No hope for Kyriakos...

Πόσο ειρωνική μπορεί να γίνει η ζωή! Την ημέρα που το επιτελικό κράτος, του οποίου υπήρξε εισηγητής και θεμελιωτής, πνίγηκε σε μερικούς πόντους χιόνι, ο Γ. Γεραπετρίτης εμφανίζεται συχνός συνομιλητής ενός ατόμου που με πολλή ευγένεια θα χαρακτήριζε κάποιος αμφιλεγόμενο. Όπως κι αν έχει, οι συνομιλίες και τα ανταλλασσόμενα μηνύματα του υπουργού Επικρατείας και του Μ. Φουρθιώτη αν μη τι άλλο μαρτυρούν πως ο βόθρος και το Μαξίμου είναι πολύ πιο συνδεδεμένα από όσο θα θέλαμε να πιστέψουμε ακόμα κι εμείς που δεν θεωρούσαμε τον Κ. Μητσοτάκη είδωλο της ηθικής ακεραιότητας. Στην πραγματικότητα μοιάζουν να είναι το ίδιο και το αυτό, ό,τι κι αν σημαίνει κάτι τέτοιο για τη διαφθορά στην Ψωροκώσταινα...

Προφανώς και η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν εισήγαγε στην Ελλάδα τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού. Το ερώτημα είναι τι κάνει για να τις καταπολεμήσει και η απάντηση, για όσους δεν το πήραν χαμπάρι και με την πανδημία και την ακρίβεια, είναι ένα μεγάλο τίποτα. Αντιθέτως, λιθαράκι το λιθαράκι, για να μην γράψω κοτρόνα την κοτρόνα, συμπληρώνει το οικοδόμημα ενός φαύλου καθεστώτος που θα κλέβει και θα καταστρέφει όσο το στηρίζει και το πόπολο με την ψήφο του...

Είχα γράψει στο τέλος τού 2021 πως το φινάλε τού 2022 δεν θα βρει τη χώρα με πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη. Μάλλον ήμουν αισιόδοξος για την τύχη τού σημερινού πρωθυπουργού γιατί έτσι όπως το πάει θα μας αποχαιρετήσει πολύ νωρίτερα, ιδίως αν ο Ν. Ανδρουλάκης μείνει πιστός στη δήλωσή του πως δεν θα συγκυβερνήσει με τη ΝΔ. Κι αυτή η ισχυρή πλέον πιθανότητα αποδρομής Μητσοτάκη είναι η μόνη που μας δίνει πραγματική ελπίδα τις δύσκολες αυτές εποχές...