Δευτέρα 11 Ιουλίου 2016

Ναι, τον "πάω" τον Κριστιάνο!

Δεν πολυυπολογίζω τις γνώμες αυτών που σαν άλλοι γέροι τού "Μάπετ Σόου" ειρωνεύονται από το θεωρείο όσους κυλιούνται στην αρένα. Είναι οι ίδιοι, για παράδειγμα, που κατηγορούν τον Κριστιάνο Ρονάλντο πως είναι νάρκισσος κι εγωιστής, λες κι αν εκείνοι ήταν νέοι, διάσημοι, πλούσιοι κι ωραίοι θα κυκλοφορούσαν με χαμηλωμένο το βλέμμα σαν να έψαχναν για πενηντάλεπτα στο πεζοδρόμιο. Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο προσωπικώς για να μιλώ με μια σχετική σιγουριά, αλλά προφανώς η εικόνα που δίνει παραέξω είναι εκείνη ενός ωραιοπαθούς ψώνιου που γνωρίζοντας ότι όλα τα φώτα τής δημοσιότητας είναι στραμμένα πάνω του λειτουργεί ακόμα και στον αγωνιστικό χώρο σαν σταρ τού Χόλιγουντ. Οι άνθρωποι, ωστόσο, είναι πολύ πιο σύνθετες προσωπικότητες από την εξωτερική τους εικόνα. Διαψεύστε με αν κάνω λάθος, αλλά δεν έχω ακούσει ποτέ κανένα συμπαίκτη ή προπονητή τού CR 7, άτομα δηλαδή που να τον ξέρουν κι εκτός κάμερας, ο οποίος να τον έχει αποκαλέσει μαλάκα ή ατομιστή...

Γνωρίζετε και γνωρίζω ανθρώπους οι οποίοι μόλις πιάσουν μια καλή θεσούλα, με πολύ λιγότερα φράγκα από αυτά που εισπράττει ο Πορτογάλος άσος, στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα παύουν να είναι παραγωγικοί, εφησυχάζουν, θέτουν σε ύπνωση τα ταλέντα τους και περιμένουν πότε θα πάρουν τη συνταξούλα τους για να οδηγηθούν εν ηρεμία και σχετική καλοπέραση στον τάφο τους. Ο Κριστιάνο Ρονάλντο είναι 31 χρόνων, έχει κερδίσει δεκάδες τίτλους στην καριέρα του, χρήματα με τα οποία μπορούν να ζουν πλουσιοπάροχα τα τρισέγγονά του κι έχει συνάψει σχέσεις με τις ωραιότερες γυναίκες τού πλανήτη. Κι όμως, αυτός ο ποδοσφαιριστής, που σύμφωνα με τα καπιταλιστικά πρότυπα τα έχει όλα, κλαίει σαν μικρό παιδί γιατί τραυματίζεται σε ένα ματς, έστω με τη σπουδαιότητα ενός τελικού, και δεν θα μπορέσει να βοηθήσει στη συνέχεια εντός γηπέδου την εθνική του ομάδα, είναι δουλευταράς και παθιάζεται για τη νίκη πολύ περισσότερο από τον μέσο Πορτογάλο φίλαθλο, ο οποίος την επομένη θα πρέπει να εργαστεί για τρεις κι εξήντα όταν ο Κριστιάνο Ρονάλντο θα κάνει τις χλιδάτες διακοπές του σε κάποιο κοσμικό νησί. Το πάθος γι' αυτό που κάνεις, ωστόσο, είναι το μυστικό που ξεχωρίζει εκείνους που θα παραμείνουν για πάντα μετριότητες από αυτούς που γράφουν Ιστορία...

Ισχυρίζονται, επίσης, κάποιοι αριστεροί τής "comme il faut" θολοκουλτούρας πως είναι άδικο οι ποδοσφαιριστές να αμείβονται πολύ περισσότερα από αυτούς, για παράδειγμα, που καλλιεργούν τη γη. Δεν θα σταθώ τόσο στο ότι η πίεση γα επιτυχία που βαραίνει κάθε πρωτοκλασάτο αθλητή είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που δέχεται ένας γεωργός. Θα υπογραμμίσω, όμως, πως και οι αθλητές εργάτες είναι που κερδίζουν εκατομμύρια γιατί φέρνουν στους κεφαλαιοκράτες δισεκατομμύρια. Υπό μια έννοια, μάλιστα, θα μπορούσαμε να τους θεωρήσουμε και κακοπληρωμένους αν σκεφτούμε πως δίχως αυτούς οι ομάδες ή οι χορηγοί θα είχαν πολύ λιγότερα έσοδα. Αντί, επομένως, να σαρκάζουμε τα όποια καπρίτσια και δάκρυα του Ρονάλντο, λες και είναι ντροπή να κλαις γιατί δεν μπορείς να βοηθήσεις άλλο τους συμπαίκτες σου, ας κοιτάξουμε να παραδειγματιστούμε από τον υγιή εγωισμό ενός ανθρώπου που δεν αντέχει να είναι τίποτα λιγότερο από πρώτος. Αν τον είχαμε μιμηθεί, μάλιστα, νωρίτερα θα είχαμε αποφύγει όλα τα μνημόνια... 

Δεν υπάρχουν σχόλια: