Πώς θα σας φαινόταν αν ο Κουασιμόδος απέρριπτε την Μόνικα Μπελούτσι, χωρίς καν η Μπελούτσι να έχει δείξει κάποιο ενδιαφέρον γι' αυτόν; Μάλλον αστείο. Κι όμως, αυτό συμβαίνει με το ΣΥΡΙΖΑ και την Ζωή Κωνσταντοπούλου, σε πολιτικό επίπεδο φυσικά. Και γίνεται ακόμα πιο αστείο όταν αυτοί που κατάπιαν αμάσητο ένα νεοφιλελεύθερο μνημόνιο κι έστησαν πριν μερικούς μήνες ένα αντιδημοκρατικό πραξικόπημα ζητούν τώρα πιστοποιητικά αριστεροφροσύνης από την Πλεύση Ελευθερίας...
"Μα, είναι εναντίον τής Συμφωνίας των Πρεσπών και βρίζει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τον Αλ Τσίπρα", ακούω να λένε αρκετοί στην Κουμουνδούρου, οι οποίοι βεβαίως θα την εγκαταλείψουν με το πρώτο σχετικό σήμα που θα τους ρίξει ο καθηγητής τού Χάρβαρντ. Τους υπενθυμίζω πως υπάρχει εν ενεργεία βουλευτής τού ΣΥΡΙΖΑ που δεν είχε ψηφίσει τις Πρέσπες και πως τις είχε καταψηφίσει και το ΠΑΣΟΚ, χωρίς να δηλώνει μετανιωμένο, το οποίο παρακαλούν σήμερα ξανά για προοδευτικό μέτωπο. Κι όσον αφορά την εκτίμηση που έχουν στη Χαριλάου Τρικούπη για τον Τσίπρα, έχω δει τζιχαντιστή να σέβεται περισσότερο τον πάπα τής Ρώμης...
Ο παράγοντας της αυτοκαταστροφής είναι κι αυτός μέσα στο πολιτικό παιχνίδι. Στο ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε, το απέδειξαν πολύ πρόσφατα. Δυσκολεύομαι, ωστόσο, να φανταστώ πως η Ζωή, η οποία βρίσκεται σήμερα καβάλα στο δημοσκοπικό κύμα, θα σπεύσει να συνεργαστεί με τον Αλ. Τσίπρα, τον Σ. Φάμελλο και τον Ν. Ανδρουλάκη οι οποίοι καταρρέουν ημέρα με την ημέρα. Γι' αυτό και περισσότερο καταλήγω στο συμπέρασμα πως όσοι την επικαλούνται θέλουν απλώς να βρίσκεται το όνομά τους στην ίδια πρόταση γιατί διαφορετικά δεν ασχολείται μαζί τους ούτε ο θυρωρός τής ετοιμόρροπης πολυκατοικίας τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου