Τετάρτη 8 Ιουλίου 2015

Ο Αδόλφος σε καμαρώνει από εκεί ψηλά Ανγκελα...

"Καταστρέφεις την Ευρώπη μου". Δεν το είχε πει στην Ανγκ. Μέρκελ κάποιος κομμουνιστής ή, έστω, σοσιαλδημοκράτης αλλά ο πολιτικός της μέντορας και πρώην χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος Χ. Κολ. Εκείνος είχε ζήσει τη φρίκη τού Β' Παγκοσμίου Πολέμου και είχε πλήρη συνείδηση των μεσομακροπρόθεσμων συνεπειών των πολιτικών τής γερμανίδας Μ. Θάτσερ, η μυωπική πολιτική τής οποίας δεν τινάζει στον αέρα μόνο την Ελλάδα αλλά ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Κι όχι "αγαπητή" Ανγκελα, δεν είναι γενναιόδωρη προσφορά στην Ελλάδα η μείωση των συντάξεων των 300 ευρώ ή η αύξηση του ΦΠΑ σε βασικά προϊόντα προκειμένου να μην πληρώσουν έκτακτη εισφορά οι επιχειρήσεις με κέρδη άνω των 500.000 ευρώ. Ούτε είναι μεταρρύθμιση η πλήρης απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και η ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων κοινωνικής ωφέλειας όπως η ΕΥΔΑΠ και η ΔΕΗ. Δοκιμάσαμε, έτσι κι αλλιώς, τις λύσεις σου τα τελευταία πέντε χρόνια και το αποτέλεσμα ήταν μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση σε χώρα τού αναπτυγμένου κόσμου. Υπό αυτήν την έννοια η ανθρωπιστική βοήθεια που υποτίθεται πως θέλεις να δώσεις στην Ελλάδα (εκτός αν από τον πολύ "ανθρωπισμό" σου βάλεις τόκους και σε αυτή) στην περίπτωση Grexit από τη "μεγάλη" καρδιά σου είναι πολύ χρησιμότερη από τα δάνεια που μας φόρτωσες για να μην χάσουν ούτε ευρώ οι τράπεζές σου...

Η καγκελάριος της Γερμανίας μιλά συνεχώς και προκλητικώς για αλληλεγγύη από την πλευρά της. Μάλλον αναφέρεται σε αυτή που δεν έδειξε ποτέ στη χώρα μας. Το 2010 αρνήθηκε "κούρεμα" του ελληνικού χρέους, όπως της πρότειναν όσοι ήξεραν στοιχειώδη οικονομικά, σε αντάλλαγμα για τα δυσβάσταχτα μέτρα (όπως αποδείχθηκε άλλωστε) για την πλειονότητα του ελληνικού λαού. Κι αυτό για να διασώσει όχι την Ελλάδα ή την Ευρώπη, αλλά τις γερμανικές τράπεζες. Τότε, μάλιστα, είχε υποσχεθεί ως αντάλλαγμα πως τα χρηματοπιστωτικά της ιδρύματα δεν θα απόσυραν την εμπιστοσύνη τους στα ελληνικά ομολόγα. Οχι μόνο δεν έπραξε κάτι τέτοιο, αλλά έσπευσε να τα προστατεύσει, επιδεινώνοντας την ελληνική κρίση. Από τότε μέχρι σήμερα έχει επιβάλει αντιαναπτυξιακές και υφεσιακές πολιτικές στις οποίες επέμεινε, σε αντίθεση με τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ολα αυτά τα χρόνια έβαζε τον πιστόλι στον κρόταφο των ελληνικών κυβερνήσεων για να μειώσουν μισθούς και συντάξεις, ποτέ όμως για να πληρώσουν κι εκείνοι που κατέχουν τον μεγαλύτερο πλούτο σε αυτήν τη χώρα. Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να μην χάσουν ούτε σεντ οι τράπεζές της κι ας σήμαινε αυτό απώλεια 25% του ΑΕΠ της Ελλάδας, 1.500.000 ανέργους ή το μισό πληθυσμό στο όριο ή κάτω από το όριο της φτώχειας. Τί θέλω να πω; Πως τη μόνη αλληλεγγύη που επέδειξε η Ανγκ. Μέρκελ ήταν προς το γερμανικό κεφάλαιο, αυτό που φρόντισε να ξεπλύνει με διακρατικές συμφωνίες όπως αυτή για τη Siemens...

Αν η καγκελάριος της Γερμανίας επιμείνει στις αδιέξοδες προτάσεις της, δεν κάνει τίποτα άλλο από το να βάζει βόμβα στην Ενωμένη Ευρώπη. Ενδεχομένως η ίδια να έχει πάρει την απόφαση πως το Grexit δεν βλάπτει τα συμφέροντα της χώρας της. Ισως και να φοβάται πως τα ζημιώνει αλλά όχι μεσοπρόθεσμα, τουλάχιστον όχι όσο η ίδια βρίσκεται στην πολιτική κορυφή τής Ευρώπης. Τί αξία έχει, ωστόσο, να επιβάλεις το γερμανικό ιμπέριουμ πάνω σε χαλάσματα, τα οποία δεν θα είναι μόνο τα ελληνικά αλλά κι άλλων ευρωπαϊκών χωρών και, στο τέλος, και γερμανικά; Ο Αλέξης Τσίπρας έχει προτείνει μεταρρυθμίσεις με πρόσημο την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά η φράου Μέρκελ δεν τις δέχεται γιατί δεν συγκλίνουν με τη δική της νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, η οποία έχει προκαλέσει βαθύ ρήγμα στην ευρωπαϊκή ιδέα. Ο πρωθυπουργός έχει προτείνει και μέτρα τα οποία προσεγγίζουν περισσότερο τις αντιλήψεις της γερμανίδας "σιδηράς κυρίας" κι όχι την αριστερή του ιδεολογία. Ούτε, όμως, αυτές ήταν ικανές να μαλακώσουν την καγκελάριο, η οποία λησμονεί κάτι πολύ βασικό, το οποίο διδάσκει η Ιστορία των ανθρώπων: πως οι πιο ισχυροί ανάμεσά μας καταρρέουν τη στιγμή που πιστέψουν ότι είναι άτρωτοι. Η Ελλάδα τη Δευτέρα μπορεί να μην βρίσκεται στο ίδιο τρένο με τα υπόλοιπα 18 κράτη-μέλη τής Ευρωζώνης. Αυτό, όμως, δεν είναι δραματικό όταν ο μηχανοδηγός του το οδηγεί, ούτως ή άλλως, στο γκρεμό...

Λυπάμαι, πραγματικά λυπάμαι, που το γράφω αλλά η Ανγκ. Μέρκελ συμπεριφέρεται με την ίδια αλαζονική νοοτροπία κυριαρχίας που διακατείχε τον Χίτλερ. Δεν πιστεύω ότι η καγκελάριος θα φτάσει στο σημείο να δημιουργήσει στρατόπεδα συγκέντρωσης στα οποία θα καίγονται σε φούρνους οι έλληνες. Αν, ωστόσο, επιμείνει σε ένα τρίτο μνημόνιο τότε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την πατρίδα μου σε μια ανθρωπιστική καταστροφή παρόμοια με αυτή του 1941-1944 και τους ευρωπαϊκούς λαούς σε μια κατάρρευση-ντόμινο. Κι αυτό γιατί εξακολουθεί να συμπεριφέρεται πρωτίστως ως γερμανίδα και δευτερευόντως ως ευρωπαία. Η Γερμανία τα τελευταία 100 χρόνια προκάλεσε δύο παγκοσμίους πολέμους τους οποίους έχασε, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το λαό της. Είναι, αλήθεια, πρόθυμη να προκαλέσει κι έναν τρίτο γιατί αρνείται να παραχωρήσει, ανάμεσα σε άλλα, το δικαίωμα της διαγραφής του χρέους το οποίο παραχωρήθηκε στην ίδια το 1953; Αν όχι, ας προχωρήσει η Ανγκ. Μέρκελ στον αναγκαίο έντιμο συμβιβασμό. Αν ναι, οφείλει να ξέρει ότι οι έλληνες έχουμε κοιτάξει την άβυσσο και δεν τη φοβόμαστε πλέον. Ελπίζω, για το καλό τού λαού της γιατί για την ίδια δεν με νοιάζει, να είναι και η καγκελάριος τόσο έτοιμη...  





   

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: