Η πλειοψηφία των πολιτών, ενδεχομένως και η συντριπτική, έχει αποφασίσει πως δεν θέλει άλλο τον Κ. Μητσοτάκη. Αρκετοί, μάλιστα, το διατρανώνουν με πάθος. Εδώ και πάρα πολύ καιρό, όμως, οι πολίτες αναζητούν πρόσωπο κι όχι πολιτικές για να αντικαταστήσουν τις σημερινές. Γι' αυτό και στις προσεχείς εκλογές θα καταγραφεί η οργή μας αλλά όχι και η λογική μας...
Αν δεν ίσχυαν όλα τα παραπάνω δεν θα πρόβαλλε σήμερα η Μαρία Καρυστιανού ως η επικρατέστερη πρωθυπουργός. Μια προσωπικότητα, δηλαδή, που έχει αγωνιστεί με σθένος για να μάθει όλη η Ελλάδα γιατί σκοτώθηκε και το παιδί της αλλά για την πολιτική της ατζέντα δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα. Και μόνο το ότι πολιτεύεται με προμετωπίδα τη δήμευση των περιουσιών των φαύλων δείχνει πως ξέρει πολύ καλά σε ποιον λαό απευθύνεται, ένα λαό απελπισμένο που αναζητά γι' άλλη μια φορά σανίδα σωτηρίας στις εύκολες λύσεις σε σύνθετα ζητήματα...
Η επόμενη κυβέρνηση πολύ δύσκολα θα αποδειχθεί χειρότερη από το σημερινό μείγμα νεοφιλελεύθερων κι ακροδεξιών με ηθική σημιτικού κρατικοδίαιτου καπιταλισμού. Πολύ δύσκολα, όμως, επίσης θα είναι και μια κυβέρνηση που θα αφήσει αποτύπωμα αφού τα "καθαρά χέρια" δεν σημαίνουν και ικανά χέρια, ιδίως σε μια πολύ επικίνδυνη διεθνή συγκυρία. Το μόνο ευχάριστο είναι πως θα έχουμε μάλλον μια κυβέρνηση συνεργασίας κι έτσι θα αποφύγουμε όλη αυτή την αλαζονεία που λουζόμαστε τα τελευταία εξίμισι χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου