Πικρή είναι πάντα η κατάληξη των πραξικοπηματιών...

Τον Στέφανο Κασσελάκη έφερε στο ΣΥΡΙΖΑ ο Π. Πολάκης και τον "υιοθέτησε" ο Αλ. Τσίπρας και για την προεδρία τού κόμματος προκειμένου αυτή να μην καταλήξει  στους τσακαλώτους. Αν, επομένως, ο Κασσελάκης είναι ο άνθρωπος του Μητσοτάκη για να διαλύσει την κυβερνώσα Αριστερά ας αναζητηθούν πρωτίστως ευθύνες σε Πολάκη- Τσίπρα. Δεν είναι όμως και το ξέρουν πολύ καλά κι όσοι σήμερα τραβάνε επιχειρήματα από τα μαλλιά μήπως και ξεχαστεί το πραξικόπημά τους...

Ο Κ. Μητσοτάκης έχει ήδη αναβαθμίσει σε αντίπαλό του το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο γιατί του είναι βολικό ένα κόμμα ο πρόεδρος του οποίου είναι εκβιαζόμενος ούτε γιατί δεν έχει γωνίες ο πολιτικός του λόγος. Το έχει αναβαθμίσει και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά νεκρός μετά το πραξικόπημα του μπουζουξίδικου. Το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να διατηρήσει όσους πιστεύουν ακόμα ότι ο Κασσελάκης ήταν τόσο δαιμονικός ώστε δικαιολογημένα δεν αφέθηκε να είναι υποψήφιος πρόεδρος. Κανείς, όμως, εκτός ΣΥΡΙΖΑ- είτε τον έχει ψηφίσει στο παρελθόν είτε όχι- δεν υπάρχει περίπτωση να είδε κι όσα συνέβησαν το τελευταίο τρίμηνο και να αποφασίσει να επιστρέψει ή να τον ψηφίσει για πρώτη φορά θεωρώντας τα δημοκρατικά ή, έστω, λογικά....

Η διαγραφή Σαμαρά περιπλέκει ακόμα περισσότερο ένα ήδη ρευστό πολιτικό σκηνικό. Κι όταν αναδιατάσσονται οι δυνάμεις το παιχνίδι στην ουσία ξεκινά από την αρχή. Αν το κόμμα Κασσελάκη θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στη νέα εποχή θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από τις κινήσεις τού αρχηγού του. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, έχει μόνο παρελθόν και κανένα μέλλον. Και γι' αυτό δεν φταίει κανένα "αμερικανάκι που ήρθε για να μας διαλύσει", αλλά εκείνοι που προτίμησαν την πολιτική αυτοκτονία για να διασώσουν 60 μισθολόγια μέχρι το 2027. Μόνο που τώρα που οι εκλογές μοιάζει να έρχονται εγγύτερα ενδεχομένως να χρειαστεί να εργαστούν στον πραγματικό κόσμο πολύ νωρίτερα από όσο υπολόγιζαν. Πικρή είναι πάντα η κατάληξη των πραξικοπηματιών. Όσο και δίκαιη...