Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Στη νέα σφαγή θα είμαστε πάλι τα πρόβατα;...

Δε με στενοχωρεί τόσο που συνεχίζουν να προσπαθούν να μας εξαπατούν. Εχω, αν θέλετε, συνηθίσει στην ιδέα πως η τρόικα εσωτερικού δεν είναι τίποτα άλλο από το "βαποράκι" των κάθε είδους μεγαλεμπόρων. Μ' εκνευρίζει, ωστόσο, αφάνταστα το γεγονός ότι εξακολουθούν να το κάνουν χωρίς στιλ, δίχως φαντασία. Διαβάστε, για παράδειγμα, τη δήλωση Στουρνάρα, σύμφωνα με την οποία αν δεν πάρουμε τη δόση μας, θα πεινάσει κόσμος. Σε τί διαφέρει από τη ρητορική που χρησιμοποιούν επί τρία χρόνια όσοι κυβερνούν αυτήν τη χώρα; Και σε ποιό σημείο έχει αποδειχθεί αυτή η επιχειρηματολογία τόσο αληθινή ώστε να μην αλλάζει με τίποτα; Ας το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή: η Ελλάδα δε ζει από τις δόσεις, άλλωστε το συντριπτικώς μεγαλύτερο μέρος τους δεν πήγε και δεν θα πάει στο λαό αλλά στην τραπεζική κι επιχειρηματική ελίτ, οι οποίες με τη σειρά τους το διοχετεύουν σε φορολογικούς παραδείσους. Η Ελλάδα συνεχίζει να ζει (δεν ξέρω για πόσο) μολονότι οι δόσεις που της χορηγούν είναι θανατηφόρες...
Τα μνημόνια δεν ψηφίστηκαν και δεν εφαρμόζονται για να διασώσουν την πλειονότητα των ελλήνων. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα προέκριναν την άγρια λιτότητα σε βάρος των μικρομεσαίων, αλλά τη δίκαιη αναδιανομή τού εισοδήματος, για παράδειγμα μέσω της φορολογίας ή της επιβολής ανώτατου μισθού, ούτε θα ζητούσαν τον εργασιακό μεσαίωνα στο όνομα ιδεοληψιών όπως είναι  ανταγωνιστικότητα, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από μια σικ ονομασία τής απόπειρας μεγιστοποίησης του κέρδους των λίγων μέσω της φτωχοποίησης των πολλών. Τα μνημόνια ψηφίστηκαν κι εφαρμόζονται για τη διάσωση του πολιτικού, επιχειρηματικού και χρηματοπιστωτικού κατεστημένου, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως. Γι' αυτό και είναι τουλάχιστον χυδαίο ο υπουργός Οικονομικών να τρομοκρατεί τους αδύναμους όταν είναι ακόμα σε θέση, λόγω του σαθρού "υπεδάφους" στο οποίο θεμελιώθηκε το ευρώ, να απειλήσει τους δυνάστες τους με ζημιά που υπολόγίζεται πως θα ξεπεράσουν σε χρήμα τα 13 τρισεκατομμύρια ευρώ και με απώλεια για τους ίδιους μιας χώρας με τεράστια γεωστρατηγική σημασία και πλούσια αποθέματα ορυκτού πλούτου...

Εμείς πώς θα αντιδράσουμε στη νέα τρομοκρατία, η οποία θέλει να μας πείσει πως για τη φτώχεια μας δε φταίνε οι πολιτικές τους αλλά η Αριστερά που απαιτεί έναν άλλο δρόμο; Θα υπομείνουμε, πάλι, σαν πρόβατα τη σφαγή μας,θα δώσουμε λευκή επιταγή σε καινούριους σωτήρες ή, μήπως, είναι προτιμότερο να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, όσο κι αν κάτι τέτοιο θα οδηγήσει τον καναπέ μας να νιώσει μοναξιά; Τα νέα μέτρα δεν πρέπει όχι μόνο να εφαρμοστούν, αλλά ούτε καν να ψηφιστούν! Κι αυτό δεν θα γίνει με ευχολόγια, αλλά με απεργίες διαρκείας και παλλαϊκές συγκεντρώσεις, με κορύφωση την ημέρα ψηφοφορίας στη Βουλή. Αν η τρόικα εσωτερικού δε μπορεί να πει το μεγάλο όχι, έτσι αρρωστημένη που είναι από τη σήψη τής μεταπολίτευσης, ας το κάνει ο λαός. Οχι γιατί κι αυτός δεν έχει τις διαχρονικές ευθύνες του, αλλά γιατί κανένας άλλος δεν θα υπερασπιστεί τα συμφέροντά του, αν δεν το κάνει πρώτα ο ίδιος...   

Δεν υπάρχουν σχόλια: