Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2025

Ο εγωισμός της πολιτικής βούλησης θα μας σώσει από τον Βελόπουλο και την Λατινοπούλου...

Αν δεν βρεθεί κάποιο ηχητικό ή, ακόμα καλύτερα, κάποιο βίντεο με τον Κ. Μητσοτάκη να δίνει εντολή στον Χρ. Τριαντόπουλο να μπαζώσει για να καλυφθούν τα ίχνη των νταβατζήδων τους μην περιμένετε να πέσει η κυβέρνηση. Ακόμα και να υπάρχει, άλλωστε, τέτοιο οπτικοακουστικό υλικό στο Μαξίμου του Predator και πέσει σε έντιμα χέρια κάτι θα βρεθεί για να το ξεπλύνει. Στην Κολομβία της Ευρώπης ούτε καν η δικαιοσύνη είναι το τελευταίο καταφύγιο των αδικημένων...

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να βγούμε όλοι στους δρόμους στις 28 Φεβρουαρίου ή να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να χυθεί άπλετο φως. Δεν είναι, απλώς, δικαίωμα αλλά και υποχρέωσή μας να το πράξουμε και στη μνήμη των 57 νεκρών των Τεμπών. Όσο ένοχοι είναι, ωστόσο, αυτοί που συγκαλύπτουν άλλο τόσο είναι κι εκείνοι που κερδοσκοπούν πολιτικά πάνω σε μια τραγωδία κι επιμένουν σε ένα διαγκωνισμό τής αντιπολίτευσης της πρωτοβουλίας των κινήσεων αντί να παράγουν πολιτικές προτάσεις που να συνταράζουν το στάτους κβο...

Για πρώτη φορά στη μεταπολίτευση η αγανάκτηση για τις πολιτικές μιας κεντροδεξιάς κυβέρνησης βρίσκει μαζικότερο αποκούμπι στην ακροδεξιά από την κεντροαριστερά. Και γι' αυτό δεν φταίνε τόσο οι πολίτες όσο εκείνοι που κυβέρνησαν με αριστερό πρόσημο αλλά εξευτέλισαν στην πράξη τις αριστερές ιδέες. 

Το να ενωθούν, συνεπώς, όλοι αυτοί, "μακριά από κομματικούς εγωισμούς" δεν θα έχει ιδιαίτερο κοινωνικό αντίκτυπο. Ο λαός αναζητά ηγεσίες, "εγωιστικές" ηγεσίες που ωστόσο θα έχουν την πολιτική βούληση εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά του. 

Σε καμία περίπτωση δεν αναζητά τη νεκρανάσταση αποτυχημένων πολιτικών που προσπαθούν να κρύψουν πίσω από τη συλλογικότητα την προσωπική τους γύμνια. Κι αν δεν βρει αυτές τις ηγεσίες στην κεντροαριστερά θα φτάσουμε στις επόμενες εκλογές να ψηφίσουμε Μητσοτάκη για να μην μας κυβερνήσει ο Κ. Βελόπουλος ή η Αφρ. Λατινοπούλου...

 

 

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2025

Έχει γεμίσει εκκλησία ο Κυριάκος με τα κεριά στην υγειά του Νίκου και του Σωκράτη...

Αν ο Κ. Μητσοτάκης ή, έστω, ο Κ. Αχ. Καραμανλής καταδικαστούν από το Ειδικό Δικαστήριο για συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών θα μπορώ να ισχυρίζομαι πως τα έχω δει όλα σε αυτή τη ζωή. Αν μου ζητούσατε, ωστόσο, να στοιχημάτιζα επί τούτου θα σας απαντούσα πως προτιμώ να παίξω τζόκερ. 

Για να το πω ακόμα καθαρότερα, όσο κυνικό κι αν διαβαστεί: κι όλη η Ελλάδα να βγει στους δρόμους, ακόμα κι όλα τα κόμματα να χειριστούν με ικανότητα την ποινική διάσταση της υπόθεσης το παιχνίδι τής δικαιοσύνης είναι χαμένο. Αυτοί που πραγματικά κυβερνούν τη χώρα δεν θα επιτρέψουν να καταρρεύσει το σύστημα "για ένα κωλοτρένο"...

Έτσι κι αλλιώς το σύστημα δεν χρειάζεται να ανησυχεί και πολύ αφού ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, βυθισμένοι σε έναν ανταγωνισμό τής μιζέριας για το ποιος θα επικρατήσει στο μικρό τελικό, κάνουν ό,τι μπορούν- ελπίζω, τουλάχιστον, άθελά τους- ώστε να μην αποκαλυφθεί ποτέ η αλήθεια. Ο Κ. Μητσοτάκης παρακαλάει για προανακριτικές, έχει δέσει τον Χρ. Τριαντόπουλο ως εξιλαστήριο θύμα, τον οποίο αν χρειαστεί θα τον ρίξει στα μαλακά για να μην μιλήσει, κι απολαμβάνει το θέαμα μιας αντιπολίτευσης που διαγκωνίζεται ποια θα αναλάβει πρώτη μια θεσμική πρωτοβουλία βιτρίνας. Σαν τα μικρά παιδάκια που φωνάζουν στην μαμά τους "εγώ το είπα πρώτος"...

Τα Τέμπη δεν έχουν ιδεολογικό πρόσημο. Οι επιβάτες τού τρένου δεν σκοτώθηκαν γιατί ήταν δεξιοί, κεντρώοι ή αριστεροί. Συνεπώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην καθίσουν όλα τα κόμματα της Βουλής- πλην Σπαρτιατών που υποθάλπουν έναν καταδικασμένο ναζιστή- στο ίδιο τραπέζι για να χαράξουν μια κοινή στρατηγική και τακτική. 

Όσο δεν το κάνουν απλώς επιβεβαιώνουν αυτό που όλοι καταλαβαίνουμε: εργαλειοποιούν μια τραγωδία, για την οποία, μάλιστα, τα κόμματα που κυβέρνησαν δεν είναι άμοιρα ευθυνών, γιατί δεν μπορούν να πείσουν τους πολίτες πως αποτελούν εναλλακτική εξουσίας...


  

 

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2025

Μην χάσουμε το δάσος για να πάρουμε εκδίκηση από το δέντρο...

Ο Στέφανος Κασσελάκης έπρεπε να είχε υποβάλει την παραίτησή του από την προεδρία τού ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Αύγουστο, όταν και είχε φανερωθεί επί της ουσίας όλο το σχέδιο πραξικοπήματος που ολοκληρώθηκε η υλοποίησή του με το συνέδριο του μπουζουξίδικου. Όφειλε από τότε να άφηνε αυτούς που σκότωσαν την "πρώτη φορά Αριστερά" και να την θάψουν, όπως άλλωστε θα συμβεί αργά ή γρήγορα. Στην Κουμουνδούρου διάλεξαν να ακολουθήσουν ένα σπιράλ πολιτικού θανάτου προκειμένου να διασωθούν προσωρινά ορισμένα μισθολόγια, είναι μια μαύρη τρύπα από την οποία, όπως γνωρίζουν οι φυσικοί πολύ καλύτερα από εμένα, δεν μπορεί να διαφύγει ούτε καν το φως...

Όλοι ξέρουν τι συνέβη στο ΣΥΡΙΖΑ, τόσο αυτοί που έφυγαν όσο κι αυτοί που έμειναν. Δεν υπάρχει, συνεπώς, κανένας λόγος να αναζητούν στο Κίνημα Δημοκρατίας ακόμα ψηφοφόρους από εκεί όπου έχουν αποδεχθεί ότι στο όνομα της αριστερής καθαρότητας- όσο γελοίο κι αν είναι το επιχείρημα όταν διατυπώνεται από αυτούς που κατάπιαν αμάσητο ένα τρίτο νεοφιλελεύθερο μνημόνιο- είναι επιτρεπτό να γίνονται τα πάντα, και να εξευτελίζονται η λαϊκή κυριαρχία και η δημοκρατία. Τι νόημα έχει, άλλωστε, να κυνηγάς να πάρεις από τους πρώην συντρόφους σου ένα 4% όταν στην κοινωνία, σχηματικώς μιλώντας, υπάρχει ένα 40% που αναζητά κομματική εκπροσώπηση; Με αυτόν τον τρόπο χάνεις το δάσος για να πάρεις εκδίκηση από το δέντρο που όποιος το αγγίζει λερώνεται...

Ήταν λάθος τού Κασσελάκη που έφυγε για τις ΗΠΑ σχεδόν αμέσως μετά την ίδρυση του Κινήματος Δημοκρατίας. Έχει, επίσης, ανάγκη δίπλα του κι έμπειρους στην πολιτική επικοινωνία και στους κομματικούς βυζαντινισμούς... 

Είναι, πάντως, αλήθεια ότι πολύς κόσμος, ιδίως στην επαρχία, δεν γνωρίζει ότι πίσω από το Κίνημα Δημοκρατίας είναι ο Κασσελάκης. Όσο, όμως, κι εκείνος αφιερώνει πολύ περισσότερο χρόνο από όσο χρειάζεται- ούτε λεπτό κατά την άποψή μου- στα όσα συνέβησαν στο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να ξεκολλήσει δημοσκοπικά... 

Η κοινωνική πλειοψηφία που βγάζει φλύκταινες με το αντιδημοκρατικό μόρφωμα δεν έχει ούτε το χρόνο ούτε τη διάθεση να επιμερίσει ευθύνες και δεν ενδιαφέρεται να δικαιώσει τον Κασσελάκη. Ζητά, αντιθέτως, φρέσκες και καινοτόμες ιδέες, καθώς κι αξιοπιστία ώστε να ξεκολλήσει από το οικονομικό και ηθικό τέλμα. Η αυτολύπηση, ωστόσο, όσο δικαιολογημένη κι αν είναι, και η αυτοαναφορικότητα δεν εμπνέουν ηγετικότητα...   






 

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2025

Βρυχώνται τα ποντίκια από τους πρόποδες του 3%...

- Να καταθέσουμε πρόταση δυσπιστίας; - Όχι, να προτείνουμε προανακριτική. - Και γιατί όχι συζήτηση στη Βουλή; Δεν είναι θέατρο του παραλόγου, είναι η αντιπολίτευση στην Ελλάδα, αλλά είναι λογικό να μπερδεύεστε ως προς το πού τελειώνουν τα όρια της λογικής και πού αρχίζει η παράνοια... 

ΠΑΣΟΚ- ΣΥΡΙΖΑ- Νέα Αριστερά, Πλεύση Ελευθερίας δεν μπορούν να ξεχωρίσουν δύο γαϊδάρων άχυρα, θα μπορέσουν να κυβερνήσουν τη χώρα; Και να σκεφτείτε πως ζητούν εκλογές- μην το πείτε, όμως, στους καρεκλοκένταυρους της Κουμουνδούρου και τρομάξουν- ώστε σε ένα μήνα, τρομάρα τους, να αναλάβουν τα ηνία...

Μπορεί, εξάλλου, οι κάτοικοι της Σαντορίνης και της Αμοργού να κρατούν την ανάσα τους λόγω των απανωτών σεισμικών δονήσεων, στην υπόλοιπη Ελλάδα ωστόσο όλοι περιμένουμε πότε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά θα ενωθούν εις σάρκα μία τώρα που απαλλάχθηκαν από τον διαβολικό Κασσελάκη. Τουλάχιστον προς αυτό σπρώχνουν συγκεκριμένα συμφέροντα τα οποία παρουσιάζουν το γάμο ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία, χωρίς καν να συνυπολογίζουν πως είναι αρκετοί και στην Κουμουνδούρου και στην Πατησίων που δεν θέλουν να βλέπουν καν ο ένας τη φάτσα τού άλλου. Η επιστροφή στην αξιωματική αντιπολίτευση στο όνομα, μάλιστα, της λαϊκής κυριαρχίας έχει μετατραπεί στο άγιο δισκοπότηρο εκείνων που έγραψαν το λαό στα παλιά τους τα παπούτσια πριν από τρεις μήνες...

Κι αν ο Κ. Μητσοτάκης σηκώσει το γάντι και στήσει κάλπες σε ένα μήνα, μολονότι κι εκείνος προτιμά να έχει 157 μπετόν αρμέ βουλευτές από το να στηρίζεται στο ΠΑΣΟΚ, στον Κ. Βελόπουλο και στην Αφρ. Λατινοπούλου; Τι θα κάνουν όλα αυτά τα ποντίκια που τώρα βρυχώνται από τους πρόποδες του 3%; 

Τι θα έχουν αλλάξει στο καλύτερο για τη χώρα; Μάλλον τίποτα, μόνο που μαζί με τη δική τους εξαφάνιση θα έχουν εξαφανίσει και την ελπίδα τής αλλαγής για την επόμενη τετραετία. Ίσως, τελικώς,  το ηφαίστειο Κολούμπος ή ο μετεωρίτης που λένε πως θα χτυπήσει τη Γη το 2032 να είναι και η μοναδική μας σωτηρία...


.  

 

 

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2025

Αποσυριζοποίηση τώρα...

Μπορεί σε ορισμένους- δυστυχώς δεν είναι και λίγοι- να φαίνεται απίστευτο κάποιος να υποστηρίζει ή να πράττει το οτιδήποτε δίχως να προσπορίζεται ή να επιδιώκει κάποιο όφελος από την τοποθέτηση ή πράξη του. Κι όμως, υπάρχουν εκεί έξω αρκετοί που δεν λένε ή δεν κάνουν κάτι διαφορετικό από όσα πιστεύουμε και πράττουμε εμείς μόνο και μόνο γιατί τα "παίρνουν" από κάποιους άλλους. Πολύ φοβάμαι, άλλωστε, πως όποιος σκέφτεται πάντοτε με αυτόν τον τρόπο είτε υπερεκτιμά την ευφυΐα του είτε δεν είναι απαλλαγμένος του αμαρτήματος της υστεροβουλίας...

Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία ημέρα. Ακόμα και η Πλεύση Ελευθερίας, την οποία τώρα τόσοι πολλοί θαυμάζουν, χρειάστηκε πολύ περισσότερες ημέρες για να μπει στη Βουλή κι ακόμα περισσότερες για να αποκτήσει αξιοζήλευτη δημοσκοπική δυναμική. Η Ζ. Κωνσταντοπούλου ίδρυσε το κόμμα της το 2015, έγινε κοινοβουλευτικό το 2023 κι ενδεχομένως να βρισκόταν σήμερα μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας αν δεν φτάναμε στην κατάντια να συγκρούονται τρένα σε διπλή γραμμή και να κουκουλώνονταν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες στη συνέχεια... 

Το πολιτικό ζητούμενο, άλλωστε, παραμένει η κυβερνησιμότητα, η οποία είναι και το τελευταίο χαρτί Μητσοτάκη. Αυτή, ωστόσο, δεν επιτυγχάνεται με κόμματα διαμαρτυρίας που δεν έχουν κάτι άλλο να επιδείξουν παρά τη βιτρίνα τους και "δημοκρατικές" διαδικασίες όπως η βουλευτοποίηση και του συζύγου γιατί αυτό θέλει η αρχηγός...

Το Κίνημα Δημοκρατίας μπορεί να κυβερνήσει τη χώρα, μπορεί όμως και να μείνει εκτός Βουλής και να διαλυθεί. Δεν νομίζω, για παράδειγμα, πως πολλοί θα προεξοφλούσαν το Νοέμβριο του 1974, δύο μήνες μετά την ίδρυσή του, πως το ΠΑΣΟΚ θα κυβερνούσε τα μισά από τα επόμενα 50 χρόνια... 

Αν, πάντως, ο Στέφανος Κασσελάκης θέλει πράγματι να κυβερνήσει κι όχι να καθιερωθεί ως σελέμπριτι πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε αποσυριζοποίηση του Κινήματος Δημοκρατίας. Όχι μόνο όσον αφορά πρόσωπα, αλλά κυρίως ως προς νοοτροπίες που είναι κατ' εξοχήν τοξικές. Κι οφείλει να το κάνει άμεσα αφού οτιδήποτε θυμίζει ΣΥΡΙΖΑ- προφανώς κι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ- προκαλεί αναγούλα στην κοινωνία...




  

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2025

Πολλοί ηγετίσκοι μαζί δεν κάνουν έναν ηγέτη...

Οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες που βγήκαν στους δρόμους την προηγούμενη Κυριακή και θα ξαναβγούν δεν το έκαναν ούτε για το σοσιαλισμό ούτε για το φιλελευθερισμό, ούτε για την πατρίδα ούτε για το μαρξισμό. Βγήκαν γιατί αισθάνονται πως στα Τέμπη το κράτος σκότωσε και τα δικά τους παιδιά κι έκανε κάτι ακόμα χειρότερο από το ίδιο το έγκλημα, το συγκάλυψε. Γι' αυτό και είναι χυδαιότητα κάποιοι να ζητούν τη συγκρότηση προοδευτικού μετώπου πάνω στα φέρετρα 57 ανθρώπων και στον πόνο των οικογενειών τους...

Θα ήταν ανέκδοτο οι καθημερινές ανταλλαγές τηλεφωνημάτων ανάμεσα σε πολιτικούς ηγετίσκους αν δεν συνέβαιναν για τη μικροκομματική αξιοποίηση μιας τραγωδίας. Αναρωτιέμαι, για παράδειγμα, αν έχει καμία σημασία αν η πρόταση δυσπιστίας κατατεθεί σήμερα ή σε τρεις εβδομάδες. Λες και οι βουλευτές τής ΝΔ , ιδίως αυτοί που συμμετείχαν στη εξεταστική, περιμένουν το πόρισμα του Πολυτεχνείου για να βεβαιωθούν ότι συγκάλυπταν ή λες και θα πάρουν την απόφαση να ρίξουν την κυβέρνηση όταν και πάλι επικρατέστερος πρωθυπουργός θα είναι ο Κ. Μητσοτάκης...

Φυσικά κι όλα αυτά δεν σημαίνουν πως πρέπει να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για να φύγει η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Όταν, όμως, η αντιπολίτευση έχει βάλει όλες τις μάρκες της στα Τέμπη δεν κάνει κάτι άλλο από το να ομολογεί αδυναμία έκφρασης εναλλακτικής πολιτικής διακυβέρνησης. Πολλώ δε μάλλον όταν έχει κι αυτή σκελετούς στο ντουλάπι από τη συγκάλυψη καταστροφών. Όσες φορές, άλλωστε, κι αν τηλεφωνηθούν ή συναντηθούν δεν θα παραδεχθούν ότι ούτε μόνοι τους ούτε μαζί μπορούν να δώσουν ελπίδα. Κι αυτή είναι η τραγωδία τού να ζεις στην Ελλάδα του 2025...



 


Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025

Εκλογές σε ένα μήνα θα ήταν το κάρο μπροστά από το άλογο...

Ας υποθέσουμε πως βρίσκαμε πού πουλάνε καρδιές, αγοράζαμε μια στον Κ. Μητσοτάκη, εκείνος ομολογούσε σήμερα τα εγκλήματά του, υπέβαλλε την παραίτησή του και σε ένα μήνα πηγαίναμε σε εκλογές. Ποιος θα τις κέρδιζε; Μάλλον ο Μητσοτάκης, έστω και σαφώς με λιγότερο ποσοστό από 41%. Στη συνέχεια, εξάλλου, θα πηγαίναμε σε δεύτερες και τρίτες κάλπες μέχρι να τον ξανακάναμε αυτοδύναμο, πανίσχυρο κι αλαζόνα. Και μετά θα μας κουνούσε πάλι από το Μαξίμου το εκλογικό αποτέλεσμα σαν συγχωροχάρτι...

Φυσικά και δεν παροτρύνω την αντιπολίτευση- πολιτική και κοινωνική- να σωπάσει, να καθίσει σπίτι της και να περιμένει τις εκλογές τού 2027. Ούτε, όμως, και να δημιουργεί υπερπροσδοκίες στο όνομα ενός βολονταρισμού που αυτή τη στιγμή τουλάχιστον δεν βρίσκει ανταπόκριση στην κοινωνική πραγματικότητα. 

Μπορεί κάλλιστα να απαιτήσει, για παράδειγμα, ο Κ. Καραμανλής κι όποιος άλλος πολιτικός υπεύθυνος να δικαστούν από το φυσικό τους δικαστή, όπως θα δικαζόταν κάθε άλλος πολίτης. Δεν χρειάζεται, όμως, να υπερβάλλουμε και στο τέλος να απολογούμαστε εμείς για τις υπερβολές μας αντί οι ένοχοι για τα κρίματά τους...

Έτσι κι αλλιώς δεν είναι ζητούμενο να γλιτώσουμε από τον Μητσοτάκη για να μας καπελωθεί κάποιος ή κάποιοι που μπορεί να είναι πιο καθαροί αλλά ούτε κι επικίνδυνοι για το σύστημα εξουσίας. Σύμφωνοι, ο Ν. Ανδρουλάκης ή ο Σ. Φάμελλος δεν θα εγκαθιστούσαν μια Α.Ε. μέσα στο Μαξίμου για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. 

Μας είναι, ωστόσο, αυτό αρκετό; Τόσο χαμηλά έχουμε βάλει τον πήχη που θα μας αρκούσαν διαχειριστές κι όχι οραματιστές; Δεν το νομίζω. Γι' αυτό καλύτερα να προχωράμε βήμα βήμα κάθε φορά μέχρι η οριστική λύτρωση να μην αντικατασταθεί από την τελεσίδικη μιζέρια...