Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Οταν έχουμε τον Μανώλη Γλέζο δεν μπορούμε να τιμούμε τους "κυρίους Τίποτα"...

Δεν ξέρω τί προσμέτρησε περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας αποφασίζοντας να αναβάλει την ανακοίνωση του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας: την αξιοποίηση του όπλου τής αντικατάστασης Επιτρόπου με έναν δικής του επιλογής στην περίπτωση προεδροποίησης του Δ. Αβραμόπουλου ή την αντίδραση της Αριστερής Πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτή εκφράζεται από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη. Δύο πράγματα είναι, ωστόσο, καθαρά: για αρχή, δεν μπορεί "πρώτος πολίτης της χώρας" να γίνει ο "κύριος Τίποτα" κι ο όποιος άλλος "κύριος Τίποτα". Ναι μεν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει ουσιαστικές αρμοδιότητες, αν και η αναπομπή νόμων δεν είναι καθόλου αμελητέο δικαίωμά του μολονότι κανένας δεν το έχει ασκήσει μέχρι σήμερα, αλλά αυτό το αξίωμα οφείλουμε να το παραχωρούμε σε προσωπικότητες που ενώνουν τους έλληνες και οι οποίες έχουν πίσω τους μια σπουδαία σταδιοδρομία σε ό,τι έχουν ασχοληθεί. Και δεύτερον ότι η σοβαρότερη αντιπολίτευση αυτήν τη στιγμή στον τόπο, καλώς ή κακώς, είναι ο Παναγιώτης Λαφαζάνης! Δυστυχώς δεν είναι όσοι είτε δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ είτε εμφανίζονται μερκελικότεροι της Ανγκ. Μέρκελ είτε παριστάνουν τους Αριστερούς προσμένοντας σε αποτυχία τής αριστερής κυβέρνησης, όχι για να κυβερνήσουν οι ίδιοι αφού βολεύονται με την ιδιοκτησία ενός 5% του πληθυσμού αλλά για να μην εξαφανιστούν από τον κοινοβουλευτικό χάρτη, όπως κάποτε εξαφανίστηκαν τα δικτατορικά καθεστώτα τα οποία εξακολουθούν να λατρεύουν και τα οποία λέκιασαν τα κομμουνιστικά ιδεώδη...

Οπως κι αν έχει, δεν πρέπει να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας ούτε ο Δ. Αβραμόπουλος ούτε ο Κ. Καραμανλής ούτε ο Π. Παυλόπουλος ούτε η Ντ. Μπακογιάννη ούτε οποιαδήποτε άλλη μετριότητα στο όνομα του ανοίγματος προς την κεντροδεξιά και στο πλαίσιο της εθνικής συναίνεσης. Δεν έχω αντίρρηση να επιλεγεί μια κεντροδεξιά προσωπικότητα, στην περίπτωση βεβαίως που μπορεί να εντοπιστεί μία τέτοια γιατί ο γράφων αδυνατεί να σκεφτεί κάποια αξιοπρεπή λύση από αυτόν το χώρο. Αλίμονο, όμως, αν συνεχιστεί η παράδοση στο Προεδρικό Μέγαρο να εγκαθίστανται κατά βάση άβουλα όντα, τα οποία είναι εύκολα διαχειρίσιμα από την εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία. Δεν έχουμε ανάγκη άλλο Πρόεδρο Παπούλη, ο οποίος στα πέντε μνημονιακά χρόνια, κατά τα οποία το Σύνταγμα μετατράπηκε σε πατσαβούρα, δεν ανάπεμψε ούτε ένα νόμο ο οποίος, για παράδειγμα, ψηφίστηκε με μόνο ένα άρθρο ή με σχετική πλειοψηφία παρότι παραχωρούσε εθνική κυριαρχία. Για να μην αναφερθώ στις αγαπημένες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου των σαμαροβενιζέλων. Γι' αυτό κι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να είναι κάποια ή κάποιος που να εμπνέει το γενικότερο σεβασμό, ακόμα κι αν είναι προχωρημένης ηλικίας. Σε αυτήν τη φάση θα πρότεινα τον Μανώλη Γλέζο, ο οποίος χαίρει γενικής εκτίμησης, είναι ακμαίος και περισσότερο αγωνιστικός ακόμα από πολλούς που έχουν τα μισά ή και λιγότερα από τα χρόνια του...

Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό θα είναι σοβαρό ατόπημα για την Αριστερά να επιλέξει ένα άτομο το οποίο δεν θα έχει κοινωνικά διαπιστευτήρια παρά μόνο την έγκριση των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών κομμάτων. Με νωπή λαϊκή εντολή και τη μετεκλογική αποδοχή της από την κοινή γνώμη να υπερβαίνει το 50% η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είναι υποχρεωμένη να υποκύπτει σε πολιτικάντικους συμβιβασμούς, πόσω μάλλον όταν δεν παρουσιάζεται διατεθειμένη να το κάνει απέναντι σε πολύ ισχυρότερους παίκτες όπως είναι η Ανγκ. Μέρκελ. Η εκλογή ενός σεβάσμιου Προέδρου της Δημοκρατίας θα είναι μια ακόμα ένδειξη ανατροπής τής καθεστηκυίας τάξης, ένα ανέξοδο αλλά σαφές μήνυμα και προς το εξωτερικό ότι αυτοί που κυβερνούν πλέον την Ελλάδα δεν έχουν καμία σχέση με τους χθεσινούς υποτελείς. Ποιός, άλλωστε, από το σημερινό πολιτικό προσωπικό θα τολμούσε να χαρακτηρίσει τον Μανώλη Γλέζο κομματική επιλογή χωρίς να αισθανθεί την αυτόματη λοιδορία τής κοινής γνώμης; Θα ήταν, εξάλλου, μικροκομματικό από την πλευρά τού ΣΥΡΙΖΑ να σκεφτόταν πως ο Μανώλης Γλέζος μπορεί να μην προλάβει να ολοκληρώσει την πενταετή του θητεία. Στο χέρι τής Αριστεράς είναι να κυβερνήσει αυτόν τον τόπο για τις επόμενες δεκαετίες, ακόμα κι αν προκύψουν πρόωρες εκλογές, εφόσον σταθεί στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων. Και θα είναι κρίμα να μην ανυψωθούμε ως έθνος εξαιτίας ορισμένων υποχόνδριων που υποφέρουν από πολιτική υψοφοβία. Ετσι δεν είναι Αλέξη;...  

   



Δεν υπάρχουν σχόλια: