Η στρατηγική τού καθεστώτος Μητσοτάκη είναι κοινή σε όλα τα ζητήματα: προτιμά να φαίνεται ανίκανο από το να δείχνει φαύλο. Το ίδιο ισχύει και με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Από το να παρουσιάζεται ως ένας παρακρατικός μηχανισμός που παρακολουθεί τους πάντες επιλέγει να εμφανίζεται ως αδύναμο να ελέγξει ένα σύστημα παραεξουσίας που έχει κάνει τη χώρα σουρωτήρι. Στο τέλος τής ημέρας, ωστόσο, δεν έχει και μεγάλη σημασία αν οι υπουργοί, πολιτικοί αρχηγοί, οι ανώτατοι στρατιωτικοί, δικαστικοί, επιχειρηματίες και δημοσιογράφοι παρακολουθούνται από το Μαξίμου ή από άλλα σκοτεινά κέντρα. Το τραγικό είναι πως συμβαίνει...
Το καθεστώς Μητσοτάκη θα καταρρεύσει γιατί φτωχοποιεί την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας και την αφήνει δίχως στέγη. Δεν θα καταρρεύσει γιατί κυβερνά τη χώρα ως μαφία, μολονότι το ένα έχει πολύ μεγάλη σχέση με το άλλο αφού όταν νομοθετείς για τους λίγους είναι απαραίτητο να έχεις εκβιαζόμενους τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς...
Όπως κι αν έχει, πάντως, αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να στηθεί ένα προοδευτικό ανάχωμα στην επέλαση της διαφθοράς. Κι αυτή είναι η ώρα για να αποδειχθεί ποιοι από το προοδευτικό μέτωπο είναι εκβιαζόμενοι και ποιοι όχι...
Είναι, επίσης, αυτονόητο ότι στο τέλος τού δρόμου δεν υπάρχει μόνο η πολιτική καταδίκη τού Κ. Μητσοτάκη από το λαό, αλλά και η ποινική του καταδίκη από τους φυσικούς του δικαστές. Όταν, κάποια στιγμή, αποκαλυφθεί το πώς στήθηκε και στερεώθηκε το σημερινό καθεστώς οι ευθύνες που θα αποδοθούν δεν μπορεί να είναι μόνο πολιτικές. Καμία εισαγγελέας τού Αρείου Πάγου, άλλωστε, δεν μένει για πάντα στην θέση της. Όσο πρόθυμη κι αν είναι να μετατρέπει την Θέμιδα σε πλυντήριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου