Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Φαλακρός πράκτωρ...Γου Που!



Θυμάστε την ταινία κατά την οποία ο "φαλακρός πράκτωρ Θου Βου" ξεκινά από την Αθήνα με κατεύθυνση την Θεσσαλονίκη μόνο που εξαιτίας της ατζαμοσύνης του δε φτάνει ποτέ στη συμπρωτεύουσα, αλλά μένει στην πρωτεύουσα; Αν ναι, τότε θα θυμάστε και την ατάκα "έχει και η Θεσσαλονίκη Ακρόπολη"; Δεν τα λέω αυτά για να τιμήσω τη μνήμη τού Θανάση Βέγγου, αλλά για να εντοπίσω τον παραλληλισμό με τον πρωθυπουργό Γου Που. Για τους πιο κουλτουριάρηδες ίσως θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω το μύθο του Σίσσυφου...

Η κυβέρνηση θριαμβολογεί γι' άλλη μια...σωτηρία της χώρας, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από μια θεωρητική επιστροφή στα επίπεδα του προ διετίας χρέους όταν οι ίδιοι άνθρωποι μας έλεγαν γι' αυτό πως είναι δυσβάσταχτο και πως η χώρα μοιάζει με τον Τιτανικό. Μακάρι, όμως, έστω να επιστρέφαμε στα επίπεδα της προ "εποποιίας" Παπανδρέου εποχής. Κι αυτό όχι γιατί λησμονώ τον τεμπέλη της Ραφήνας, αλλά γιατί στο μεσοδιάστημα έχει μεσολαβήσει η επιβολή μιας άγριας λιτότητας έναντι δικαίων κι αδίκων, η οποία δεν έχει πλήξει μόνο τα εισοδήματα των ελλήνων, αλλά και το εθνικό ΑΕΠ. Αυτό σημαίνει, επομένως, πως και το ποσοστό του χρέους αυξάνεται αλματωδώς, ειδικώς αν ακολουθήσει, όπως είναι και το πιθανότερο, ένα νέο πακέτο μέτρων το οποίο δεν θα αφορά, "βεβαίως", την ανάπτυξη, αλλά την περαιτέρω φτωχοποίηση του ελληνικού λαού...

Εχω, επίσης, μια απορία: γιατί δε μας ενημερώνουν για το ακριβές ύψος του "κουρέματος" παρά αναφέρονται μόνο σε ένα ποσοστό πενήντα τοις εκατό, το οποίο όμως δεν υπολογίζεται πάνω στο σύνολο του χρέους; Και γιατί δε μας εξηγούν πώς ακριβώς θα διασφαλιστούν οι συντάξεις των ελλήνων; Μήπως, λέω μήπως, θα "κουρευτούν" και οι συντάξεις σε τέτοιο βαθμό που θα μοιάζουν με το...κεφάλι του Γιουλ Μπρίνερ; Ωστόσο, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν ακούω απαντήσεις παρά μόνο τα "παφ" από τις σαμπάνιες που ανοίγονται για τη...νιοστή σωτηρία τής χώρας. Ελάχιστα λέγονται, για παράδειγμα, για τη λιτότητα δεκαετίας, το λιγότερο, που μας περιμένει, τις μειώσεις των μισθών και στον ιδιωτικό τομέα, την ανεργία αλλά και για τη διαβόητη διεθνή επιτροπεία. Λες κι ο γκάουλαϊτερ Ράιχενμπαχ ήρθε για να σώσει τον ελληνικό λαό κι όχι την καγκελαρία της Ανγκ. Μέρκελ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: