Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Θα σπάσουν κανένα "αβγό";


Οσοι βλέπουν πιο πέρα από τη μύτη τους αντιλαμβάνονται ότι αυτή η χώρα δεν θα σωθεί από κανένα μνημόνιο Νο 1, Νο 2 ή Νο3. Θα σωθεί, όμως, αν δώσουμε έμφαση σε ορισμένους τομείς- κλειδιά, με την Παιδεία να έχει την πρoτεραιότητα...
Οσον αφορά στα πανεπιστήμια, όλοι υποτίθεται ότι συμφωνούν πως χρειάζονται αλλαγές. Κανένας, όμως, δε φαίνεται διατεθειμένος να θυσιάσει τα προνόμιά του, εφευρίσκοντας ο καθένας για λογαριασμό του τη δικαιολογία που τον βολεύει. Για τους πρυτάνεις και τους καθηγητές το μόνο πρόβλημα είναι τα χρήματα, ενώ για τους επαγγελματίες των φοιτητικών παρατάξεων ο κίνδυνος τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ να γίνουν "παρακλάδια" των επιχειρήσεων...
Ρωτώ όμως: τί νόημα έχει να δοθούν περισσότερα χρήματα στα πανεπιστήμια, αν το "βαρέλι" παραμένει δίχως πάτο; Τί αξία έχει, επίσης, οι σχολές να παράγουν επιστήμονες κατά χιλιάδες, χωρίς καμιά επαγγελματική προοπτική; Να δεχθώ πως η μόρφωση πρέπει να περιλαμβάνει τα πάντα, αλλά μην τρελαθούμε! Δηλαδή σήμερα από τα πανεπιστήμιά μας αποφοιτούν Σωκράτηδες κι Αριστοτέληδες και δεν θέλουμε να αλλάξει αυτή η παραγωγή...πανεπιστημόνων;
Ο νόμος Διαμαντοπούλου, που είναι στην ουσία αντιγραφή γαλλικού νόμου, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Πώς να το κάνουμε άλλωστε; Οσοι διαχειρίστηκαν τα λεφτά των πανεπιστημίων μας, αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Ας περιοριστούν, επομένως, οι ακαδημαϊκοί στα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα κι ας αφήσουν την οικονομική διαχείριση σε όσους έχουν σπουδάσει οικονομική διαχείριση! Ελπίζω πως αυτήν τη φορά, εξάλλου, οι καλές προθέσεις δεν θα μείνουν στα λόγια, αλλά η ηγεσία του υπουργείου θα σπάσει και κανένα "αβγό"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: