Όταν έχεις θριαμβεύσει σε μια εκλογική διαδικασία συνέδρων, όπως ισχυρίζονται οι πραξικοπηματίες, θα έπρεπε να κάνεις ό,τι μπορείς ώστε αυτό το σώμα να φτάσει αλώβητο έως το συνέδριο. Ακόμα κι αν κάποιοι είναι τόσο αισχροί ώστε να αποκαλούν πραξικοπηματίες τους πραξικοπηματίες δείχνεις ανωτερότητα και τους επιτρέπεις να καταγραφούν ως μια μικρή μειοψηφία. Αν μη τι άλλο, δεν δίνεις πάτημα στους κασσελακικούς να σε κατηγορήσουν ξανά για φασισμό κι αδημονείς να ξεκινήσει το συνέδριο ώστε να τους δείξεις τη δύναμή σου...
Μόνο που οι πραξικοπηματίες εδώ και δύο μήνες μόνο προσμονή για το συνέδριο δεν δείχνουν. Αφήστε που ισχυρίζονται πως ο Κασσελάκης επέλεξε τη μομφή λες κι εκείνοι έκαναν zoom τον Αύγουστο για να ανταλλάζουν εντυπώσεις για τις θερινές τους διακοπές. Πώς, όμως, να αδημονούν όταν πάτωσαν ακόμα και στις περιοχές- προπύργιά τους; Όταν εκεί που τους ξέρουν καλύτερα τους αποδοκιμάζουν πώς να ανυπομονούν για την κρίση τής βάσης τού ΣΥΡΙΖΑ;...
Πόσο αστείο μοιάζει σήμερα το επιχείρημα που ακουγόταν κατά κόρον τα προηγούμενα χρόνια για καθώς πρέπει αντιπολίτευση στον Κ. Μητσοτάκη από εκείνους που ξύνουν τον πάτο τού βαρελιού τού βυζαντινισμού για να εξοστρακίσουν τον δημοκρατικώς εκλεγμένο πρόεδρο του κόμματος. Το ένα δέκατο από αυτά που έχουν κάνει σε βάρος τού Κασσελάκη να έκαναν εναντίον τού Μητσοτάκη τώρα θα ήταν κυβέρνηση. Θα συμφωνήσω, ωστόσο, με πολλή πίκρα με τον Χρόνη Μίσσιο, ο οποίος βεβαίως το είχε πει για τους σταλινικούς προγόνους τους: "ευτυχώς που δεν κερδίσαμε σύντροφοι"...
