Ο Κυρ. Μητσοτάκης προφανώς κι ανησυχεί για τα αγροτικά μπλόκα αλλά δεν τα τρέμει κιόλας. Κι όχι μόνο γιατί ενεργοποιεί τον προσφιλή του κοινωνικό του αυτοματισμό, στρέφοντας τη μία κοινωνική κατηγορία σε βάρος τής άλλης. Δεν υπάρχουν, άλλωστε, μόνο οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι που πένονται αλλά κι εκείνοι που ακόμα κι αν δεν είναι φραπέδες, χασάπηδες και κυρίες με Φεράρι ζουν πλουσιοπάροχα δηλώνοντας πολύ περισσότερες εκτάσεις και κοπάδια από αυτά που έχουν ή λαμβάνοντας παχυλές επιδοτήσεις για τα στρέμματα που διαθέτουν κι όχι για την παραγωγή τους. Πολλοί από αυτούς πολύ θα ήθελαν να μπουν σε ένα από τα κυκλώματα- με πολιτική κάλυψη βεβαίως- που κάνουν τους πλούσιους ζάπλουτους...
Ο πρωθυπουργός δεν τρέμει γιατί κυβερνήσεις δεν βγάζει η περιφέρεια αλλά η Αττική, άντε και η Θεσσαλονίκη. Όταν ο μισός και πλέον πληθυσμός κατοικεί στο λεκανοπέδιο- είτε ψηφίζει σε αυτό είτε είναι ετεροδημότες- η έγνοια του είναι κυρίως να μοιράσει σε αυτό επιδόματα. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούν στις αγροτικές επιδοτήσεις όταν κι αν ξεκλειδώσουν. Έτσι κι αλλιώς η φεουδαρχία είναι πολύ πιο παρούσα στην επαρχία οπότε οι διαπροσωπικές υποχρεώσεις, ταξίματα και ρουσφέτια ισοσταθμίζουν τις όποιες άλλες απώλειες...
Όπως κι αν έχει ο κλοιός σφίγγει γύρω από τον Μητσοτάκη. Μόνο η αυτοδυναμία τον σώζει αλλά όσο περνά ο χρόνος μοιάζει όλο και δυσκολότερη ως ενδεχόμενο. Φυσικά ένας άνθρωπος ο οποίος παρακολουθούσε ακόμα και το υπουργικό του συμβούλιο και την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων δεν θα πέσει αμαχητί, κάθε άλλο. Κι όσο πιο στριμωγμένος θα νιώθει τόσο πιο επικίνδυνος θα γίνεται για τη δημοκρατία και τους θεσμούς της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου