Είναι απολύτως ανθρώπινο ο Στέφανος Κασσελάκης να σκέφτεται το ενδεχόμενο δημιουργίας νέου κόμματος. Δεν μπορείς να αλλάξεις κάτι που δεν θέλει να αλλάξει ούτε αυτός που εκδιώκεται βιαίως είναι δυνατό να κατηγορηθεί στη συνέχεια για διάσπαση. Ούτε, βεβαίως, είμαι τόσο αφελής ώστε να πιστεύω ότι αν κερδίσει τις εκλογές και με 80% οι πραξικοπηματίες θα αποσύρουν τα γραφειοκρατικά τους τανκ και θα του επιτρέψουν να τα αλλάξει όλα χωρίς νέους βυζαντινισμούς...
Είναι, όμως, πολιτικό λάθος να φτιάξει νέο κόμμα όταν μπορεί να είναι πρόεδρος ενός κοινοβουλευτικού κόμματος που διαθέτει έστω αυτή την υποτυπώδη οργάνωση. Λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη τα προσκόμματα της νομενκλατούρας κι αν αποφασίσει να είναι εκ νέου υποψήφιος πρόεδρος θα πρέπει να είναι ξεκάθαρος απέναντι σε όλους ότι πλέον οι προτάσεις του για τις αλλαγές δεν θα είναι αντικείμενο συζήτησης την επόμενη ημέρα αλλά οι αποφάσεις που θα λάβει το κόμμα για να προχωρήσει μπροστά.
Αν η πλειοψηφία των ψηφοφόρων τον επανεκλέξει με αυτόν τον όρο θα είναι πολύ δύσκολο ακόμα και για τους πραξικοπηματίες να βρεθούν απέναντι. Κι όποιος θέλει να φύγει ας φύγει, με προορισμό την πολιτική αποστρατεία σε μεσομακροπρόθεσμο χρονικό σημείο...
Οι πραξικοπηματίες, άθελά τους βεβαίως, έκαναν ένα πολύ μεγάλο δώρο στον Κασσελάκη. Τον κατέστησαν τον μοναδικό υποψήφιο, αν είναι τελικώς υποψήφιος, που μπορεί να δώσει προοπτική εξουσίας στο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι γιατί είναι υπεράνθρωπος ούτε γιατί οι άλλοι πιθανοί υποψήφιοι είναι απαραιτήτως του πεταματού, αλλά γιατί όσοι κι αν τους ψηφίσουν θα είναι σίγουρα λιγότεροι από την πλειοψηφία εντός κι εκτός τής Κουμουνδούρου που αντιλαμβάνεται ότι στο σταλινισμό ό,τι έγινε το Σαββατοκύριακο είναι απλώς η καθημερινότητα αλλά στις δημοκρατίες είναι καραμπινάτη υπονόμευσή τους. Κι όσοι είναι υπεύθυνοι μπορούν να εξοστρακίσουν τον έκπτωτο, δεν μπορούν όμως να δημιουργήσουν κοινωνικό ρεύμα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου