Επιτελικές βίζιτες...

Υποβίβασαν υπηρεσιακώς την ανακρίτρια για Novartis, της αφαίρεσαν τη δικογραφία, διέρρηξαν και το σπίτι της δύο φορές. Αρνήθηκαν να παραλάβουν από τους Αμερικανούς κρίσιμα ντοκουμέντα, απείλησαν και με φυσική εξόντωση τους προστατευόμενους μάρτυρες, ενώ δεν κινούνται νομικώς σε βάρος τής εταιρείας μολονότι έχει παραδεχθεί δωροδοκίες και κρατικών αξιωματούχων στην Ελλάδα. Στο τέλος κατάφεραν να μπουν στο αρχείο οι έρευνες για όλα τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα, πλην Λοβέρδου, παρόλο που ερευνώνται ακόμα από τη δικαιοσύνη μη πολιτικά  πρόσωπα βασιζόμενη στα ίδια στοιχεία που υποδεικνύουν εμπλοκή και πολιτικών προσώπων.

Ύστερα από όλα αυτά σε ποιο συμπέρασμα κατάληξε στη Βουλή ο Κ. Μητσοτάκης, την προεκλογική εκστρατεία τού οποίου για να γίνει πρόεδρος της ΝΔ χρηματοδότησε ο "Mr Novartis" Κ. Φρουζής; Πως συμμορία και δολοφόνοι είναι οι δημοσιογράφοι Κώστας Βαξεβάνης και Γιάννα Παπαδάκου που τα αποκάλυψαν. Κι αυτά τα λέει εκείνος που, το λιγότερο, έπαιρνε δωρεάν τηλεφωνικά κέντρα από τα "μαύρα" ταμεία τής Siemens, θαλασσοδάνεια εκατομμυρίων ευρώ για τον "Κήρυκα Χανίων" και δηλώνει ψευδή πόθεν έσχες...

Ούτε οι δημοσιογράφοι είναι υπεράνω κριτικής για τα όσα λένε και γράφουν ούτε, όμως, και οι δικαστές για τις αποφάσεις τους. Το να χαρακτηρίζει, ωστόσο, ο πρωθυπουργός τής χώρας τον Βαξεβάνη και την Παπαδάκου συμμορίτες και δολοφόνους και τον Φουρθιώτη, που συνομιλεί με το μισό υπουργικό συμβούλιο κι ενδεχομένως και με τον ίδιο και την υπέρκομψη Μαρέβα, να παριστάνει πως δεν ξέρει καν πώς είναι το επώνυμό του είναι, το λιγότερο, ορμπανοποίηση. Στη χειρότερη είναι η επιχείρηση ξεπλύματος ενός παρακράτους το οποίο στήθηκε για να στηρίζει τις μπίζνες τής Μητσοτάκης Α.Ε. και τώρα τα μέλη του υποκρίνονται πως δεν ξέρουν ο ένας τον άλλο για να σώσουν τα τομάρια τους...

  

 

Οι Έλληνες δεν χωρίζονται σε αυτούς που λατρεύουν τον Μητσοτάκη και σε εκείνους που "απλώς" τον αγαπούν...

Δεν χρειαζόταν οι επιτελικοί τού Alpha να τηλεφωνήσουν στην Κουμουνδούρου για να ζητήσουν συγγνώμη για τη δημοσκόπηση- τραγέλαφο που παρουσίασαν προκειμένου να καταλάβουμε τι γίνεται. Αρκεί και η κοινή λογική. Σύμφωνα με αυτή, δεν είναι δυνατό ΝΔ και ΚΙΝΑΛ να διατηρούν ή να αυξάνουν τα ποσοστά τους, λες και οι Έλληνες χωριζόμαστε αποκλειστικώς σε αυτούς που λατρεύουν τον Κ. Μητσοτάκη ή που "απλώς" τον αγαπούν και για να τον κρατούν σε εγρήγορση δηλώνουν πως θα τον "απατήσουν" με τον Ν. Ανδρουλάκη. Ακόμα κι αν υποθέσουμε, που πλέον είναι πράγματι ένα μεγάλο "αν", πως η ΝΔ βρίσκεται μπροστά δεν είναι δυνατό να έχει μαζί της, συμπεριλαμβανομένων των εξαπτέρυγων, πάνω από το 50% του λαού...

Κατά τη διάρκεια της τριήμερης συζήτησης στη Βουλή, οι υπουργοί και οι βουλευτές τής ΝΔ επιχειρηματολόγησαν κατά κύριο λόγο στη βάση τού "κι εσείς βασανίζατε τους μαύρους". Το Μάτι και η Μάνδρα εκστομίζονταν σαν να συνέβησαν την προηγούμενη Δευτέρα, όταν έκλεισε και η Αττική Οδός, ή σαν να μην έχουν μεσολαβήσει εκλογές ώστε να κριθεί η προηγούμενη κυβέρνηση γι' αυτές τις τραγωδίες. Η συγγνώμη, άλλωστε, είναι μια ακόμα λέξη όταν δεν συνοδεύεται από πράξεις που θα αποδεικνύουν ότι εκείνοι που τη χρησιμοποιούν την εννοούν και δεν ξεπλένουν με αυτή τα αμαρτήματά τους...

Η ειδοποιός διαφορά τής σημερινής από την προηγούμενη κυβέρνηση είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λάθη, ενώ η ΝΔ κάνει λάθη μαζί με εγκλήματα από δόλο. Η αποτυχία να βγούμε από τα μνημόνια το 2015, η υποχρέωση στη συνέχεια εφαρμογής νεοφιλελεύθερης έμπνευσης νομοθεσίας, η επιπλέον φορολόγηση της μεσαίας τάξης δεν ήταν προϊόντα κυβερνητικής στόχευσης... 

Αντιθέτως, ο αντιπεριβαλλοντικός κι ο αντεργατικός νόμος Χατζηδάκη, για παράδειγμα, η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ κι άλλων βασικών υποδομών, η πανεπιστημιακή αστυνομία, ο περιορισμός των διαδηλώσεων, οι απευθείας αναθέσεις άνω των πέντε δισ. ευρώ, οι φοροαπαλλαγές κατά βάση για το μεγάλο πλούτο, η διαπλοκή με την παρασιτική εξουσία και λούμπεν εκπροσώπους της, όλα αυτά και πολλά άλλα δεν είναι ούτε λαθάκια ούτε λάθη. Είναι η στρατηγική τής Μητσοτάκης Α.Ε. ώστε να τρώμε στη μάπα την αγία οικογένεια και για τις επόμενες δεκαετίες... 

 
 

Δεν αρκεί να πέσουν, πρέπει να πέσουν τώρα...

Αν τώρα η ΝΔ έχει ποσοστά κοντά σε αυτά που εξελέγη το 2019, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αν είχε πετύχει στη διαχείριση της τελευταία κακοκαιρίας- η ίδια παραδέχθηκε την αποτυχία της- ποια θα ήταν τα ποσοστά της; Θα βρισκόταν στο 50% κι άνω κι ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΙΝΑΛ θα μάχονταν για να πιάσουν το 10%;... 

Για ποιο πράγμα θέλουν, ακριβώς να μας πείσουν; Πως την ώρα που γράφουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πως ο Κ. Μητσοτάκης πράττει τη γενετήσια πράξη κι αναζητούμε στο "silver alert" τον Ν. Ανδρουλάκη, μας διακόπτει το τηλεφώνημα κάποιας δημοσκοπικής εταιρείας και της απαντάμε πως ψηφίζουμε, στηρίζουμε και λατρεύουμε και τους δύο εξίσου; Πόση εμπιστοσύνη έχουν, αλήθεια, στο Μαξίμου στην προπαγάνδα τους και πόσο ηλίθιο θεωρούν το λαό για να πιστεύει τα παραμύθια τους;...

Πριν δέκα χρόνια τέτοια εποχή, στο βαθύ σκοτάδι των μνημονίων, οι δημοσκοπήσεις έδειχναν το ΠΑΣΟΚ να κρατά δυνάμεις. Σήμερα, τότε βουλευτές του παραδέχονται ότι από την επαφή που είχαν με τους ψηφοφόρους τους αντιλαμβάνονταν ότι το κλίμα ήταν πολύ βαρύ για τους ίδιους. 

Το ίδιο λένε τώρα βουλευτές τής ΝΔ που δεν βρίσκονται υπό την άμεση επιρροή Μητσοτάκη, και δεν είναι και λίγοι. Η διαχείριση της κακοκαιρίας ήταν, απλώς, το κερασάκι τής τούρτας τής πανδημίας και της ακρίβειας και το τίμημα που θα πληρώσουν αυτοί που κυβερνούν με θρασύτητα, αλαζονεία, φαυλότητα κι αυταρχικότητα θα είναι μεν υψηλό, αλλά δικαίως υψηλό...

Όλα τα φρούτα κάποια στιγμή πέφτουν από μόνα τους όταν σαπίζουν για καιρό. Δεν έχουμε, όμως, την πολυτέλεια του χρόνου με αυτήν την κυβέρνηση. Πρέπει να ταρακουνήσουμε το δέντρο για να πέσει η σαπίλα μια ώρα αρχύτερα. Κι αυτό δεν είναι δουλειά μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΚΚΕ, του ΜέΡΑ 25 ή οποιουδήποτε άλλου αυτοχαρακτηρίζεται προοδευτικός. Είναι κυρίως του λαού. 

Όπως το έκανε στα μνημόνια, οφείλει να το πράξει και τώρα, παραμερίζοντας απογοητεύσεις και ψευδαισθήσεις. Δεν υπάρχει, άλλωστε, μεγαλύτερη ψευδαίσθηση από το να πιστεύεις ότι θα σε σώσουν αυτοί που σε χρεοκόπησαν...

 

Δεν είναι το Δημόσιο, δεν είναι οι ιδιώτες, είναι η διαπλοκή τους...

Η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία είναι τόσο φιλολαϊκή ώστε υλοποιείται είτε στο σκοτάδι είτε με εξαπάτηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και, γενικότερα, η μεροληψία υπέρ των ολιγαρχών με το φαρισαϊκό επιχείρημα πως αν παράξουν αυτοί πλούτο θα διοχετευτεί και στο πόπολο. Αυτό, ωστόσο, ποτέ δεν έγινε παρά μόνο, στην καλύτερη περίπτωση, με το λαουτζίκο να εισπράττει τα ψίχουλα των λουκούλειων γευμάτων τής μπουρζουαζίας... 

Έτσι κι αλλιώς δεν πίστευαν ότι θα συνέβαινε και οι εμπνευστές αυτής της προπαγάνδας, απλώς στον καπιταλισμό οφείλεις να παραμυθιάζεις τους μικρομεσαίους πως αν κάνουν λίγη υπομονή μπορούν να γίνουν εξίσου πλούσιοι με αυτούς που τους καταληστεύουν το μόχθο. Αυτό, βεβαίως, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν συμβαίνει ποτέ κι όταν πραγματοποιείται γίνεται με αντίδωρο το ξεπούλημα της ηθικής μας ακεραιότητας...

Οι Έλληνες πληρώνουμε την ακριβότερη κινητή τηλεφωνία στην Ευρώπη κι από τα ακριβότερα διόδια για να μένουμε αποκλεισμένοι επί ώρες στην Αττική Οδό σε περίπτωση κακοκαιρίας, όπως συνέβη τη Δευτέρα, ή για να κλείνουν οι ιδιώτες την εθνική οδό, όπως συνέβη πέρυσι. Προφανώς και στην πρόσφατη κακοκαιρία δεν λειτούργησε όπως θα έπρεπε κι ο κρατικός μηχανισμός, με σοβαρότατες κυβερνητικές ευθύνες, η ιδιωτικοποίηση των πάντων ωστόσο έχει ήδη αποδειχθεί και στη χώρα μας ότι δεν θα φέρει την επί γης σωτηρία που υπόσχονται οι νεοφιλελεύθεροι. Τώρα, μάλιστα, ετοιμάζονται να ιδιωτικοποιήσουν και το νερό, όταν η παγκόσμια τάση είναι όπου αυτό είχε ιδιωτικοποιηθεί να επανακρατικοποιείται γιατί οι κοινωνικές συνέπειες ήταν ολέθριες...

Το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα δεν είναι ο δημόσιος ή ο ιδιωτικός τομέας, αλλά η διαπλοκή δημόσιου και ιδιωτικού τομέα η οποία εμπεριέχει διαφθορά, αναξιοκρατία κι εν τέλει αναποτελεσματικότητα. Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη πως η κυβέρνηση σκοπεύει να διαθέσει τη συντριπτική πλειονότητα των χρημάτων τού Ταμείου Ανάκαμψης σε 100 οικογένειες αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή η διαπλοκή όχι μόνο δεν πολεμάται, αλλά υποθάλπεται. Όσο, συνεπώς, θα συνεχίζεται θα εξακολουθούμε να αποκλειόμαστε με λίγο χιόνι, να καιγόμαστε με μια φωτιά χωρίς άνεμο και να πλημμυρίζουμε με μια νεροποντή όταν δεν θα φτωχοποιούμαστε...

 

No hope for Kyriakos...

Πόσο ειρωνική μπορεί να γίνει η ζωή! Την ημέρα που το επιτελικό κράτος, του οποίου υπήρξε εισηγητής και θεμελιωτής, πνίγηκε σε μερικούς πόντους χιόνι, ο Γ. Γεραπετρίτης εμφανίζεται συχνός συνομιλητής ενός ατόμου που με πολλή ευγένεια θα χαρακτήριζε κάποιος αμφιλεγόμενο. Όπως κι αν έχει, οι συνομιλίες και τα ανταλλασσόμενα μηνύματα του υπουργού Επικρατείας και του Μ. Φουρθιώτη αν μη τι άλλο μαρτυρούν πως ο βόθρος και το Μαξίμου είναι πολύ πιο συνδεδεμένα από όσο θα θέλαμε να πιστέψουμε ακόμα κι εμείς που δεν θεωρούσαμε τον Κ. Μητσοτάκη είδωλο της ηθικής ακεραιότητας. Στην πραγματικότητα μοιάζουν να είναι το ίδιο και το αυτό, ό,τι κι αν σημαίνει κάτι τέτοιο για τη διαφθορά στην Ψωροκώσταινα...

Προφανώς και η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν εισήγαγε στην Ελλάδα τη διαφθορά, τη διαπλοκή και την αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού. Το ερώτημα είναι τι κάνει για να τις καταπολεμήσει και η απάντηση, για όσους δεν το πήραν χαμπάρι και με την πανδημία και την ακρίβεια, είναι ένα μεγάλο τίποτα. Αντιθέτως, λιθαράκι το λιθαράκι, για να μην γράψω κοτρόνα την κοτρόνα, συμπληρώνει το οικοδόμημα ενός φαύλου καθεστώτος που θα κλέβει και θα καταστρέφει όσο το στηρίζει και το πόπολο με την ψήφο του...

Είχα γράψει στο τέλος τού 2021 πως το φινάλε τού 2022 δεν θα βρει τη χώρα με πρωθυπουργό τον Κ. Μητσοτάκη. Μάλλον ήμουν αισιόδοξος για την τύχη τού σημερινού πρωθυπουργού γιατί έτσι όπως το πάει θα μας αποχαιρετήσει πολύ νωρίτερα, ιδίως αν ο Ν. Ανδρουλάκης μείνει πιστός στη δήλωσή του πως δεν θα συγκυβερνήσει με τη ΝΔ. Κι αυτή η ισχυρή πλέον πιθανότητα αποδρομής Μητσοτάκη είναι η μόνη που μας δίνει πραγματική ελπίδα τις δύσκολες αυτές εποχές...

 

 
 

Ανυπόμονος για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη σε αυτόν τον πλανήτη...

- "Τι κάνετε για φαινόμενα όπως η έμφυλη βία, οι κακοποιήσεις ανηλίκων ή τα ρατσιστικά εγκλήματα μίσους"; - "Αυστηροποιούμε τις ποινές". Για την ελληνική, κι όχι μόνο, δεξιά το οποιοδήποτε κοινωνικό ζήτημα αντιμετωπίζεται είτε με περισσότερη αστυνόμευση είτε με περισσότερη φυλάκιση. Τόσο απλά και τόσο επιφανειακά... 

Λες κι αυτός που έχει μεγαλώσει σε ένα οικογενειακό, σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον που επιτρέπει, αν δεν επιβάλλει κιόλας, την "αντρίλα", τη "μαγκιά" και την ξετσιπωσιά θα διστάσει να αδικοπραγήσει γιατί μπορεί να σκεφτεί πως αν τον πιάσουν, που είναι ένα μεγάλο αν, θα περάσει μερικούς μήνες ή χρόνια παραπάνω στη φυλακή. Στην περίπτωση, βεβαίως, που δεν έχει τα φράγκα να τον υπερασπιστεί ένας δικηγόρος που ξέρει και τι χρώμα εσώρουχα φορά ο δικαστής που θα δικάσει την υπόθεση...

Η πατριαρχία, η αγάπη για ιδιοκτησία είτε της ύλης είτε ανθρώπων, η πίστη ότι τα χαρακτηριστικά σου, πολλά από τα οποία απλώς σου έτυχαν και δεν τα διάλεξες ή δεν τα κέρδισες με το σπαθί σου, είναι ανώτερα από του άλλου δεν καταπολεμούνται με τα ισόβια δεσμά. Κι εδώ δεν βάζω καν στην εξίσωση πως η ίδια η αντίληψη περί ισοβίων- όταν, τέλος πάντων, τα ισόβια είναι ισόβια- αντικρούει στη νομοθετημένη σωφρονιστική ιδιότητα της τιμωρίας. Το να ισχυριστώ πως η παιδεία θα μας γλίτωνε από πολλά θα ήταν ίσως κοινοτοπία. Για κάποιο λόγο, όμως, ορισμένες απόψεις είναι κοινό κτήμα κι αυτός είναι πως έχουν βάση αληθείας...

Όλα αυτά, ωστόσο, είναι υψηλή τέχνη για τη δεξιά, η οποία συλλαμβάνει τον κόσμο στην απλοϊκότητα του πονάει χέρι, κόβει χέρι, λες κι αυτό θα μας έκανε καλύτερους από τη Σαουδική Αραβία ή το Ιράν. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως η εκκλησία συμπορεύεται μαζί της, αφού κατά τις δοξασίες της πρέπει να ανεχόμαστε τα πάντα σε αυτήν τη γη γιατί μας περιμένει η βασιλεία των ουρανών αν είμαστε υπομονετικοί, κοινώς κορόιδα. Προσωπικώς, προτιμώ να ρισκάρω να είμαι λίγο πιο ανυπόμονος σε αυτόν τον πλανήτη για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη κι ας μου κλείσει την πόρτα στα μούτρα ο άγιος Πέτρος...

 

 
 

Πόσο Αριστεροί είναι αυτοί που φοβούνται τη βούληση του λαού;...

Ποια είναι η μόνιμη επωδός όσων αμφισβητούν τον Αλέξη Τσίπρα στο εσωτερικό τού ΣΥΡΙΖΑ; Πως το κόμμα με τη διεύρυνση που επιχειρείται θα χάσει το ριζοσπαστικό, αριστερό χαρακτήρα του και θα μετατραπεί σε μια κεντρώα πολιτική σούπα. Τι είναι αυτό όμως, πέρα από τη ρητορική, που προσδίδει σε ένα κόμμα αριστερό χαρακτήρα; Δεν είναι, πρωτίστως, η υπεράσπιση των συμφερόντων τής πλειοψηφίας; Υπάρχει, εξάλλου, καλύτερος τρόπος να υπερασπιστείς την κοινωνική πλειοψηφία από το να τη συμπεριλάβεις στη λήψη κεντρικών αποφάσεων ώστε αυτές οι αποφάσεις να έχουν και με τη βούλα την έγκρισή της και να μην την εικάζει ένα κονκλάβιο 41 ή 250 "σοφών";...

Ο νέος πρόεδρος και η νέα Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ θα εκλεγούν από τα μέλη του, η εγγραφή των οποίων διευκολύνεται και δεν θα χρειάζεται να περνούν από το face control των αυτόκλητων κομματικών θεματοφυλάκων. Τα μέλη, επίσης, θα συμμετέχουν σε κομματικά δημοψηφίσματα χάραξης πολιτικών, ακόμα και στην κατάρτιση των εκλογικών ψηφοδελτίων... 

Με λίγα λόγια, οι διάφορες κομματικές τάσεις, οι οποίες λειτουργούν κατά βάση ως διανομείς εσωκομματικής εξουσίας κι όχι ως ρεύματα ιδεών, χάνουν την ισχύ τους με τις προτάσεις Τσίπρα. Οι λίγοι, δηλαδή, παραδίδουν την εξουσία στους πολλούς. Τι πιο αριστερό, αλήθεια, από αυτό;...

Ούτε είναι έντιμο για έναν Αριστερό να χρησιμοποιεί προσχήματα για να εκδηλώνει τη διαφοροποίησή του αντί να είναι ειλικρινής για τις προθέσεις του. Έτσι δεν είναι, Ευκλείδη και (Τα)σία;... 

Ο Αλέξης Τσίπρας είχε υποσχεθεί τομές από το βράδυ τής εκλογικής ήττας κι έστω με καθυστέρηση δυόμισι χρόνων έφτασε η ημέρα που τις προτείνει. Όσοι του ζητούν να κάνει πίσω στο όνομα μιας ιδεολογικής καθαρότητας που εξυπηρετεί αποκλειστικώς τα δικά τους μικροκομματικά συμφέροντα έχουν δύο δρόμους μπροστά τους. Είτε να υπακούσουν στις αποφάσεις τής πλειοψηφίας, όπως επιβάλλει η δημοκρατία, είτε να αποχωρήσουν. Το "μένουμε για να κάνουμε ανταρτοπόλεμο" δεν είναι ανεκτό, όχι από την ηγεσία αλλά από τους πολίτες που έκαναν το ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και θα τον ξανακάνουν στις επόμενες εκλογές...

 

Η αισθητική αποκαλύπτει και ήθος...

Είναι η Ελλάδα πιο ασφαλής σε σχέση με τις εξωτερικές απειλές που αντιμετωπίζει μετά την παραλαβή των έξι Rafale; Είναι, μολονότι άλλες ήταν οι εισηγήσεις των Επιτελείων. Τιμά, όμως, τη χώρα η θριαμβευτική υπερπτήση τους πάνω κι από τον Παρθενώνα, ωσάν να βρισκόμαστε ήδη σε πόλεμο και να χαιρετάμε τους αεροπόρους μας που πετούν προς υπεράσπιση της πατρίδας; Μάλλον όχι. Η αισθητική τού καθενός αποκαλύπτει και το ήθος του κι όταν αυτή η χουντική αισθητική συνδυάζεται με την καπηλεία από τη ΝΔ μιας προμήθειας μερικών δισ. ευρώ που έγινε από το υστέρημα των Ελλήνων φορολογουμένων τότε γι' άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι αυτή η κυβέρνηση είναι ασυναγώνιστη στο θράσος...

Η ίδια χουντικής έμπνευσης αισθητική διαπνέει και φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα από την εκπαίδευση των εκατοντάδων "νέων μας" (sic) που θα στελεχώσουν την πανεπιστημιακή αστυνομία. Με κανόνια και μπάτσους, ωστόσο, δεν επιλύονται τα κοινωνικά ζητήματα, που είναι ουκ ολίγα και στη χώρα μας. Ούτε, βεβαίως, οι βλαχομπαρόκ πανηγύρεις στις οποίες ειδικεύεται η οικογένεια Μητσοτάκη θα την βοηθήσουν να αντιπαλέψει το σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας που αντιμετωπίζει...

Την ίδια ώρα, εξάλλου, που οργανώνουν στρατοκρατικά σόου εξακολουθούν να συμπεριφέρονται τιμωρητικά στον κόσμο τής εργασίας, σε αυτούς δηλαδή που παράγουν τον πλούτο πάνω στον οποίο στρογγυλοκάθονται. Οι γονείς με παιδιά που πάσχουν από κοροναϊό θα χάνουν το μισό τους μεροκάματο και μέρος τής αδείας τους γιατί η κυβέρνηση έσπευσε να στείλει τα βλαστάρια τους στο σχολείο χωρίς κάποιο ιδιαίτερο μέτρο προφύλαξης. Αυτοί που δεν έχουν εργαστεί σχεδόν ποτέ στην πραγματική ζωή κόβουν μισθούς, συντάξεις για να χρηματοδοτούν τον Σ. Ρουβά στο Λυκαβηττό και τα Rafale στην Ακρόπολη. Δικό σας συνάδελφοι...

  

 
 

Λεβεντοξεφτίλες...

"Μα, μπορεί κάποιος που είναι νέος, ωραίος και πλούσιος να βιάζει γυναίκες"; Αυτό είναι το ερώτημα πολλών από εκείνους που μπερδεύουν το τεκμήριο αθωότητας με το ξέπλυμα πιθανών ενόχων χωρίς να έχουν ιδία αντίληψη των γεγονότων. Με βάση αυτό το σκεπτικό, βιαστής μπορεί να είναι μόνο κάποιος γέρος, άσχημος και φτωχός. Με την ίδια λογική, κλέφτης δεν μπορεί να είναι κάποιος πλούσιος γιατί έχει ήδη λεφτά. Κι ας είναι οι πιο πλούσιοι οι μεγαλύτεροι κλέφτες...

Οι αυτόκλητοι ή εντολοδόχοι υπερασπιστές κακομαθημένων πλουσιόπαιδων είτε δεν κατανοούν είτε παριστάνουν πως δεν κατανοούν πως είναι η ίδια η φύση τού καπιταλισμού που ευνοεί την απληστία, την αλαζονεία και την ασυδοσία. Ο φτωχός θα κλέψει ένα καρβέλι για να ζήσει, ο πλούσιος για να γίνει πλουσιότερος από τον ανταγωνιστή του πλούσιο... 

Ο πλούσιος, εξάλλου, θεωρεί τον φτωχότερο ιδιοκτησία του, δικαιολογώντας με αυτόν τον τρόπο την οικονομική του εκμετάλλευση ή και τη σωματική του κακοποίηση. Ο σύγχρονος μεγαλοκαπιταλιστής, δηλαδή, δεν διαφέρει σε νοοτροπία από τον αλλοτινό φεουδάρχη...

Η σημερινή δεξιά δεν μπορεί να εκτελεί- τουλάχιστον όχι επισήμως- ή να εκτοπίζει τους πολιτικούς της αντιπάλους σε ξερονήσια. Μπορεί, όμως, να τους φυλακίζει- βλ. περιπτώσεις Βαξεβάνη και Παπαδάκου-, να ασκεί ψυχολογική και σωματική βία και να οργανώνει παρακράτος με σύγχρονες, αλλά και παλιές- βλ. περίπτωση Πολάκη και ψαροταβέρνας- μεθόδους προβοκάτσιας ώστε να διαιωνίζει την εξουσία της... 

Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο που έκανε ο Κ. Μητσοτάκης μόλις ανάλαβε την πρωθυπουργία ήταν να διορίσει έναν έμπιστό του χωρίς πανεπιστημιακό πτυχίο διοικητή τής ΕΥΠ. Σε αυτό το πλαίσιο, η 24χρονη από τη Θεσσαλονίκη συνιστά παράπλευρη απώλεια ενός μηχανισμού εξουσίας που δεν αναγνωρίζει τη νομιμότητα ως δεσμευτική για το ίδιο, την ίδια ώρα βεβαίως που κουνά το δάχτυλο στα όποια παραπτώματα του λαουτζίκου. Ξεφτιλολεβέντες...  

 

Όταν το σύστημα θα πάψει να πολεμά το ΣΥΡΙΖΑ τότε θα μας ζώσουν τα φίδια...

Από τη μία πανδημία, ακρίβεια, αστυνομικές αυθαιρεσίες, δικαστικές διώξεις σε δημοσιογράφους κι από την άλλη τι είπε και τι δεν είπε ο Π. Πολάκης σε μια ψαροταβέρνα στο Μοσχάτο. Ποιο λέτε να συγκίνησε περισσότερο τα συμβατικά ΜΜΕ; Η ερώτηση για όποιον ζει στην Ελλάδα είναι, βεβαίως, ρητορική, ενδεικτική όμως και της ποιότητας δημοκρατίας που απολαμβάνουμε στην Κολομβία των Βαλκανίων...

Από τη στιγμή που δεν έχει φιλολαϊκό έργο να παρουσιάσει, η κυβέρνηση θα επιμένει στην πολακιάδα που τη βοήθησε να ανέλθει στην εξουσία και η οποία τόσο είχε συνδράμει στη σύμπτυξη κι επιτυχία τού αντί-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου. Αξιοποιώντας τη μιντιακή της υπεροπλία θα επιμένει να επιχειρηματολογεί στη βάση τής αντιπολίτευσης στην αντιπολίτευση αντί της πρόταξης του δικού της έργου... 

Κατά κάποιο τρόπο, πάντως, είναι ανακουφιστικό για τους προοδευτικούς πολίτες να γνωρίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τρομάζει ακόμα το κατεστημένο, το οποίο και τον διαβάλλει σε κάθε υπαρκτή ή ανύπαρκτη ευκαιρία. Αν μη τι άλλο, ξέρουν πού να ποντάρουν για πραγματική πολιτική αλλαγή όταν έρθει η ώρα τής κάλπης...

Είναι προφανές ότι το σύστημα επιδιώκει την αναβίωση ενός ελεγχόμενου δικομματισμού, όπου δύο κόμματα με ταυτόσημες πολιτικές θα εναλλάσσονται στην εξουσία δίχως να θίγουν, αντιθέτως να ενισχύουν, τα μεγάλα συμφέροντα. Γι' αυτό και είναι χρέος τού Ν. Ανδρουλάκη, αντί να μιλά γενικώς κι αορίστως περί σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων, να ξεκαθαρίσει με ποιους είναι διατεθειμένος να πάει και ποιους επιθυμεί να αφήσει. Ξέρει, όμως, ότι αν αποκηρύξει άμεσα τη ΝΔ θα κοπεί ο τεχνητός αέρας στα πανιά του. Θα έρθει, ωστόσο, η στιγμή των πραγματικών αποφάσεων κι από αυτές δεν θα γλιτώσει κανείς όσο καιρό κι αν έχει δοξαστεί κρυπτόμενος...

  
 

Το λυκόφως των ζόμπι δεν είναι Αυγή μιας νέας εποχής...

Είναι υποχρεωμένα τα περίπου 60.000 μέλη να αγοράζουν την εφημερίδα τού κόμματος, ακόμα κι αν αυτή η εφημερίδα δεν έχει να τα προσφέρει κάτι το συνταρακτικό; Ούτε στη Σοβιετική Ένωση θα έριχναν την ευθύνη στο προλεταριάτο γιατί δεν συντηρεί οικονομικώς την "Πράβντα" αφού δεν την αγοράζει από το περίπτερο ή, έστω, μέσω συνδρομής. Το ότι, συνεπώς, η "Αυγή" πουλά 600 φύλλα εδώ και χρόνια, αλλά όσοι απασχολούνται σε αυτή έχουν την απαίτηση να εξακολουθήσουν να τους συντηρούν τα μέλη και οι φορολογούμενοι μέσω της κρατικής επιδότησης με ξεπερνά...

Ο ΣΥΡΙΖΑ σπαταλά, με την κυριολεξία τής λέξης, πάνω από το 70% της κρατικής του επιδότησης για να συντηρεί μια εφημερίδα κι ένα ραδιοφωνικό σταθμό, το "Κόκκινο", που για διάφορους λόγους δεν τα διαβάζει και δεν τα ακούει σχεδόν κανείς. Αν υποθέσουμε πως ο λόγος που ένα κόμμα το 2022 αισθάνεται υποχρεωμένο να διαθέτει δική του εφημερίδα και σταθμό, ιδίως με την κατάσταση που είναι διαμορφωμένη στο ελληνικό μιντιακό τοπίο που συνεχίζει να αντιμετωπίζει το ΣΥΡΙΖΑ ως "κομμουνιστικό κίνδυνο", είναι να βγαίνει η φωνή του προς τα έξω κι αυτή να έχει ανταπόκριση προφανώς και δεν εξυπηρετείται κάτι τέτοιο ούτε από την "Αυγή" ούτε από το "Κόκκινο". Κι όσο για το θρήνο και τον οδυρμό που προκαλεί το πιθανό κλείσιμο μιας ιστορικής εφημερίδας, αυτή μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει μέσω της ιστοσελίδας της, να στοιχίζει πολύ λιγότερα και να είναι περισσότερο παρεμβατική με την κατάλληλη διεύθυνση που δεν θα θεωρεί το μάρκετινγκ όργανο του καπιταλιστικού σατανά...

Τα χρήματα της κρατικής επιδότησης θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν πολύ καλύτερα, να διασωθούν θέσεις εργασίας και να δημιουργηθούν νέες αν ρίχνονταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με αυτά, άλλωστε, ασχολούνται κυρίως οι νέοι που αποτελούν και ισχυρό εκλογικό ακροατήριο για το ΣΥΡΙΖΑ. Με το να συντηρούν στη ζωή ζόμπι για λόγους ιστορικότητας χάνουν, πέρα από χρήμα, χρόνο κι ενέργεια που μπορεί να επενδυθεί σε πολύ πιο σύγχρονες αγορές από αυτή των εφημερίδων, που έτσι κι αλλιώς και σε γενικότερο πλαίσιο δεν έχει πολλά ψωμιά ακόμα...   

 
 

Ποιος θα σώσει τα σπίτια των σταυρωτών αν καίνε τους κωδωνοκρούστες;...

Ο αστικός κοινοβουλευτισμός μπορεί να ήταν πρωτοποριακός την εποχή τής Γαλλικής Επανάστασης, 233 χρόνια πριν, ωστόσο ύστερα από τόσες βιομηχανικές και τεχνολογικές επαναστάσεις απλούστατα είναι ξεπερασμένος. Το να αποφασίζει, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την Ελλάδα, ένα κοινοβούλιο 300 ατόμων το οποίο στην ουσία επικυρώνει τη βούληση του ενός, του πρωθυπουργού, ήταν επαναστατικό την εποχή τής φεουδαρχίας και των δουλοπάροικων, σήμερα όμως οι λαοί έχουν δικαίωμα να απαιτούν πολύ περισσότερα από απλά υποκατάστατα ελέω θεού μοναρχιών κι ολιγαρχιών. Οι καιροί απαιτούν περισσότερες μορφές άμεσης, αυθεντικής δημοκρατίας...

Η άμεση δημοκρατία, όμως, προϋποθέτει καλά, σε βάθος και σφαιρικώς ενημερωμένους πολίτες και διάκριση των εξουσιών. Σε διαφορετική περίπτωση θα μετατραπεί σε οχλοκρατία όπου δεν θα μπορείς να βρεις το δίκιο σου... 

Τι απαιτήσεις, για παράδειγμα, μπορείς να έχεις από έναν πολίτη πως θα πάρει τις σωστές αποφάσεις αν δεν πληροφορείται όλες τις διαστάσεις τής αλήθειας ή αν δεν διώκονται, κατόπιν άνωθεν εντολών, οι φαύλοι, αλλά εκείνοι που τους αποκαλύπτουν; Όταν οι πυρπολητές μένουν ατιμώρητοι και οι κωδωνοκρούστες σταυρώνονται οι φωτιές πολλαπλασιάζονται και κάποια ημέρα θα κάψουν και το δικό σου σπίτι φιλήσυχε μικροαστέ...

Το να επιμένουν ορισμένοι, προκειμένου να ξεπλύνουν κομματικές αμαρτίες και να εκδικηθούν εκείνους που δεν τους βλέπουν ως Μωυσή, πως η Novartis δεν είναι σκάνδαλο που αφορά και πολιτικά πρόσωπα- ένα ήδη διώκεται κι άλλα δύο ερευνώνται- μοιάζει με το να θεωρείς τη γη επίπεδη κι ας έχεις δει φωτογραφίες της από το διάστημα. Ναι, ο Κώστας Βαξεβάνης έχει εμμονές και κάποιες φορές λαϊκίζει, ούτε έχει υπεξαιρέσει όμως δημόσιο χρήμα ούτε έχει αξιοποιήσει δημόσιο αξίωμα για να πλουτίσει. Αν πρέπει, συνεπώς, κάποιος να μπει φυλακή, αλίμονο, δεν είναι αυτός που ξεσκεπάζει τον απόπατο αλλά ο ίδιος ο απόπατος που παριστάνει ότι είναι κάτι το ξεχωριστό, ενώ δεν διαφέρει σε τίποτα από τον υπόνομο...

 
 

Brain gain με μπάτσους θα είναι για το βιβλίο Γκίνες...

Λίγο πριν η κυβέρνηση εισάγει την πανεπιστημιακή αστυνομία έχουμε ένα μίνι μπαράζ επιθέσεων κι απειλών σε πρυτάνεις και καθηγητές. Αυτό είναι το πρώτο παράξενο. Το δεύτερο είναι ότι μία από τις επιθέσεις, αυτή σε υπόδικο για τοκογλυφία καθηγητή τής ΑΣΟΕΕ διορισμένο σε κρατικές θέσεις από τη σημερινή κυβέρνηση, εμπεριέχει πτυχές που συνδέονται περισσότερο με διαφθορά παρά με όσα συμβαίνουν στα ΑΕΙ της χώρας. Στο μπλέντερ, όμως, της προπαγάνδας όλα αναμειγνύονται αδιακρίτως ώστε ο χυμός να είναι δροσιστικός για το κυβερνητικό αφήγημα, ακόμα κι αν δεν αντιστρέφεται με αυτόν τον τρόπο το brain drain...

Αυτή η κυβέρνηση θεωρεί πως οι μπάτσοι είναι η λύση για την αντιμετώπιση της πανδημίας, δεν θα θεωρούσε το ίδιο και για τα πανεπιστήμια; Με τη λογική τής επικοινωνίας, της θώπευσης των πιο πρωτόγονων ενστίκτων τής μάζας, του λαϊκισμού και του πονάει χέρι κόβει χέρι εισάγει τους μπάτσους στις σχολές, λες και τώρα χρειαζόταν πανεπιστημιακή αστυνομία για να συλληφθούν αυτοί που απειλούν τον πρύτανη του ΑΠΘ ή ξυλοκοπούν καθηγητές. Για το Μαξίμου, όπως αποδεικνύεται και με την πανδημία, δεν έχει σημασία το αποτέλεσμα αλλά να φαίνεται πως δουλεύουν την ώρα που μας δουλεύουν κανονικώς...

Ούτε τη βία προκρίνω ούτε ισχυρίζομαι πως είναι όλα καλώς καμωμένα στα πανεπιστήμιά μας ή πως δεν χρειάζονται κι επιπλέον μέτρα ασφαλείας. Επειδή, όμως, δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα συγχρόνως κρινόμαστε από τις προτεραιότητές μας. Κι όταν γι' αυτή την κυβέρνηση προτεραιότητα είναι η εισαγωγή μπάτσων κι όχι καθηγητών, βοηθητικού προσωπικού και υποδομών τότε αντιλαμβανόμαστε, σε συνδυασμό με όσα πράττει για τα σχολεία, πόσο ψηλά έχει στην ατζέντα της οτιδήποτε το δημόσιο σε σχέση με οτιδήποτε το ιδιωτικό...

 

Τζαμπατζήδες με λεφτά...

Έχουμε δικαίωμα να απαιτούμε δωρεάν εμβόλια, τεστ ή περίθαλψη ή είμαστε τίποτα τζαμπατζήδες με το κρατικό χρήμα, όπως μας κατηγορούν οι διαφόρων ειδών νεοφιλελέδες; Σύμφωνα με το εγχειρίδιο οδηγιών τού καπιταλιστικού συστήματος, ό,τι δίνεις παίρνεις. Για να δούμε, συνεπώς, τι δίνει η κοινωνική πλειοψηφία: φόρους- άμεσους κι έμμεσους-, ασφαλιστικές και υγειονομικές εισφορές, τέλος επιτηδεύματος, εισφορά αλληλεγγύης, τέλη κυκλοφορίας, ΕΝΦΙΑ και, κυρίως, παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών...

Για να δούμε τι (δεν) προσφέρουν οι νεοφιλελέδες και οι ακόλουθοί τους, αλλά λαμβάνουν τα πολλαπλάσια από το κράτος, δηλαδή από τους πολλούς: ελάχιστους ή και μηδενικούς φόρους, ατέλειες, εκπτώσεις, χρυσές βίζες, εξαιρέσεις από νόμους και κανονισμούς κι αδικαιολόγητα υψηλότερο μερίδιο πλούτου από την κοινωνική πλειοψηφία σε σχέση με το ρίσκο που αναλαμβάνουν και το μόχθο που καταβάλλουν. Κι αν το εξειδικεύσουμε στην Ελλάδα, θεωρούν το κρατικό ταμείο ως δικό τους και τις υποχρεώσεις απέναντι στο κράτος ως να μην τους αφορούν...

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δώσει πάνω από πέντε δισ. ευρώ σε απευθείας αναθέσεις, επισήμως 42 εκατομμύρια ευρώ στα ΜΜΕ για να την λιβανίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ, φοροαπαλλαγές κυρίως για τους πλούσιους, αλλά μας κουνά το δάχτυλο για το κόστος των τεστ και των μασκών. Αν δεν ήταν κυρίως απατεώνες θα τους χαρακτήριζα υποκριτές, αλλά έτσι κι αλλιώς είναι και τα δύο. Και σε υπερθετικό βαθμό μάλιστα...

 

Αν ο Τζόκοβιτς σερβίρει εκτός τερέν και κερδίσει είναι οι διαιτητές που φταίνε...

Αν μη τι άλλο, η υπόθεση Τζόκοβιτς αποδεικνύει ότι στην πράξη δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στο νόμο. Αν είμαστε πλούσιοι και διάσημοι πολλές φορές ο νόμος είναι για εμάς μια ασήμαντη λεπτομέρεια που ενδεχομένως να απασχολήσει τους δικηγόρους μας, πάντως όχι εμάς τους ίδιους. Και γι' αυτό δεν ευθυνόμαστε τόσο εμείς οι πλούσιοι και διάσημοι όσο εκείνοι που δεν εφαρμόζουν τους νόμους με ισότητα και δικαιοσύνη...

Κι ο γράφων όταν θεωρεί ένα νόμο άδικο δεν παριστάνει ούτε τον Σωκράτη ούτε τον Ιησού και δεν είναι πολύ πρόθυμος να τον εφαρμόσει. Επομένως δεν κακίζω τον τενίστα που πράττει το ίδιο κι απλώς απολαμβάνει περισσότερης δημοσιότητας. Μάλλον τον ζηλεύω. Η οργή μου αφορά εκείνους που νομοθετούν κι εφαρμόζουν τους νόμους, ιδίως όταν είναι εκλεγμένοι από το λαό, αλλά στο ζύγι τους έχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά...

Τα ίδια και χειρότερα με την Αυστραλία συμβαίνουν και στην Ελλάδα τού Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος άλλωστε είχε χαρακτηρίσει φυσικό φαινόμενο τις ταξικές ανισότητες. Φυσικά οι ανισότητες δεν ξεκίνησαν το 2019 ούτε θα τελειώσουν μόλις πέσει το σημερινό καθεστώς. 

Είναι βαθιά ριζωμένες, ωστόσο σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που σχεδόν ομολογεί ότι τις αποδέχεται και δεν επιθυμεί να κάνει κάτι για να φέρει την κοινωνική δικαιοσύνη. Κι αυτή είναι μια εθνική τραγωδία την οποία συνυπογράψαμε στις 7 Ιουλίου του 2019, για να ορίσω και το μέγεθος της δικής μας ευθύνης... 

 

 
 

Όταν δεν πουλάνε τρέλα πουλάνε ελπίδα...

Στην Ισπανία έχουν προκληθεί αντιδράσεις γιατί η κυβέρνηση ανεβάζει στους πέντε τους μαθητές που "πρέπει" να νοσήσουν για να κλείσει ένα τμήμα. Στην Ελλάδα συνεχίζουμε από Δευτέρα "κανονικά" να πρέπει να νοσήσει η μισή τάξη συν ένας για να κλείσει μια τάξη. Κατά τα άλλα, μας φταίει αν φτάνουν τα σελφ τεστ για όλους τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς...

Είναι προφανές ότι εξαιτίας τής δικής της τακτικής μη ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας και της μη ορθής ιχνηλάτησης η κυβέρνηση έχει επιλέξει την ανοσία τής αγέλης, εκμεταλλευόμενη και τα ήπια συμπτώματα της Όμικρον, τουλάχιστον για τους εμβολιασμένους. Την ώρα, όμως, που εξακολουθούν να πεθαίνουν άνθρωποι από τη Δέλτα, το μήνυμα εφησυχασμού που εκπέμπεται κι από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ κι επιστροφής στην κανονικότητα μόνο ζημιά κάνει. Ιδίως όταν δεν ξέρει κανείς μας τι σημαίνει πρακτικώς για τη μεσομακροπρόθεσμη υγεία μας να κολλήσουμε όλοι κοροναϊό...

Η ελπίδα είναι ένα από τα ισχυρότερα ναρκωτικά κι αυτή η κυβέρνηση το μοιράζει στο πόπολο αφειδώς και δωρεάν. Η υπευθυνότητα στοιχίζει, άλλωστε, όχι η προπαγάνδα, τα ψέματα και η εξαπάτηση. Μόνο που αν θέλουμε να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης μια ώρα αρχύτερα οφείλουμε, πέρα βεβαίως από τον εμβολιασμό και τα υπόλοιπα μέτρα ατομικής και συλλογικής υγιεινής, να μην μετατρέπουμε το wishful thinking σε modus operandi και να είμαστε δυο φορές πιο προσεκτικοί όσο αυτοί που μας κυβερνούν παραμένουν δυο φορές πιο ανεύθυνοι από εμάς... 

 

Η εθνική ενότητα το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων...

Πώς θα σας φαινόταν αν κάποιος αποκαλούσε τους εβραίους στη ναζιστική Γερμανία ή τους εκτελεσθέντες των διώξεων του Στάλιν θύματα ενός εθνικού διχασμού; Μάλλον θα μιλούσατε για επικίνδυνο ιστορικό αναθεωρητισμό και ξέπλυμα αυταρχικών, το λιγότερο, καθεστώτων. Κι όμως, αυτό έκανε κι ο πρωθυπουργός από τον τόπο εξορίας τού Άη Στράτη όταν μίλησε για τις συνέπειες του εθνικού διχασμού κι όχι για την ανάπηρη μετεμφυλιακή δημοκρατία των μαζικών διώξεων, εκτοπίσεων κι εκτελέσεων Αριστερών...

Συνήθως είναι οι απατεώνες που επικαλούνται την εθνική ενότητα ώστε να ξεπλένουν τα αμαρτήματά τους χρησιμοποιώντας στην ουσία τη σημαία ως ξεσκονόπανο. Και είναι, επίσης, οι απατεώνες που χρησιμοποιούν τα πιο προφανή ψέματα, όπως πως τα PCR τεστ στην Ελλάδα είναι καλύτερα από αυτά της Κύπρου γι' αυτό είναι και πιο ακριβά, για να μασκαρεύουν τις μεγαλύτερες αλητείες. Με τέτοιου είδους ψέματα, άλλωστε, ένας τσαρλατάνος κυβέρνησε τις ΗΠΑ για τέσσερα χρόνια αφήνοντας τις αγυρτείες του πολιτική παρακαταθήκη για τα αδωνικά ορφανά τού τραμπισμού...

Φυσικά και η εθνική ενότητα δεν είναι κακή ως ιδέα, αλίμονο. Εθνική ενότητα, ωστόσο, στο έγκλημα, όπως μας ζητούσαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και στα χρόνια των μνημονίων, είναι καταστροφική για την κοινωνική πλειοψηφία. Αν, επομένως, ο Κ. Μητσοτάκης επιθυμεί πράγματι την εθνική ενότητα ας συνταγογραφήσει, για παράδειγμα, τα μοριακά τεστ για όσους εμφανίζουν συμπτώματα ή έχουν έρθει σε επαφή με κρούσμα αντί να μας λένε βουλευτές του πως δεν έχουμε σχετική κουλτούρα. Αυτοί οι "αστοιχείωτοι", άλλωστε, είναι που τους έκαναν εξουσία και είναι οι ίδιοι που με λίγη αφύπνιση παραπάνω θα τους στείλουν εκεί που τους αξίζει, στον απόπατο της Ιστορίας... 

 

 

Έχουν αποφασίσει να ζήσουν και να πεθάνουν με το νεοφιλελευθερισμό τους...

Η κυβέρνηση αύξησε τον κατώτατο μισθό από την 1η Ιανουαρίου και θα τον αυξήσει ξανά μέσα στο 2022 και μείωσε το κόστος ενός PCR τεστ. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση προσφέρει συστηματικώς τίτλους στα ουκ ολίγα φιλικά της ΜΜΕ ώστε να μην τους αποκαλούμε ψεύτες, αλλά πίσω από τη βιτρίνα το εμπόρευμα είναι σάπιο. Εκτός αν πετάτε τη σκούφια σας με 13 ευρώ παραπάνω το μήνα, όταν όλες οι τιμές έχουν πάρει την ανηφόρα, ή με τα 13 ευρώ λιγότερα που θα πληρώνετε για να μάθετε αν είστε άρρωστος και να συνδράμετε στην, ανύπαρκτη κατά τα άλλα, ιχνηλάτηση του κοροναϊού...

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν πιστεύει ούτε στην αύξηση του εισοδήματος των εργαζόμενων ούτε στο ότι πρέπει να μπαίνει φρένο στην αισχροκέρδεια της αγοράς. Γι' αυτό και παριστάνει πως ενεργεί, για να μην την πούνε ανάλγητη, όταν στην πραγματικότητα δεν κάνει τίποτα. Έχουν αποφασίσει να ζήσουν και να πεθάνουν με το νεοφιλελευθερισμό τους...

Η κυβέρνηση έχει ανοίξει εδώ και πολύ καιρό το κουτί με τα λάθη και με κάθε επόμενη κίνησή της προσπαθεί να διορθώσει προηγούμενα λάθη είτε με νέα είτε, στην καλύτερη περίπτωση, με ημίμετρα. Σε σχέση με τα σχολεία, για παράδειγμα, ο ελέφαντας στο δωμάτιο λέγεται "50%+1" για το κλείσιμο ενός τμήματος, αλλά αν το άλλαζε τώρα θα ισοδυναμούσε με ομολογία αποτυχίας. Κι ο Κ. Μητσοτάκης προτιμά να αρρωστήσουν και να πεθάνουν περισσότεροι από το να παραδεχθεί ένα μεγάλο λάθος του, το οποίο διέπραξε μάλιστα γνωρίζοντας ότι ήταν λάθος αλλά στο πλαίσιο της δημιουργίας ψευδούς εικόνας κανονικότητας. Εσείς πώς θα χαρακτηρίζατε έναν τέτοιον άνθρωπο;...

 

Πακιστανοί στο Σύνταγμα, κλέφτες στο Λυκαβηττό...

Οι νόμοι ενός κράτους ισχύουν για όλους όσοι διαβιούν σε αυτό, ανεξαρτήτως αν έχουν γεννηθεί εντός τής εδαφικής του επικράτειας ή όχι. Σε αυτό το πλαίσιο, κακώς επιτράπηκε το κορονοπάρτι Πακιστανών στην πλατεία Συντάγματος, όχι βεβαίως γιατί δεν επιτρέπεται στους μετανάστες και στους πρόσφυγες να γιορτάζουν, αλλά γιατί είχε απαγορευτεί σε όλο τον πληθυσμό. Κι αν θέλετε, επίσης ορθώς έπραξε ο Αδ. Γεωργιάδης και ζήτησε την παρέμβαση της αστυνομίας και την επιβολή προστίμων αφού είναι αστείο το επιχείρημα πως όσοι βρέθηκαν στην πλατεία δεν γνώριζαν περί των απαγορεύσεων...

Αν ήμουν, όμως, υπουργός Ανάπτυξης θα ασχολούμουν περισσότερο για τις 211.000 ευρώ που πετάχτηκαν σε μια κιτς αρπαχτή στο Λυκαβηττό κι όχι τόσο για το κορονοπάρτι των φτωχούληδων του θεού. Αυτή είναι, όμως, γενικότερα η κυβέρνησή μας, ακριβή στα πίτουρα και φθηνή στο αλεύρι. Γι' αυτό κι αδυνατεί να πείσει και για την ανάγκη τήρησης των μέτρων προστασίας από τον κοροναϊό ή για τους εμβολιασμούς. Τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό τής επικοινωνίας κι ενός πολιτικού αφηγήματος στιγματισμού και στοχοποίησης των άλλων ούτως ώστε ο προσωρινός ένοικος του Μαξίμου να λάμπει θριαμβευτής διά της απουσίας του από την ευθύνη...

Τι κι αν, για παράδειγμα, το 25% των κρουσμάτων είναι μαθητές και βρισκόμαστε στην κορύφωση διπλής πανδημίας, Δέλτα κι Έψιλον; Τα σχολεία θα ανοίξουν όπως έκλεισαν, με το απίθανο 50% συν ένας για να κλείσει ένα τμήμα μόνο και μόνο για να πανηγυρίζει η ακόμα πιο απερίγραπτη Κεραμέως πως τα σχολεία μας μένουν ανοιχτά για να κολλάνε τα παιδιά τους γονείς και τους παππούδες τους. Κι όσο για τα δωρεάν μοριακά τεστ, αυτά παραμένουν όνειρα απατηλά σε μια χώρα όπου φράγκα για ξόδεμα υπάρχουν μόνο για τους κολλητούς και φίλους τής εξουσίας...

 

 

Τόσο ανασφαλείς όσο και η λογοκρισία τους...

Η λογοκρισία είναι διαχρονικά το αγαπημένο παιδί των διεφθαρμένων, αυταρχικών κι ανασφαλών εξουσιών. Γι' αυτό και δεν με εκπλήσσει το ότι έπεσε ο λογαριασμός τού Χριστόφορου Ζαραλίκου στο twitter...

Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός και οι χορηγοί του αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική τους ηγεμονία δεν είναι και τόσο στέρεη όσο την καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις, συνεπώς αισθάνονται την υποχρέωση να φιμώνουν αντιπολιτευόμενες φωνές με απήχηση στην κοινωνία. Το είπε εύγλωττα, άλλωστε, κι ο Λάκης Λαζόπουλος πως το σύστημα θέλει Πορτοσάλτε κι όχι σάτιρα...

Εν αρχή ην ο κομπλεξισμός κι αυτό δεν ισχύει μόνο για όσους μας κυβερνούν, απλώς πάνω τους φαίνεται περισσότερο. Αν τα είχαμε καλά με τον εαυτό μας, με το ποιοι είμαστε και ποιοι μπορεί να γίνουμε δεν θα νιώθαμε την ανάγκη να παραμορφώνουμε την εικόνα μας για να αρέσει στους άλλους αυτό που δεν αρέσει σε εμάς τους ίδιους πάνω μας. Υπό αυτή την έννοια κατανοώ τους μητσοτάκηδες αυτού του κόσμου που αναζητούν παντού και πάντοτε το λιβάνισμα και ποτέ τον ψόγο, ακόμα κι όταν είναι καλοπροαίρετος. Είναι βαθιά ανθρώπινο και θνητό...

Κι αν ο Χριστόφορος Ζαραλίκος είναι "απλώς" μια προβεβλημένη περίπτωση, η λογοκρισία αλλά και η αυτολογοκρισία δηλητηριάζουν τη σοσιαλμιντιακή δημοκρατία μας από τη βάση έως τα πιο υψηλά πατώματα. Συχνά η αξιοπρέπεια κι ο αυτοσεβασμός δεν είναι παρά συνώνυμα μιας μασκαρεμένης χαμηλής αυτοεκτίμησης που αναζητά σωσίβια κοινωνικής σωτηρίας... 

Κι αν σε ορισμένες περιπτώσεις η καλοδουλεμένη έπαρση που δεν βασίζεται πουθενά μπορεί να είναι και γραφική, στις περισσότερες αποτελεί τροχοπέδη τής προόδου, σύμπτωμα αβελτηρίας. Το διαπιστώσαμε, άλλωστε, και προσφάτως με τα εκκλησιαστικά σχόλια για την ανάρτηση Μόσιαλου πόσο λίγο απέχουν η αλαζονεία τής αυθεντικότητας από την επίκληση του ιερού κι όσιου...