Σύμφωνα με στοιχεία τού υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, από τον Αύγουστο του 2019, όταν και καταργήθηκε πλήρως το πανεπιστημιακό άσυλο, μέχρι και το Νοέμβριο του 2020 καταγράφηκαν μόλις τέσσερα (4) περιστατικά σε πανεπιστημιακούς χώρους για τα οποία κλήθηκε να παρέμβει η αστυνομία. Αν, όμως, χρειαζόμαστε ειδικό αστυνομικό σώμα για περιστατικά που μετριούνται στο δάχτυλο του ενός χεριού ετησίως τότε όλη η Ελλάδα θα καταταγεί στην αστυνομία και δεν θα παράγουμε τίποτα άλλο. Συνεπώς, Μητσοτάκης- Χρυσοχοΐδης (πριν ένα χρόνο έλεγε πως τα πανεπιστήμια δεν χρειάζονται αστυνομία)- Κεραμέως κι όσοι ασπάζονται τις ιδεοληψίες τους θα ήταν πιο έντιμο να παραδέχονταν ότι οι πολιτικές τους είναι συντηρητικές- στην πραγματικότητα είναι οπισθοδρομικές- από το να παριστάνουν και τους προοδευτικούς από πάνω γιατί ακριβώς ντρέπονται γι' αυτά τα οποία ψηφίζουν...
Δεν είναι δυνατό να έχουμε μια κοινωνία αποκλειστικώς γιατρών, δικηγόρων ή μηχανικών. Ομοίως, ωστόσο, δεν μπορούμε να έχουμε κοινωνική δικαιοσύνη αν δεν δίνουμε ίσες ευκαιρίες σε όλους να γίνουν γιατροί, δικηγόροι ή μηχανικοί. Κι ανάμεσα στα άλλα δεινά που επιφέρει το (αντί)εκπαιδευτικό νομοσχέδιο που ψηφίζεται αυτή την εβδομάδα είναι και το μπλοκάρισμα στους πιο αδύναμους μαθητές και λόγω οικονομικών δυσκολιών να κυνηγήσουν το όνειρό τους, αποκλείοντας δεκάδες χιλιάδες από τα ΑΕΙ. Αντί να αναβαθμίσουμε και την τεχνική εκπαίδευση κλείνουμε πόρτες και τις σφραγίζουμε ώστε οι ταξικές ανισότητες να διαιωνίζονται δίκην φυσικού φαινομένου, που θα έλεγε κι ο Κ. Μητσοτάκης...
Όχι, κύριε πρωθυπουργέ, υπάρχει σοβαρός λόγος που οι κοινωνικές αδικίες δεν διδάσκονται στα βιβλία τής φυσικής και της βιολογίας. Δεν είναι φυσικές επιλογές, αλλά μιας επιχειρηματικής- πολιτικής- τραπεζικής- μιντιακής ελίτ που θέλει την αποκλειστικότητα για την αιμομικτική της σχέση με την εξουσία από το να ανοίξει το παιχνίδι για την κοινωνική πλειοψηφία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου