Έχουν βάλει κάτω τον Ιησού και τον βιάζουν φορώντας ράσα...

Αν κάποιος ισχυριζόταν, έστω και δίκην χαμηλού επιπέδου αστεϊσμού, πως ο Ιησούς είναι βιαστής ή η Παναγία πόρνη, η Ιερά Σύνοδος θα είχε, το λιγότερο, βγει στα κάγκελα. Φυσικά και δεν θα αναγνώριζε κανένα δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης και θα μιλούσε για προσβολή των ιερών και των όσιων της φυλής. 

Από την άλλη, όμως, δεν βρίσκει τίποτα το μεμπτό όταν ένας μητροπολίτης- για μια ακόμα φορά με θύτη ιερωμένο- στην ουσία ενοχοποιεί την γυναίκα για το βιασμό της. Σε αυτή την περίπτωση ο καθένας έχει το δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει και να κρίνεται γι' αυτό...

Δεν είμαι από εκείνους που ενθουσιάζονται με νόμους περί ρατσιστικού λόγου. Οι σκέψεις και οι διατυπώσεις τους σαφώς κι εμπεριέχουν επικινδυνότητα, αφού παρασύρουν, αλλά οι πράξεις είναι που τις καθιστούν εγκληματικές. Συνεπώς, θα επέτρεπα σε όλα τα λουλούδια να ανθίζουν, ακόμα και σε τσουκνίδες τύπου Χρυσόστομου (sic). Οι τσουκνίδες, όμως, δεν έχουν την ίδια γνώμη, γι' αυτό κι επιζητούν με κάθε αφορμή τη λογοκρισία, ιδίως όταν ο δικός τους λόγος απέχει τόσο πολύ από την πραγματικότητα όσο και το κήρυγμα του Χριστού από αυτό πολλών επαγγελματιών χριστιανών...

Από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, με υπουργό Παιδείας την Ν. Κεραμέως και ιδίως τώρα που καταρρέει, φυσικά και δεν περιμένω βήματα προς την κατεύθυνση του διαχωρισμού κράτους- εκκλησίας. Περιμένω, όμως, από τη δεύτερη φορά Αριστερά πολύ τολμηρότερα βήματα από αυτά που έκανε η πρώτη φορά. Σε διαφορετική περίπτωση δεν έχουν καμία σημασία οι καλές προθέσεις, παρά μόνο για να στρώνουν το δρόμο προς την κόλαση του μεσαιωνισμού που συνήθως συνοδεύεται από το μεσσιανισμό...

 

 

Πατρίς, θρησκεία, υποκρισία...

Ο Χρ. Βερναρδάκης αποκάλεσε "Πισπιρίγκου της Παιδείας" την Ν. Κεραμέως κι ένα ολόκληρο σύστημα έπεσε να τον φάει, λες και η υπουργός Παιδείας δεν συμπεριφέρεται σαν κακιά μητριά στο δημόσιο σχολείο και πανεπιστήμιο. Οι δεξιοί, όμως, του "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" είναι πουριτανοί και δεν τα σηκώνουν κάτι τέτοια. Αντιθέτως, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να έχουν για υπουργό τους έναν μοιχό που ξυλοφορτώνει την γυναίκα του, πέρα βεβαίως από όλες τις λοβιτούρες χάρη στις οποίες έχει τη δυνατότητα να στέλνει κάθε τρεις και λίγο διχίλιαρα στην ερωμένη του...

Ας δεχθώ, στο πλαίσιο της πολιτικής ορθότητας, πως η ατάκα Βερναρδάκη ήταν ατυχής. Τι είναι, όμως, πιο αποκρουστικό, ένας βουλευτής να συγκρίνει μία υπουργό με μία παιδοκτόνο ή ένας υπουργός να δέρνει την γυναίκα του; Κι αν οι περισσότεροι συμφωνούμε στο δεύτερο, γιατί τα ΜΜΕ ασχολούνται περισσότερο με τον Χρ. Βερναρδάκη και λιγότερο με τον ξυλοκόπο υπουργό και μόνο στο πλαίσιο του κουτσομπολιού; Γιατί σε αυτήν τη χώρα η διαπλοκή πάει πακέτο με την υποκρισία και η διαφθορά με το φαρισαϊσμό...

Είναι αποκαλυπτικό, όπως κι αν έχει, της αδυναμίας τής κυβέρνησης να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ακόμα και με την πλειονότητα του μιντιακού συρφετού με το μέρος της, το ότι σχολιάζει τον Βερναρδάκη ή ένα σύνθημα που φώναξε πριν επτά χρόνια ο Νάσος Ηλιόπουλος, αλλά δεν μας έχει πει κουβέντα, π.χ., για τον Τούρκο επιχειρηματία που πολιτογράφησε. Έχουν φτάσει στο σημείο, μάλιστα, να αντιγράφουν τους αντιεμβολιαστές και να μας λένε πως ο κοροναϊός δεν κολλά στους κλειστούς χώρους. Έχουν πάρει εδώ και καιρό διαζύγιο με την αλήθεια, τώρα έχουν παντρευτεί την απόλυτη ξεφτίλα...  

 

Παράγουν ένα σκάνδαλο την ημέρα και μετά τσιρίζουν που τους λένε απατεώνες...

Το να εξαγριώνει ένας υπουργός τους ανθρώπους των τομέων που διαχειρίζεται δεν σημαίνει απαραιτήτως πως αυτός ο υπουργός είναι κακός. Μπορεί και να είναι ένας σημαντικός μεταρρυθμιστής που τα βάζει με παγιωμένα συμφέροντα κι αυτά κάνουν ό,τι μπορούν για να τον φάνε. Ποιος, όμως, πιστεύει ότι υπουργοί όπως η Ν. Κεραμέως ή η Λ. Μενδώνη, που διεκδικούν το χαρακτηρισμό των χειρότερων σε μια ούτως ή άλλως κακή κυβέρνηση, έχουν συγκεντρώσει αδίκως τη μήνη των ανθρώπων τής εκπαίδευσης και του πολιτισμού, αλλά κι όλων όσοι δεν προσκυνάμε τον υπερσυντηρητισμό, ιδίως όταν συνδυάζεται με λαμογιά;...

Θα έπρεπε, αλήθεια, να το λέει ο νόμος πως μια εταιρεία υπουργού δεν μπορεί να συνάπτει συμφωνίες με το Δημόσιο για να θεωρηθεί κάτι τέτοιο αδιανόητο ακόμα κι ως σκέψη; Ακόμα κι αν η Ελληνική Αγωγή του Αδ. Γεωργιάδη ήταν ένας συνδυασμός των καλύτερων ακαδημαϊκών πρακτικών κι όχι η επιστημονικοφανής ενδυμασία ψεκασμένων θεωριών θα όφειλε πρώτα να έχει ιδιωτεύσει ο υπουργός Αναπτύξεως πριν τολμήσει καν να διεκδικήσει συνεργασία με το υπουργείο Παιδείας. Αυτοί, όμως, που μας κυβερνούν παράγουν κατά μέσο όρο ένα σκάνδαλο την ημέρα και μετά τσιρίζουν γιατί τους λένε απατεώνες...

Τα είπε όλα, άλλωστε, σε λιγότερο από ένα λεπτό ο δήμαρχος Σπάρτης και υφυπουργός το 2007, Π. Δούκας, για το πώς κέρδισε η ΝΔ τις εκλογές τού 2007, μετά τη φονική πυρκαγιά στην Ηλεία: μοιράζοντας λεφτά σε μαύρες σακούλες. Κι ο εξαναγκασθείς σε παραίτηση Σπ. Λιβανός χασκογελούσε και μιλούσε για εποποιΐα. 

Τα ίδια δεν έκαναν, άλλωστε, κι αυτές τις ημέρες με τα διχίλιαρα για την Αττική Οδό και τα χιλιάρικα για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ; Πρόκειται για τους ίδιους, εξάλλου, που θρηνούσαν υποκριτικά για το Μάτι- αν κυβερνούσαν το 2018 θα πήγαιναν με σακούλες κι εκεί μάλλον για να εξαγοράσουν ψήφους- και τώρα ούτε νοσοκομείο κάνουν για τους κατοίκους, παρά μόνο μπαράκια και λοιπά κέντρα διασκέδασης με τη χορηγία τού κυπριακού κράτους...   

 

Πακιστανοί στο Σύνταγμα, κλέφτες στο Λυκαβηττό...

Οι νόμοι ενός κράτους ισχύουν για όλους όσοι διαβιούν σε αυτό, ανεξαρτήτως αν έχουν γεννηθεί εντός τής εδαφικής του επικράτειας ή όχι. Σε αυτό το πλαίσιο, κακώς επιτράπηκε το κορονοπάρτι Πακιστανών στην πλατεία Συντάγματος, όχι βεβαίως γιατί δεν επιτρέπεται στους μετανάστες και στους πρόσφυγες να γιορτάζουν, αλλά γιατί είχε απαγορευτεί σε όλο τον πληθυσμό. Κι αν θέλετε, επίσης ορθώς έπραξε ο Αδ. Γεωργιάδης και ζήτησε την παρέμβαση της αστυνομίας και την επιβολή προστίμων αφού είναι αστείο το επιχείρημα πως όσοι βρέθηκαν στην πλατεία δεν γνώριζαν περί των απαγορεύσεων...

Αν ήμουν, όμως, υπουργός Ανάπτυξης θα ασχολούμουν περισσότερο για τις 211.000 ευρώ που πετάχτηκαν σε μια κιτς αρπαχτή στο Λυκαβηττό κι όχι τόσο για το κορονοπάρτι των φτωχούληδων του θεού. Αυτή είναι, όμως, γενικότερα η κυβέρνησή μας, ακριβή στα πίτουρα και φθηνή στο αλεύρι. Γι' αυτό κι αδυνατεί να πείσει και για την ανάγκη τήρησης των μέτρων προστασίας από τον κοροναϊό ή για τους εμβολιασμούς. Τα πάντα θυσιάζονται στο βωμό τής επικοινωνίας κι ενός πολιτικού αφηγήματος στιγματισμού και στοχοποίησης των άλλων ούτως ώστε ο προσωρινός ένοικος του Μαξίμου να λάμπει θριαμβευτής διά της απουσίας του από την ευθύνη...

Τι κι αν, για παράδειγμα, το 25% των κρουσμάτων είναι μαθητές και βρισκόμαστε στην κορύφωση διπλής πανδημίας, Δέλτα κι Έψιλον; Τα σχολεία θα ανοίξουν όπως έκλεισαν, με το απίθανο 50% συν ένας για να κλείσει ένα τμήμα μόνο και μόνο για να πανηγυρίζει η ακόμα πιο απερίγραπτη Κεραμέως πως τα σχολεία μας μένουν ανοιχτά για να κολλάνε τα παιδιά τους γονείς και τους παππούδες τους. Κι όσο για τα δωρεάν μοριακά τεστ, αυτά παραμένουν όνειρα απατηλά σε μια χώρα όπου φράγκα για ξόδεμα υπάρχουν μόνο για τους κολλητούς και φίλους τής εξουσίας...

 

 

Σήκω Θάτσερ για να δεις τα παιδιά της διαπλοκής...

Οι κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις είναι τόσο σύγχρονες όσο κι ο θατσερισμός και τόσο φιλολαϊκές όσο τις επιτρέπουν τα ολιγαρχικά συμφέροντα που εξυπηρετεί. Με καθυστέρηση τεσσάρων και βάλε δεκαετιών, κι αφού ο μπαμπάς απότυχε σε παρόμοιο εγχείρημα στις αρχές τής δεκαετίας τού '90, έρχεται ο υιός Μητσοτάκης να μας παρουσιάσει ως καινοτομίες τού 21ου αιώνα πολιτικές που απέτυχαν στην πράξη: από την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης έως την κατάργηση του οκτάωρου κι από τις αναιτιολόγητες απολύσεις έως την πανεπιστημιακή αστυνομία και τη δήθεν αξιολόγηση των εκπαιδευτικών εφαρμόζεται στη χώρα μας ένα νεοφιλελεύθερο πείραμα το οποίο έχει αφήσει κοινωνικά ερείπια όπου κι αν εφαρμόστηκε... 

Ποιος δεν θέλει να αξιολογούνται οι εκπαιδευτικοί, εκτός βεβαίως από κάποιους δασκάλους και καθηγητές που φοβούνται και τη σκιά τους; Είναι, όμως, η αξιολόγηση Κεραμέως ο ενδεδειγμένος τρόπος; 

Μάλλον όχι, αφού εμπεριέχει τιμωρητικό χαρακτήρα, θα γίνεται από ανθρώπους τού υπουργείου με ασαφή κριτήρια κι άρα κομματικά κι ενδεχομένως εκδικητικά, ταυτίζει τα σχολεία με επιχειρήσεις λες και είναι το ίδιο πράγμα και θα επιμορφώνονται μόνο όσοι δεν τα πάνε καλά. Ωσάν οι "καλοί" εκπαιδευτικοί να τα ξέρουν όλα για μια ζωή και να μην χρειάζεται να μάθουν τίποτα παραπάνω...

Οι εργατοπατέρες δεν είναι η αδυναμία μου, ιδίως αυτοί που έχουν αποσυνδεθεί εδώ και καιρό από την επαγγελματική πραγματικότητα του τομέα τους. Η χώρα, ωστόσο, διαθέτει μια υπουργό Παιδείας που δεν ακούει κανέναν παρά μόνο τους κολεγιάρχες, που νομοθετεί βάσει ιδεοληψιών και συμφερόντων τής ελίτ και δεν λέει κουβέντα για τα φασιστικά φαινόμενα στα σχολεία. Καθόλου άδικα την έχουν χαρακτηρίσει την χειρότερη της μεταπολίτευσης σε μια κυβέρνηση που επίσης διεκδικεί αυτόν το μη επίζηλο τίτλο...

 

Βάζει τα γυναικόπαιδα μπροστά και ύστερα μιλά για ανανδρία...

Όσο πιο ακραία γίνεται η πολιτική τους τόσο πιο ακραία ορολογία θα χρησιμοποιούν για να την δικαιολογούν. Η ορολογία τού απεγκλωβισμού των νέων από τα πανεπιστήμια δεν ήταν έμπνευση της στιγμής τής χειρότερης υπουργού Παιδείας τής μεταπολίτευσης. 

Συνιστά τη σαφή, οργουελικής και γκεμπελικής έμπνευσης, στρατηγική τού ίδιου του Κ. Μητσοτάκη να εξωραΐζει τα πάντα όχι απλώς με ψεύδη, αλλά με τα πιο χυδαία ψεύδη. Το ίδιο δεν έπραξαν, άλλωστε, και με τη νομιμοποίηση της απλήρωτης δεκάωρης εργασίας;...

Όπως οι ναζί γνώριζαν ότι η εργασία δεν απελευθερώνει αλλά σκλαβώνει, το ίδιο κι ο Κ. Μητσοτάκης και η Ν. Κεραμέως ξέρουν ότι οι 40.000 μαθητές που έμειναν εκτός ΑΕΙ θα γίνουν τροφή για τους κολεγιάρχες που πληρώνουν και τα δίδακτρα της πρωθυπουργικής θυγατέρας στο Γέιλ. Πίσω από τη δήθεν ανανδρία των επιθέσεων στην σύζυγο, στην κόρη και στον γιο τού πρωθυπουργού κρύβεται η ανήθικη προσπάθεια του ίδιου να χρησιμοποιεί ακόμα και την οικογένειά του ως ασπίδα στα ανομήματά του. Είναι στοιχειώδες ζήτημα ορθής λειτουργίας των θεσμών να μας εξηγήσει επιτέλους η "αγία οικογένεια" πόθεν προέκυψε ο αμύθητος πλούτος της...

Περιμένω με "ανυπομονησία" να πληροφορηθώ το νεολογισμό που θα χρησιμοποιήσει αυτήν την εβδομάδα η κυβέρνηση Μητσοτάκη για να μας πείσει για το πόσο καλή είναι η ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης που προωθεί με επιβάρυνση μερικών δεκάδων δισ. ευρώ στο δημόσιο χρέος. Δεν τους φοβάμαι, κάτι ευφάνταστο θα σκαρφιστούν για να μας πείσουν πως δεν είναι αυτό που νομίζουμε αλλά κάτι άλλο. Και γιατί να μην το κάνει, άλλωστε, αφού έχει βρει πρόσφορο έδαφος και στην αμηχανία με την οποία ο λαός, ακόμα και η αντιπολίτευση, αντιμετωπίζει τη νέα διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων;... 

 

 

Τι έχει να γίνει όταν κάποιος ολιγάρχης δεν πάρει όλα όσα ζητήσει από τη μαριονέτα του Μαξίμου...

Ο Κ. Μητσοτάκης έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται πως στην Ελλάδα υπολειπόμαστε άλλων κρατών στην τεχνική κατάρτιση. Αληθεύει, επίσης, ότι πολλές φορές είναι οι φιλοδοξίες και τα απωθημένα των γονιών που καθορίζουν τις επιλογές φοίτησης των βλασταριών τους. Είναι, όμως, αυτοί ικανοί λόγοι για να τίθενται τεχνητά εμπόδια στην πρόσβαση των μαθητών στα ΑΕΙ; Ενδεχομένως να ήταν αν είχαμε μια οικονομία τού κεντρικού σχεδιασμού στο πρότυπο της ΕΣΣΔ. Φαντάζομαι, όμως, πως οι Μητσοτάκης- Κεραμέως δεν είναι υποστηρικτές ενός τέτοιου οικονομικού προτύπου όπου το κράτος καθορίζει τον επαγγελματικό προσανατολισμό των πολιτών του...

Δίκαιο εκπαιδευτικό σύστημα είναι αυτό που δίνει τις περισσότερες δυνατότητες στον μαθητή να σπουδάσει αυτό που επιθυμεί κι ας είναι αβέβαιο αν θα τον οδηγήσει σε μια θέση εργασίας. Με ποιο δικαίωμα θα απαγορεύσουμε σε μια νέα ή σε έναν νέο να γίνει γιατρός, δικηγόρος ή πολιτικός μηχανικός μόνο και μόνο γιατί αυτοί οι κλάδοι είναι κορεσμένοι; Κι από πού κι ως πού θα την/ τον υποχρεώσουμε να σπουδάσει ηλεκτρολόγος ή υδραυλικός γιατί αυτούς έχουμε σε έλλειψη;...

Φυσικά πρώτιστο μέλημα του πρωθυπουργού και της υπουργού Παιδείας είναι η εξασφάλιση πελατείας για τα ιδιωτικά κολέγια, των οποίων άλλωστε τα πτυχία αναβάθμισαν μέσω της τεχνητής εξομοίωσής τους με τα αντίστοιχα των δημόσιων πανεπιστημίων όσον αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει εκστομίσει ούτε ένα όχι στους χορηγούς της και ούτε πρόκειται να πει γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι έστω κι έναν να δυσαρεστήσει ο χάρτινος πύργος θα καταρρεύσει σαν ντόμινο... 

Περιμένω πώς και πώς την ημέρα που κάποιος ολιγάρχης δεν θα έχει πάρει το 100% αυτών που θέλει από τη μαριονέτα τού Μαξίμου και θα αρχίσει να της βγάζει τα άπλυτα στη φορά. Θα γελάσει, αλλά και θα κλάψει μαζί για τη δημοκρατία μας και το παρδαλό κατσίκι...

 

Νίκη της αρπαχτής η υπουργός Κεραμέως...

Οι περισσότεροι υπουργοί Παιδείας έκαναν μεταρρυθμίσεις πιστεύοντας ότι με τη δική τους θα ανάτρεπαν παθογένειες δεκαετιών και το όνομά τους θα γραφόταν με χρυσά γράμματα στα ιστορικά κιτάπια. Δεν νομίζω, όμως, πως αυτή η χώρα είχε ποτέ υπουργό Παιδείας που να συνδυάζει αλαζονεία, συντηρητισμό, θρησκοληψία, άγνοια και ντιλάρισμα συμφερόντων, ενδεχομένως και με προσωπικό, πέρα από το κομματικό ή του αρχηγού, όφελος. Δεν είχε μέχρι τον Ιούλιο του 2019, όταν ανάλαβε υπουργός Παιδείας η κατάπτυστη Ν. Κεραμέως...

Μπορώ να αποδεχθώ λάθη που γίνονται στην προσπάθεια ενίσχυσης της δημόσιας εκπαίδευσης, ακόμα κι αν είναι σοβαρά, όταν αυτά γίνονται, τρόπον τινά, καλοπροαίρετα. Οι αριστούχοι μαθητές, ωστόσο, που μένουν έξω από τις σχολές πρώτης επιλογής τους λόγω του ελάχιστου βαθμού εισαγωγής δεν είναι θύματα μιας στρεβλής εφαρμογής ενός δίκαιου νόμου, αλλά της κυβερνητικής επιλογής να σπρώξει πελατεία στους κολεγιάρχες. Κι όσο γι' αυτούς που έδωσαν λευκή κόλλα, αν η μαμά κι ο μπαμπάς έχουν λεφτά θα γίνουν κι εκείνοι "άριστοι" στα ιδιωτικά ΙΕΚ τής αρπαχτής, δίχως πολύ κόπο αλλά με πολύ χρήμα...\

Τι εμπιστοσύνη να έχεις, εξάλλου, πως θα εκσυγχρονίσει τα σχολεία μία υπουργός που μόνο χάρη στη λαϊκή κατακραυγή απόσυρε ρυθμίσεις διαχωρισμού των σχολικών τάξεων με βάση τις επιδόσεις ή ακόμα και την καταγωγή των μαθητών; Τι είδους δίκαιη αξιολόγηση, για παράδειγμα, θα είναι αυτή που θα την κάνει ο διευθυντής και μόνο ο διευθυντής ενός σχολείου;... 

Η Ν. Κεραμέως εκμεταλλεύεται τις υπαρκτές ανάγκες για εκπαιδευτικές αλλαγές ούτως ώστε να παραπλανά την κοινή γνώμη πως τα εκτρώματα που νομοθετεί είναι μεταρρυθμιστικά. Ούτε εγώ θα ήθελα πτυχιούχους που παραδίδουν μηδενική κόλλα ή οι δάσκαλοι και οι καθηγητές να μην αξιολογούνται. Αυτό που γίνεται, ωστόσο, στην πράξη έχει τόση σχέση με τη δικαιοσύνη όση κι ο Κ. Μητσοτάκης με την αξιοκρατία και την εντιμότητα...   

 

Αγοράζουν αριστεία πουλώντας σου στερεότυπα...

Μας αρέσει ως ελληνική κοινωνία να βαυκαλιζόμαστε πως ο θεσμός τής οικογένειας στην Ψωροκώσταινα είναι πιο δυνατός σε σύγκριση με άλλες δυτικές κοινωνίες. Και πράγματι είναι, μόνο που κανένα νόμισμα δεν έχει μία μόνο όψη. Μπορεί από τη μία πλευρά η φαμίλια να λειτουργεί ως συνδετικός ιστός κι ως δίχτυ ασφαλείας, από την άλλη όμως παράγει καταπίεση, συμβάσεις και στη χειρότερη περίπτωση ανομολόγητη βία κι αδιανόητα εγκλήματα, όπως άλλωστε καταδείχθηκε κι από τα Γλυκά Νερά και την Ηλιούπολη...

Το να αποκαλέσω την κοινωνία μας συντηρητική θα ήταν ευφημισμός. Πίσω από τον εύηχο όρο "έθιμα και παραδόσεις" κρύβονται προκαταλήψεις αιώνων που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα και οι οποίες δεν μας επιτρέπουν να βαδίσουμε μπροστά. Είναι δυνατό εν έτει 2021 να συζητάμε ακόμα, για παράδειγμα, για το πώς θα πάψει η γυναίκα να θεωρείται κτήμα τού ανδρός ή για το αν οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να έχουν τα ίδια δικαιώματα στο γάμο ή στην υιοθεσία με τους ετεροφυλόφιλους; Ως πότε θα καμουφλάρουμε το σκοταδισμό μας με παπαρολογίες περί πατρίδος, θρησκείας και οικογένειας που ανταποκρίνονται μόνο στο φαντασιακό μας και στην ανάγκη μας να θάβουμε τις δικές μας αδυναμίες;...

Νοσούμε οι ίδιοι, αλλά νομίζουμε πως η νόσος αφορά κάποιους άλλους, που είναι πιο κακοί και πιο τέρατα από εμάς. Η ενδοσκόπηση θεωρείται αδυναμία κι ο στιγματισμός μαγκιά, γι' αυτό και υπουργοί όπως η Ν. Κεραμέως έχουν το θράσος να προτείνουν τμήματα με αποκλειστικώς "άριους" μαθητές κι αν ο Κ. Μητσοτάκης δεν σχεδίαζε εκλογές δεν θα έκανε ούτε βήμα πίσω από τον υπολανθάνοντα ναζισμό της. Γι' αυτό και η μυθολογία των άριστων πιάνει στο μηρυκάζον στερεότυπα πόπολο. Η ελίτ μάς έχει πείσει πως είναι καλύτερή μας αλλά δεν χρειάζεται να μας παίρνει από κάτω αφού υπάρχουν και χειρότεροι από εμάς που βιάζουν τα παιδιά τους ή σκοτώνουν τις γυναίκες τους. Στα ίδια σκατά κολυμπάμε αλλά αυτοί που μας κυβερνούν μας έχουν πείσει πως τα δικά τους μυρίζουν λεβάντα...

 

Αν όχι τώρα προοδευτικό μέτωπο, πότε;...

Είναι τόσο ισχυρά τα κυβερνητικά επιχειρήματα για το αντεργατικό νομοσχέδιο που τις τελευταίες ώρες, με αφορμή τις απεργιακές συγκεντρώσεις, επενδύουν στον κοινωνικό αυτοματισμό. Μολονότι, μάλιστα, η ΟΛΜΕ είχε ζητήσει η ίδια την εξαίρεση των εκπαιδευτικών- λόγω πανελλαδικών- από τη συμμετοχή στην απεργία έσπευσε η καντηλανάφτρια Κεραμέως να κινηθεί δικαστικώς! Πρόκειται για μια κυβέρνηση που γνωρίζει την αντιλαϊκότητα των μέτρων της και παίζει τα ρέστα της στην επικοινωνία προκειμένου να τα περνά αβρόχοις ποσί...

Μόνο μέσα από την πρόκληση κοινωνικού εμφύλιου με ψέματα μπορούν να δικαιολογήσουν, για παράδειγμα, πως ενώ εργοδότες κι εργαζόμενοι δεν έχουν την ίδια διαπραγματευτική δύναμη εξισώνονται στο νομοθετικό χαρτί. Και μόνο μέσα από την απόρριψη της πραγματικότητας είναι σε θέση να βασίσουν την κατ' ουσία κατάργηση της απεργίας που προωθούν... 

Αυτοί που έχουν εκλεγεί με το 40% των ψηφισάντων για να κυβερνούν μια χώρα επί μία τετραετία απαιτούν το 50% συν έναν των εγγεγραμμένων για να προκηρυχθεί απεργία. Κι αυτό όταν ξέρουν πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι να βρεθούν απαρτίες στις γενικές συνελεύσεις ή να ψηφίσει ηλεκτρονικώς υπέρ τής απεργίας ένας εργαζόμενος με το αφεντικό πάνω από το κεφάλι του...

Με το αντεργατικό νομοσχέδιο δίνονται και κίνητρα στους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς τους οποίους στήνουν κάποιοι εργοδότες, αφού απεργοσπάστες θα μπορούν να ζητούν αποζημίωση από απεργούς για πρόκληση ψυχολογικής βίας! Θα χρειάζονταν χίλιες λέξεις και πάλι δεν θα ήταν αρκετές για να καταδειχθεί το μέγεθος των συνεπειών τής νεοφιλελεύθερης ονείρωξης Μητσοτάκη- Χατζηδάκη καθ' υπόδειξη των χορηγών τους... 

Αυτό που έχει σημασία από εδώ και πέρα είναι να συγκροτηθεί επιτέλους το προοδευτικό μέτωπο ανάσχεσης τέτοιου είδους πολιτικών. ΚΙΝΑΛ, ΜέΡΑ 25 και ΚΚΕ- ιδίως το ΚΙΝΑΛ που έφερε τα μνημόνια στη χώρα, αλλά κι ο Γ. Βαρουφάκης με την απογοητευτική του διαπραγμάτευση του 2015- δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από τα κυβερνητικά πεπραγμένα τού ΣΥΡΙΖΑ για να σνομπάρουν το κάλεσμά του. 

Αν συνεχίσουν να το πράττουν δεν εξυπηρετούν το λαό, όπως διατείνονται, αλλά την αυθύπαρκτη πολιτική τους επιβίωση. Κι αν το ΚΚΕ διαθέτει μια ισχυρή οργάνωση που του επιτρέπει να αναπαράγει την εκλογική μιζέρια του, η αντίστοιχη του ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ 25 μπορεί πολύ εύκολα να μετατραπεί σε εξαΰλωση. Ας το έχουν κι αυτό υπόψη... 

 

 

Οι "μπάτσοι παντού" είναι πρόοδος όσο η Κεραμέως είναι ο νέος Παπανούτσος...

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι δημοκρατικώς εκλεγμένη, δεν έχει καταλάβει την εξουσία με τη βία παρά μόνο με τα ψέματα, που κι αυτό συνιστά δημοκρατική παράδοση του τόπου μας. Από αυτό το σημείο, ωστόσο, έως του να χαρακτηρίζει την ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας και κέντρου παρακολούθησης συνομιλιών εντός τού πανεπιστημίου ως προοδευτικό μεταρρυθμιστικό έργο ανάλογο ενός Δελμούζου ή ενός Παπανούτσου η απόσταση είναι χαώδης. Σε ποιο κράτος δικαίου θα πας και θα υποστηρίξεις πως η πολιτική τού "μπάτσοι παντού" συνιστά πρόοδο και δεν θα πέσουν κάτω ξεροί από τα γέλια; Αντιθέτως, πήγαινε ρώτα σε οποιαδήποτε δικτατορία και θα συμφωνήσουν μαζί σου 100%...

Σύμφωνα με στοιχεία τού υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, από τον Αύγουστο του 2019, όταν και καταργήθηκε πλήρως το πανεπιστημιακό άσυλο, μέχρι και το Νοέμβριο του 2020 καταγράφηκαν μόλις τέσσερα (4) περιστατικά σε πανεπιστημιακούς χώρους για τα οποία κλήθηκε να παρέμβει η αστυνομία. Αν, όμως, χρειαζόμαστε ειδικό αστυνομικό σώμα για περιστατικά που μετριούνται στο δάχτυλο του ενός χεριού ετησίως τότε όλη η Ελλάδα θα καταταγεί στην αστυνομία και δεν θα παράγουμε τίποτα άλλο. Συνεπώς, Μητσοτάκης- Χρυσοχοΐδης (πριν ένα χρόνο έλεγε πως τα πανεπιστήμια δεν χρειάζονται αστυνομία)- Κεραμέως κι όσοι ασπάζονται τις ιδεοληψίες τους θα ήταν πιο έντιμο να παραδέχονταν ότι οι πολιτικές τους είναι συντηρητικές- στην πραγματικότητα είναι οπισθοδρομικές- από το να παριστάνουν και τους προοδευτικούς από πάνω γιατί ακριβώς ντρέπονται γι' αυτά τα οποία ψηφίζουν...

Δεν είναι δυνατό να έχουμε μια κοινωνία αποκλειστικώς γιατρών, δικηγόρων ή μηχανικών. Ομοίως, ωστόσο, δεν μπορούμε να έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη αν δεν δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους να γίνουν γιατροί, δικηγόροι ή μηχανικοί. Κι ανάμεσα στα άλλα δεινά που επιφέρει το (αντί)εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που ψηφίζεται αυτή την εβδομάδα είναι και το μπλοκάρισμα στους πιο αδύναμους μαθητές και λόγω οικονομικών δυσκολιών να κυνηγήσουν το όνειρό τους, αποκλείοντας δεκάδες χιλιάδες από τα ΑΕΙ. Αντί να αναβαθμίσουμε και την τεχνική εκπαίδευση κλείνουμε πόρτες και τις σφραγίζουμε ώστε οι ταξικές ανισότητες να διαιωνίζονται δίκην φυσικού φαινομένου, που θα έλεγε κι ο Κ. Μητσοτάκης... 

Όχι, κύριε πρωθυπουργέ, υπάρχει σοβαρός λόγος που οι κοινωνικές αδικίες δεν διδάσκονται στα βιβλία τής φυσικής και της βιολογίας. Δεν είναι φυσικές επιλογές, αλλά μιας επιχειρηματικής- πολιτικής- τραπεζικής- μιντιακής ελίτ που θέλει την αποκλειστικότητα για την αιμομικτική της σχέση με την εξουσία από το να ανοίξει το παιχνίδι για την κοινωνική πλειοψηφία...

 

 

Η πτώση του Ικαρου...

Στο λεξικό τού νεοφιλελεύθερου η αγανάκτηση απέναντι στην κοινωνική αδικία έχει μία πολύ απλή εξήγηση: πρόκειται για το φθόνο των τεμπέληδων μετριοτήτων που επειδή δεν έχουν το ταλέντο και την εργατικότητα των πλούσιων τους φθονούν κι απαιτούν μερίδιο από τον πλούτο τους που δεν το αξίζουν. Και μέσα σε ένα διεστραμμένο νιτσεϊσμό έχουν αποδώσει στους εαυτούς τους χαρακτηριστικά υπεράνθρωπου που δεν τους αναλογούν και με αυτά δικαιολογούν τα δύο μέτρα και δύο σταθμά με τα οποία κρίνουν τις δικές τους πράξεις και των άλλων...

Ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι ούτε ανέμελος ούτε αφελής. Αν πίστευε ότι με το κορονοπάρτι προσέβαλλε την πλειονότητα των Ελλήνων που μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους από τις έξι το απόγευμα και πάλι θα πήγαινε, αλλά με τη μέγιστη δυνατή μυστικότητα και υπό την ανοχή των συμβατικών μίντια. Όπως και στην Πάρνηθα, όμως, έτσι και στην Ικαρία ο πρωθυπουργός μας θεωρεί πως εκείνος, λόγω θέσης και, κυρίως, λόγω ονόματος και οικονομικού πρεστίζ, δικαιούται απολαύσεις που για τους πολλούς είναι απαγορευμένες. Ο ίδιος άνθρωπος που μας απειλούσε πριν μερικές εβδομάδες πως θα μας αύξανε το πρόστιμο στα 500 ευρώ αν δεν ήμασταν υπεύθυνοι έχει καταστήσει την ανευθυνότητα προσωπικό του trademark και ντρέπεται γι' αυτό μόνο όταν του το επισημαίνουν οι δημοσκοπήσεις...

Η πρωθυπουργική αλαζονεία δεν αφορά μόνο τη στήλη των παραπολιτικών. Συνιστά το modus operandi μιας κυβέρνησης που έχει πιστέψει το ίδιο της το δημοσκοπικό ψέμα, που εκτιμά πως θα εξουσιάζει για πάντα και γι' αυτό μπορεί να κάνει ό,τι θέλει δίχως να λαμβάνει κανέναν υπόψη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι και το νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια που Κεραμέως- Χρυσοχοΐδης θεωρούν τόσο τέλειο ώστε δεν έκαναν δεκτή ούτε μια πρόταση κομμάτων και φορέων κι ας έχει ξεσηκωθεί η πανεπιστημιακή κοινότητα. Όπως, όμως, προηγούμενοι πρωθυπουργοί έτσι κι ο Κ. Μητσοτάκης θα μάθει με το σκληρό τρόπο πως sic transit gloria mundis, πως όταν πιστέψεις ότι είσαι άτρωτος τότε είναι που γίνεσαι περισσότερο ευάλωτος...

 

 

Τρούμπα πέντε από τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, πρότυπα τα κολέγια της αγορασμένης αριστείας...

Ακόμα και το ζευγαράκι τής Αγίας Παρασκευής Ν. Κεραμέως- Μ. Χρυσοχοΐδης αναγνωρίζουν ότι η όποια παραβατικότητα στα ελληνικά πανεπιστήμια αφορά τέσσερα πέντε κι όχι περισσότερα. Πρόκειται για τα ίδια πανεπιστήμια- ΕΚΠΑ, ΑΠΘ, Μετσόβιο, Πατρών, Ιωαννίνων- τα οποία σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα βρίσκονται μέσα στα καλύτερα 600 πανεπιστήμια του κόσμου σε σύνολο 12.000 που μετρήθηκαν... 

Κι όμως, οι υπουργοί Παιδείας και Προστασίας του Πολίτη κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν χάνουν ευκαιρία να συκοφαντούν τα ελληνικά ΑΕΙ, παρουσιάζοντάς τα ως άντρα ανομίας και παραβατικότητας όπου, ανάμεσα σε άλλα, διακινούνται όπλα και ναρκωτικά και γίνονται βιασμοί. Παρεμπιπτόντως, τα ιδιωτικά κολέγια, για τα οποία τόσο μοχθούν στην κυβέρνηση και στα οποία εισάγονται σπουδαστές με τα λεφτά τους, ακόμα κι αν έχουν παραδώσει λευκή κόλλα στις πανελλήνιες, βρίσκονται πολύ, πολύ χαμηλά σε παρόμοιες κατατάξεις...

Η εγκληματικότητα στα ελληνικά πανεπιστήμια καλύπτει το 0,1% της συνολικής εγκληματικότητας στη χώρα. Πιθανόν στο οικοδομικό τετράγωνο που ζω στο Παγκράτι να έχουν γίνει περισσότερα εγκλήματα, αλλά δεν προτείνω να μπει από ένας μπάτσος σε κάθε πολυκατοικία για να μας προστατεύει... 

Αν συστήναμε, επομένως, αστυνομικές μονάδες όπου υπάρχουν πιθανοί κίνδυνοι, έστω κι ελάχιστοι, θα έπρεπε να είχαμε ένα εκατομμύριο αστυνομικούς. Αλήθεια, με αυτόν τον τρόπο θα καταπολεμήσουμε την ανεργία, όταν μας λείπουν γιατροί, νοσηλευτές, δάσκαλοι ή καθηγητές;...

Εδώ κι ενάμισι χρόνο έχει καταργηθεί πλήρως το πανεπιστημιακό άσυλο, εξέλιξη που επιτρέπει στην αστυνομία να επεμβαίνει και τώρα στα πανεπιστήμια όταν προκύπτει κάτι αξιόποινο χωρίς να ρωτά κανέναν. Τι εμποδίζει, επίσης, την αστυνομία να χτυπά την παραβατικότητα πέριξ των σχολών ώστε να καθίσταται αναγκαία η παρουσία ανεκπαίδευτων ειδικών φρουρών εντός αυτών, που θα παρακολουθούν μάλιστα και την ηλεκτρονική επικοινωνία σε ένα control room; 

Μας περισσεύουν 50 εκατομμύρια ευρώ για την Παιδεία ώστε να τα σπαταλάμε και σε σκάνερ σαν αυτά που χρησιμοποιούνται στα αεροδρόμια; Πόσο χυδαίοι κι άρρωστοι, εν τέλει, μπορούν να είναι κάποιοι ώστε να πουλάνε νόμο, τάξη, ασφάλεια και ειρωνεία- θυμηθείτε και τι λέει κατά καιρούς ο κλόουν που έχουμε για υπουργό Ανάπτυξης- προκειμένου να μασκαρεύουν το ότι φτωχοποιούν εκ νέου το λαό; Και τι είδους λαός είναι αυτός που γιορτάζει τα 200 χρόνια από την εθνική του παλιγγενεσία μέσα στη σιωπή των αμνών λίγο πριν τα περιλάβει ο σφαγέας τους;...   

 

Και στο ΣΥΡΙΖΑ ασχολούνται με τον Κουφοντίνα...

Αυτή η κυβέρνηση δεν αφήνει ούτε μια ημέρα να πηγαίνει χαμένη που να μην προσθέτει ένα λιθαράκι στην αστυνομοκρατία. Όχι, όμως, για να περιορίζει, για παράδειγμα, τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών ανάμεσα σε μαφίες, τις ένοπλες ληστείες ή τους ξυλοδαρμούς και σε πολυσύχναστα σημεία, αλλά για να επικοινωνεί στο φοβισμένο λαουτζίκο νόμο, τάξη κι ασφάλεια, με έναν προπαγανδιστικό μηχανισμό που βασίζεται κυρίως στο ψέμα, στην υπεραπλούστευση και στη δημιουργία τεχνητής πραγματικότητας. Αν πιστέψουμε, για παράδειγμα, τους Μητσοτάκη- Χρυσοχοΐδη- Κεραμέως, τα ελληνικά πανεπιστήμια μοιάζουν με το Μεντεγίν επί Εσκομπάρ ή με τη Βαγδάτη και την Καμπούλ σήμερα, όταν στην υπόλοιπη χώρα- όπου απουσιάζει πολλές φορές και η στοιχειώδης αστυνόμευση- οι πολίτες ζουν αμέριμνοι στο μικρό σπίτι στο λιβάδι...

Μόνο αφελείς δεν αντιλαμβάνονται ότι η σπουδή τού υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να ανακοινώνει κάθε τρεις και λίγο μέτρα περιορισμού τού δικαιώματος συνάθροισης δεν εξυπηρετεί την καταπολέμηση της πανδημίας, αλλά των κοινωνικών αντιδράσεων που έρχονται μόλις ξεμυτίσουμε από τα σπίτια μας. Στη νεοσταλινική- οργουελιανή τους γλώσσα ακόμα και η απαγόρευση στους δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ να καλύπτουν τις διαδηλώσεις μετατρέπεται σε ενδιαφέρον για την προστασία τους. Στο Μαξίμου εξακολουθούν να πιστεύουν ότι στην εποχή που ο καθένας μπορεί να καταγράφει το οτιδήποτε με το κινητό του τηλέφωνο μπορεί να μείνει στο σκοτάδι η κατάχρηση εξουσίας των αστυνομικών οργάνων υπό την κυβερνητική ανοχή...

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, στο ΣΥΡΙΖΑ ασχολούνται με τον Κουφοντίνα! Φυσικά κι ο οποιοσδήποτε κρατούμενος, ακόμα κι αν είναι κατά συρροή δολοφόνος, ακόμα κι αν δεν έχει δείξει στο βίο του κανένα σεβασμό στο κράτος δικαίου, ακόμα κι αν δεν έχει μετανοήσει, έχει δικαίωμα να απολαμβάνει όλων των προνομίων τού νόμου. Σε διαφορετική περίπτωση, η πολιτεία δεν τιμωρεί και δεν σωφρονίζει, αλλά εκδικείται, αντιγράφοντας στην παρανομία το θύμα τής εκδίκησής της. 

Από αυτό το σημείο, ωστόσο, μέχρι πρώην βουλευτές και στελέχη τού ΣΥΡΙΖΑ να βγάζουν ανακοινώσεις για τα δικαιώματα του Κουφοντίνα ονομαστικά και κανενός άλλου υπάρχει άβυσσος. Παρηγορούμαι, πάντως, με το ότι σε ένα κόμμα εξουσίας τής Αριστεράς έχουν χώρο και οι πιο ακραίες- μειοψηφικές σε αυτό μορφές της, γιατί σε αυτές ανήκουν όσοι επικεντρώνουν σε έναν φονιά που δυσφήμησε την Αριστερά... 

 

Rafale και μπάτσοι γιατί δεν τολμά την ειρήνη με την Τουρκία...

Οι επιλογές που κάνει ο καθένας μας με τα χρήματά του, αν μη τι άλλο μαρτυρούν τις προτεραιότητές του. Το ίδιο ισχύει και με τις κυβερνήσεις. Η δική μας, για παράδειγμα, την ίδια ώρα που δίνει δισ. ευρώ για αεροσκάφη και προσλαμβάνει μπάτσους για τα πανεπιστήμια δεν κάνει το ίδιο για ΜΕΘ, γιατρούς, νοσηλευτές, εκπαιδευτικούς, πανεπιστημιακούς... 

Φοβούμενος ο Κ. Μητσοτάκης πως το 2021 θα είναι έτος εθνικών συμβιβασμών στα ελληνοτουρκικά κι επομένως θα δυσαρεστήσει τους σκληρούς δεξιούς που μάντρωσε με τις Πρέσπες, επιβάλλει το δόγμα νόμου και τάξης που συγκλονίζει τους νοικοκυραίους μολονότι δεν τους εξασφαλίζει ούτε το νόμο ούτε την τάξη. Αντί, επομένως, να καταστήσουμε άχρηστα τα κανόνια, υπογράφοντας συμφωνία επίλυσης ζητημάτων με την Τουρκία που θα έχει και υποχωρήσεις, υπογράφουμε συμφωνίες για Rafale κι ό,τι άλλο ήθελε προκύψει στρώνοντας το έδαφος για τους τσοχατζόπουλους του μέλλοντός μας...

Η κυβέρνηση θεωρεί πως το πρόβλημα (και) των πανεπιστημίων είναι πως δεν υπάρχουν πολλοί μπάτσοι να τριγυρίζουν σε αυτά. Γι' αυτό κι αναβιώνει το Σπουδαστικό της Ασφάλειας, γι' αυτό και προβλέπει πειθαρχικές ποινές για τους φοιτητές, την ίδια στιγμή που κλείνει την πόρτα στο δημόσιο πανεπιστήμιο στους χειρότερους μαθητές και στους αιώνιους φοιτητές, για να τους στρέψει στα αγορασμένα πτυχία τής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Στην ουσία, καθίσταται ο Μ. Χρυσοχοΐδης συνυπουργός τής Ν. Κεραμέως, λες κι από μόνη της εκείνη δεν είναι ικανή να φέρει την καταστροφή...

Είναι αλήθεια ότι παράγουμε περισσότερους πτυχιούχους ΑΕΙ από όσους μπορούμε να καταναλώσουμε. Γι' αυτό και είναι απαραίτητος ένας ουσιαστικός επαγγελματικός προσανατολισμός που να ξεκινά από το δημοτικό ακόμα, ούτως ώστε στη Γ' Λυκείου να μην έχουμε τόσους υποψήφιους για τα πανεπιστήμια, αλλά και τα δημόσια πανεπιστήμια να μην κλείνουν την πόρτα τους σε χιλιάδες μαθητές για να ανοίξουν εκείνοι την κερκόπορτα με τα χρήματα της μαμάς και του μπαμπά σε ένα από τα πολλά αμφίβολης ποιότητας ιδιωτικά κολέγια του εσωτερικού ή του εξωτερικού. Μόνο που η φιλοσοφία αυτής της κυβέρνησης δεν είναι το κοινωνικό ασανσέρ, η παροχή δυνατοτήτων δηλαδή στα φτωχότερα στρώματα ώστε να εκπαιδευτούν και να απολαύσουν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής από των γονέων τους, αλλά η διατήρηση του στάτους κβο ανισοτήτων από το οποίο κάποιοι (και) στην ιδιωτική εκπαίδευση θησαυρίζουν...    

 

 

Θα έρθει κι ο καιρός που θα γίνεσαι γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός τελειώνοντας ιδιωτικό σχολείο...

Είναι εύλογο να μην είναι δυνατό να εισέρχεται στο πανεπιστήμιο κάποιος που δίνει λευκή κόλλα ή, έστω, γράφει κάτω από τη βάση. Σε διαφορετική περίπτωση η πανεπιστημιακή εκπαίδευση γελοιοποιείται και, εν πάση περιπτώσει, η κοινωνία δεν χρειάζεται μόνο γιατρούς, δικηγόρους ή μηχανικούς, αλλά και τεχνίτες. 

Αν, συνεπώς, όσοι αποκλείονταν από τα ΑΕΙ ακολουθούσαν μια διαφορετική επαγγελματική διαδρομή, τότε θα προσυπέγραφα τις κυβερνητικές πομφόλυγες περί αριστείας. Μόνο που χάρη στις πολιτικές τού Μαξίμου και της Ν. Κεραμέως οι γονείς των αποτυχόντων των πανελληνίων θα πληρώνουν τα ιδιωτικά ΙΕΚ και κολέγια στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό για να παίρνουν τα βλαστάρια τους σε λιγότερο χρόνο ισότιμα, στην ουσία, πτυχία με τα '"κορόιδα" που τέλειωσαν την Ιατρική, τη Νομική ή το Πολυτεχνείο...

Δεν στέκομαι ιδεοληπτικά αντίθετος στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αν είχαμε κολέγια επιπέδου Χάρβαρντ ή Γέιλ ή, τέλος πάντων, κολέγια που να επιχειρούν να αντιγράφουν τις καλύτερες διεθνείς πρακτικές, τότε πρώτος θα ζητούσα την αλλαγή τού άρθρου 16 του Συντάγματος ώστε να επιτραπεί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Μόνο που κατά βάση το επίπεδο εκπαίδευσης που παρέχεται από αυτά τα ιδιωτικά κολέγια είναι χαμηλό και το μόνο που προσφέρουν δεν είναι τίποτα άλλο από αγορά πτυχίων. 

Αν, κατά συνέπεια, είναι να μπαίνουν στην αγορά εργασίας γιατροί από βουλγαρικά πανεπιστήμια ή από ΙΕΚ της πλάκας, είναι χίλιες φορές προτιμότερο να παρέχεται δημόσια δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση και σε χαμηλών δυνατοτήτων σπουδαστές σε ΑΕΙ της επαρχίας. Τουλάχιστον αυτά είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν κάποια στάνταρ ποιότητας, παρόλο που η παθογένεια θα θεραπευτεί μόνο αν διαμορφώσουμε έναν επαγγελματικό προσανατολισμό που θα απευθύνεται στον καθένα ανάλογα με τις δικές του επιθυμίες και ικανότητες κι όχι τα οικογενειακά ή κοινωνικά στερεότυπα περί επιτυχίας...

Δεν στέκομαι, επίσης, ιδεοληπτικά αντίθετος στα ιδιωτικά θεραπευτήρια, αρκεί ωστόσο να ανταγωνίζονται τα δημόσια επί ίσοις όροις. Όχι, δηλαδή, να καθοδηγούν την κυβέρνηση ώστε να μένουν έξω από τη διαχείριση της πανδημίας ούτως ώστε να ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο, αφού τα δημόσια νοσοκομεία είναι πηγμένα από τον κοροναΐό. 

Το κατηγορώ μου, επομένως, απέναντι στην κυβέρνηση δεν σχετίζεται με το ότι αφήνει ελεύθερη την ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά για το ότι την αφήνει ανεξέλεγκτη να καθορίζει τις πολιτικές τού κράτους σαν να ήταν αυτή το κράτος. Κι όχι, τα συμφέροντα των σχολαρχών και των κλινικαρχών δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των πολλών προκειμένου να κάνουμε τα στραβά μάτια στα δύο μέτρα και δύο σταθμά...  

  

 
 

Τους είναι τόσο ξένος ο λαός που κυβερνούν...

Ο Κ. Μητσοτάκης θα μπορούσε, τρόπον τινά, να παίξει με πολλές υπουργικές θέσεις, βάζοντας κολλητούς του και κολλητούς ισχυρών φίλων του όπου εκείνος κι εκείνοι επιθυμούσαν. Όχι όμως και με το ποιους θα τοποθετούσε επικεφαλής στο υπουργείο Υγείας και Παιδείας, ιδίως εν μέσω πανδημίας. 

Κι όμως, (και) σε αυτά τα δύο υπουργεία τοποθέτησε δύο ανθρώπους ανάξιους να φέρουν τον τίτλο τού υπουργού, τον Β. Κικίλια και την Ν. Κεραμέως. Αν, άλλωστε, αναζητά κανείς τρανότερη απόδειξη της κυβερνητικής αποτυχίας στη διαχείριση του κοροναΐού αυτή δεν είναι άλλη από το ξεγύμνωμα Κικίλια από τις αρμοδιότητές του, καθώς και η πολύ πιθανή όσο και πολύ δίκαιη αποχώρησή του από το υπουργείο με τον πρώτο ανασχηματισμό...

Όσο για την σημερινή υπουργό Παιδείας, η οποία κερδίζει με άνεση θέση ανάμεσα στους χειρότερους υπουργούς Παιδείας της μεταπολίτευσης, τι να θυμηθείς και τι να ξεχάσεις. Αυτόν τον ενάμισι χρόνο που βρίσκεται στο συγκεκριμένο πόστο η Ν. Κεραμέως έχει αποδείξει ότι τα ράσα- τα πτυχία, δηλαδή, από πολυδιαφημισμένα πανεπιστήμια- δεν κάνουν απαραιτήτως τον παπά, αλλά και το ότι έχει φανερωθεί αποτελεσματική μόνο στην απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης και στο προμοτάρισμα της ιδιωτικής. Πέρα, βεβαίως, από την επιστροφή στο δόγμα "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" ως προς το περιεχόμενο της παιδείας που πρέπει να απολαμβάνει η μαθητιώσα νεολαία...

Όπως κι αν έχει, τα λάθη τής εταιρείας που ανάλαβε την τηλεεκπαίδευση αντανακλούν στην υπουργό και τα λάθη τής υπουργού στον πρωθυπουργό, ο οποίος ζει ένα σε ένα παράλληλο σύμπαν. Σε αυτό όπου οι εργαζόμενοι είναι πρεζάκια με το μισθό τους κι αποταμιεύουν εν μέσω καραντίνας για να ξοδέψουν σαν να μην υπάρχει αύριο μόλις βγουν από αυτή. Ο Κ. Μητσοτάκης φαίνεται πως έχει πιστέψει το ίδιο του το ψέμα για την κοινωνική πραγματικότητα κι αυτό δεν προμηνύεται θετική έκβαση... 

   
 

"Είμαι 16άρης, σας γαμώ τα λύκεια"...

Δεν είναι όλοι οι αγώνες δίκαιοι, ιδίως αυτοί που γίνονται από επαναστάτες χωρίς αιτία. Κι από τέτοιους αγώνες έχουμε δει αρκετούς τα τελευταία χρόνια και στα σχολεία, όπως για παράδειγμα πριν δύο χρόνια για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Οι φετινές καταλήψεις, ωστόσο, εν μέσω πανδημίας και με το υπουργείο Παιδείας να κωφεύει εσκεμμένως δεν είναι ούτε χωρίς αιτία ούτε άδικες, είναι κι αναγκαίες εφόσον διακυβεύεται και η δημόσια υγεία. Πολλώ δε μάλλον όταν η κυβερνητική απάντηση δεν είναι ο διάλογος, αλλά η λήψη μέτρων, όπως υπεύθυνες δηλώσεις ακόμα και των γονέων των καταληψιών ή τα χημικά σε νεαρούς διαδηλωτές, που παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές, σε πολύ σκοτεινές εποχές... 

Δεν είναι η πρώτη φορά, βεβαίως, ούτε στην Ελλάδα ούτε στο εξωτερικό που η οργανωμένη πολιτεία διοχετεύει όλο το θεσμικό της μίσος στη νέα γενιά, την οποία στιγματίζει για την ορισμένες φορές ακραία συμπεριφορά της, η οποία όμως εδράζεται συχνά σε βάσιμες αγωνίες. Εν προκειμένω, αντί όλοι οι ανευθυνοϋπεύθυνοι να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να αναζητήσουν λύσεις ώστε, για παράδειγμα, να μην στοιβάζονται 27 παιδιά σε μια μικρή αίθουσα ή να μην κάθονται το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς προστατευτικά διαχωρίσματα η απάντηση της ανεκδιήγητης Ν. Κεραμέως και του ακόμα πιο ανεκδιήγητου Μ. Χρυσοχοΐδη είναι να πουλήσουν ένα ακόμα επικοινωνιακό σόου νόμου, τάξης κι ασφάλειας για το χατίρι των μικροαστών. Λες και τα σχολεία μας θα γίνουν καλύτερα και πιο ασφαλή την επόμενη ημέρα αν συλληφθούν μερικοί απείθαρχοι μαθητές και οι γονείς τους...

Δεν είναι, επίσης, αδικαιολόγητο μια νεοφιλελεύθερη- νεοσυντηρητική κυβέρνηση, όπως είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, να βλέπει ως αντίπαλό της τη νεολαία. Άλλωστε ακόμα και στις εκλογές που κέρδισε το καλοκαίρι τού 2019 η νέα γενιά τής γύρισε την πλάτη και ψήφισε μαζικώς ΣΥΡΙΖΑ... 

Ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος έτσι κι αλλιώς δεν νιώθει πως χρωστά σε κανέναν χάρη στην κληρονομημένη βασιλεία του, δεν συγχωρεί αυτούς που αμφισβητούν το αλάθητό του, ιδίως αν ανάμεσά τους βρίσκεται και το πιο δυναμικό κομμάτι τής κοινωνίας. Εκτιμά, εξάλλου, πως δείχνοντας πυγμή μπορεί να καρπωθεί πολιτικά οφέλη από τους νοικοκυραίους που, κατά τα άλλα, πλήττει με τις πολιτικές του. Αφού τον άρτο τον κρατά για τον ίδιο και τους δικούς προσφέρει θεάματα σε ένα κοινό που είναι εξοικειωμένο με το αλληλοφάγωμα και τον κοινωνικό αυτοματισμό... 

Η Κεραμέως ο κανόνας, όχι η εξαίρεση...

Αγώνας χωρίς θυσία μοιάζει με επανάσταση δίχως σκοπό, ανεξαρτήτως του μεγέθους τού αγώνα και της θυσίας. Εν προκειμένω, οι μαθητές που κάνουν καταλήψεις διεκδικώντας το αυτονόητο, να μην κολλήσουν οι ίδιοι και τα αγαπημένα τους πρόσωπα κοροναΐό, οφείλουν και να αποδεχθούν να κάνουν μάθημα Σάββατο κι αργίες εφόσον τα αιτήματά τους ικανοποιηθούν. Οι αγώνες, άλλωστε, που δεν συνδυάζονται με τα ευεργετήματα της εκπαίδευσης καταντούν άσκοποι...

Όταν, όμως, η υπουργός Παιδείας δεν ασχολείται, για παράδειγμα, ούτε με τη μείωση των μαθητών ανά τάξη ούτε με το να βρει επιπλέον αίθουσες ούτε με την πρόσληψη καθηγητών, αλλά με το πώς θα διαιρέσει και θα "τιμωρήσει" τους μαθητές και τους καθηγητές, τότε η περίπτωσή της μπορεί να χαρακτηριστεί και κλινική. Η Ν. Κεραμέως από τότε που έκλεισαν τα σχολεία τον Ιούνιο μέχρι και σήμερα με το μόνο που ασχολήθηκε, πέρα από τις διακοπές της, ήταν να κάνει δωράκια στους σχολάρχες και να επαναφέρει βιβλία Ιστορίας προ εικοσαετίας. Κατά τα άλλα, κλείνει τα μάτια στους νοικοκυραίους και στην εκκλησία συχνότερα κι από όσο προπαγανδίζει τις σκοταδιστικές της αντιλήψεις...

Η συγκεκριμένη υπουργός θα μπορούσε να αποτελεί, απλώς, μία εξαίρεση στον κανόνα μίας επιτυχημένης κυβέρνησης που, κατά τα άλλα, λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένη μηχανή, όπως τουλάχιστον την παρουσιάζουν τα καλογρασαρισμένα μέσα ενημέρωσης. Αποτελεί, όμως, ένα πολύ χτυπητό παράδειγμα ενός μηχανισμού εξουσίας ο οποίος στη βιτρίνα του έχει μοστράρει τα πτυχία του από γνωστά πανεπιστήμια του εξωτερικού και στο εσωτερικό του ζέχνει κομματισμό, καμαρίλα και διαφθορά... 

Κορυφαία, βεβαίως, ενσάρκωση της πασπαλισμένης με χρυσόσκονη μετριότητας που μας κυβερνά είναι ο πρωθυπουργός τής χώρας, ο οποίος όταν δεν ενεργεί με δόλο σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων αποδεικνύεται ανίκανος να διαχειρίζεται και τα στοιχειώδη. Στο Χάρβαρντ, άλλωστε, και στο Κολάμπια μπορείς να μάθεις πολλά, αλλά στα μαθήματά τους δεν περιλαμβάνεται και η υπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Είναι πολύ σοσιαλιστικό για να είναι διδακτέο στην άλλη όχθη τού Ατλαντικού...

  

 

Δεν θα κατηγορήσω ποτέ τον Κυριάκο ότι δεν έχει σχέδιο...

Για πολλά μπορώ να κατηγορήσω αυτήν την κυβέρνηση, θα ήταν άδικο όμως να ισχυριστώ πως δεν έχει σχέδιο. Κι όχι μόνο ξέρει τι θέλει, αλλά παρουσιάζεται και προσαρμοστική όταν τη βγάζουν από τη ρότα της έκτακτες καταστάσεις όπως ο κοροναΐός... 

Όσοι ξέρουν τον Κ. Μητσοτάκη γνωρίζουν, για παράδειγμα, ότι ο πρωθυπουργός ήταν πάντοτε υπέρμαχος της Χάγης για τα ελληνοτουρκικά. Ξέρουν, επίσης, ότι είναι πιο νεοφιλελεύθερος κι από την Θάτσερ για τους άλλους γιατί, κατά τα άλλα, ο ίδιος και η φαμίλια του έχουν απομυζήσει το Δημόσιο. Τον δυσκόλεψε που ο ΣΥΡΙΖΑ μας έβγαλε από τα μνημόνια, αλλά να είναι καλά η πανδημία που του δίνει τη δυνατότητα να υλοποιήσει τα μνημονιακά μέτρα τής καρδιάς του με την προβιά τού σχεδίου Πισσαρίδη...

Βεβαίως ο ιός χάλασε τα μητσοτάκεια σχέδια για την Υγεία, όπου προ Covid υποσχόταν πως θα ανατριχιάζαμε με την καταπληκτική ιδέα του οι ιδιώτες επαγγελματίες τού χώρου να αξιοποιούν τα δημόσια νοσοκομεία για να αβγατίζουν τα κέρδη τους. Ο Κυριάκος, όμως, ξέρει να περιμένει και θα το αποδείξει και σε αυτόν τον τομέα μόλις λησμονηθούν τα χειροκροτήματα για τους γιατρούς και τους νοσηλευτές. Ήδη, άλλωστε, έχει "ξεχάσει" να προσλάβει επιπλέον προσωπικό και να ενισχύσει σε μόνιμη βάση το ΕΣΥ...

Όσο για την Παιδεία, τα λόγια περισσεύουν για την ανεκδιήγητη Ν. Κεραμέως, η οποία έχει ξεπεράσει προ πολλού το στάδιο της γραφικής κι έχει καταστεί επικίνδυνη. Η μάσκα είναι απαραίτητη αλλά, αλίμονο, δεν είναι πανάκεια... 

Βρισκόμαστε, εξάλλου, στα τέλη Αυγούστου και δεν ξέρουμε ούτε πότε θα ανοίξουν τα σχολεία, για να μην αναφερθώ στις τάξεις των 25 και βάλε μαθητών, χωρίς αποστάσεις, χωρίς σοβαρά μέτρα υγιεινής, χωρίς επίταξη χώρων ή προσλήψεις εκπαιδευτικών. Κι εδώ, όμως, υπάρχει σχέδιο κι αφορά την εξυπηρέτηση των ιδιωτών σχολαρχών, οι οποίοι έχουν άλλωστε λαμβάνειν για την πλούσια χρηματοδότηση που έχουν προσφέρει στη ΝΔ και προσωπικώς στον Κ. Μητσοτάκη...