Όταν δεν ξέρουμε ποια κόμματα και με ποιες ηγεσίες θα κατέλθουν στις επόμενες εκλογές είναι λογικό τα δημοσκοπικά ποσοστά των αναποφάσιστων να σπάνε ρεκόρ. Συνοπτικά, δεν είμαστε βέβαιοι ποιον πρόεδρο θα έχει το ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά είναι κόμματα- γάτες Σρέντινγκερ μέχρι να αποφασίσει τι θα κάνει ο μεσσίας που δεν θέλει να τον αποκαλούμε μεσσία, ενώ αβέβαιο είναι κι αν θα υπάρξει κόμμα Σαμαρά. Ούτε καν πως η ΝΔ θα κατεβεί με τον Κ. Μητσοτάκη, τουλάχιστον στις δεύτερες εκλογές, είμαστε σίγουροι...
Αυτή είναι, όμως, μόνο η μισή εικόνα. Το υψηλό ποσοστό των αναποφάσιστων δεν σχετίζεται μόνο με την πολιτική ρευστότητα αλλά και με την πολιτική φαυλότητα. Όταν, για παράδειγμα, οι πολίτες βλέπουν να προστατεύονται από την κυβερνητική πλειοψηφία στην εξεταστική επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ μάρτυρες- καθ' έξιν νικητές τυχερών παιχνιδιών πώς να θεωρήσουν ότι η ψήφος τους μετράει; Ή όταν διαβάζουν το πόνημα ενός πρώην πρωθυπουργού με το οποίο ταυτίζει την πολιτική με την ίντριγκα, το κουτσομπολιό και την απαξίωση;...
Φυσικά και η πολιτική δεν είναι μόνο η παρακμή της ούτε όσοι υπηρετούν αυτή τη μορφή της, την έμπλεη βυζαντινισμών, δικαιούνται να είναι οι μοναδικοί εκφραστές δημόσιου λόγου και πρότυπα δημόσιου ήθους. Όσοι, επομένως, πιστεύουν ότι οι πολίτες θα επιλέξουν πολιτικούς- χωριά Ποτέμκιν, χωρίς βάθος δηλαδή και ουσία, ή πολιτικούς γυρολόγους που αναζητούν προσωπική διάσωση με περιτύλιγμα όμορφες ιδέες σύντομα θα βρεθούν προ μεγάλων εκπλήξεων. Από τον μόνο του οποίου ο λόγος πραγματικά έχει αξία, από το λαό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου