Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2021

Σου πονάει το δόντι; Πάρε μια απαγόρευση κυκλοφορίας και θα σου περάσει...

Ένας από τους λόγους- όχι, πάντως, ο καθοριστικότερος- για τους οποίους έχασε τις εκλογές τού 2019 ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν οι τραγωδίες στο Μάτι πρωτίστως και δευτερευόντως στη Μάνδρα, όπου θρηνήσαμε εκατόμβη. Βεβαίως και η ΝΔ σπεκουλάρισε πολιτικώς πάνω σε αυτές τις τραγωδίες, ενώ κι από την ανακριτική έρευνα για το Μάτι προκύπτει πως επιχειρησιακές ευθύνες ενδεχομένως να σχετίζονται και με τις κομματικές σκοπιμότητες της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σήμερα ο Κ. Μητσοτάκης δεν θέλει να πέσει στο λάκκο που ο ίδιος άνοιξε όσον αφορά το επίπεδο της κομματικής αντιπαράθεσης, γι' αυτό δεν επιθυμεί επ' ουδενί η κοινή γνώμη να βομβαρδίζεται με εικόνες από σακούλες εκατοντάδων πτωμάτων, είτε από τον Covid είτε από μία κακοκαιρία τύπου "Μήδειας"...

Είναι κακό ο πρωθυπουργός τής χώρας να επιθυμεί διακαώς την αποτροπή τού μαζικού θανάτου συμπολιτών του; Φυσικά κι όχι, μόνο που αν προτάξουμε τη μητσοτάκειο λογική τότε ακόμα κι όταν κοπάσουν ο παγετός και η πανδημία οι Έλληνες θα πρέπει να παραμένουμε σπίτια μας γιατί αλλιώς θα αυξηθούν, για παράδειγμα, τα τροχαία δυστυχήματα κι αφού προέχει η ανθρώπινη ζωή είναι προτιμότερο να εγκλωβιστούμε για πάντα στις οικίες μας ή να μετακινούμαστε αποκλειστικώς με τα πόδια. Αυτή η κυβέρνηση επιλέγει την απλοϊκότερη των λύσεων για πολλά προβλήματα, το "πονάει χέρι, κόβει χέρι", αντί των πιο εμπεριστατωμένων πολιτικών, οι οποίες ωστόσο χρειάζονται σοβαρή προεργασία που δεν μπορεί να γίνει από το επιτελικό κράτος των ημετέρων το οποίο ανασυγκροτεί η δεξιά... 

Οποιαδήποτε κυβέρνηση στον κόσμο θα αξιοποιούσε από το οπλοστάσιο των επιχειρημάτων της το ότι προηγείται στις δημοσκοπήσεις, ακόμα κι αν αυτές εν πολλοίς δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα εκεί έξω. Είναι προβληματικό, ωστόσο, να έχεις μια κυβέρνηση η οποία διαμορφώνει τη δημόσια ατζέντα ακριβώς με βάση τις σφυγμομετρήσεις τής στιγμής κι όχι την ευρύτερη και πιο μακροπρόθεσμη εικόνα... 

Στην οικονομία, για παράδειγμα, φαίνεται να τα έχουμε ποντάρει όλα στο Ταμείο Ανάκαμψης, τα περισσότερα χρήματα του οποίου όμως θα τα εισπράξουμε σε βάθος χρόνου κι όχι φέτος. Τι θα γίνει, ωστόσο, στο μεσοδιάστημα; 

Πιθανόν να εφαρμοστούν ο νόμος τής ζούγκλας κι ο κοινωνικός δαρβινισμός, όποιος μπορέσει να επιβιώσει θα επιβιώσει και οι υπόλοιποι θα έχουν τη δυνατότητα είτε ενός περικομμένου επιδόματος ανεργίας είτε από αφεντικά να γίνουν κακοπληρωμένοι υπάλληλοι των μεγάλων παικτών. Μάλλον τότε, όμως, που δεν αργεί και πολύ αυτό το "τότε", ούτε οι δημοσκοπήσεις θα μπορούν πλέον να ωραιοποιούν το ζόφο... 


  
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: