Αυτή τη φορά ας αφήσουν τον αρχηγό τους να κερδίσει ή να χάσει με τις ιδέες του...

Στις 10 ή στις 16 Σεπτεμβρίου ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει νέο αρχηγό. Όποιος κι αν είναι, όσο καλός ή κακός κι αν αποδειχθεί στην πορεία, στην αρχή τουλάχιστον θα αναπτύξει μια δυναμική. Την ίδια δυναμική, άλλωστε, με μπόλικες δόσεις σπρωξίματος από το σύστημα είχε αναπτύξει κι ο Ν. Ανδρουλάκης. Αν δεν τον θυμάστε, επειδή έχει εξαφανιστεί από το προσκήνιο, είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ...

Ο Κ. Μητσοτάκης επανεκλέχθηκε γιατί σάρωσε και στην Κεντροαριστερά. Η Κεντροαριστερά, ωστόσο, δεν μπορεί να εκφράζεται για πάντα από την πιο νεοφιλελεύθερη και συντηρητική δεξιά. Υπάρχει, συνεπώς, ένα κενό που ο προηγούμενος ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να καλύψει και το νέο ΠΑΣΟΚ είναι φανερά εκβιαζόμενο για να το πετύχει. Ο νέος αρχηγός, επομένως, του ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων στο χώρο. Όχι, όμως, για πολύ αν δεν κινηθεί άμεσα κι αποφασιστικά...

Οι ευρωεκλογές δεν διεξάγονται αύριο, αλλά ούτε είναι πολύ μακριά μας. Αν σε αυτές τις κάλπες ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δείξει δυνατά σημάδια ανάκαμψης, τότε κάτι άλλο πρέπει να γεννηθεί για να καλύψει το κενό. Και θα γεννηθεί εκτός αν επικρατήσει επιτέλους το ένστικτο επιβίωσης στην Κουμουνδούρου, παρακάμψουν τη γραφειοκρατία, τη μιζέρια και τους άσκοπους διχασμούς, στηρίξουν όλοι τους τον νέο αρχηγό και του επιτρέψουν, σε αντίθεση με ό,τι έκαναν με τον Αλέξη Τσίπρα, να κερδίσει ή να χάσει με τις ιδέες του. Ήδη, λόγω της ανεπάρκειας Ανδρουλάκη, έχουν κερδίσει χρόνο που δεν είχαν. Ούτε, όμως, αυτός είναι ανεξάντλητος...