Πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση πανηγύριζε για τις επιπλέον ψήφους που έλαβε στην ψήφιση του προϋπολογισμού. Η μία προερχόταν από έναν πρώην υπουργό της που τραμπούκισε έναν υπάλληλο και οι άλλες τρεις από πρώην βουλευτές ενός κόμματος που είχε λάβει το χρίσμα από έναν καταδικασμένο εγκληματία...
Την Τρίτη, πάλι, έφερε τροπολογία αναστολής χρηματοδότησης του κόμματος που του έβαλε "καύσιμα" ένα μέλος εγκληματικής οργάνωσης. Κάπως έτσι διαιωνίζεται η πολιτική κυριαρχία Μητσοτάκη, τη μία κλείνοντας το μάτι στο κέντρο και την άλλη στα άκρα επιμένοντας, όμως, πάντοτε στην υποκρισία...
Είναι και κάτι ακόμα αξιοσημείωτο: μέσα σε μερικές ημέρες η κυβέρνηση έκανε αβάντα στο ΠΑΣΟΚ τόσο με τις τράπεζες όσο και με τους Σπαρτιάτες, νομοθετώντας με βάση την ατζέντα του. Το έκανε γιατί ο Ν. Ανδρουλάκης ασκεί δυναμική αντιπολίτευση και την στριμώχνει στα σκοινιά; Ή, μήπως, γιατί στο πλαίσιο της ξεκάθαρης επιλογής αντιπάλου που έχει κάνει ο Κ. Μητσοτάκης πρέπει και να ενισχύει όσο μπορεί τον εκβιαζόμενο όσο και συναινετικό αρχηγό τής αξιωματικής αντιπολίτευσης;...
Οι πολίτες έχουν βαρεθεί τις φωνές, τις πλειοδοσίες σε παροχολογία και το λαϊκισμό και πολύ καλά κάνουν. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ούτε πως είναι ικανοποιημένοι από την κυβέρνηση ούτε πως αναζητούν ήπιους τόνους από αυτούς που την αντιπολιτεύονται. Σχέδιο και, κυρίως, αξιοπιστία ψάχνουν κι αυτό είναι αδύνατο να το βρουν σε εκείνους που με την πρώτη ευκαιρία θα συγκυβερνήσουν, ύστερα μάλιστα κι από τόσα χρόνια που πέρασαν στην πολιτική έρημο μακριά από το γνώριμο κυβερνητισμό τους, αλλά και σε αυτούς που έκαναν κουρελόχαρτο τη δημοκρατία και πιστεύουν ότι με την επανάληψη αποτυχημένων συνταγών θα βγει καλύτερο αποτέλεσμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου