Είναι η ίδια η δημοκρατία που χρειάζεται Συνταγματική Αναθεώρηση...

Δεν υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα κι αλλού μεγαλύτερος εχθρός τής δημοκρατίας από τις αυτοαποκαλούμενες δημοκρατικές δυνάμεις, οι οποίες απαγορεύουν σε δημοκρατικώς εκλεγμένους προέδρους να είναι υποψήφιοι, διορίζουν κυβερνήσεις μειοψηφίας (βλέπε Γαλλία) ή ανατρέπουν εκλογικά αποτελέσματα (βλέπε Ρουμανία). Αν οι δημοκρατικές δυνάμεις ήταν πραγματικά δημοκρατικές ο λαός δεν θα σκεφτόταν ποτέ να επιλέξει τα άκρα. Κι αν ο λαός επιλέγει τα άκρα κι εσύ του αναιρείς την ψήφο του τότε το άκρο είσαι εσύ...

Τα τρία συστημικά κόμματα- ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ- παζαρεύουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας και συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που δεν αφορούν τις ζωές των πολλών. Τι σημασία έχει, για παράδειγμα, ακόμα κι αν βρούμε τον πιο χαρισματικό άνθρωπο για να βάλουμε στο Προεδρικό Μέγαρο αν θα τον έχουμε μόνο για να κόβει κορδέλες, να βγάζει πανηγυρικούς, άντε και να κάνει και καμιά δήλωση για τα εθνικά θέματα; Ακόμα, εξάλλου, κι αν αναθεωρηθεί το άρθρο 16 πόσο θα αλλάξει η πρακτική οι πλούσιοι να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στην ποιοτική ανώτατη εκπαίδευση;...

Η δημοκρατία τού 21ου αιώνα δεν μπορεί να είναι ίδια με τη δημοκρατία τού 17ου. Οι θεσμοί της είτε θα προσαρμοστούν στην τέταρτη και στην πέμπτη βιομηχανική επανάσταση είτε η τέταρτη και πέμπτη βιομηχανική επανάσταση θα την καταπιούν αλλά πριν το κάνουν θα μας αφήσουν στο έλεος τεράτων. Τα κοινοβούλια, τα υπουργικά συμβούλια, οι πρωθυπουργοί, οι πρόεδροι, ακόμα και οι βασιλιάδες αν τους γουστάρετε ενδεχομένως να έχουν κάποιο ρόλο και στο μέλλον. 

Αν δεν δοθεί, ωστόσο, ο πρωταρχικός λόγος στο λαό θα μένουμε όμηροι επαγγελματιών πολιτικών που θέλουν το επάγγελμα κλειστό για να βιοπορίζονται οι ίδιοι, κυρίως από το ταμείο τής ολιγαρχίας. Θα είναι, όμως, ένα παιχνίδι αδιάφορο για τους πολλούς, τόσο αδιάφορο που στο τέλος στις εκλογές θα ψηφίζουν μόνο οι αιρετοί τους εαυτούς τους...