Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

Η Ιρλανδία γιατί δε χρεοκόπησε;...


Ο μεγαλύτερος μύθος που έχει πουλήσει, επιτυχημένα ομολογώ, η κυβέρνηση στο εκλογικό της ποίμνιο είναι πως δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στην...τρόικα, στην περίπτωσή μας όμως δεν υπήρχε άλλος δρόμος! Για να το κάνει, μάλιστα, ακόμα πιο μελοδραματικό είχε εφεύρει το επιχείρημα των κερδοσκόπων οι οποίοι, αργά ή γρήγορα, θα κατασπάραζαν και την Ιρλανδία, την Πορτογαλία, ακόμα και την Ισπανία και την Ιταλία.
Πέρασαν μήνες, χώρες όπως η Ιρλανδία έχουν το διπλάσιο έλλειμμα από εμάς, αλλά έχουν εξασφαλισμένο δανεισμό από τις αγορές, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2011. Βλέπετε, οι πρωθυπουργοί αυτών των χωρών δε γυρνούσαν τον κόσμο, συνδυάζοντας την αναψυχή τους με δηλώσεις του τύπου "είμαστε μια διεφθαρμένη χώρα", "μοιάζουμε με τον Τιτανικό", με κινήσεις αυτοχειρίας όπως η ανακοίνωση πως το έλλειμμα ήταν πολύ μεγαλύτερο από όσο το υπoλόγιζε δημοσίως η προηγούμενη κυβέρνηση, καθώς και με σνομπάρισμα της προοπτικής της αναδιάρθρωσης χρέους (αποπληρωμή σε βάθος χρόνου) ή του δανεισμού από αναδυόμενες δυναμεις όπως η Κίνα. Από την άλλη, όμως, κι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στρουθοκαμηλίζει όταν δεν κατακρίνει την ολέθρια αδυναμία των κυβερνήσεων Καραμανλή να προβούν σε διαρθρωτικές αλλαγές και σε πόλεμο κόντρα στο συντεχνιασμό...
Όσο πηγαίνουμε προς τις εκλογές του Νοεμβρίου ολοένα και θα αυξάνεται ο τόνος της κομματικής αντιπαράθεσης. Γι' αυτό και κανένας τους (ούτε, φυσικά, η ταριχευμένη αριστερά) δεν θα τολμήσει να πει ξεκάθαρα την πλήρη αλήθεια: πως για το ό,τι φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, φταίει το σημερινό πολιτικό σύστημα. Και, για να μιλήσω με χριστιανικούς όρους, ο δολοφόνος για να συγχωρηθεί, απαιτείται πρώτα να ομολογήσει τις αμαρτίες του...
Υ.Γ. Ο πρωθυπουργός με το "πιστόλι στο τραπέζι" βραβεύτηκε από τους ομοτράπεζούς του, τους οποίους υποτίθεται πως θα απειλούσε, αφού φοβούνταν πως θα έχαναν τα λεφτά τους. Μήπως, λέω μήπως, η παρτίδα ήταν στημένη;...

1 σχόλιο:

blackbedlam είπε...

Ευρόπουλε μου, καλησπέρα σου.Να σου πω σε διάβασα και ανέκραξα "επί τέλους" Επί τέλους γιατί έχω αρχίσει και ψάχνομαι εδώ και καιρό βέβαια, σε σχέση με το τι είδους κρίση διάγουμε.Τεχνητή σου λέει.Βρε πια τεχνητή φτάσανε στο αδιέξοδό τους, είναι κρίση του καπιταλιστικού συστήματος.
Είναι μια κρίση ενδογενής, που οφείλεται στις εσωτερικές συγκρούσεις και ανταγωνισμούς του συστήματος.Δεν βαριέσαι.Κοιμόμαστε τον ύπνο του Μ#$@%^&α
Τέτοια ξεφτίλα ούτε που να την φανταστώ.Και το βραβείο που του έδωσε το Γ! Ράιχ δια χειρός Ακερμαν το πήρε και ούτε λίγο ούτε πολύ το οφείλω είπε στον Ελληνικό λαό.
Το φελέκι μου.Τι τους κοιτάμε.Φαντάζεσαι να βάψουν πράσινους τους χάρτες την επομένη των δημοτικών.
Αν Ρίξεις μια ματιά και στα δικά μου σκαλοπάτια, έχω μια απάντηση στο τέλος σχεδόν των σχολίων της ανάρτησής μου.Κοίταξέ το, πρόκειται για ένα λογότυπο αν το θεωρείς σκόπιμο, επάνω δεξιά με το που μπαίνεις θα το δεις.Αν συμφωνείς το παίρνεις.
Χαιρετώ.