Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Κάποιοι θέλουν να μείνουν για πάντα τροτέζες...

Συγγνώμη που κάνω εσάς που ψηφίσατε Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΜΝΗΜΑΡ για να μείνουμε στο ευρώ να αισθάνεστε κορόιδα, αλλά δεν υπάρχει λόγος να κρυβόμαστε και μεταξύ μας: αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη, εννοώντας φυσικώς τη Γερμανία, έχουν πάψει να συζητούν για το πώς μπορούν να κερδίσουν χρόνο "διασώζοντας" την Ελλάδα και καταστρώνουν ήδη τα πλάνα τους για μια ευρωζώνη δίχως τη χώρα μας. Ισως, μάλιστα, και για μια Ευρώπη δίχως ευρωζώνη. Πότε θα μπει το σχέδιο σε πλήρη εφαρμογή; Μόλις ξεπουλήσουμε μπιρ παρά όλη τη δημόσια περιουσία και, κυρίως, τα "φιλέτα" της, όπως είναι η ΔΕΗ, ο ΟΠΑΠ και τα ΕΛ.ΠΕ...
Οι τροϊκανοί και οι φιλοτροϊκανοί, βεβαίως, τα συμφέροντά τους εξυπηρετούν και υπό μία καπιταλιστική έννοια καλώς πράττουν. Το θέμα είναι εμείς πότε θα καταλάβουμε ότι αυτή η άκριτη προσήλωσή μας στο ενιαίο νόμισμα και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, για χάρη των οποίων σε λίγα χρόνια θα είναι οι δικοί μας νέοι που θα μεταναστεύουν μας σε μεγάλο αριθμό στο Μπαγκλαντές κι όχι το αντίστροφο, είναι ο καλύτερος δρόμος για την καταστροφή; Ως πότε θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε σε ένα μαρτύριο δίχως τέλος όταν μπορούμε να ακολουθήσουμε μια άλλη διαδρομή, που προφανώς θα έχει κι αυτή πόνο μόνο που με την κατάλληλη διαχείριση από άλλες πολιτικές δυνάμεις από αυτές που σήμερα κυβερνούν μπορεί να μας οδηγήσει στο πραγματικό ζητούμενο, το οποίο δεν είναι άλλο από τη δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου; Πείτε με καχύποπτο, ακόμα και συνωμοσιολόγο, αλλά στην θέση σας θα μου έμπαιναν τουλάχιστον υποψίες αναλογιζόμενος πόσο λυσσαλέα μάχη έδωσε και συνεχίζει να δίνει η τραπεζική, η επιχειρηματική και πολιτική ελίτ αυτής της χώρας προκειμένου να παραμείνουμε στο ευρώ. Θα μπορούσα να το πιστέψω ότι το κάνει από αγνό πατριωτισμό κι αγάπη για το λαό αν, την ίδια ώρα, δεν είχε μεταφέρει τις καταθέσεις της στο εξωτερικό ή δεν αντιδρούσε με θρασύ τρόπο ακόμα και στην υπόνοια να φορολογηθεί έστω και με ένα ευρώ. Θα το πίστευα, αν τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης ταυτίζονταν με εκείνα της μεσαίας και της εργατικής...
Οσο πιο γρήγορα αναλάβουμε εμείς την πρωτοβουλία των κινήσεων τόσο περισσότερες δυνατότητες θα έχουμε, ακόμα και στην περίπτωση που η Ανγκ. Μέρκελ προτιμήσει να αυτοπυροβοληθεί από το να χάσει τις γερμανικές εκλογές τού φθινοπώρου τού 2013. Δεν είναι προτιμότερο να διατηρούμε, για παράδειγμα, την κυριότητα τραπεζών, οργανισμών κοινής ωφελείας ή κερδοφόρων επιχειρήσεων που θα αποτελέσουν τη  βάση τής παραγωγικής ανασύνταξης της χώρας; Δεν απευθύνεται στο κοινό καλό η σκέψη να επιστρέψουμε στην πραγματική γεωργία, κτηνοτροφία κι αλιεία κι όχι στην καταστροφική πολιτική των επιδοτήσεων και του "όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά"; Ευρωλιγούρηδές μου, μην ανησυχείτε. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να εγκαταλείψει με αυτόν τον τρόπο την Ευρώπη. Απεναντίας, θα γινόταν ένας πολύ πιο ισχυρός εταίρος της από ό,τι ήταν τα τελευταία 30 χρόνια, όταν και λειτουργούσε στην καλύτερη περίπτωση σα σερβιτόρος της και στη χειρότερη, αυτή που βιώνουμε σήμερα, σαν τροτέζα της... 

Δεν υπάρχουν σχόλια: