Είναι πιθανότερο να οδηγηθούν στη φυλακή οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών παρά τα πολιτικά πρόσωπα που ευθύνονται για το ότι εν έτει 2023 συγκρούστηκαν δύο τρένα που κινούνταν σε δύο γραμμές και για τη συγκάλυψη που ακολούθησε. Σε αυτήν τη χώρα ζούμε κι αυτή η χώρα όσο κι αν στενοχωρεί ορισμένους είναι πρωτίστως δικό μας δημιούργημα και δευτερευόντως της οικογένειας Μητσοτάκη. Η φεουδαρχία απαιτεί και πρόθυμους υπηκόους, ανθρώπους έτοιμους να θυσιάσουν τα πάντα για μια θέση στο Δημόσιο ή για οποιοδήποτε άλλο μπαξίσι... Σε ένα τέτοιο κράτος είναι πολύ λογικό και η δικαστική εξουσία να είναι απολύτως ελεγχόμενη από ένα κόμμα και δη από μια οικογένεια. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, ώστε σήμερα η ηγεσία τού Αρείου Πάγου να λειτουργεί ως γραφείο Τύπου τού Μαξίμου, όταν δεν του κάνει εξυπηρετήσεις. Σε ποια χώρα, για παράδειγμα, θα αθωώνονταν πολιτικοί με την επίκληση αδιευκρίνιστων ποσών ή ποσών που προήλθαν από μια καλοκάγαθη πεθερά ή από μια θεία στη Νιγηρία; Σε ποια χώρα το σκάνδαλο των υποκλοπών θα θαβόταν; Στην ίδια χώρα που θα μείνουν ατιμώρητοι και οι ένοχοι για το ότι 57 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε ένα τρένο... Την εποχή των μνημονίων υπήρχε τουλάχιστον η ελπίδα πως η χρεοκοπία θα μας ξυπνούσε από το λήθαργο, θα μας κινητοποιούσε στο να αποφύγουμε τα εγκλήματα του παρελθόντος και να δώσουμε τουλάχιστον στις επόμενες γενιές μια προοπτική. Μετά από 15 χρόνια και την πλήρη διάψευση των προσδοκιών η χώρα έχει την πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης και δεύτερο στις δημοσκοπήσεις ένα ασπόνδυλο κόμμα το οποίο στηρίζεται αποκλειστικώς στα δικανικά τάλαντα της ηγεσίας του. Υπάρχει διέξοδος; Μπορεί, δεν θα έρθει όμως από τα πάνω αλλά από τα κάτω. Αυτό ίσχυε και στα μνημόνια, αυτό ισχύει και σήμερα ακόμα περισσότερο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου