Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

Το ξέρει ο κόσμος όλος ότι Κούλης και Βαγγέλης είναι λαμόγια αλλά δεν θα κριθείς γι' αυτό στις εκλογές Αλέξη...

Ξέρετε τι μου θύμισε ο Κούλης στη συνεδρίαση της Βουλής για τη διαφθορά; Τον μπασκετικό Άρη στο πρόσφατο ματς με τον Ολυμπιακό, στο οποίο προσπάθησε φιλότιμα να κοντράρει τον ισχυρότερο αντίπαλό του αλλά στο τέλος ηττήθηκε, όπως ήταν και το πιο λογικό. Πράγματι, η πρωτολογία τού αρχηγού τής αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν καλύτερη του αναμενόμενου κι αυτό γιατί έχει δίκιο, για παράδειγμα, όταν αναφέρεται στην περίπτωση Καρανίκα, όπως και για το ότι δεν μπήκε στη διαδικασία να δικαιολογήσει Παπασταύρου-μολονότι βεβαίως δεν τον καταδίκασε κιόλας. Μόνο που ο Κούλης έχει ένα σοβαρό, σοβαρότατο πρόβλημα: δεν έχει προκύψει από παρθενογένεση, έχει παρελθόν κι αυτό είναι πολύ σκοτεινό για να κουνά το δάχτυλο στους άλλους...

Γιατί αν είναι υπόλογος μια φορά ο Αλέξης Τσίπρας γιατί έχει προσλάβει στη γραμματεία πολιτικού σχεδιασμού τού Μαξίμου έναν καφετζή θαυμαστή τής Ελ. Μενεγάκη, ο πρόεδρος της ΝΔ που βρισκόταν στο pay roll των μαύρων ταμείων τής Siemens είναι εκατό φορές. Θέλετε να τα βάλουμε στη ζυγαριά για να διαπιστώσουμε τι βαραίνει περισσότερο το δημόσιο συμφέρον; Και φαντάζομαι πως και οι 51 μετακλητοί που είχε διορίσει ο Κούλης όταν ήταν υπουργός δεν είχαν περισσότερα προσόντα από το να είναι κολλητοί του. Γι' αυτό και στη δευτερολογία του απλώς επανάλαβε αυτά που είπε στην πρωτολογία του, όπου κατέθεσε έγγραφα όπως σκίτσο τού Αρκά, αυτοεξευτελιζόμενος αφού τον άδειασε κι ο ίδιος ο σκιτσογράφος. Για να μην αναφερθώ στο αυτογκόλ με τη σύμβαση της νεοδημοκρατικής ΝΕΡΙΤ με τον Μαυρίκο την οποία κατάγγειλε ως έργο Τσίπρα...

Τουλάχιστον ο Κούλης δεν είχε το θράσος να αποκαλέσει αλητάμπουρα τον πρωθυπουργό ή τον Π. Καμμένο όπως ο φαυλότερος των φαύλων Β. Βενιζέλος. Ο άνθρωπος-σκάνδαλο εμφανίστηκε δήθεν εξοργισμένος με όσα είπε ο υπουργός Άμυνας, ο οποίος προχώρησε απλώς σε μια ανασκόπηση του βίου και της πολιτείας ενός τύπου ο οποίος πολιτεύτηκε σε όλη του τη διαδρομή με βάση την εξυπηρέτηση του ατομικού του συμφέροντος κι εκείνου των κολλητών του. Δεν υπάρχει νόμος, τρόπος του λέγειν, Βενιζέλου που από πίσω του να μην κρύβεται κάποια σκοτεινή επιδίωξη του ίδιου και των νταβατζήδων του...

Ο άνθρωπος που έφτιαξε τον τυποκτόνο νόμο, το νόμο-πλυντήριο περί ευθύνης υπουργών, τις διάφορες ρυθμίσεις με τις οποίες απαλλάχθηκε των ποινικών της ευθυνών μια δράκα απατεώνων τής Θεσσαλονίκης, που εξυπηρετήθηκαν οι διαπλεκόμενοι και που αθώωναν τον ίδιο για πράξεις και παραλείψεις του κι ο οποίος έκρυψε στο συρτάρι του τη λίστα Λαγκάρντ δεν διαθέτει το ηθικό ανάστημα να μιλήσει για δικαιοσύνη ούτε καν στον Κοσκωτά. Γι' αυτό και πολύ καλά έκανε η Φώφη και κράτησε αποστάσεις από τον προκάτοχό της και στην υπόθεση Βγενόπουλου. Αυτό οφείλει να πράττει, και σε εντονότερο βαθμό πολιτικής του αποδοκιμασίας, αν θέλει το ΠΑΣΟΚ να ξαναβρεί ένα σημείο επαφής με την κοινωνία και, γιατί όχι, να συγκυβερνήσει με το ΣΥΡΙΖΑ εφόσον επιλέξει τις αριστερές του ρίζες από το πρόσφατο νεοφιλελεύθερο παρελθόν του...

Από την άλλη, βεβαίως, και η κυβέρνηση έχει καθυστερήσει στο καθάρισμα της κόπρου του Αυγεία. Η εξεταστική, για παράδειγμα, για τα δάνεια των ΜΜΕ και των κομμάτων, καθώς και η επαναδιαπραγμάτευση του συμβιβασμού με τη Siemens έπρεπε να είχαν γίνει πολύ νωρίτερα ώστε να μην ταυτίζονται σήμερα με προσπάθεια επικοινωνιακού αποπροσανατολισμού λίγο πριν την ψήφιση νέων επαχθών μέτρων σε βάρος τής μεσαίας τάξης. Φυσικά κι έχουν προχωρήσει έρευνες που είτε δεν είχαν ξεκινήσει καν είτε είχαν καθυστερήσει αδικαιολόγητα στο παρελθόν όσον αφορά τις λίστες φοροδιαφυγής-φοροαποφυγής. Πού είναι, ωστόσο,  για παράδειγμα, οι νόμοι για την καθιέρωση του πλαστικού χρήματος ή για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καπνικών, οι οποίοι θα έπρεπε να είχαν κατατεθεί και ψηφιστεί εδώ και καιρό και οι οποίοι δεν σχετίζονται με την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης;...

Στο τέλος τής θητείας του, κι αυτό ισχύει για κάθε δημόσιο άνδρα, ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα κριθεί από τις καλές του προθέσεις αλλά από την αποτελεσματικότητά του, η οποία θα φανεί στη βελτίωση ή μη της ποιότητας ζωής τής πλειονότητας των πολιτών. Αυτό απαιτεί ορίζοντα τετραετίας, τον οποίο στο χέρι τού πρωθυπουργού είναι να τον εξαντλήσει, από τη στιγμή μάλιστα που ο ίδιος διάλεξε τα δύσκολα μέτρα τού τρίτου μνημονίου να είναι εμπροσθοβαρή. Καλό 2019, επομένως, οι πολίτες θα κρίνουν τις πολιτικές ΣΥΡΙΖΑ κι όχι το πόσο λαμόγια είναι ο Κούλης ή ο Βαγγέλης. Το τελευταίο το ξέρουν ήδη...  

 


  

Δεν υπάρχουν σχόλια: