Το λυκόφως των ζόμπι δεν είναι Αυγή μιας νέας εποχής...

Είναι υποχρεωμένα τα περίπου 60.000 μέλη να αγοράζουν την εφημερίδα τού κόμματος, ακόμα κι αν αυτή η εφημερίδα δεν έχει να τα προσφέρει κάτι το συνταρακτικό; Ούτε στη Σοβιετική Ένωση θα έριχναν την ευθύνη στο προλεταριάτο γιατί δεν συντηρεί οικονομικώς την "Πράβντα" αφού δεν την αγοράζει από το περίπτερο ή, έστω, μέσω συνδρομής. Το ότι, συνεπώς, η "Αυγή" πουλά 600 φύλλα εδώ και χρόνια, αλλά όσοι απασχολούνται σε αυτή έχουν την απαίτηση να εξακολουθήσουν να τους συντηρούν τα μέλη και οι φορολογούμενοι μέσω της κρατικής επιδότησης με ξεπερνά...

Ο ΣΥΡΙΖΑ σπαταλά, με την κυριολεξία τής λέξης, πάνω από το 70% της κρατικής του επιδότησης για να συντηρεί μια εφημερίδα κι ένα ραδιοφωνικό σταθμό, το "Κόκκινο", που για διάφορους λόγους δεν τα διαβάζει και δεν τα ακούει σχεδόν κανείς. Αν υποθέσουμε πως ο λόγος που ένα κόμμα το 2022 αισθάνεται υποχρεωμένο να διαθέτει δική του εφημερίδα και σταθμό, ιδίως με την κατάσταση που είναι διαμορφωμένη στο ελληνικό μιντιακό τοπίο που συνεχίζει να αντιμετωπίζει το ΣΥΡΙΖΑ ως "κομμουνιστικό κίνδυνο", είναι να βγαίνει η φωνή του προς τα έξω κι αυτή να έχει ανταπόκριση προφανώς και δεν εξυπηρετείται κάτι τέτοιο ούτε από την "Αυγή" ούτε από το "Κόκκινο". Κι όσο για το θρήνο και τον οδυρμό που προκαλεί το πιθανό κλείσιμο μιας ιστορικής εφημερίδας, αυτή μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει μέσω της ιστοσελίδας της, να στοιχίζει πολύ λιγότερα και να είναι περισσότερο παρεμβατική με την κατάλληλη διεύθυνση που δεν θα θεωρεί το μάρκετινγκ όργανο του καπιταλιστικού σατανά...

Τα χρήματα της κρατικής επιδότησης θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα, να διασωθούν θέσεις εργασίας και να δημιουργηθούν νέες αν ρίχνονταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με αυτά, άλλωστε, ασχολούνται κυρίως οι νέοι που αποτελούν και ισχυρό εκλογικό ακροατήριο για το ΣΥΡΙΖΑ. Με το να συντηρούν στη ζωή ζόμπι για λόγους ιστορικότητας χάνουν, πέρα από χρήμα, χρόνο κι ενέργεια που μπορεί να επενδυθεί σε πολύ πιο σύγχρονες αγορές από αυτή των εφημερίδων, που έτσι κι αλλιώς και σε γενικότερο πλαίσιο δεν έχει πολλά ψωμιά ακόμα...   

 
 

Ποιος θα σώσει τα σπίτια των σταυρωτών αν καίνε τους κωδωνοκρούστες;...

Ο αστικός κοινοβουλευτισμός μπορεί να ήταν πρωτοποριακός την εποχή τής Γαλλικής Επανάστασης, 233 χρόνια πριν, ωστόσο ύστερα από τόσες βιομηχανικές και τεχνολογικές επαναστάσεις απλούστατα είναι ξεπερασμένος. Το να αποφασίζει, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την Ελλάδα, ένα κοινοβούλιο 300 ατόμων το οποίο στην ουσία επικυρώνει τη βούληση του ενός, του πρωθυπουργού, ήταν επαναστατικό την εποχή τής φεουδαρχίας και των δουλοπάροικων, σήμερα όμως οι λαοί έχουν δικαίωμα να απαιτούν πολύ περισσότερα από απλά υποκατάστατα ελέω θεού μοναρχιών κι ολιγαρχιών. Οι καιροί απαιτούν περισσότερες μορφές άμεσης, αυθεντικής δημοκρατίας...

Η άμεση δημοκρατία, όμως, προϋποθέτει καλά, σε βάθος και σφαιρικώς ενημερωμένους πολίτες και διάκριση των εξουσιών. Σε διαφορετική περίπτωση θα μετατραπεί σε οχλοκρατία όπου δεν θα μπορείς να βρεις το δίκιο σου... 

Τι απαιτήσεις, για παράδειγμα, μπορείς να έχεις από έναν πολίτη πως θα πάρει τις σωστές αποφάσεις αν δεν πληροφορείται όλες τις διαστάσεις τής αλήθειας ή αν δεν διώκονται, κατόπιν άνωθεν εντολών, οι φαύλοι, αλλά εκείνοι που τους αποκαλύπτουν; Όταν οι πυρπολητές μένουν ατιμώρητοι και οι κωδωνοκρούστες σταυρώνονται οι φωτιές πολλαπλασιάζονται και κάποια ημέρα θα κάψουν και το δικό σου σπίτι φιλήσυχε μικροαστέ...

Το να επιμένουν ορισμένοι, προκειμένου να ξεπλύνουν κομματικές αμαρτίες και να εκδικηθούν εκείνους που δεν τους βλέπουν ως Μωυσή, πως η Novartis δεν είναι σκάνδαλο που αφορά και πολιτικά πρόσωπα- ένα ήδη διώκεται κι άλλα δύο ερευνώνται- μοιάζει με το να θεωρείς τη γη επίπεδη κι ας έχεις δει φωτογραφίες της από το διάστημα. Ναι, ο Κώστας Βαξεβάνης έχει εμμονές και κάποιες φορές λαϊκίζει, ούτε έχει υπεξαιρέσει όμως δημόσιο χρήμα ούτε έχει αξιοποιήσει δημόσιο αξίωμα για να πλουτίσει. Αν πρέπει, συνεπώς, κάποιος να μπει φυλακή, αλίμονο, δεν είναι αυτός που ξεσκεπάζει τον απόπατο αλλά ο ίδιος ο απόπατος που παριστάνει ότι είναι κάτι το ξεχωριστό, ενώ δεν διαφέρει σε τίποτα από τον υπόνομο...

 
 

Brain gain με μπάτσους θα είναι για το βιβλίο Γκίνες...

Λίγο πριν η κυβέρνηση εισάγει την πανεπιστημιακή αστυνομία έχουμε ένα μίνι μπαράζ επιθέσεων κι απειλών σε πρυτάνεις και καθηγητές. Αυτό είναι το πρώτο παράξενο. Το δεύτερο είναι ότι μία από τις επιθέσεις, αυτή σε υπόδικο για τοκογλυφία καθηγητή τής ΑΣΟΕΕ διορισμένο σε κρατικές θέσεις από τη σημερινή κυβέρνηση, εμπεριέχει πτυχές που συνδέονται περισσότερο με διαφθορά παρά με όσα συμβαίνουν στα ΑΕΙ της χώρας. Στο μπλέντερ, όμως, της προπαγάνδας όλα αναμειγνύονται αδιακρίτως ώστε ο χυμός να είναι δροσιστικός για το κυβερνητικό αφήγημα, ακόμα κι αν δεν αντιστρέφεται με αυτόν τον τρόπο το brain drain...

Αυτή η κυβέρνηση θεωρεί πως οι μπάτσοι είναι η λύση για την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν θα θεωρούσε το ίδιο και για τα πανεπιστήμια; Με τη λογική τής επικοινωνίας, της θώπευσης των πιο πρωτόγονων ενστίκτων τής μάζας, του λαϊκισμού και του πονάει χέρι κόβει χέρι εισάγει τους μπάτσους στις σχολές, λες και τώρα χρειαζόταν πανεπιστημιακή αστυνομία για να συλληφθούν αυτοί που απειλούν τον πρύτανη του ΑΠΘ ή ξυλοκοπούν καθηγητές. Για το Μαξίμου, όπως αποδεικνύεται και με την πανδημία, δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα αλλά να φαίνεται πως δουλεύουν την ώρα που μας δουλεύουν κανονικώς...

Ούτε τη βία προκρίνω ούτε ισχυρίζομαι πως είναι όλα καλώς καμωμένα στα πανεπιστήμιά μας ή πως δεν χρειάζονται κι επιπλέον μέτρα ασφαλείας. Επειδή, όμως, δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα συγχρόνως κρινόμαστε από τις προτεραιότητές μας. Κι όταν γι' αυτή την κυβέρνηση προτεραιότητα είναι η εισαγωγή μπάτσων κι όχι καθηγητών, βοηθητικού προσωπικού και υποδομών τότε αντιλαμβανόμαστε, σε συνδυασμό με όσα πράττει για τα σχολεία, πόσο ψηλά έχει στην ατζέντα της οτιδήποτε το δημόσιο σε σχέση με οτιδήποτε το ιδιωτικό...

 

Τζαμπατζήδες με λεφτά...

Έχουμε δικαίωμα να απαιτούμε δωρεάν εμβόλια, τεστ ή περίθαλψη ή είμαστε τίποτα τζαμπατζήδες με το κρατικό χρήμα, όπως μας κατηγορούν οι διαφόρων ειδών νεοφιλελέδες; Σύμφωνα με το εγχειρίδιο οδηγιών τού καπιταλιστικού συστήματος, ό,τι δίνεις παίρνεις. Για να δούμε, συνεπώς, τι δίνει η κοινωνική πλειοψηφία: φόρους- άμεσους κι έμμεσους-, ασφαλιστικές και υγειονομικές εισφορές, τέλος επιτηδεύματος, εισφορά αλληλεγγύης, τέλη κυκλοφορίας, ΕΝΦΙΑ και, κυρίως, παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών...

Για να δούμε τι (δεν) προσφέρουν οι νεοφιλελέδες και οι ακόλουθοί τους, αλλά λαμβάνουν τα πολλαπλάσια από το κράτος, δηλαδή από τους πολλούς: ελάχιστους ή και μηδενικούς φόρους, ατέλειες, εκπτώσεις, χρυσές βίζες, εξαιρέσεις από νόμους και κανονισμούς κι αδικαιολόγητα υψηλότερο μερίδιο πλούτου από την κοινωνική πλειοψηφία σε σχέση με το ρίσκο που αναλαμβάνουν και το μόχθο που καταβάλλουν. Κι αν το εξειδικεύσουμε στην Ελλάδα, θεωρούν το κρατικό ταμείο ως δικό τους και τις υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος ως να μην τους αφορούν...

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δώσει πάνω από πέντε δισ. ευρώ σε απευθείας αναθέσεις, επισήμως 42 εκατομμύρια ευρώ στα ΜΜΕ για να την λιβανίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, φοροαπαλλαγές κυρίως για τους πλούσιους, αλλά μας κουνά το δάχτυλο για το κόστος των τεστ και των μασκών. Αν δεν ήταν κυρίως απατεώνες θα τους χαρακτήριζα υποκριτές, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι και τα δύο. Και σε υπερθετικό βαθμό μάλιστα...

 

Αν ο Τζόκοβιτς σερβίρει εκτός τερέν και κερδίσει είναι οι διαιτητές που φταίνε...

Αν μη τι άλλο, η υπόθεση Τζόκοβιτς αποδεικνύει ότι στην πράξη δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Αν είμαστε πλούσιοι και διάσημοι πολλές φορές ο νόμος είναι για εμάς μια ασήμαντη λεπτομέρεια που ενδεχομένως να απασχολήσει τους δικηγόρους μας, πάντως όχι εμάς τους ίδιους. Και γι' αυτό δεν ευθυνόμαστε τόσο εμείς οι πλούσιοι και διάσημοι όσο εκείνοι που δεν εφαρμόζουν τους νόμους με ισότητα και δικαιοσύνη...

Κι ο γράφων όταν θεωρεί ένα νόμο άδικο δεν παριστάνει ούτε τον Σωκράτη ούτε τον Ιησού και δεν είναι πολύ πρόθυμος να τον εφαρμόσει. Επομένως δεν κακίζω τον τενίστα που πράττει το ίδιο κι απλώς απολαμβάνει περισσότερης δημοσιότητας. Μάλλον τον ζηλεύω. Η οργή μου αφορά εκείνους που νομοθετούν κι εφαρμόζουν τους νόμους, ιδίως όταν είναι εκλεγμένοι από το λαό, αλλά στο ζύγι τους έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά...

Τα ίδια και χειρότερα με την Αυστραλία συμβαίνουν και στην Ελλάδα τού Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος άλλωστε είχε χαρακτηρίσει φυσικό φαινόμενο τις ταξικές ανισότητες. Φυσικά οι ανισότητες δεν ξεκίνησαν το 2019 ούτε θα τελειώσουν μόλις πέσει το σημερινό καθεστώς. 

Είναι βαθιά ριζωμένες, ωστόσο σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που σχεδόν ομολογεί ότι τις αποδέχεται και δεν επιθυμεί να κάνει κάτι για να φέρει την κοινωνική δικαιοσύνη. Κι αυτή είναι μια εθνική τραγωδία την οποία συνυπογράψαμε στις 7 Ιουλίου του 2019, για να ορίσω και το μέγεθος της δικής μας ευθύνης... 

 

 
 

Όταν δεν πουλάνε τρέλα πουλάνε ελπίδα...

Στην Ισπανία έχουν προκληθεί αντιδράσεις γιατί η κυβέρνηση ανεβάζει στους πέντε τους μαθητές που "πρέπει" να νοσήσουν για να κλείσει ένα τμήμα. Στην Ελλάδα συνεχίζουμε από Δευτέρα "κανονικά" να πρέπει να νοσήσει η μισή τάξη συν ένας για να κλείσει μια τάξη. Κατά τα άλλα, μας φταίει αν φτάνουν τα σελφ τεστ για όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς...

Είναι προφανές ότι εξαιτίας τής δικής της τακτικής μη ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας και της μη ορθής ιχνηλάτησης η κυβέρνηση έχει επιλέξει την ανοσία τής αγέλης, εκμεταλλευόμενη και τα ήπια συμπτώματα της Όμικρον, τουλάχιστον για τους εμβολιασμένους. Την ώρα, όμως, που εξακολουθούν να πεθαίνουν άνθρωποι από τη Δέλτα, το μήνυμα εφησυχασμού που εκπέμπεται κι από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ κι επιστροφής στην κανονικότητα μόνο ζημιά κάνει. Ιδίως όταν δεν ξέρει κανείς μας τι σημαίνει πρακτικώς για τη μεσομακροπρόθεσμη υγεία μας να κολλήσουμε όλοι κοροναϊό...

Η ελπίδα είναι ένα από τα ισχυρότερα ναρκωτικά κι αυτή η κυβέρνηση το μοιράζει στο πόπολο αφειδώς και δωρεάν. Η υπευθυνότητα στοιχίζει, άλλωστε, όχι η προπαγάνδα, τα ψέματα και η εξαπάτηση. Μόνο που αν θέλουμε να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης μια ώρα αρχύτερα οφείλουμε, πέρα βεβαίως από τον εμβολιασμό και τα υπόλοιπα μέτρα ατομικής και συλλογικής υγιεινής, να μην μετατρέπουμε το wishful thinking σε modus operandi και να είμαστε δυο φορές πιο προσεκτικοί όσο αυτοί που μας κυβερνούν παραμένουν δυο φορές πιο ανεύθυνοι από εμάς... 

 

Η εθνική ενότητα το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων...

Πώς θα σας φαινόταν αν κάποιος αποκαλούσε τους εβραίους στη ναζιστική Γερμανία ή τους εκτελεσθέντες των διώξεων του Στάλιν θύματα ενός εθνικού διχασμού; Μάλλον θα μιλούσατε για επικίνδυνο ιστορικό αναθεωρητισμό και ξέπλυμα αυταρχικών, το λιγότερο, καθεστώτων. Κι όμως, αυτό έκανε κι ο πρωθυπουργός από τον τόπο εξορίας τού Άη Στράτη όταν μίλησε για τις συνέπειες του εθνικού διχασμού κι όχι για την ανάπηρη μετεμφυλιακή δημοκρατία των μαζικών διώξεων, εκτοπίσεων κι εκτελέσεων Αριστερών...

Συνήθως είναι οι απατεώνες που επικαλούνται την εθνική ενότητα ώστε να ξεπλένουν τα αμαρτήματά τους χρησιμοποιώντας στην ουσία τη σημαία ως ξεσκονόπανο. Και είναι, επίσης, οι απατεώνες που χρησιμοποιούν τα πιο προφανή ψέματα, όπως πως τα PCR τεστ στην Ελλάδα είναι καλύτερα από αυτά της Κύπρου γι' αυτό είναι και πιο ακριβά, για να μασκαρεύουν τις μεγαλύτερες αλητείες. Με τέτοιου είδους ψέματα, άλλωστε, ένας τσαρλατάνος κυβέρνησε τις ΗΠΑ για τέσσερα χρόνια αφήνοντας τις αγυρτείες του πολιτική παρακαταθήκη για τα αδωνικά ορφανά τού τραμπισμού...

Φυσικά και η εθνική ενότητα δεν είναι κακή ως ιδέα, αλίμονο. Εθνική ενότητα, ωστόσο, στο έγκλημα, όπως μας ζητούσαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και στα χρόνια των μνημονίων, είναι καταστροφική για την κοινωνική πλειοψηφία. Αν, επομένως, ο Κ. Μητσοτάκης επιθυμεί πράγματι την εθνική ενότητα ας συνταγογραφήσει, για παράδειγμα, τα μοριακά τεστ για όσους εμφανίζουν συμπτώματα ή έχουν έρθει σε επαφή με κρούσμα αντί να μας λένε βουλευτές του πως δεν έχουμε σχετική κουλτούρα. Αυτοί οι "αστοιχείωτοι", άλλωστε, είναι που τους έκαναν εξουσία και είναι οι ίδιοι που με λίγη αφύπνιση παραπάνω θα τους στείλουν εκεί που τους αξίζει, στον απόπατο της Ιστορίας...