Έργα και ημέρες του επί οκταετία πρωθυπουργού της χώρας Κώστα Σημίτη, τα οποία δείχνουν να έχουν "ξεχάσει" οι θαυμαστές του έργου του, κυρίως τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης: ξεκίνησε την θητεία του με τους τρεις νεκρούς αξιωματικούς στα Ιμια, γεγονός για το οποίο "ευχαρίστησε" τους αμερικανούς. Σε επίπεδο σκανδάλων, δύο από τα μεγαλύτερα όλων των εποχών έλαβαν χώρα κατά τη "βασιλεία" του, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου και της Siemens. Ειδικά για το τελευταίο, πρόσωπα αποκλειστικά δικής του επιλογής, όπως ο Θ. Τσουκάτος και ο Τ. Μαντέλης, φέρονται ως δωρολήπτες του γερμανικού κολοσσού. Στο επίπεδο των μεταρρυθμίσεων δεν προώθησε ούτε μία, ξεπερνώντας σε αποτυχία σε αυτόν τον τομέα ακόμα και τον Κώστα Καραμανλή. Ο τελευταίος, τουλάχιστον, κατάφερε να πουλήσει την Ολυμπιακή, την οποία είχε αποτύχει να πουλήσει ο κ. Σημίτης, όπως και να αλλάξει το ασφαλιστικό ή να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές, ώστε σήμερα να υποφέραμε λιγότερο από την κρίση.Είναι αλήθεια ότι έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ...Ω, ναι, αλλά με ψεύτικα στοιχεία, όπως αποδείχθηκε, καθιστώντας μας ακόμα πιο αναξιόπιστους στις Βρυξέλλες.
Θα μπορούσα, επίσης, να αναφερθώ και σε ΤΟΡ Μ1, τροπολογίες Πόρτο Καρράς κλπ ή για το ότι απόλαυσε πρωτοφανή στήριξη από τους μεγαλοεργολάβους-μεγαλοεκδότες, όχι, βεβαίως, χωρίς ανταλλάγματα. Η ουσία είναι μία: ο Κώστας Σημίτης υπήρξε μια πολιτική μετριότητα, λειτούργησε πάντοτε χωρίς θάρρος, ενώ μπορεί να μην πλούτισε προσωπικά από την άσκηση της εξουσίας, πλούτισαν, όμως, όλοι οι άλλοι γύρω του. Όπως είναι σφάλμα να εμπιστευόμαστε την έκβαση ενός πολέμου στους στρατηγούς, είναι, εξίσου, λανθασμένο να εμπιστευόμαστε λογιστάκους στη διακυβέρνηση μιας χώρας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου