Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Η σάτιρα ο χειρότερος εχθρός των μετριοτήτων, έτσι δεν είναι Σταύρε;...

Ο ψεύτικος, σοβαροφανής, ιμιτασιόν άνθρωπος χρειάζεται συνθήκες θερμοκηπίου για να ευδοκιμήσει. Αν τον φυτέψεις στο πραγματικό χώμα, γρήγορα θα ξεραθεί αφού δεν είναι φτιαγμένος από υλικό που μπορεί να αντέξει στις δοκιμασίες τής φύσης. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Στ. Θεοδωράκη. Η μέχρι στιγμής δημόσια παρουσία του ως πολιτικού αρχηγού είναι το ίδιο πλαστή με τα ρεπορτάζ που "μαγείρευε" τα χρόνια κατά τα οποία παρίστανε τον έγκυρο ρεπόρτερ. Δεν εμφανίζεται πουθενά πριν να είναι σίγουρος ότι τον τραβούν15 κάμερες, ώστε να μπορεί στη συνέχεια να επιλέγει τα πλάνα που κολακεύουν καλύτερα τον ασυγκράτητο ναρκισσισμό του. Δεν λέει τίποτα ουσιαστικό παρά αναπαράγει ευκολοχώνευτα τσιτάτα από αυτά που εμφανίζονται σωρηδόν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να μας πείθουν ότι εκείνος που τα έχει εμπνευστεί έχει βαθύτερη πολιτική σκέψη από αυτή ενός νηπίου. Δεν παρουσιάζει πρόγραμμα παρά σκόρπιες ιδέες ατάκτως ερριμμένες, τις οποίες συμπληρώνει σχεδόν πάντοτε με τη νύξη πως θέλει να κυβερνήσει. Κατηγορεί τους αντιπάλους του για τη μεταπολιτευτική κατρακύλα, όταν ο ίδιος υπήρξε και είναι ακόμα ομοτράπεζος της διαπλοκής που έχει ρημάξει τον τόπο, ενώ δίνει συνεντεύξεις μόνο όταν του έχουν εγγυηθεί ότι δεν θα χρειαστεί να απαντήσει σε ενοχλητικές ερωτήσεις...

Ήταν αρκετός, όμως, ο αιφνιδιασμός του από τον Γιώργο Μητσικώστα για να μας αποκαλύψει ότι ο Στ. Θεοδωράκης χρειάζεται ένα καλογραμμένο σενάριο που να του το έχουν γράψει άλλοι για να παίξει καλά το ρόλο τον οποίο του έχουν αναθέσει οι ελίτ. Οταν εμφανίστηκε απροετοίμαστος κι αιφνιδιασμένος ενώπιον του μίμου του ξεπρόβαλαν στην επιφάνεια όλες οι αδυναμίες τού ανδρός: απουσία επιχειρημάτων, αδυναμία αυτοσαρκασμού, ξινίλα και κόμπλεξ που ξεδιπλώθηκαν με την ερώτηση αν ο Γιώργος Μητσικώστας θα έκανε την ίδια έκπληξη και στους πολιτικούς του αντιπάλους. Στο παρκάκι όπου ο σωσίας έμοιαζε περισσότερο αληθινός από το πρωτότυπο δεν υπήρχαν 15 κάμερες ούτε επικοινωνιακό επιτελείο για να διδάξει τον Σταύρο πώς να απαντήσει και να χρησιμοποιήσει τη γλώσσα τού σώματός του, ούτε προλάβαινε να τηλεφωνήσει στους Βαρδινογιανναίους, στους Μπομπολαίους, στους Ψυχάρηδες και στους Αλαφούζους για να τον συμβουλεύσουν τί να κάνει. Ηταν μόνος του, ο πραγματικός ψεύτικος εαυτός του εκτεθειμένος στη σάτιρα, η οποία είναι ανελέητος εχθρός των μετριοτήτων που παίρνουν τον εαυτό τους πολύ στα σοβαρά. Ο πήχης είχε στηθεί, επομένως, πολύ ψηλά για να τον περάσει κάποιος με το χαμηλό πολιτικό ανάστημα του Στ. Θεοδωράκη...





  





Δεν υπάρχουν σχόλια: