Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Βαγγέλη είσαι ψηλός και μπράβο σου αλλά για πρωθυπουργό ψάχνουμε την Κυριακή, όχι για σέντερ...

Οσο πλησιάζουμε στις εκλογές τόσο περισσότερο ξεφλουδίζεται το κεντρώο προσωπείο τού Μπροστάντζα Μεϊμαράκη. Γνωρίζοντας ότι οι πολίτες, πέρα από όλα τα άλλα, είχαν εξοργιστεί με τον Αντ. Σαχλαμαρά και για τη μετατόπιση της ΝΔ από την κεντροδεξιά στην ακροδεξιά, ο προσωρινός πρόεδρός της θέλησε να παρουσιάσει ένα διαφορετικό προφίλ, το οποίο παραπέμπει στον καραμανλικό μεσαίο χώρο. Μόνο που ο τουρίστας τής Ραφήνας ήταν πράγματι κεντροδεξιός. Πόσο κεντρώος είναι, ωστόσο, ο μια φορά κι έναν καιρό "κένταυρος" που με περίσσιο κουτσαβακισμό πλακωνόταν στο ξύλο στα πανεπιστήμια με αντίπαλες νεολαίες; Πόσο κεντρώος είναι ένας αρχηγός κόμματος που αντιτίθεται στους γάμους ομοφυλοφίλων χρησιμοποιώντας καφενειακή επιχειρηματολογία ή προβάλλει το μπόι του λες και στις εκλογές αναζητούμε τον αντί-Μπουρούση; Πόσο κεντρώος είναι, επίσης, κάποιος που αντιγράφει τη ρητορική των χιμπαντζήδων με τα μαύρα για το προσφυγικό-μεταναστευτικό κι αποκαλεί "κυρά Τασία" την πρώην υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, όπως οι απανταχού κασιδιάρηδες αυτού του τόπου;...

Για σκεφτείτε το, και δεν το γράφω για να ξεπλύνω την πρωθυπουργική θητεία τού τουρίστα τής Ραφήνας. Ωστόσο, ο Κ. Καραμανλής δεν θα αποκαλούσε ποτέ "κυρά Τασία" μια πολιτική του αντίπαλο. Δυστυχώς, όμως, κάποιοι στη Συγγρού πιστεύουν ότι γίνονται κεντρώοι μόνο και μόνο γιατί άφησαν προεκλογικώς στον πάγκο γεωργιάδηδες και βορίδηδες για να τους αφήσουν να αλωνίσουν μετεκλογικώς...

Αναζητώ τον πολιτικό λόγο τού Μπροστάντζα και δεν βρίσκω τίποτα άλλο παρά ψελλίσματα Τρούμπας για τους πολιτικούς του αντιπάλους κι ανυπαρξία ενός παράλληλου με το μνημόνιο προγράμματος κοινωνικής δικαιοσύνης. Κι αν το πρώτο είναι ζήτημα αισθητικής-αρκετοί, άλλωστε, βρίσκουν σέξι το ψευτομαγκιόρικο στιλάκι- το δεύτερο έχει ουσία. Είναι αλήθεια ότι όποιος κι αν κερδίσει τις εκλογές θα κληθεί να εφαρμόσει μνημόνιο, το οποίο περιέχει πολλές άδικες ρυθμίσεις για τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι τα περιθώρια εφαρμογής εναλλακτικών πολιτικών δικαιότερης κατανομής των βαρών και του παραγόμενου πλούτου δεν είναι μεγάλα.

Από τη μία, ωστόσο, έχεις τον Αλέξη Τσίπρα που ναι μεν υπόσχεται πως θα το υλοποιήσει όσο το δυνατό ταχύτερα αλλά δεν δηλώνει ιδιοκτήτης τού μνημονίου και δεσμεύεται να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα (όπως συνέβη και με τη διαπραγμάτευση) για λιγότερη λιτότητα κι από την άλλη έχουμε τον Μπροστάντζα να δηλώνει πως το μνημόνιο περιέχει κυρίως χρήσιμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Δεν αντιλέγω πως συμπεριλαμβάνονται στη νέα συμφωνία και μέτρα που θα έπρεπε να είχαμε υιοθετήσει και μόνοι μας εδώ και χρόνια, αλλά αν βάλουμε στην ίδια ζυγαριά τα υφεσιακά κι άκρως ταξικά όλοι μας γνωρίζουμε προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα. Με λίγα λόγια, η ΝΔ δεν θα επιχειρήσει καν να λειάνει τις γωνίες γιατί τις θεωρεί επιθυμητές...

Σε αυτήν την προεκλογική περίοδο έγινε προσπάθεια από το παλιό πολιτικό προσωπικό να μας πείσει ότι η χώρα καταστράφηκε στους επτά μήνες διακυβέρνησης της χώρας από την Αριστερά. Δεν αρνούμαι πως έγιναν από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛΛ λάθη και καταγράφηκαν παραλείψεις και καθυστερήσεις που έδωσαν πάτημα στους φαύλους να βγουν από τις τρύπες τους. Αλίμονο, όμως, αν δεχθώ πως είμαι χρυσόψαρο και λησμονήσω ποιοί όχι μόνο οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία αλλά και την πότισαν δηλητήριο στη συνέχεια για να γίνει καλά. Πώς, άραγε, μπορούν να ταυτιστούν οι νέοι, οι οποίοι και θα κρίνουν το εκλογικό αποτέλεσμα, με τον εξηντάρη Μπροστάντζα ο οποίος ήταν παρών σε κάθε μαύρη σελίδα τής Μεταπολίτευσης;...

Γι' αυτό και είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι ξανά πρωθυπουργός τής χώρας τη Δευτέρα: γιατί δικαιούται την ευκαιρία να κριθεί σε επίπεδο διακυβέρνησης από τη στιγμή που το προηγούμενο επτάμηνο, ακόμα κι αν το θεωρήσουμε μεγάλο χρονικό διάστημα, αναλώθηκε κυρίως στη διαπραγμάτευση. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το αριστερό κόμμα των ονείρων μου ούτε ο αρχηγός του θείο δώρο. Αν ανάμενα, ωστόσο, τον πρίγκιπα πάνω στο λευκό άλογο για να πάω να ψηφίσω θα γερνούσα περιμένοντας στη στάση όταν αυτή η χώρα, μέχρι τουλάχιστον να εγκατασταθεί ο κουτσούμπειος, δραχμικός ή αναρχικός σοσιαλιστικός παράδεισος, πρέπει από κάποιον να κυβερνηθεί...







Δεν υπάρχουν σχόλια: