Η εξωτερική πολιτική κάθε κράτους οφείλει πρωτίστως να υπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Σε αυτό το πλαίσιο συνομιλείς και κάνεις μπίζνες και με αυταρχικά καθεστώτα. Αλίμονο, όμως, αν δεν θέτεις όρια. Αλίμονο, για παράδειγμα, αν η ηλεκτρική διασύνδεση με μια χώρα είναι μεγαλύτερης αξίας από την αποτροπή μιας γενοκτονίας. Κι ακόμα περισσότερο αλίμονο αν έπρεπε να περάσουν ημέρες αιδήμονος σιωπής κι έμμεσης στήριξης μιας γενοκτονίας για να μιλήσεις μόνο και μόνο για να μετριάσεις τη λαϊκή αγανάκτηση σε βάρος σου...
Στην ουσία με τις δηλώσεις του ο Μπ. Νετανιάχου έχει παραδεχθεί ότι διεξάγει εθνοκάθαρση στη Γάζα. Τι άλλο, εξάλλου, από γενοκτονία είναι η βίαιη μετακίνηση- είτε με τις βόμβες είτε με την πείνα- των κατοίκων μια περιοχής; Το Ισραήλ, άλλωστε, το έχει ξανακάνει, με αφετηρία τη Νάκμπα πριν 80 περίπου χρόνια. Και ούτε είναι δυνατό η τρομοκρατία τής Χαμάς να δικαιολογεί το βίαιο αφανισμό και γυναικόπαιδων. Ούτε στο βασίλειο των ζώων θα μπορούσε να δικαιολογηθεί κάτι τέτοιο...
Το να κλείνεις τα μάτια σε μια γενοκτονία γιατί θεωρείς πως αυτό εξυπηρετεί την εξωτερική σου πολιτική είναι από μόνο του μεμπτό. Γίνεται, ωστόσο, ακόμα πιο ντροπιαστικό όταν αυτό δεν συμβαίνει ούτε καν για να εξυπηρετήσεις τη χώρα αλλά τα προσωπικά- οικογενειακά σου συμφέροντα.
Κι αυτή ακριβώς είναι η εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη, Ι.Χ., ακόμα και στα ελληνοτουρκικά, ιδίως στα ελληνοτουρκικά. Τίποτα δεν είναι σημαντικότερο για τον ίδιο από τις μπίζνες του με τον Τ. Ερντογάν. Τίποτα δεν είναι, όμως, και πιο οφθαλμοφανές από τη διάπραξη του αδικήματος (και) της εσχάτης προδοσίας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου