Είναι δικαίωμά σου, όσο φριχτό κι αν είναι από μόνο του, να μην επιθυμείς την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους. Είναι δικαίωμά σου, επίσης, να μην θέλεις να ιδρυθεί δίπλα σε αυτό του Ισραήλ. Δεν μπορείς, όμως, ούτε να βομβαρδίζεις ούτε να αφήνεις νηστικούς κι αβοήθητους τους αμάχους. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος κι όχι συνεργός σε μια γενοκτονία...
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου πρώτα μας μαθαίνουν να φοβόμαστε και ύστερα να σκεφτόμαστε. Πώς αλλιώς να εξηγήσεις, για παράδειγμα, πως ο τσεκουράτος Μάκης, ο υπουργός Μετανάστευσης της χώρας, σκέφτεται την απαγόρευση της μπούρκας στα πανεπιστήμια, λες κι αυτό είναι καθημερινό φαινόμενο που πρέπει να εξαλειφθεί; Πώς να εξηγήσεις και το ότι οι πιο κλειστές στους μετανάστες ευρωπαϊκές χώρες είναι αυτές που έχουν ελάχιστους εντός των συνόρων τους; Μόνο με το ότι ο φόβος για το οτιδήποτε συγκρατεί τους ανθρώπους από τη μοναδική πάλη που αξίζει, αυτή για κοινωνική δικαιοσύνη κι ελευθερία...
Την ώρα που ακόμα και κόμματα της αντιπολίτευσης ξεπλένουν τους πολιτικούς ενόχους των Τεμπών, στο Μαξίμου σχεδιάζουν να βάζουν στη φυλακή τους πρυτάνεις και τους μετανάστες αν δεν είναι τόσο καταδεκτικοί στο κυβερνητικό σχέδιο τρομοκράτησης του πόπολου. Και πολύ καλά κάνουν, αν θέλετε τη γνώμη μου, όταν βλέπουν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και ΝΕΑΡ να μην τολμούν να βάλουν τη λέξη" Μητσοτάκης" στο στόμα τους...
Δεν ξέρω αν ο πρωθυπουργός είναι ένοχος εσχάτης προδοσίας. Δεν θα το μάθουμε μάλλον ποτέ αφού κανείς δεν πρόκειται να τον δικάσει. Είναι, όμως, ένοχοι εσχάτης προδοσίας τού λαού όσοι στην αντιπολίτευση δεν έχουν το θάρρος να υψώσουν ούτε το ελάχιστο ανάστημα απέναντι στον εκβιαστή τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου