Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

Γιατί δεν έχει πεθάνει το μνημόνιο- αντιμνημόνιο...

Όποιος πιστεύει ότι με την υπογραφή τού τρίτου μνημονίου από το ΣΥΡΙΖΑ έχει τελειώσει το δίπολο μνημονιακοί- αντιμνημονιακοί κάνει πολύ μεγάλο λάθος. Κι αυτό γιατί μπορεί η περσινή αποτυχημένη διαπραγμάτευση να απόδειξε ότι μόνη της η Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει την Ευρώπη, αλλά εξακολουθούν να ζουν ανάμεσά μας άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν ότι ορθώς η Ευρώπη- δηλαδή η Γερμανία- δεν αλλάζει πορεία γιατί αυτή είναι η ορθή. Προκειμένου, εξάλλου, να μας πείσουν για το δίκιο τους επιχειρηματολογούν πάνω στο γνωστό μοτίβο τού ότι ζήσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας και γι' αυτό η λιτότητα είναι επιβεβλημένη μέχρι τελικής πτώσης...

Οι παρωπίδες των νεοφιλελεύθερων δεν τους επιτρέπουν να αντιληφθούν ούτε καν ότι δεν είναι μόνο ο "τεμπέλης" ελληνικός λαός που φτωχοποιείται μαζικά κι αδιακρίτως αλλά και οι περισσότεροι ευρωπαϊκοί λαοί, σε μια παγκοσμιοποίηση που δεν θα αισθάνεται ασφαλής για τον εαυτό της αν δεν λαμβάνουμε όλοι μισθούς Μπαγκλαντές. Η τύφλωσή τους είναι τέτοια που δεν βλέπουν ούτε ότι ο Μπ. Ομπάμα- ο οποίος δεν είναι δα κομμουνιστής- ακολούθησε εντελώς διαφορετικές πολιτικές και τώρα οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ε.Ε...

Τα ψέματα, επίσης, που επιστρατεύουν οι μερκελιστές είναι άφθονα. Είναι αλήθεια ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου ονειρεύεται τη διαγραφή τού συνόλου τού ελληνικού χρέους, αλλά αυτό δεν ήταν ποτέ επιλογή τής κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία, αντιθέτως, ισχυρίζεται πως αν θέλουν οι δανειστές να πάρουν τα λεφτά τους πίσω πρέπει να συμβάλουν στην επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας αντί να εμμένουν στο ξεζούμισμα του ό,τι έχει απομείνει από αυτή...

Ακόμα και το ασφαλιστικό που τώρα δεν είναι όντως βιώσιμο και θεωρητικώς δικαιολογούνται μειώσεις των συντάξεων θα ήταν αν δεν είχαμε το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη- απότοκο κι αυτό των μνημονίων-, αν οι νέοι μας δεν έφευγαν στο εξωτερικό, αν δεν πριμοδοτούταν η μερική απασχόληση κι αν οι εργοδότες με τη μεγάλη ατομική περιουσία ήταν συνεπέστεροι στις φορολογικές- ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους...

Η αντιπολίτευση διατείνεται πως η αύξηση της φορολογίας είναι επιλογή Τσίπρα κι εν μέρει έχει δίκιο. Συμφωνώ, για παράδειγμα, με τον αρχηγό Κούλη πως υπάρχουν ακόμα δημόσιες δαπάνες που μπορούν να περικοπούν, πως υπάρχουν και δημόσιοι υπάλληλοι που δεν έχουν αντικείμενο εργασίας και πρέπει να απολυθούν, αν και το τελευταίο για ψηφοθηρικούς λόγους ο "μεταρρυθμιστής" πρόεδρος της ΝΔ ντρέπεται να το πει. Μόνο που το ασφυκτικό πλαίσιο των απαραίτητων εσόδων κι εξόδων τίθεται από τους δανειστές, χωρίς οι τελευταίοι να υπολογίζουν το κοινωνικό κόστος των πολιτικών τους...

Ναι, να μειωθεί η φορολογία των επιχειρήσεων, αλλά αυτό θα σημαίνει πως δυόμισι εκατομμύρια ανασφάλιστοι, οι οποίοι αποδεδειγμένα δεν μπορούν να πληρώσουν, θα χάσουν τη δωρεάν πρόσβασή τους στα δημόσια νοσοκομεία και οι πλέον αναξιοπαθούντες τα επιδόματα που τους επιτρέπουν τώρα τουλάχιστον να βιοπορίζονται. Οι τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν ήδη τρεις φορές τα τελευταία χρόνια μολονότι έζησαν πάνω από τις δυνάμεις τους και θα έπρεπε να τιμωρηθούν γι' αυτό σύμφωνα με τη σοϊμπλική λογική, την ίδια ώρα που οι πολίτες αυτής της χώρας, είτε ήταν συνετοί είτε επιπόλαιοι τα χρόνια τής επίπλαστης ευμάρειας, υπέστησαν μια βίαιη φτωχοποίηση...

Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως πρέπει να δανειζόμαστε και να ξοδεύουμε σαν να μην υπάρχει αύριο ή να μην κάνουμε αποταμίευση. Αλίμονο, ωστόσο, αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι η ζωή είναι μια γιορτή που τελειώνει γρήγορα και την περάσουμε πάνω από ένα κομπιουτεράκι κάνοντας μαθηματικές πράξεις. Γι' αυτό και η αναδιάρθρωση του χρέους, η ένταξη της χώρας μας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωση της ΕΚΤ, η επιστροφή στις αγορές και η πλήρης απορρόφηση του ΕΣΠΑ είναι απαραίτητο να γίνουν με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, ώστε τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν κι αυτά που θα εισρεύσουν να μην καταλήξουν πάλι σε Πόρσε Καγιέν κι εξοχικά αλλά σε επενδύσεις που θα προσφέρουν θέσεις εργασίας με αξιοπρεπείς όρους και θα φέρουν πίσω τους νέους.

Γενικότερα, δηλαδή, θα προσφέρουν ένα αναπτυξιακό μπουμ που δεν θα είναι φωτοβολίδα αλλά θα έχει διάρκεια, με παράλληλη συγκράτηση των δαπανών όπου αυτές δεν επηρεάζουν τη σύσταση ενός κοινωνικού κράτους που θα εξασφαλίζει έστω ένα πιάτο φαΐ και μία στέγη ακόμα και για τον πιο ανεπρόκοπο πολίτη του. Σε διαφορετική περίπτωση προσδεθείτε για την έναρξη του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου...

     

  

Δεν υπάρχουν σχόλια: