Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Νάτος, νάτος ο πρωθυπουργός!


Μπορεί κάποιοι να διαφωνείτε με τον τίτλο και να θεωρείτε πως πρωθυπουργός της χώρας δεν είναι ο κ. Μπαρόζο, αλλά ο...κάθε 20χρονος γιάπης των διεθνών αγορών. Να το δεχθώ. Εκεί που θα διαφωνήσουμε, όμως, είναι αν νομίζετε πως πρωθυπουργός της χώρας είναι ο εγγονός του Γεωργίου και γιος του Ανδρέα Παπανδρέου...
Τα μέτρα που ανακοίνωσε χθες ο Γιωργάκης ήταν, στην ουσία, αυτά που είχαν υπαγορευτεί εδώ και πολύ καιρό από τις Βρυξέλλες. Επομένως, "ακούω βερεσέ" την πομπώδη δήλωσή του πως είναι απαραίτητο να δράσουμε τώρα γιατί, σε διαφορετική περίπτωση, θα μας κυβερνούν οι ξένοι. Μα, ήδη μας κυβερνούν. Και, φυσικά, οι τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν ενδιαφέρονται να βγει η χώρα από την κρίση, ούτε καν να προστατευτεί το ευρώ. Νοιάζονται να βγουν αλώβητοι οι "μεγαλοκαρχαρίες". Γιατί, για παράδειγμα, η ευρωπαϊκή νομενκλατούρα μιλά μόνο για περικοπές μισθών κι όχι για κλιμακωτή φορολόγηση, ανάλογα με τα πραγματικά εισοδήματα του καθενός;
Την ίδια ώρα, ο Γ. Παπανδρέου εξάγγειλε την πολλοστή λιτότητα, την οποία θα πρέπει να υπομείνουν εκείνοι που υπόμειναν και τις προηγούμενες και οι οποίοι δεν ήταν οι έχοντες και κατέχοντες. Γιατί να πιστέψουμε το ΠΑΣΟΚ ότι αυτήν τη φορά, μόλις βγούμε από την κρίση, θα προχωρήσει στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές; Αυτοί δεν κυβερνούσαν και πριν 30 χρόνια; Και γιατί θα πρέπει να θεοποιούμε τη μείωση των ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους και να τα θέτουμε ως προτεραιότητες αντί για την ανάπτυξη της χώρας; Γιατί το θέλουν οι αγορές, θα μου πείτε. Ναι, αλλά μια χώρα που προχωρά σε ουσιώδεις μεταρρυθμίσεις και δε μένει στα λόγια δε φοβάται τις αγορές. Τις αγνοεί, ζητώντας τα ρέστα από τους 300 σκανδαλωδώς πλούσιους αυτής της χώρας. Φαίνεται, όμως, πως και η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει τα κότσια να κάνει κάτι πέρα από τα ειωθότα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: