Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Οι Κάνες ήταν ο πάτος τής δημοκρατίας, ο αναγκαστικός δανεισμός από την ελίτ θα είναι η αποθέωσή της...

Οσο περνά ο καιρός τόσο ανοίγουν ολοένα και περισσότερα στόματα που ξέρουν τί συνέβη στη σύνοδο των G-20 στις Κάνες, λίγο αφότου ο ρεζίλης των Παπανδρέου για να στριμώξει τον Αντ. Σαχλαμαρά ανακοίνωσε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το δεύτερο μνημόνιο και λίγο πριν καταρρεύσει η κυβέρνησή του για να αντικατασταθεί κι ο ίδιος από τον τραπεζιτάρχη Παπαδήμιο. Κι όσα γίνονται γνωστά απλώς επιβεβαιώνουν τις υποψίες για το ρόλο που κράτησε ο κάθε πρωταγωνιστής για τον εαυτό του και για το πού έχουν γραμμένες τις εκλεγμένες κυβερνήσεις και, κυρίως, το λαό εκείνοι που πραγματικά διοικούν αυτόν τον κόσμο. Σύμφωνα με το δημοσίευμα των "Financial Times", η Ανγκ. Μέρκελ έκλαψε γιατί ο διοικητής τής Bundesbank δεν συμφωνούσε σε έναν τρόπο ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους τού ευρωπαϊκού νότου. Με τη σειρά της, η ίδια μαζί με τον Ν. Σαρκοζί κι όλη τη νομενκλατούρα των Βρυξελλών προσπάθησαν να θέσουν το δικό τους εκβιαστικό δίλημμα στον ελληνικό λαό, αψηφώντας ακόμα και τον εκλεγμένο πρωθυπουργό του, και συνεννοούνταν μυστικά με Βενιζέλο-Σαχλαμαρά για την ανατροπή Παπανδρέου, το σχηματισμό συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. και την πρωθυπουργοποίηση Παπαδήμιου.

Κι όμως, όλα αυτά κάποιοι τα ονομάζουν ευρωπαϊκό κεκτημένο που δεν πρέπει με τίποτα να απολέσουμε γιατί θα πάψουμε να είμαστε δημοκρατία και θα μετατραπούμε σε Αργεντινή και Βενεζουέλα, γιατί θα μας πάρουν τα λεφτά οι κομμουνιστές με αναγκαστικό δανεισμό και γιατί θα κολυμπούμε ελεύθερα στις παραλίες όταν το σωστό κι ωφέλιμο για τη χώρα είναι αυτές να δοθούν σε ιδιώτες για "επενδύσεις". Και ύστερα από όλα αυτά θα γιορτάσουμε τη μεθεπόμενη Κυριακή σε όλη την Ευρώπη τη δημοκρατία κι αυτό γιατί θα ψηφίσουμε τα νέα μέλη τού Ευρωκοινοβουλίου, το οποίο σε όλες τις σημαντικές εξελίξεις είναι ανύπαρκτο. Γέλασε κανείς;...

Ο ρεζίλης των Παπανδρέου έχασε την ευκαιρία, με την απόσυρση του δημοψηφίσματος για το δεύτερο μνημόνιο, να διορθώσει τρόπον τινά το μέγα σφάλμα του, το πρώτο μνημόνιο. Με το κλίμα τρομοκράτησης άλλωστε που είχε επιβληθεί στο πόπολο, το οποίο τώρα αρχίζει να αλλάζει, θα μπορούσε και να το είχε κερδίσει. Υποχώρησε, ωστόσο, στις ελίτ τής Ευρώπης που αισθάνονται πολύ ασφαλείς με τις κοινοβουλευτικές ολιγαρχίες τις οποίες έχουν επιβάλει στη Δύση ώστε να ανοίξουν το παιχνίδι στους λαούς. Αυτοί είναι απρόβλεπτοι και μπορούν να στρέψουν το "πυροβόλο" προς κάθε κατεύθυνση. Γιατί ναι μεν άγονται και φέρονται από τη "μουσική" που τους παίζουν οι κυβερνήσεις τους και τα κυρίαρχα μίντια, καθ' υπόδειξη των τραπεζιτών και των υπόλοιπων μεγαλοεπιχειρηματιών αφεντικών τους, ωστόσο οι τελευταίοι δεν τολμούν να διακινδυνεύσουν το "ατύχημα", να αφυπνιστεί δηλαδή σε κάποιο σημείο τού πλανήτη, για λίγη έστω ώρα το λούμπεν προλεταριάτο και να καταλάβει ότι οι Κάνες δεν ήταν απλώς μια κακή στιγμή στη "χρυσή ιστορία" τού καπιταλισμού, αλλά η καθημερινότητά του, απλώς σε πιο ακραίες καταστάσεις...

Στην Ελλάδα, ωστόσο, εξακολουθούν να μας κυβερνούν οι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων, οι οποίοι τιμώντας τη μνήμη των προγόνων τους επιτίθενται στον Μανώλη Γλέζο γιατί πρότεινε στην περίπτωση που θελήσουν οι ευρωπαίοι να μας εκβιάσουν αυτό που θα πρέπει να γίνει έτσι κι αλλιώς, να επιβληθεί δηλαδή στους πλουσιότερους των ελλήνων αναγκαστικός δανεισμός. Και μην ακούσω κάποιους να αναρωτιούνται για το "πώς είναι δυνατό να υφαρπάζονται ιδιωτικές περιουσίες" όταν αυτό έχει συμβεί ήδη με την πλειονότητα των ελλήνων κι όταν οι αμύθητης αξίας περιουσίες των λίγων έχουν χτιστεί ύστερα από χρόνια διαπλοκής με το δημόσιο ταμείο, με φοροδιαφυγή, φοροαποφυγή κι εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Τα λεφτά τού λαού είναι αυτά που θα κατασχεθούν από τους κεφαλαιοκράτες και θα είναι μια σπουδαία στιγμή για τη δημοκρατία μας η ώρα που θα αρχίσει να αποδίδεται, επιτέλους, κοινωνική δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο...

    




 

Δεν υπάρχουν σχόλια: