Για να μην τρώμε τοστάκια Κατσέλη και τα περνάμε για χαβιάρι...

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αυτοκαταδίκη για την προοδευτική παράταξη από τη συνεχιζόμενη συζήτηση περί συνεργασιών. Αν μη τι άλλο, μαρτυρά ηττοπάθεια, έλλειμμα ηγεσίας κι αυτοπεποίθησης. Η όλη κουβέντα, άλλωστε, πως αυτοί που έχουμε δεν μας κάνουν, να έρθουν καλύτεροι, οι οποίοι μάλιστα δεν μας έκαναν πριν είναι αυτοκαταστροφική. Σε αυτό το πλαίσιο, όποιος επιδιώκει να επεκτείνει τον κατακερματισμό τής παράταξης όχι μόνο δεν λειτουργεί ως σωτήρας της αλλά βάζει ένα ακόμα λιθαράκι- από τα πολλά που έχει ήδη βάλει- στη διάλυσή της προς όφελος της επελαύνουσας ακροδεξιάς...

Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως δεν πρέπει να γίνονται συζητήσεις, ημερίδες ή συνέδρια, όποιος ωστόσο θεωρεί πως πρωτεύον είναι η συγκρότηση προοδευτικού ψηφοδελτίου μάλλον βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο σε μια απελπισμένη προσπάθεια να πετύχει την προσωπική του διάσωση. Αν αυτή τη στιγμή καθίσουν στο ίδιο τραπέζι ΠΑΣΟΚ, Πλεύση Ελευθερίας, Κίνημα Δημοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά και η διαδικασία αναλωθεί στο ποιος θα είναι πρόεδρος, ποιος αντιπρόεδρος και ποιος γραμματέας θα απογοητευτούν ακόμα κι εκείνοι που ομνύουν στις συγκολλήσεις, αφού βεβαίως πρώτα υπερασπίστηκαν με πάθος τις αποκολλήσεις. Ιδίως όταν δεν έχουμε εκλογές σε μία εβδομάδα ή σε ένα μήνα μια τέτοια πρεμούρα μόνο κακό κάνει, εκτός βεβαίως αν στόχος είναι η έλευση του από μηχανής θεού που θα δώσει τη λύση στο δράμα...

Τη μάχη τής κεντροαριστεράς και, στη συνέχεια, της εξουσίας δεν θα την κερδίσει ούτε ο πιο φοβισμένος ούτε ο πιο ενωτικός, αλλά αυτός που θα αποδειχθεί ο ισχυρός τής φυλής, το "alpha male", όσο κι αν σοκάρει αυτό τους πιο κοινωνικά ευαίσθητους. Οι λαοί, ειδικά σε πολεμικές περιόδους όπως η σημερινή σε πολλά μέτωπα και οικονομικής κρίσης, δεν αναζητούν ούτε τον πιο συνθετικό ούτε τον πιο συγκαταβατικό ούτε τον πιο πράο και ήρεμο. 

Κι αν οι Τραμπ, οι Πούτιν, οι Ερντογάν κι όλοι οι αυταρχικοί ηγέτες αυτού του κόσμου δεν μας αρέσουν- και καλώς δεν μας αρέσουν- απέναντί τους δεν μπορούμε να στήνουμε ψοφοδεή ανθρωπάκια αλλά ηγέτες με το μαχαίρι στο στόμα και το όπλο παρά πόδα. Διαφορετικά, θα τρώμε τοστάκια Κατσέλη μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία και θα νιώθουμε κι ευτυχείς...