Τελικά "κατόρθωσε" να παρελάσει ο αλβανικής καταγωγής αριστούχος μαθητής του Δημοτικού, στις Καλύβες Χαλκιδικής. Κι αυτό παρότι είχαν "λυσσάξει" για το αντίθετο κάποιοι γονείς του σχολείου, οι οποίοι "ίσως" αγνοούσαν ότι ο νόμος δίνει τη σημαία στον καλύτερο μαθητή, ανεξαρτήτως εθνικότητας και καταγωγής. Φαίνεται πως η ελληνική κοινωνία, οκτώμισι χρόνια μετά την αντίστοιχη υπόθεση Τσενάι, δεν έχει αποβάλει ακόμα τα ρατσιστικά αντανακλαστικά της.
Δεν θα σταθώ στο ψευδοεπιχείρημα πως έλληνας είναι όποιος μετέχει της ελληνικής παιδείας. Θα σταθώ στο αναφαίρετο δικαίωμα του οποιουδήποτε μαθητή επιθυμεί να σηκώσει την ελληνική σημαία και είναι ο καλύτερος μαθητής του σχολείου του, να μπορεί να το κάνει. Οσον αφορά τον αναχρονιστικό θεσμό της παρέλασης, δεν είμαι, επίσης, αντίθετος στο να γίνεται, αρκεί να μην επιβάλλεται η συμμετοχή σε αυτή των μαθητών, των στρατιωτών κι οποιωνδήποτε άλλων έχουν το από του νόμου δικαίωμα να συμμετέχουν. Φασιστική δεν είναι αυτή καθεαυτή η παρέλαση, αλλά η επιβολή της και οι εθνικιστικές κορώνες που τη συνοδεύουν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου