Είναι, ωστόσο, σοβαρό ζήτημα, ώστε να προκαλεί τόση δημόσια αντιπαράθεση, η μετατροπή από κακούργημα σε πλημμέλημα της κατασκευής- κι όχι της χρήσης, πολλώ δε μάλλον η πρόκληση θανάτου- μολότοφ; Όχι, για τον απλούστατο λόγο πως αυτός που θέλει να την ρίξει δεν ενδιαφέρεται για το αν θα "φάει" τέσσερα ή έξι χρόνια, αφήστε που συνήθως δεν περνά στο κρατητήριο πάνω από μία ημέρα πριν αφεθεί ελεύθερος...
Ούτε είναι η πρόκληση φόβου ο καλύτερος τρόπος για να διαφυλάσσεις την κοινωνική συνοχή. Σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να επαναφέρουμε την θανατική ποινή και να την ενεργοποιούμε ακόμα κι όταν κάποιος περνά με κόκκινο το φανάρι. Εκεί να δείτε πόσα τροχαία ατυχήματα θα αποφύγουμε...
Οι ψοφοδεείς πολίτες είναι ασφαλώς πιο υπάκουοι στους νόμους και στους κανόνες, μόνο που έχουν ορισμένα βασικά ελαττώματα εξαιτίας των οποίων χάνουν ουσιαστικώς την ιδιότητα του πολίτη: εξαναγκάζονται στο να σταματούν να σκέφτονται οτιδήποτε άλλο πέρα από την τυπική τήρηση της νομοθεσίας, αποδέχονται ό,τι τους σερβίρεται αδιαμαρτύρητα και δεν ζουν με ελεύθερη βούληση αλλά με τον τρόμο πως οποιοδήποτε παραστράτημα, ακόμα κι όταν είναι τυχαίο ή έξωθεν επιβαλλόμενο ή στιγμιαίο, μπορεί να τους οδηγήσει στη γκιλοτίνα...
Αυτό το είδος ανθρώπου προσκυνά τη μοιρολατρία, εχθρεύεται την πρωτοβουλία, ναρκώνει τη σκέψη του και γίνεται, συνεπώς, το καλύτερο πιόνι στη διάθεση των βασιλιάδων και των βασιλισσών. Η νομιμότητα είναι ωφέλιμη μόνο όταν δεν εκφεύγει του μέτρου και η δίκαιη κι αναλογική τιμώρηση των παραβατών της δεν πρέπει να μας κάνει να χάνουμε τη μεγάλη εικόνα. Κι αυτή είναι πως κανείς μας δεν γεννιέται εγκληματίας, γίνεται κι όσο δεν επιλύουμε τις κοινωνικές παθογένειες που τρέφουν την εγκληματικότητα θα εξακολουθούμε να θεραπεύουμε τα συμπτώματα κι όχι την ασθένεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου