Η προσπάθεια Τσίπρα να πετάξει στα σκυλιά όσους από τους πρώην συντρόφους του θεωρεί καμένους από την κοινωνία ή αυριανούς επικίνδυνους πολιτικούς του αντιπάλους είναι ολοφάνερη. Το ότι πετά ακόμα και φίλους δεκαετιών στα σκυλιά προκειμένου να υπηρετήσει το νέο του αφήγημα είναι "απλώς" δείγμα τής αφιλίας τού ανδρός. Υπενθυμίζω, πάντως, πως αυτοί που τα αφήνουν όλα πίσω τους κι αναζητούν νέες θάλασσες κάπου αλλού, εκεί που δεν τους ξέρουν καλά, είναι συνήθως οι απατεώνες...
Ο Αλέξης, όμως, δεν πετάει στα σκουπίδια μόνο συνεργάτες του ετών. Κάποιοι, άλλωστε, ανάμεσά τους κουβαλούν τις δικές τους αμαρτίες. Πετάει και τις εκατοντάδες χιλιάδες των ανθρώπων που τον ψήφισαν έστω και μια φορά στη ζωή τους, τους οποίους θέλει τώρα να αντικαταστήσει με εκείνους που τον πετροβολούσαν πριν μια δεκαετία. Κι αυτό είναι πολύ πιο άτιμο γιατί πολλοί από εκείνους που τον υπερασπίζονταν στους συγγενείς, στους φίλους και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν πρόσμεναν σε καμία ανταμοιβή ούτε κι έλαβαν κάποια...
Καταλαβαίνω πως ο Τσίπρας έχει στηρίξει πολλά στο μιθριδατισμό μας, στη μνήμη χρυσόψαρου και στην ανάγκη μας να υπερασπιζόμαστε μέχρι τέλους ακόμα και τα λάθη μας. Φρόντισε, άλλωστε, να καλύψει τα ίχνη του για τα όσα συνέβησαν τα τελευταία δύο χρόνια...
Αν, όμως, όλοι οι υπόλοιποι δικαιούνται να αναρωτιούνται γιατί δεν υπάρχει αντιπολίτευση, εκείνος δεν το δικαιούται. Είναι ο ολετήρας της, που έχει μάλιστα το θράσος να θέλει να χτίσει πάνω στα ερείπια που ο ίδιος άφησε πίσω του. Αυτός ο άνθρωπος είναι τόσο προοδευτικός όσο σοσιαλιστής είναι ο Μητσοτάκης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου