Ο συμπλεγματισμός του κτήνους...

"Συνελήφθη ο Τατσόπουλος", διάβαζα στα περισσότερα, αν όχι σε όλα τα ΜΜΕ κι αναρωτιόμουν αν είχε συλληφθεί για φόνο, ληστεία, βιασμό ή κάτι άλλο. Όχι, είχε συλληφθεί με την αυτόφωρη διαδικασία γιατί του έχει υποβάλει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση ένας παρουσιαστής τής trash tv κι εσχάτως πολιτευτής. Και, κυρίως, γιατί ο συγγραφέας δεν αναφέρεται στα άρθρα και στα βιβλία του με πολύ κολακευτικούς χαρακτηρισμούς για το εγχώριο παπαδιστάν...

Γιατί τα μέσα δεν ανάφεραν στους τίτλους τους το λόγο σύλληψης Τατσόπουλου; Μόνο για να κερδίσουν περισσότερα κλικ, αυξάνοντας την αγωνία τού αδηφάγου κοινού; Δεν νομίζω. Πώς θα μπορούσαν την ίδια ώρα να επιτίθενται στην απολίτιστη Τουρκία και στο φονταμενταλιστικό Ιράν αν διαδιδόταν πως και στη χώρα μας υφίστανται σκοταδιστική νομοθεσία και ταγοί πρόθυμοι να την υπηρετήσουν αυτοεξευτελιζόμενοι; Παριστάνουμε τους προοδευτικούς και τους πολιτισμένους απέναντι στους ασιάτες ή στους αφρικανούς την ίδια ώρα που το Σύνταγμα της χώρας αναφέρεται σε επίσημη θρησκεία κι όποιος τολμήσει να αλλάξει κάτι στη συντηρητικούρα μας τον εξοστρακίζουμε ως ιερόσυλο και προδότη...

Το ότι δεν θέλω να συλλαμβάνεται ένας συγγραφέας γι' αυτά που λέει και γράφει δεν σημαίνει πως συμφωνώ με όλα ή και τα περισσότερα από όσα λέει και γράφει. Ομοίως, το να μην επιθυμώ να απαγορευτεί ένα κόμμα χρησιμοποιώντας μια νομοθεσία που ανοίγει το δρόμο και για την απαγόρευση άλλων με την κρίση ενός δικαστηρίου δεν σημαίνει απαραιτήτως πως δεν θεωρώ αυτό το κόμμα αποκρουστικό. Ναι, η δημοκρατία μας πρέπει να αυτοπροστατεύεται και να μην παρουσιάζεται αφελής. Αλίμονο, όμως, αν τη μετατρέψουμε σε ένα εύθικτο, ευερέθιστο και κομπλεξικό κατασκεύασμα γιατί αυτό βολεύει συμπλεγματικούς με εξουσία στα χέρια τους που αφήνουν σκοπίμως απαίδευτη τη μάζα για να μπορούν να την ελέγχουν καλύτερα... 

   

 

Πιλότοι σκοτώνονται, μπάτσοι διαφθείρονται αλλά ευτυχώς δεν μας κυβερνούν απάτριδες και μπαχαλάκηδες...

Πιλότοι πολεμικών αεροσκαφών σκοτώνονται και υψηλόβαθμοι αξιωματικοί, τοποθετημένοι από την πολιτική ηγεσία, συνομιλούν με μαφιόζους. Ποιος να το πίστευε ότι τέτοια πράγματα θα συνέβαιναν όχι με μια κυβέρνηση "απάτριδών" και "μπαχαλάκηδων" όπως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επί ΝΔ της πατρίδας και της ασφάλειας; Μάλλον όλοι όσοι ταυτίζουμε τις πατριωτικές κορώνες και τα κηρύγματα περί νόμου και τάξης με τους πολιτικούς ή και ποινικούς απατεώνες...

Ο Τσοχατζόπουλος πήγε φυλακή προχωρώντας στα μισά από τα εξοπλιστικά προγράμματα στα οποία έχει προχωρήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, για τα περισσότερα εκ των οποίων δεν ρώτησε καν τα Επιτελεία. Κι όμως, η εθνική μας ασφάλεια θα μπορούσε να είχε υπηρετηθεί πολύ καλύτερα και πολύ φθηνότερα από 15 δισ. ευρώ που μας κοστίζουν τα Ραφάλ και οι Μπελαρά, αν επενδύαμε πιο πολύ στη διπλωματία παρά στο σισύφειο εξοπλιστικό ράλι. 

Αν, για παράδειγμα, αναλαμβάναμε εμείς ρόλο ειρηνοποιού ανάμεσα σε Ρωσία και Ουκρανία αντί να τον έχουμε παραχωρήσει στην Τουρκία. Ούτε καν το κοινό χριστιανικό δόγμα δεν αξιοποιούν αυτοί που σταυροκοπιούνται με το που βλέπουν κάμερες να τους καταγράφουν...

Τρομάζω και μόνο στη σκέψη τού τι άλλο θα κάνει η κυβέρνηση Μητσοτάκη αν της ανανεωθεί η λαϊκή εντολή. Αν μέσα σε τέσσερα χρόνια σκότωσε εκατοντάδες ή και χιλιάδες που θα είχαν σωθεί αν είχε ενισχύσει ουσιαστικώς το ΕΣΥ, έχει γιγαντώσει τις ταξικές ανισότητες καθιστώντας τους πλούσιους πλουσιότερους και τους υπόλοιπους φτωχότερους κι έχει ασελγήσει με τέτοια βιαιότητα πάνω στους θεσμούς και στις δημοκρατικές λειτουργίες τι άλλο "καλούδι" μας ετοιμάζει;... 

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχτισε από το μηδέν το σύστημα διαφθοράς. Το βρήκε έτοιμο από τους πολιτικούς και οικογενειακούς του προγόνους και το επέκτεινε. Κρίμα δεν είναι να το επεκτείνει κι άλλο;... 

 

Ευγενική υπενθύμιση σε ΠΑΣΟΚ- ΚΚΕ: Δεν κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ...

Όταν ο Κ. Καραμανλής είχε κερδίσει τις εκλογές τού 1961 με βία και νοθεία κι ο Γ. Παπανδρέου είχε κηρύξει τον ανένδοτο, η ΕΔΑ δεν είχε κρατήσει ίσες αποστάσεις ούτε έκανε διμέτωπο. Συνασπίστηκε με την Ένωση Κέντρου για να φύγει η δεξιά, παρά το βρόμικο ρόλο που είχε παίξει ο υποτιθέμενος Γέρος της Δημοκρατίας στα Δεκεμβριανά. Σήμερα, όμως, πρωτίστως το διάδοχο κεντρώο σχήμα τού ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ, αλλά και το ΚΚΕ προτιμούν να επιτίθενται και στο ΣΥΡΙΖΑ με την ίδια ή και μεγαλύτερη σφοδρότητα σε σύγκριση με τη ΝΔ μολονότι είναι και πάλι η δεξιά που ευθύνεται για δημοκρατική εκτροπή...

Φυσικά και κάθε κόμμα έχει το δικαίωμα να διεκδικεί την πολιτική του επιβίωση. Ούτε είναι υποχρεωμένο να δείχνει τη γενναιότητα που έδειξε η κυνηγημένη από το κράτος και το παρακράτος Αριστερά (και) της δεκαετίας τού '60. Ούτε, όμως, μπορεί να συμψηφίζει τη λάσπη με το αποδεδειγμένο έγκλημα, ιδίως όταν το τελευταίο συνδέεται με το κράτος δικαίου και τους θεσμούς. Πολλώ δε μάλλον όταν είναι και το ίδιο θύμα του. Εκτός αν ο εκβιασμός πέτυχε κι αυτοί που σιωπούν, συμψηφίζουν κι εξωραΐζουν έχουν λερωμένη τη φωλιά τους...

Όπως κι αν έχει, όλοι θα κριθούν από το λαό και η στάση τους είτε θα ανταμειφθεί είτε θα καταδικαστεί. Και, φυσικά, θα μπει στη ζυγαριά των πολιτών η ευκολία με την οποία συνέδραμαν τη δεξιά στο αντί- ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο πριν τέσσερα χρόνια, καθώς και η δυσανεξία τους στο να συμπτύξουν μέτωπο με το ΣΥΡΙΖΑ τώρα που η δημοκρατία, έστω αυτή η κοινοβουλευτική κι ανάπηρη, κινδυνεύει. Δεν νομίζω, άλλωστε, πως οι δεύτερες κάλπες συμφέρουν κάποιον από όλους αυτούς που παριστάνουν πως Μητσοτάκης και Τσίπρας είναι το ίδιο και το αυτό...  

 

 

Τι με νοιάζει, δεν είμαι Εβραίος...

Ο Αδ. Γεωργιάδης ήταν, είναι και μάλλον θα παραμείνει, όσες προβιές κι αν αλλάξει, ένας ακροδεξιός, φασιστάκος γκεμπελίσκος. Ό,τι λέει, ωστόσο, δεν είναι προϊόν κάποιου αυθόρμητου πάθους ή πληγωμένου εγωισμού, αλλά στοχευμένο στα ειδικά κοινά που έδωσαν την αυτοδυναμία στη ΝΔ το 2019. Κι αυτά τα κοινά είναι τα ίδια που ψήφιζαν νωρίτερα τους χιμπατζήδες με τα μαύρα, οι κυρ Παντελήδες που αναγνωρίζουν στον διαφορετικό την αιτία τής παρακμής τους κι όχι στον εξουσιαστή τους...

Σε αυτούς απευθύνεται ο υπουργός Προπαγάνδας- συγγνώμη, Αναπτύξεως- όταν λέει, ανάμεσα σε άλλα τρομακτικά για τη δημοκρατία μας, πως καλά έκανε η ΕΥΠ και παρακολουθούσε όσους παρακολουθούσε. Φυσικά αυτό δεν εξηγεί γιατί ο πρωθυπουργός διατηρούσε, για παράδειγμα, ως υπουργό του την τραγική φιγούρα πολιτικού κερατά που λέγεται Κ. Χατζηδάκης ή τον ξεπουπουλιασμένο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ, Κ. Φλώρο, την ίδια ώρα που τους θεωρούσε κινδύνους για την εθνική ασφάλεια. Αυτό, ωστόσο, για τους κυρ Παντελήδες μικρή σημασία έχει. Όπως δεν είχαν για τους ξανθούς και γαλανομάτηδες Γερμανούς τα πογκρόμ τού Χίτλερ. Οι ίδιοι, βλέπετε, δεν ήταν Εβραίοι, ομοφυλόφιλοι ή Ρομά...

Βεβαίως στο τέλος τού Β' Παγκοσμίου πολέμου γκρεμίστηκαν και τα σπίτια όσων είχαν κλείσει τα μάτια στο Ολοκαύτωμα. Κι αυτό δεν ήταν κάποια θεία δίκη, αλλά άμεση συνέπεια της εθελούσιας τύφλωσης, του μιθριδατισμού ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε τη δήθεν λογική τού "ας παρακολουθούσε όσους ήθελε ο Μητσοτάκης κι ας τα παίρνει από μένα για να τα προσφέρει στα τραστ αρκεί στο τέλος να μου δίνει κουπόνια"... 

Αυτός που ποδοπατά ακόμα κι αυτή τη χωλή κοινοβουλευτική δημοκρατία, τους θεσμούς της και το κράτος δικαίου δεν το κάνει για να προστατεύει την κοινωνική πλειοψηφία. Κι όποιος δεν προστατεύει την κοινωνική πλειοψηφία δεν ενδιαφέρεται ούτε και για το αν το πόπολο πέφτει θύμα αισχροκέρδειας στο σούπερ μάρκετ. Όποιος, επομένως, σήμερα πιστεύει ότι θα τη γλιτώσει γιατί δεν είναι Εβραίος, ομοφυλόφιλος, Ρομά, μουσουλμάνος, μετανάστης, πρόσφυγας ή κάποιος άλλος αποδιοπομπαίος τράγος ας ετοιμάζεται να είναι το δικό του κεφάλι το αυριανό θύμα τής γκιλοτίνας των δικαιωμάτων... 

 

Νονός Νο4...

Κι από τη γραμμή άμυνας που ακολουθεί ένας καταγγελλόμενος μπορείς να καταλάβεις πόσο αθώος ή ένοχος είναι. Αν, ας πούμε, αυτή είναι η δολοφονία χαρακτήρα τού καταγγέλλοντα ή το "κι εσείς βασανίζατε τους μαύρους", τότε μάλλον κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Κι επειδή αυτή ακριβώς είναι η γραμμή άμυνας της κυβέρνησης για το σκάνδαλο των υποκλοπών, δικαιούμαι να αναρωτιέμαι πόσο αθώος είναι ο "θιγμένος" Κ. Μητσοτάκης...

Κακώς είχε μπει ο ΣΥΡΙΖΑ στη διαδικασία να συνδιαλλαγεί με έναν επιχειρηματία όπως ο Χρ. Καλογρίτσας για τη δημιουργία καναλιού που θα τον στήριζε σε ένα εχθρικό μιντιακό τοπίο. Ο Καλογρίτσας, ωστόσο, δεν πήρε ποτέ άδεια επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να πει η ΝΔ το ίδιο, πως οι χορηγοί της δηλαδή δεν ευνοήθηκαν ούτε κατά ένα ευρώ κατά την θητεία της; Μάλλον όχι...

Το να παρακολουθεί ένας πρωθυπουργός πολιτικούς φίλους κι αντιπάλους είναι αδικαιολόγητο από κάθε οπτική γωνία. Ιδίως όταν έχει στήσει ένα ολόκληρο ρυπαρό δίκτυο προκειμένου να το κατορθώσει και να μείνει στο απυρόβλητο. 

Όταν, όμως, αυτό το ρυπαρό δίκτυο στήθηκε και για τον προσπορισμό οικονομικού οφέλους τότε η δημοκρατική εκτροπή συνοδεύεται με μαφιόζικου τύπου επιχειρήσεις. Σε αυτήν την περίπτωση δεν μιλάμε για πρωθυπουργό, αλλά για νονό ο οποίος δεν ξεπλένεται από κανένα εκλογικό αποτέλεσμα. Δικάζεται από το φυσικό του δικαστή κι αν είναι ένοχος καταδικάζεται...

 

  
 

Οι μαύροι κύκνοι έσωζαν πάντα την τιμή της δημοκρατίας...

Τέλειο έγκλημα δεν υπάρχει ούτε στα αστυνομικά μυθιστορήματα, δεν θα μπορούσε συνεπώς να αποτελεί εξαίρεση το σκάνδαλο των υποκλοπών στην πραγματική ζωή. Είναι αλήθεια ότι το καθεστώς Μητσοτάκη ελέγχει, κατά το μάλλον ή ήττον, πολλούς από τους αρμούς τής εξουσίας κι αυτό του γέννησε την ψευδαίσθηση της πλήρους ατιμωρησίας ό,τι κι αν έκανε. Τα κάστρα, ωστόσο, πέφτουν από μέσα και συνήθως από "μαύρους κύκνους" που αναζητούν το φως και δεν βολεύονται με το σκοτάδι...

Ο Χρήστος Ράμμος είναι ο μαύρος κύκνος τής δικής μας ιστορίας, ο απρόβλεπτος παράγοντας που γκρεμίζει το όνειρο Μητσοτάκη για μια δεύτερη τετραετία. Όπως και με τη δολοφονία Λαμπράκη, δεν είναι η ελεγχόμενη από το δεξιό παρακράτος ηγεσία τής δικαιοσύνης που βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά, αλλά "a few good men and women" στην ΑΔΑΕ. Πάντοτε, άλλωστε, και ιδίως σε αυτήν τη χώρα είναι οι λίγοι αυτοί στους οποίους η δημοκρατία χρωστά τα περισσότερα...

Στο Μαξίμου έχουν αλλάξει πολλά αφηγήματα για το τι συνέβη με τις παρακολουθήσεις. Από εκεί που μας έλεγαν πως δεν γίνονταν καθόλου έφτασαν σήμερα να τις χρεώνουν σε ρυπαρά δίκτυα για τα οποία δεν είχε καμία γνώση ο πρωθυπουργός. Ο ίδιος πρωθυπουργός που από την πρώτη εβδομάδα τής διακυβέρνησής του έθεσε υπό τον απόλυτο έλεγχό του την ΕΥΠ στην οποία έβαλε επικεφαλής έναν άνθρωπο που άλλαξε ακόμα και το νόμο για να έχει έστω τα τυπικά προσόντα ώστε να είναι διοικητής της. Στην ουσία έχουν μείνει με το επιχείρημα πως ο "Μητσοτάκης δεν είναι δολοπλόκος, αλλά ανίκανος". Οι πιο θλιβεροί, εν τω μεταξύ, δεν είναι οι συνεργάτες, οι υπουργοί και οι βουλευτές του, που πληρώνονται για να παριστάνουν τους χαζούς, αλλά τα ορφανά τού αντί- ΣΥΡΙΖΑ μετώπου και του "μένουμε Ευρώπη" που εμφανίζονται ακόμα και σήμερα βασιλικότεροι του βασιλέως να περιγράφουν τα ανύπαρκτα ρούχα ενός ακόμα βασιλιά που σε λίγες εβδομάδες θα είναι έκπτωτος... 

   

 
 

Με νέο ριζοσπαστισμό κόντρα και στους νεοναζί...

Όποιος πίστευε ότι τελειώσαμε με την ακροδεξιά στην Ελλάδα, ακόμα και τη νεοναζιστική, επειδή φυλακίστηκαν οι χιμπατζήδες με τα μαύρα είναι σαν να πιστεύει σήμερα ότι με το να επεκτείνουμε το τείχος στον Έβρο τελειώνουμε και με τη μετανάστευση. Δυστυχώς, ωστόσο, είναι πολλοί αυτοί που πιστεύουν ότι οι κοινωνικές παθογένειες λύνονται με την καταστολή κι όχι με την επίλυση των προβλημάτων που τις δημιουργούν. Γι' αυτό και φτάσαμε πάλι σήμερα να ψάχνουμε τρόπους να μπλοκάρουμε τον Κασιδιάρη, οι οποίοι φλερτάρουν με την αντισυνταγματικότητα και την αντιδημοκρατικότητα...

Μετά τη συνθηκολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 η κοινωνία πέρασε από τη ριζοσπαστικοποίηση στην αμηχανία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όμως, με τα νεοφιλελεύθερα κι αντιδραστικά χαρακτηριστικά της, γέννησε ένα νέο κύμα αμφισβήτησης της πολιτικής που θα αποτυπωθεί με την αύξηση της αντισυστημικής ψήφου στις προσεχείς εκλογές. Κι επειδή οι θεωρίες συνωμοσίας με τον εθνικισμό αποτελούν ένα γοητευτικό κοκτέιλ για τις απαίδευτες μάζες, δεν θα εκπλαγώ από την είσοδο ενός ακόμα ακροδεξιού κόμματος στην επόμενη Βουλή, πέραν της Ελληνικής Λύσης...

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυβερνήσει κι έχει συμβιβαστεί, συνεπώς δεν έχει την άνεση του 2015 να διεκδικήσει την αντισυστημική ψήφο. Έχει, όμως, και την εμπειρία που δεν είχε πριν οκτώ χρόνια και πάνω σε αυτή οφείλει να χτίσει το προεκλογικό του αφήγημα, που πρέπει να είναι και προοδευτικά ριζοσπαστικό. Για να γίνει, ωστόσο, και πιο πειστικός χρειάζεται επιτέλους να βγάλει μπροστά περισσότερα νέα πρόσωπα και να μην βλέπουμε ξανά και ξανά αυτούς που κυβέρνησαν, συμβιβάστηκαν κι έκαναν λάθη τα οποία στοίχισαν...