωρίας των δύο άκρων, δεν θα τολμούσαν να τον ταυτίσουν με τον Μιχαλολιάκο ή τον Κασιδιάρη. Έτσι και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το τελευταίο προοδευτικό ανάχωμα απέναντι σε μια ακροδεξιά που δεν δέρνει στους δρόμους, αλλά με το λόγο της κακοποιεί τη δημοκρατία, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα...

Σε αυτό το πλαίσιο, ζητούμενο τόσο για το ΣΥΡΙΖΑ όσο και για τα υπόλοιπα αυτοαποκαλούμενα προοδευτικά κόμματα δεν είναι να παίξουν μπάλα με τους κανόνες τής ακροδεξιάς. Η Αριστερά, για παράδειγμα, δεν μπορεί ποτέ να πει "έξω οι ξένοι γιατί κλέβουν τις δουλειές των Ελλήνων" πρώτα και κύρια γιατί αυτό δεν ισχύει και γιατί σε αυτή την περίπτωση θα έπαυε να είναι Αριστερά... 

Οφείλει, ωστόσο, σε τέτοιου είδους ζητήματα να ενσωματώνει τις ανησυχίες των πολιτών, να εξηγεί κι όχι να νουθετεί, να ακούει προτού μιλήσει. Μόνο έτσι θα γλιτώσει τη δημοκρατία μας από τους δημαγωγούς της, μόνο με αυτόν τον τρόπο οι επιστολές τού Ιησού και οι κηραλοιφές δεν θα γίνουν κυβερνητικό πρόγραμμα...

 

 
 

Η δημοκρατία ευγνωμονούσα για τα σώβρακα του Κασσελάκη...

Με ρωτάνε αρκετοί γιατί πρέπει να βλέπουμε βιντεάκια με το πώς διπλώνει τα σώβρακά του ο Στέφανος Κασσελάκης. Κατ' αρχάς ουδείς υποχρεώνει κανέναν να τα παρακολουθεί. Το ότι ακριβώς τα παρακολουθούν και σοβαροί άνθρωποι είναι η καλύτερη απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Αν, εξάλλου, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν απευθυνθεί και σε αυτούς που ασχολούνται ελάχιστα ή καθόλου με την πολιτική αύριο μεθαύριο θα αναρωτιόμαστε γιατί μας κυβερνά ο Κ. Μητσοτάκης με αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον Κ. Βελόπουλο...

Δεν είμαι αντίθετος στο να γίνει η ψήφος υποχρεωτική με κυρώσεις, διοικητικές ή και χρηματικές. Αν αναγνωρίζουμε ότι δεν είναι απλώς δικαίωμα αλλά και υποχρέωση, ο πολίτης που δεν εμφανίζεται στην κάλπη κι όχι για λόγους ανωτέρας βίας δεν θα έπρεπε να απολαμβάνει μόνο τα προνόμια της δημοκρατίας αλλά να υφίσταται και τις υποχρεώσεις της. Ας εμφανίζεται, συνεπώς, κι ας ψηφίζει άκυρο ή λευκό. Να εμφανίζεται όμως, ιδίως αν θέλει από την επόμενη ημέρα να ασκεί κριτική σε όσους τον κυβερνούν κι όχι χωρίς τη βάσανο ανάληψης της ελάχιστης ευθύνης από την πλευρά του...

Από τη στιγμή, επομένως, που η ψήφος δεν είναι στην πράξη υποχρεωτική κάθε πολιτικό κόμμα και κάθε πολιτικός αρχηγός οφείλουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να πείθουν τους πολίτες να προσέρχονται και να τους ψηφίζουν. Εκτός αν κάποιοι βολεύονται με την αποχή. Κι αν αυτό είναι πιο πιθανό να γίνει μέσω ενός πρωινάδικου κι όχι μιας πανεπιστημιακής συζήτησης για τον διαλεκτικό υλισμό ας γίνει μέσω του πρωινάδικου. Κι αν, εν προκειμένω, ο Κασσελάκης κατορθώσει να φέρει περισσότερο κόσμο στις κάλπες, είτε ψηφίσουν είτε όχι ΣΥΡΙΖΑ, η δημοκρατία- έστω αυτή η κουτσή κι αναχρονιστική κοινοβουλευτική- θα πρέπει να τον ευγνωμονεί...  

  

 

Ο Μητσοτάκης μπορεί να ρωτήσει τον Τσίπρα τι ακολουθεί όταν χάνεις την αξιοπιστία σου...

Στο καθεστώς Μητσοτάκη ομολογούν πλέον χωρίς ξύλο ότι παραβιάζουν συστηματικώς το κράτος δικαίου. Γιατί τι άλλο από ομολογία είναι όταν προκειμένου να αποφύγουν τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονται στην ουσία παρουσιάζουν την Ευρωβουλή και την Ευρωπαία Εισαγγελέα σαν να είναι το Ανώτατο Σοβιέτ ή κάποιος κομματικός κομισάριος; Και τι άλλο από κυβερνητικά γιουσουφάκια είναι οι Έλληνες εισαγγελείς και δικαστές που ζητούν την αθώωση παιδοβιαστών ή βγάζουν τη μία ανακοίνωση μετά την άλλη όχι για τα Predator ή τις διαρροές προσωπικών δεδομένων, αλλά για να επιτεθούν σε όσους τα διερευνούν;...

Η Μαρία Καρυστιανού και οι υπόλοιποι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών δεν είναι μόνοι τους. Έχουν δίπλα τους τουλάχιστον ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπους που έχουν υπογράψει το σχετικό ψήφισμα, έχουν μαζί τους και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Είναι, επίσης, λογικό να μην έχουν μαζί τους την υπαίτια κυβέρνηση. Είναι, ωστόσο, ντροπιαστικό να μην έχουν μαζί τους και τους εγχώριους θεσμούς που θα όφειλαν να ελέγχουν την εξουσία αντί να την στηρίζουν...

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισε έντονο πρόβλημα αξιοπιστίας στις τελευταίες εκλογές. Καμία δήλωση Κατρούγκαλου δεν θα του είχε κάνει ζημιά αν οι πολίτες τον εμπιστεύονταν. Το καθεστώς Μητσοτάκη αντιμετωπίζει πλέον το ίδιο πρόβλημα γιατί κι αν ακόμα δεν επιδίωκε να νοθεύσει άμεσα τις ευρωεκλογές- εμμέσως φυσικά και γίνεται με τη διαρροή προσωπικών δεδομένων ψηφοφόρων κι όχι μόνο- έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη των πολιτών. Ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να ρωτήσει τον Αλέξη Τσίπρα τι ακολουθεί όταν αυτό συμβεί...

  

  
 

Όποιος βιάζεται σκοντάφτει στις πομπές του...

Ποιος πιστεύει ότι δύο μικρομεσαία στελέχη τής ΝΔ με άμεση αναφορά στην οικογένεια Μητσοτάκη έδωσαν προσωπικά δεδομένα ψηφοφόρων με δική τους πρωτοβουλία; Και ποιος μπορεί να πιστέψει ότι αυτά τα έλαβε μόνο η Ανν. Μ. Ασημακοπούλου και κανένας άλλος; Μόνο όσοι πιστεύουν ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν ήξερε τίποτα για το Predator ή για την κατάσταση στο σιδηρόδρομο ή πως έμαθε για τα καρτέλ μόλις τους τελευταίους μήνες...

Το καθεστώς Μητσοτάκη φθείρεται και φθείρεται ραγδαία κυρίως λόγω γεγονότων που έγιναν ή συνεχίζονται από την πρώτη τετραετία του. Πολύ δύσκολα, συνεπώς, θα καταφέρει να τη βγάλει καθαρή από ένα γεγονός που θα συμβεί κατά την τρέχουσα θητεία. Γι' αυτό βιάζεται να καταλάβει κάθε αρμό τής εξουσίας, να μπετονάρει κάθε τρύπα στην ηγεμονία του, να χειραγωγήσει ακόμα και το εκλογικό αποτέλεσμα...

Γενικώς ο Κ. Μητσοτάκης βιάζεται, σαν κάποιος να τον κυνηγά ή σαν να πρέπει να τελειώσει με εκκρεμότητες πριν αλλάξουν τα κόζα. Κι όπως είναι λογικό, όταν βιάζεσαι σκοντάφτεις ή διαλέγεις να δίνεις μάχες σε γήπεδα που δεν είναι βολικά. Αλήθεια τώρα, με τις offshore πιστεύει ότι θα εξοντώσει τον Στέφανο Κασσελάκη; Στο σπίτι τού Βολταίρου δεν έχει φίλους να του μιλήσουν για αυτογκόλ και για σκοινιά;...

 

Η γενική αδιαφορία δεν ξεπλένεται με την ειδική ευαισθησία...

Οι πολίτες καλά κάνουν κι εξεγείρονται σήμερα για τα Τέμπη ή τον Μίχο. Αυτή είναι μια υγιέστατη αντίδραση απέναντι στην αδικία. Αν είχαν εξεγερθεί, ωστόσο, και για το Predator ή την Πύλο μπορεί και να τα είχαμε αποφύγει όλα αυτά... 

Όταν ανέχεσαι ο πρωθυπουργός τής χώρας να παρακολουθεί τους υπουργούς του, την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων και πολιτικούς του αντιπάλους ή να συγκαλύπτει τον πνιγμό 500 μεταναστών με το επιχείρημα "και τι με νοιάζει εμένα" θα έρθει η ημέρα που θα αντιληφθείς ότι αυτή η μορφή άσκησης εξουσίας δεν ενδιαφέρεται ούτε και για τη ζωούλα σου. Κι αυτή η ημέρα έχει έρθει εδώ και πολύ καιρό... 

Ο θύτης παρουσιάζεται ως θύμα και το θύμα ως θύτης κατ' επανάληψη σε αυτήν τη χώρα τα τελευταία χρόνια. Για σκεφτείτε το λίγο: ο Κ. Μητσοτάκης, που στο μεγαλύτερο κομμάτι τού ενήλικου βίου του ήταν είτε φοιτητής είτε πολιτικός διαθέτει 40 ακίνητα, για να μην αναφερθώ στην υπόλοιπη περιουσία του... 

Ήταν τρία χρόνια αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και είναι πέντε χρόνια πρωθυπουργός, έχοντας δώσει στο μεσοδιάστημα εκατοντάδες συνεντεύξεις. Πότε τον ρώτησε κάποιος "κύριε πρόεδρε, πόθεν γίνατε πλούσιος";...

Ποιος ξέρει, μπορεί ύστερα από τη λαϊκή κινητοποίηση για τα Τέμπη και τον παιδοβιαστή να πάει και κάποιος φυλακή. Αλίμονο, όμως, στη χώρα όπου για να λειτουργήσουν τα θεσμικά της αντίβαρα πρέπει οι πολίτες να ξημεροβραδιάζονται στους δρόμους και να συλλέγουν ενάμισι εκατομμύριο υπογραφές. 

Γιατί κι αν ακόμα ο Καραμανλής ή ο Μίχος καταλήξουν στη φυλακή θα έχουν περάσει απαρατήρητοι από τα ραντάρ αμέτρητοι άλλοι εγκληματίες τού λευκού κολάρου με τις κατάλληλες διασυνδέσεις. Κι αυτό είναι ντροπή τους, είναι όμως και ντροπή μας όταν ξεπλένουμε τη γενική αδιαφορία μας με την ειδική ευαισθησία μας...

 

Για να χάσουν την αλαζονεία τους πριν χάσουν και την εξουσία...

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχανε με 20+ μονάδες διαφορά τις εκλογές αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε φροντίσει να απαλλαγεί από τους μετέπειτα αποστάτες. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι θα έχανε έτσι κι αλλιώς κι αυτό εν πολλοίς οφείλεται στην πανδημία, στις μη επιστρεπτέες προκαταβολές και στα pass. Στην επίκληση, δηλαδή, από το καθεστώς Μητσοτάκη εξωτερικών κινδύνων για τους οποίους δεν ευθυνόταν και στην επιδοματική πολιτική που χρύσωνε ένα πολύ πικρό χάπι...

Το ότι ο Κ. Μητσοτάκης εξαπάτησε φυσικά και δεν ακυρώνει τη λαϊκή ευθύνη, ιδίως όταν είχαν προηγηθεί και τα Τέμπη. Πόσο αφελές είναι, άλλωστε, να πιστεύεις ότι θα μένεις επ' άπειρον σπίτι, δεν θα εργάζεσαι και θα σου πληρώνει το κράτος τα προς το ζην; Τίποτα, όμως, δεν διαρκεί για πάντα κι όσο μεγαλύτερη η εξαπάτηση τόσο και πιο δυναμική καταλήγει να είναι η τιμωρία της...

Η ΝΔ θα τιμωρηθεί στις ευρωεκλογές. Το ξέρει πολύ καλά κι ο Μητσοτάκης, γι' αυτό και κατασκευάζει αναχώματα όπως το κόμμα Λοβέρδου. Θα έχει, εξάλλου, τρία χρόνια μπροστά του για να αντιστρέψει την κατάσταση. Το ζητούμενο είναι, ωστόσο, στις 9 Ιουνίου η κοινωνική αντιπολίτευση να αναδείξει μία και μοναδική ισχυρή αντιπολίτευση με δυναμική νίκης στις βουλευτικές εκλογές ώστε πριν το καθεστώς πέσει να έχει απωλέσει και την αλαζονεία του...

 

Άλλος έχει αστακοκάραβα άλλος τα καίει μπροστά στον πανικό του...

Αν τα πράγματα πήγαιναν καλά για τον Κ. Μητσοτάκη ή έστω υποφερτά δεν θα έριχνε από τώρα στην αρένα τα αστακοκάραβα Κασσελάκη. Αν ήταν κυρίαρχος κι όδευε στις ευρωεκλογές για έναν ακόμα θρίαμβο θα κρατούσε αυτό το φύλλο να το παίξει σε καταλληλότερη εποχή, εγγύτερα στις βουλευτικές εκλογές. Το ότι καίει τα φύλλα του, όμως, από τώρα αν μη τι άλλο δείχνει πανικό μπροστά σε μια φθορά που δεν υπολόγιζε τόσο βίαιη και, κυρίως, πως θα κατευθυνόταν στο ΣΥΡΙΖΑ κι όχι σε ένα πιο βολικό κόμμα...

Ο Στέφανος Κασσελάκης οφείλει άμεσα να δώσει στη δημοσιότητα τα πάντα για τα περιουσιακά του στοιχεία και να μην περιμένει το πότε θα πρέπει να υποβάλει πόθεν έσχες. Είναι ζήτημα διαφάνειας και διαβεβαίωσης όσων τον εμπιστεύονται ότι καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται κι ότι δεν είναι όλοι ίδιοι. Όπως κι αν έχει, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το συνέδριο, που βραχυπρόθεσμα ήταν τσίρκο αλλά μεσομακροπρόθεσμα μοιάζει λυτρωτικό, βρίσκει βηματισμό, αποκτά εξωστρέφεια και μπορεί τις επόμενες 90 ημέρες να πετύχει ό,τι μέχρι πριν μερικές εβδομάδες έμοιαζε ακατόρθωτο...

Ήταν, άλλωστε, φανερό και νωρίτερα ότι οι προοδευτικοί πολίτες το ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν να σηκώσει ανάστημα γιατί μόνο αυτός μπορούσε και μπορεί να το κάνει. Ούτε το ΠΑΣΟΚ του ενός τρίτου κατά τής ισότητας στο γάμο και που είναι υπέρ τής αναθεώρησης του άρθρου 16 ούτε τους σταλινιστές ούτε τους αποστάτες ούτε την τρελή του χωριού... 

Στις ευρωεκλογές, συνεπώς, θα πιστοποιηθεί ότι έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για το καθεστώς Μητσοτάκη. Είναι κι αυτό μια καλή αρχή για γρήγορα ξεμπερδέματα...

 

Η σωστή πλευρά της Ιστορίας αν δεν είναι για όλους στο τέλος δεν είναι για κανένα...

Είναι θεμιτό ο Κ. Μητσοτάκης να θέλει να γίνει πρόεδρος της Κομισιόν ή γραμματέας τού ΝΑΤΟ; Ναι, γιατί όχι; Φυσικά στην ΕΕ δεν πρόκειται να λάβει κανένα αξίωμα γιατί όσο και να το κρύβει στην Ελλάδα η Ενημέρωση 107, στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο ο πρωθυπουργός είναι υπόλογος για σοβαρές παραβιάσεις τού κράτους δικαίου. Όπως και να το κάνουμε, δεν θεωρούν ευρωπαϊκό κεκτημένο να παρακολουθείς ακόμα και τους υπουργούς σου ή να υπάρχει υπερσυγκέντρωση ΜΜΕ σε λίγα χέρια...

Δεν είναι, όμως, καθόλου θεμιτό να μετατρέπεις την εξωτερική πολιτική τής χώρας σε ΙΧ εξωτερική πολιτική προκειμένου ο ναρκισσισμός σου να βρει έκφραση και στας Ευρώπας. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να ισχυρίζεσαι πως η Ελλάδα βρίσκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία όταν αυτό δεν το έχει πει ούτε ο Τ. Μπάιντεν. 

Ούτε να αφαιρείς από την άμυνα των νησιών προκειμένου να ενισχύσεις την Ουκρανία, αλλά να μην λες κουβέντα για τα εγκλήματα πολέμου τού Ισραήλ στη Γάζα. Η σωστή πλευρά τής Ιστορίας αν δεν είναι για όλους στο τέλος δεν είναι για κανέναν...

Για να μην αδικώ τον Μητσοτάκη, η προσέγγιση με τον Τ. Ερντογάν και την Τουρκία είναι θετική εξέλιξη. Δεν είναι δυνατό, ωστόσο, από τη μία να γίνεται κουβέντα στο παρασκήνιο ακόμα και για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο- κι ορθώς γίνεται αν θέλουμε μια μακροχρόνια ειρήνη που θα βασίζεται σε δίκαια οικονομικά οφέλη για όλους- κι από την άλλη να επιδιδόμαστε σε νέο ράλι εξοπλισμών. Δεν διαφωνώ, αν θέλουμε ειρήνη πρέπει να προετοιμαζόμαστε για πόλεμο. Αν, όμως, προετοιμαζόμαστε τόσο πολύ στο τέλος πέρα από μια νέα οικονομική χρεοκοπία ενδέχεται και να τον έχουμε μετατρέψει σε αναπόφευκτο...

 

Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με πολιτικούς και παπάδες...

Οι κυβερνητικοί βουλευτές δεν είχαν καμία ηθική αναστολή να παραβιάσουν το Σύνταγμα υπερψηφίζοντας το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Δεν θα έχουν και καμία να ξεπλύνουν τον Κ. Καραμανλή για το έγκλημα των Τεμπών. Είχαν, όμως, πολλοί από δαύτους για να δώσουν το δικαίωμα και στα ομόφυλα ζευγάρια να παντρεύονται και να τεκνοθετούν...

Τα τρανς άτομα στη Θεσσαλονίκη δεν δέχθηκαν επίθεση γιατί βουλευτές τής ΝΔ μαζί με τον ακροδεξιό συρφετό και τους τραγοπαπάδες θεωρούν πως τα ανθρώπινα δικαιώματα αφορούν μόνο τους ετεροφυλόφιλους. Και το έγκλημα των Τεμπών θα είχε αποφευχθεί αν ο σταθμάρχης και οι μηχανοδηγοί ήταν πιο προσεκτικοί. Αν, όμως, σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος κι εκείνοι που υποτίθεται πως μιλούν στο όνομα του Ιησού έδειχναν αγάπη κι αν οι πολιτικοί προϊστάμενοι είχαν κάνει τη δουλειά τους σήμερα δεν θα μιλούσαμε ξανά για τραγωδίες...

Ας αναρωτηθούμε, επιτέλους, κάποια στιγμή: θα ήταν καλύτερος ο κόσμος μας αν δεν είχαμε ομοφυλόφιλους ή αν δεν είχαμε διεφθαρμένους και υποκριτές πολιτικούς και παπάδες; Είναι κόλαση πάντοτε οι άλλοι και ποτέ εμείς οι ίδιοι; Είναι, εν τέλει, τόσο δύσκολο να αντιληφθούν οι πιστοί ότι ο εαυτούλης τους μπορεί και να μην είναι το μοναδικό δώρο θεού, αλλά να υπάρχουν κι άλλα;...

 

Μασκαράδες 365 ημέρες το χρόνο...

Η πολιτική Μητσοτάκη σε Ελλάδα κι εξωτερικό είναι ΙΧ. Δεν είναι προϊόν διαβούλευσης με τους υπουργούς και τους βουλευτές του, πέρα από λίγους εκλεκτούς που έχουν απευθείας πρόσβαση στην αγία οικογένεια. Οι υπόλοιποι απλώς συμπαρατάσσονται αφού για τη δεξιά και διαχρονικά η νομή τής εξουσίας δεν είναι μέσο εξυπηρέτησης του δημόσιου συμφέροντος, αλλά αυτοσκοπός. Γι' αυτό και δεν λυπάμαι καθόλου τα πρόβατα που ο βοσκός τα σέρνει με τη θέλησή τους στο σφαγείο...

Η Ελλάδα έχει έναν πρωθυπουργό που μπορεί να την εμπλέξει ακόμα και σε έναν παγκόσμιο πόλεμο προκειμένου να αποκτήσει ο ίδιος κάποιο διεθνές αξίωμα. Έναν πρωθυπουργό που παραβιάζει το Σύνταγμα και για να μπορέσει ο Μπάρμπα Στάθης να φτιάξει, τρόπος του λέγειν, πανεπιστήμιο σε έναν όροφο πολυκατοικίας. Έναν πρωθυπουργό που παρακολουθεί, χειραγωγεί, απειλεί και υπονομεύει για να μην χάσει τη δοτή του εξουσία...

Η Ελλάδα έχει, επίσης, κι ένα κακομαθημένο από τον πρωθυπουργό κατεστημένο που πιστεύει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει γιατί ακριβώς ο πρωθυπουργός τού έχει δώσει αυτό το δικαίωμα. Η εκκλησία είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα. Από τη στιγμή που ο Κ. Μητσοτάκης δεν επέβαλε κομματική πειθαρχία για ένα ζήτημα ατομικών δικαιωμάτων όπως ο γάμος και η τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια την ώρα που δείχνει σιδηρά πυγμή όταν νομοθετεί υπέρ τής ολιγαρχίας γιατί και οι τραγοπαπάδες να μην αποθρασυνθούν;... 

Ολιγάρχες, κυβέρνηση- ντίλερ, εκκλησία- ταλιμπάν, ακροδεξιά από το μεσαίωνα. Μήπως να απαλλαγούμε από όλους αυτούς τους 365 ημέρες το χρόνο μασκαράδες;... 

 

 

Το "δεν είμαστε όλοι ίδιοι" πρώτα το αποδεικνύεις και μετά το εκστομίζεις...

Για τους πολιτικούς, ιδίως αυτούς που θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα, δεν μπορεί να υπάρχουν προσωπικά δεδομένα. Όταν επιθυμείς να κυβερνάς εν ονόματι 10.000.000 ανθρώπων πρέπει να ξέρουμε τα πάντα για σένα. 

Κι όχι μόνο, για παράδειγμα, το σεξουαλικό σου προσανατολισμό, αλλά και πόθεν έσχες την περιουσία σου. Ακόμα κι αν δεν ήσουν πολιτικός όταν την απόκτησες. Και, φυσικά, οφείλεις να τηρείς όλους τους νόμους τού κράτους τις τύχες τού οποίου θέλεις να διαχειριστείς...

Σε αυτό το πλαίσιο δεν χωρούν συμψηφισμοί. Δεν είναι επιχείρημα υπεράσπισης το "κι εσείς βασανίζετε τους μαύρους" ή το ότι "κι εσείς έχετε offshore με τις οποίες αγοράσατε και το σπίτι τού Βολτέρου". Ούτε καν το ότι "εγώ ήμουν επιχειρηματίας κι εφοπλιστής, εσύ ως πολιτικός από πού έκανες περιουσία". 

Δεν είναι επιχείρημα ούτε το ότι η δικαιοσύνη έσπευσε στη δική σου περίπτωση να σε διερευνήσει, ενώ κωφεύει στις λαθροχειρίες τού πολιτικού σου αντιπάλου. Το "δεν είμαστε όλοι ίδιοι" πρώτα το αποδεικνύεις και μετά το εκστομίζεις...

Ο Στέφανος Κασσελάκης, εκών άκων, κατά πάσα πιθανότητα έχει παραβιάσει το νόμο για κατοχή ξένης εταιρείας. Γι' αυτό κι οφείλει γενναίως να αναλάβει την ευθύνη του για τις ποινικές κυρώσεις που αυτό συνεπάγεται... 

Οφείλει, επίσης, να δώσει στη δημοσιότητα το σύνολο των στοιχείων για την περιουσία του αν θέλει να τον λογαριάζουμε για υποψήφιο πρωθυπουργό. Το δάχτυλο, πάντως, στον Κασσελάκη, αλίμονο, δεν μπορεί να το κουνά ο πρωθυπουργός των 32 ακινήτων και των, ποιος ξέρει πόσων, εξωχώριων εταιρειών, ο οποίος δεν έχει εργαστεί σχεδόν ποτέ στη ζωή του. Έτσι δεν είναι;... 

 

Βόρεια Κορέα α λα καρτ...

"Μα, δεν μπορεί να είμαστε μόνο εμείς και η Βόρεια Κορέα σε όλο τον κόσμο που δεν επιτρέπουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια". Αυτό είναι και το μοναδικό σοβαρό επιχείρημα της κυβέρνησης, έστω κι αν δεν απαντά στο γιατί δεν περιμένει την Αναθεώρηση του Συντάγματος και σπεύδει να το κάνει αντισυνταγματικά. Κι έστω κι αν η κυβέρνηση δεν έχει κανένα πρόβλημα να είναι μία Σοβιετία όταν πρόκειται, για παράδειγμα, για την παρακολούθηση ακόμα και υπουργών και της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων ή για τη διανομή επιδομάτων προκειμένου να κρύβει την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων...

Πρώτα και κύρια δεν μπορούμε να θεωρούμε το Σύνταγμα κουρελόχαρτο. Δεν το θεώρησε κουρελόχαρτο ούτε η κυβέρνηση του τουρίστα τής Ραφήνας που παρόλο που ήθελε ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν σκέφτηκε καν να το παραβιάσει μολονότι ούτε σήμερα ακούγονται διαφορετικά επιχειρήματα από τους θιασώτες τους. Πέρα, όμως, από αυτό θα ήταν αδιανόητο για την αντιπολίτευση να εμπιστευόταν την πιο ελεγχόμενη από τους ολιγάρχες κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος στη μεταπολίτευση για να επιβάλει δήθεν αυστηρούς κανόνες. Από το Χάρβαρντ και την Οξφόρδη, άλλωστε, περάσαμε στο αγαπημένο fund της οικογένειας Μητσοτάκη ως προς αυτούς που θέλουν να ιδρύσουν ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Ψωροκώσταινα...

Θα ήταν πράγματι φιλελεύθερο να βάλουμε τους λύκους να φυλάνε τα πρόβατα. Και οι λύκοι πρέπει να έχουν ίσα δικαιώματα με τα πρόβατα, θα υποστήριζαν οι υμνητές τού θατσερισμού την ίδια ώρα που διανέμουν σοβιετικά pass. Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι πως σήμερα έχουν όλοι τις ίδιες δυνατότητες να μορφωθούν. Οι πλούσιοι έχουν και τώρα περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες. 

Μια κυβέρνηση, ωστόσο, που νοιάζεται για τα συμφέροντα των πολλών αγωνίζεται για να μειωθούν αυτές οι ανισότητες, ενισχύοντας τη δημόσια δωρεάν παιδεία και λαμβάνοντας μέτρα πριμοδότησης των πιο αδύναμων οικονομικά οικογενειών. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν θα κάνουν τίποτα άλλο από το να διαιωνίσουν το νόμο τής ζούγκλας σε έναν κοινωνικό δαρβινισμό τα πρώτα θύματα του οποίου θα είναι εκείνοι οι οποίοι ονειρεύονται τα παιδιά τους πτυχιούχους τού ελληνικού παραρτήματος του Γέιλ χωρίς δίδακτρα κι όταν ξυπνήσουν θα έχουν πουλήσει και το σπίτι τους για να τα σπουδάσουν στο ΙΕΚ Φούφουτος...

 

 

Ξέρουν τα πάντα για σένα και ύστερα καμώνονται τους σπουδαίους που τους ψηφίζεις...

Πριν μερικές εβδομάδες η Ανν. Μισέλ Ασημακοπούλου έβγαζε καπνούς από τα αφτιά της εναντίον τού ψηφίσματος καταδίκης τής Ευρωβουλής για τις παραβιάσεις τού κράτους δικαίου στη χώρα μας. Αν την άκουγε κάποιος χωρίς να ξέρει την ίδια ή τι συμβαίνει στην Ψωροκώσταινα κάποια δίκια θα της έβρισκε. Μερικές εβδομάδες αργότερα συνελήφθη με τη γίδα στην πλάτη να αξιοποιεί παρανόμως κτηθέντα προσωπικά δεδομένα, επιβεβαιώνοντας κατ' ουσία το ψήφισμα της Ευρωβουλής...

Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως, η Ασημακοπούλου κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι η μόνη στη ΝΔ που έχει στην κατοχή της τέτοιου είδους δεδομένα. Απλώς ήταν εκείνη που πρώτη και μέσα στη βιασύνη τής ασύδοτης αλαζονείας τού καθεστώτος Μητσοτάκη έσπευσε άγαρμπα να τα αξιοποιήσει. Η κυβέρνηση, άλλωστε, του Predator δύσκολα μπορεί να μας πείσει για το αντίθετο...

Ο Μητσοτακης κερδάει αυτή τη στιγμή στο πολιτικό σκηνικό, όπως θα έλεγε κι ο Αλέφαντος. Κερδάει και λόγω αδυναμιών των αντιπάλων του. Κερδάει, ωστόσο, σε ένα παιχνίδι που εδώ και χρόνια δεν παίζεται επί ίσοις όροις. 

Όταν, για παράδειγμα, τα ΜΜΕ σε χαϊδεύουν την ώρα που κατασπαράζουν τον βασικό σου αντίπαλο ή έχεις παράνομη πρόσβαση στα δεδομένα και στις επικοινωνίες εχθρών και φίλων όπως και να το κάνουμε μπαίνεις στο γήπεδο με ένα προβάδισμα. Φυσικά και η αντιπολίτευση έχει υποχρέωση να το αντιμετωπίσει ξέροντας ότι χάνει με 2- 0 ή 3- 0 από τα αποδυτήρια. Οι διαιτητές, όμως, εν προκειμένω η δικαιοσύνη και οι όποιες ελεγκτικές Αρχές, ποια δικαιολογία έχουν για να μην κάνουν τη δουλειά τους; Καμία... 

   

 
 

Όχι Αλέξη μου, δεν ήταν αυτά τα λάθη σου...

Το να παραδέχεται ένας ηγέτης τα λάθη του δεν είναι ντροπιαστικό. Είναι γενναίο κι αν μη τι άλλο δείχνει πως δεν έχει χάσει την επαφή του με την πραγματικότητα. Ούτε μπορώ να κάνω δίκη προθέσεων για να ισχυριστώ δημοσίως πως τα παραδεχθέντα λάθη είναι αυτά που του υπαγορεύτηκαν από εκείνους που τον πολέμησαν επί χρόνια και τώρα τον χρησιμοποιούν ως χρήσιμο ηλίθιο γιατί φοβούνται τον διάδοχό του. Μπορώ, όμως, να ασκήσω κριτική και να ισχυριστώ πως δεν ήταν αυτά που παραδέχθηκες τα λάθη σου Αλέξη μου...

Φυσικά κι έγιναν λάθη τακτικής στα ζητήματα της Novartis και των τηλεοπτικών αδειών. Χρειάζονταν λεπτότεροι χειρισμοί. Από αυτό το σημείο, ωστόσο, μέχρι του να απολογείται ο πρώην πρωθυπουργός και για τους αδιευκρίνιστους ή εκείνους που τους δάνειζε πεντακοσάευρα η πεθερά τους ή για τους καναλάρχες που δεν είχαν πληρώσει ούτε ευρώ για 25 χρόνια η απόσταση είναι χαώδης. Κι αν μη τι άλλο, ο Τσίπρας αν έψαχνε mea culpa για να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή θα μπορούσε να βρει πολλά, ιδίως για το χρονικό διάστημα 2019- 2023...

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη το Μάιο και τον Ιούνιο του 2023. Υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα που έχει ποτέ υποστεί αξιωματική αντιπολίτευση. Πότε σκοπεύει να μας μιλήσει ο Αλέξης για τους λόγους που πιστεύει ο ίδιος ότι οδήγησαν σε αυτήν την ξεφτίλα; Κι αφού δεν μιλά στα συνέδρια του κόμματός του, να περιμένουν κάποια άλλη διαπλεκόμενη εκδήλωση όλοι εκείνοι που τον πίστεψαν και τον ψήφισαν όλα αυτά τα χρόνια και τώρα αισθάνονται προδομένοι;... 

  

 

Δεν θα δικάσει ο λαός τους φονιάδες των Τεμπών, χωρίς το λαό όμως δεν θα δικάζονταν ποτέ...

Δεν θα δικάσει η Μαρία Καρυστιανού τους φονιάδες τής κόρης της. Δεν έχει ούτε τη θεσμική ιδιότητα ούτε την απαραίτητη απόσταση από τα γεγονότα για να το κάνει με επιτυχία. Ούτε θα δικάσουμε εμείς, η κοινή γνώμη, τους φονιάδες των Τεμπών. Τα λαϊκά δικαστήρια σχετίζονται περισσότερο με το θυμικό και λιγότερο με το δίκαιο. Η Μαρία Καρυστιανού, ωστόσο, οι υπόλοιποι γονείς των θυμάτων κι ο λαός όχι μόνο δικαιούνται αλλά επιβάλλεται να αγωνιστούν μέχρι τέλους για να μην υπάρξει καμία συγκάλυψη...

Η κοινωνική αφύπνιση ύστερα από την απελπισία τού σαράντα τακατό θέλω να ελπίζω πως βρήκε αφορμή με τα Τέμπη και δεν θα αρχίσει και δεν θα τελειώσει εκεί. Φυσικά δεν περιμένω να βγούμε στους δρόμους με την ίδια μαζικότητα και για τους νεκρούς τής Πύλου στη δική τους επέτειο ενός έτους από το χαμό τους. 

Μακάρι να το κάνουμε, αλλά εκείνοι ήταν μελαμψοί, αλλόθρησκοι μετανάστες κι όχι τα παιδιά μας, επομένως η ευαισθησία μας μάλλον θα βρει στον τοίχο των στερεοτύπων. Είναι, όμως, μια καλοδεχούμενη αρχή το ότι δηλώσαμε παρούσες και παρόντες απέναντι σε ένα καθεστώς το οποίο στηρίζεται στην ομερτά...

Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας για να κάνουμε το σκοτάδι φως γιατί φυσικά και δεν μπορεί να είναι ανεκτό από τους προοδευτικούς πολίτες να απαλλαγούμε από το καθεστώς Μητσοτάκη για να το αντικαταστήσουμε από τον ακροδεξιό βόθρο. Όλες κι όλοι κρινόμαστε, άλλωστε, από τις πράξεις κι όχι από τα λόγια μας. Ας είναι, όμως, η 28η Φεβρουαρίου 2024 η απαρχή τεκτονικών κοινωνικών εξελίξεων που θα οδηγήσουν σε αυτό που θα ήταν δίκαιο να είχε συμβεί από πέρυσι, στη δικαιοσύνη παντού δηλαδή...

 

 

Τίποτα δεν παραγράφηκε στις 25 Ιουνίου για τις φαμίλιες Μητσοτάκη- Καραμανλή...

"Δεν φταίνε το ότι δεν φτιάξαμε την τηλεδιοίκηση στη Λάρισα, ότι δεν λειτουργούσε ο δευτεροβάθμιος έλεγχος στην Καρόλου, ότι δεν ακούγαμε τις εκκλήσεις των εργαζόμενων αλλά και της διορισμένης από εμάς διοίκησης του ΟΣΕ ή ότι δεν προχωρήσαμε καθόλου τη σύμβαση για την τηλεδιοίκηση. Φταίνε ο σταθμάρχης και οι διαχρονικές παθογένειες του ελληνικού κράτους, το οποίο παρεμπιπτόντως οι οικογένειές μας έχουν κυβερνήσει και κυβερνούν επί δεκαετίες. Μας επανεκλέξατε, άλλωστε, πανηγυρικά το καλοκαίρι και να αισθάνεστε και τυχεροί που σκύψαμε το κεφάλι, ζητήσαμε μια συγγνώμη και παραιτήθηκε ο υπουργός"...

Αυτά στην ουσία μάς λένε και σήμερα, ένα χρόνο μετά τα Τέμπη, οι φαμίλιες Μητσοτάκη- Καραμανλή, οι νόμιμες ιδιοκτήτριες της χώρας. Πέρα, βεβαίως, από την εξεταστική συγκάλυψης που έφτιαξαν με τη βοήθεια των σταλινιστών στη Βουλή ή από τη δικαστική έρευνα υπό την αιγίδα μιας εισαγγελέως τού Αρείου Πάγου που λέει στους συγγενείς των θυμάτων "προσεύχεστε και μην μιλάτε". Και ύστερα δήθεν αγανακτούν για το ψήφισμα- κόλαφο της Ευρωβουλής που μας παρουσιάζει failed state...

Στις 25 Ιουνίου η ΝΔ κατήγαγε έναν εκλογικό θρίαμβο, έστω και με τη συμμετοχή τού μισού εκλογικού σώματος. Δεν παραγράφηκε, ωστόσο, εκείνη την ημέρα ούτε το έγκλημα των Τεμπών ούτε το έγκλημα του Predator ούτε οποιαδήποτε άλλη ποινικώς κολάσιμη πράξη τής κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ούτε της δόθηκε λευκή επιταγή για να κάνει κι άλλες. Ο λαός σε όλη τη χώρα πρέπει να έπεισε την Τετάρτη και τους πλέον πονηρούς πως κανείς δεν μπορεί να κοροϊδεύει τους πάντες για πάντα...

 

 

Μην κουνάς τα πόδια σου προτού καβαλικέψεις...

Επιτρέψτε μου μια πρόβλεψη: αν κάποιος κοιμηθεί σήμερα και ξυπνήσει στις 10 Ιουνίου μάλλον δεν θα πιστέψει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Όπως δεν θα πίστευε κάποιος το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών αν κοιμόταν σαν σήμερα πέρυσι και ξυπνούσε στις 22 Μαΐου 2023. Όποιος θεωρεί το λαό δεδομένο συνήθως βρίσκεται προ εκπλήξεων. "Μην κουνάς τα πόδια σου προτού καβαλικέψεις", όπως λένε στην Κύπρο...   

"Θα εμπιστευόσασταν αυτό το ΣΥΡΙΖΑ να σας κυβερνήσει", αναρωτιούνται δήθεν αθώα οι ένοχοι των Τεμπών, των πανευρωπαϊκών ρεκόρ νεκρών στην πανδημία και στην ακρίβεια. Κι εγώ συνηγορώ κι απαντώ όχι. 

Στις 9 Ιουνίου, ωστόσο, δεν βγάζουμε κυβέρνηση και συνήθως στις ευρωεκλογές βγάζουμε δυσαρέσκεια. Δεν μπορώ να ξέρω τρεις μήνες πριν αν αυτή θα εισπραχθεί από το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τους σταλινιστές ή την ακροδεξιά, Από κάποιον, όμως, θα εισπραχθεί γιατί η δυσαρέσκεια, για να μην πω η οργή, είναι υπαρκτή, την αγγίζεις όπου κι αν σταθείς...

Το ποσοστό τής ΝΔ θα είναι κάτω από 30%. Μπορεί το νεοφιλελεύθερο- μετασοβιετικό καθεστώς Μητσοτάκη να ελέγχει πλήρως τους αρμούς τής εξουσίας, από κάτω όμως η κοινωνία βράζει και περιμένει επιτέλους λίγη σοβαρότητα από την αντιπολίτευση για να επενδύσει πάνω της. Δεν σας κάνει εντύπωση που ο ΣΥΡΙΖΑ "διαλύεται" επί ένα χρόνο, αλλά παραμένει ακόμα σοβαρός διεκδικητής τής δεύτερης θέσης σε πρώτη φάση; "Περιμένουμε να σοβαρευτείτε κι εμείς είμαστε εδώ", του λένε οι πολίτες. Προφανώς, όμως, όχι για πολύ ακόμα, γι' αυτό, ναι, σοβαρευτείτε... 

 

 

Θέλουν συλλογικότητα στις αποφάσεις για να φάνε στο τέλος ατομικά τον Κασσελάκη...

Ούτε ο Λίο Μέσι ούτε ο Ντιέγο Μαραντόνα ούτε ο Ζινεντίν Ζιντάν θα μπορούσαν να κερδίσουν από μόνοι τους το Παγκόσμιο Κύπελλο. Χρειάστηκαν δίπλα τους συμπαίκτες που έκαναν στο ακέραιο τη δουλειά που τους είχε ανατεθεί. Ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είναι ούτε Μέσι ούτε μεσσίας. Ούτε, όμως, έχει δίπλα του συμπαίκτες που αγωνίζονται για το καλό τής ομάδας τη φανέλα τής οποίας φορούν...

Ας μιλήσουμε με ονόματα κι ας μην κοροϊδευόμαστε άλλο μεταξύ μας. Ο Γ. Ραγκούσης, ο Χρ. Σπίρτζης, ο Θ. Θεοχαρόπουλος κι άλλοι κι άλλες παίζουν για την ομάδα όταν χαρακτηρίζουν υπό προθεσμία πρόεδρο έναν πρόεδρο πέντε μηνών που θα είναι πρόεδρος οκτώ μηνών στις ευρωεκλογές; Ή όταν λένε πως θα κριθεί από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών; Αυτοί γιατί δεν ζήτησαν να κριθούν για τη συντριβή τού Ιουνίου; 

Ή, μήπως, πιστεύει κανείς ότι τους επόμενους τρεις μήνες θα οργώσουν τη χώρα για να φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ νικηφόρο αποτέλεσμα; Ρόλο αναζητούν αφού ο λαός δεν τους εξέλεξε ούτε βουλευτές, υπονομεύοντας τον εκλεγμένο πρόεδρο ξανά και ξανά και ξανά...

Ποιος προοδευτικός πολίτης δεν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να πάει ενωμένος στις ευρωεκλογές; Γι' αυτό, άλλωστε, ακόμα και στις δημοσκοπήσεις μόνο το ΠΑΣΟΚ προπορεύεται του ΣΥΡΙΖΑ- κι αυτό στο όριο του στατιστικού λάθους- κι όχι πολύ πιο συμπαγή θεωρητικώς κόμματα όπως το ΚΚΕ ή η Πλεύση Ελευθερίας ή οι αποστάτες. Δεν έχει, όμως, κανένα νόημα να κατεβάζεις ενδεκάδα από την οποία οι μισοί θα χαρούν στο τέλος τού ματς αν κερδίσει ο αντίπαλος γιατί την επόμενη αγωνιστική σεζόν προσδοκούν να παίζουν με τη φανέλα του ή να επιστρέψει ο προηγούμενος προπονητής... 

Λυπάμαι, αλλά όποιος δεν βλέπει τον εσωτερικό εχθρό δεν είναι μετριοπαθής κι ενωτικός. Είναι είτε αφελής είτε συνεργός...