Αν οι χιτλερικοί έμπαιναν στη φυλακή το '44 η Ελλάδα δεν θα είχε γνωρίσει τη Χρυσή Αυγή...

Την επομένη τής απελευθέρωσης από τους Γερμανούς οι δωσίλογοι όχι μόνο δεν πήγαν στη φυλακή, αλλά κι αξιοποιήθηκαν από τους βρετανοαμερικανούς προκειμένου να ανασχεθεί ο κομμουνιστικός "κίνδυνος". Κι έχουν το θράσος ακόμα και σήμερα οι απόγονοί τους να μιλούν για εγκλήματα του ΕΑΜ- ΕΛΑΣ, που ήταν το μόνο που επιχείρησε να απονείμει δικαιοσύνη με τον τρόπο που απονεμόταν σε πολεμική περίοδο και που άξιζε σε εκείνους που πρόδωσαν την πατρίδα τους για να συμπορευτούν με το ναζισμό και το φασισμό. Γι' αυτό, πέρα από όλους τους άλλους λόγους, και είναι ιστορική η 22η Οκτωβρίου, αφού είναι η πρώτη φορά σε αυτήν τη χώρα που καταλήγουν στη φυλακή κι όχι στο Μαξίμου, στα υπουργεία και στη Βουλή όσοι επένδυσαν στο χιτλερισμό...

Είναι δύσκολο για τους απολογητές τής μισαλλοδοξίας να εκφράσουν αντίθετη γνώμη με τη δικαστική απόφαση για τους χιμπαντζήδες με τα μαύρα. Παίζουν, όμως, κλεφτοπόλεμο με τη λογική και την ευαισθησία όταν εφευρίσκουν σοφίσματα πίσω από τα οποία κρύβουν την θλίψη τους για τη φυλάκιση ομοϊδεατών τους. 

Το πιο χαρακτηριστικό, πέρα από το ότι δεν τοποθετούνται ευθαρσώς γιατί δήθεν σέβονται τη δικαστική εξουσία αυτοί που της συμπεριφέρονται σαν να ήταν η πόρνη τους, είναι πως συνδέουν την αύξηση των φορέων τού κοροναΐού με τις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις. Καμία σημασία δεν έχει γι' αυτούς πως οι περισσότεροι συμμετέχοντες φορούσαν μάσκα, το ζητούμενο είναι ο με κάθε αφορμή στιγματισμός κοινωνικών αγώνων για περισσότερη δημοκρατία και λιγότερο ρατσισμό...

Το σύστημα Μητσοτάκη με τους χορηγούς του ελέγχουν, λιγότερο ή περισσότερο, την εκτελεστική, τη νομοθετική, τη δικαστική και τη μιντιακή εξουσία. Είναι λογικό, επομένως, να επιθυμούν να περιθωριοποιήσουν την κοινωνία των πολιτών, το μόνο κοινωνικό σώμα που δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχό τους, με δεδομένο, άλλωστε, ότι ακόμα και η κομματική αντιπολίτευση που τους ασκείται είναι αναιμική... 

Έχουμε μπροστά μας, εξάλλου, ένα δύσκολο χειμώνα κατά τον οποίο η επικοινωνία δεν θα είναι ικανή να αποκρύβει μια πραγματικότητα που θα επιστρέφει με γοργούς ρυθμούς στις μνημονιακές εποχές, όχι λόγω πανδημίας αλλά εξαιτίας των κυβερνητικών νεοφιλελεύθερων επιλογών. Αν ξεφύγαμε ποτέ από αυτές τις εποχές, πέρα από ένα σύντομο διάλειμμα...