Φυσικά και η τραγωδία των Τεμπών συγκίνησε την ελληνική κοινωνία από την ίδια στιγμή που έγινε γνωστή. Οι περισσότεροι έχουμε μετακινηθεί έστω και μια φορά στη ζωή μας από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη κι αντιστρόφως με τρένο, οι περισσότεροι έχουμε αγαπημένα πρόσωπα, και δη νεαρής ηλικίας, που δεν θέλουμε να σκοτώνονται με αυτόν τον τρόπο.
Η λαϊκή αγανάκτηση, ωστόσο, άρχισε να παίρνει μαζικότερες και πιο οργανωμένες διαστάσεις μετά τη συγκινητική κατάθεση της Μαρίας Καρυστιανού στην εξεταστική επιτροπή- πάσα τού ΚΚΕ στην κυβέρνηση για να συζητάμε τι δεν πήγε καλά στο σιδηρόδρομο από την εποχή Σημίτη. Η μάνα κουράγιο συγκλόνισε και συνεχίζει να συγκλονίζει με την επιμονή της για να βγει η αλήθεια στο φως...
Για όλα αυτά η είσοδος Καρυστιανού στην πολιτική κονίστρα θα την κάνει πολύ πιο ενδιαφέρουσα. Σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα από την επιστροφή ενός ξεπεσμένου πολιτικού που έχει αντιγράψει όλο τον Μακιαβέλι μήπως και τον λυπηθούμε και τον ξαναψηφίσουμε. Ιδίως αν η πολιτική αντιπαράθεση στο δρόμο προς τις κάλπες επικεντρωθεί σε θεσμικά ζητήματα και κράτους δικαίου, μια ατζέντα "καθαρών χεριών" έχει ισχυρές πιθανότητες επιτυχίας. Η κοινωνία μας, άλλωστε, βρίσκεται ένα βήμα πριν την έκρηξη, η οποία μπορεί να προκληθεί από την παραμικρή αδικία που θα ξεχείλιζε το ποτήρι τής οργής για το καθεστώς Μητσοτάκη...
Ούτε, πάντως, για την Καρυστιανού είναι εύκολη η επίλυση της εξίσωσης που έχει μπροστά της. Όταν μπαίνεις στο πολιτικό παιχνίδι και διεκδικείς ψήφους παύεις να είσαι η Μαρία των Τεμπών κι όλης της Ελλάδας και γίνεσαι η Μαρία της κάλπης, δημιουργώντας, έστω κι αβάσιμες, αμφιβολίες και για τα πραγματικά σου κίνητρα σε σχέση με τον αγώνα που έχεις δώσει μέχρι σήμερα κι ο οποίος έχει αγκαλιαστεί κι από το μεγαλύτερο μέρος τής αντιπολίτευσης. Επιπλέον, όταν γίνεσαι πολιτικό πρόσωπο οφείλεις να παρουσιάσεις τις θέσεις σου και για ζητήματα που είναι λογικό να μην έχεις ασχοληθεί μέχρι τώρα και τα οποία έχουν και ιδεολογική χροιά. Οι επιλογές που κάνεις για την υγεία, την οικονομία, την ενέργεια ή την παιδεία δεν είναι το ίδιο αυτονόητες με τη συμπαράταξη για την ανεύρεση των υπαιτίων τού θανάτου τού παιδιού σου...
Ναι, είμαστε με την Μαρία κι όχι με τη μαφία στην προσπάθεια να αποδοθεί δικαιοσύνη για τα Τέμπη, τα οποία πολύ φοβάμαι πως θα έχουν κουκουλωθεί πλήρως και δικαστικά μέχρι να γίνουν εκλογές. Στα εκλογικά τμήματα, όμως, δεν θα υπάρχουν μόνο τα ψηφοδέλτια της Μαρίας και της μαφίας αλλά κι άλλων κομμάτων που μας έχουν ήδη παρουσιάσει τις θέσεις και τα στελέχη τους. Το πέρασμα, συνεπώς, σε άλλη πίστα δεν θα είναι στρωμένο με λουλούδια αλλά ακόμα και με απογοήτευση από ορισμένους που μπορεί να το εκλάβουν ως εργαλειοποίηση της άδολης αλληλεγγύης τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου