Είναι "κωλοδεξιοί της ΕΡΕ" κι αν δεν τους αρέσει να αλλάξουν, αλλιώς ξυδάκι...

Η ελληνική δεξιά διακατέχεται από μία διαχρονική ψύχωση με τους τύπους και τη σοβαροφάνεια κι από μία πολύ διακριτική (sic) προσέγγιση της ουσίας. Τώρα, για παράδειγμα, δεν τους πειράζει και πολύ που αποδεικνύονται στην πράξη "κωλοδεξιοί τής ΕΡΕ", όπως τους χαρακτήρισε ο Νίκος Ξυδάκης, αλλά που κάποιος τους αποκάλεσε με αυτόν τον τρόπο. Κι αυτό μόλις μία εβδομάδα μετά από την θεσμοθέτηση πανεπιστημιακής αστυνομίας και τις ίδιες ημέρες που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να κόψουν την Ελλάδα στα δύο με το κλείσιμο της εθνικής οδού προκειμένου να εξυπηρετηθεί κι ο φίλος παραχωρησιούχος και κάνουν νέα δωράκια στους ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και στις αμοιβές των "golden boys" της ΕΡΤ...

Στην κυβέρνηση επιμένουν ότι κρατούν ανοιχτή τη Βουλή και ψηφίζουν το ένα μετά από το άλλο άσχετα νομοσχέδια με την πανδημία γιατί η δημοκρατία δεν μπαίνει σε καραντίνα, σε αντίθεση και με τις διαδηλώσεις κατά των πολιτικών της. Την ίδια ώρα, ωστόσο, εκκρεμεί εδώ και δύο μήνες αίτημα του αρχηγού τής αξιωματικής αντιπολίτευσης για προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για θέματα δημοκρατίας και διαφάνειας, ενώ ο πρωθυπουργός αρνείται επανειλημμένως να απαντά σε ερωτήσεις που του θέτει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Με λίγα λόγια, οι "κωλοδεξιοί" κρατούν τους τύπους αφήνοντας ανοιχτό το Κοινοβούλιο, αλλά μόνο για να περνούν τα χαριστικά τους νομοσχέδια για κολλητούς και φίλους κι όχι για να τους ασκείται κριτική...

Όλο κι αυξάνονται τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, φορείς κι οργανισμοί που εντοπίζουν ζητήματα δημοκρατίας κι ελευθεροτυπίας στην Ελλάδα, κατατάσσοντάς την όλο και χαμηλότερα στους σχετικούς δείκτες. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την επιλογή τής διοίκησης της ΕΡΤ από τα τέσσερα πέμπτα της Επιτροπής Διαφάνειας της Βουλής- εμπεριέχει κι αυτοκριτική γιατί ούτε επί ημερών τής πρώτης φοράς Αριστεράς η δημόσια ραδιοτηλεόραση είχε αποφύγει τον πειρασμό τού κομματισμού- φυσικά και δεν επιλύει όλα τα προβλήματα. 

Θα ήταν, όμως, μία πολύ καλή αρχή και θα συνιστούσε ένα φωτεινό παράδειγμα και για τον τρόπο συγκρότησης του ΕΣΡ, καθώς και για τον τρόπο λειτουργίας των ιδιωτικών, αλλά κρατικοδίαιτων ΜΜΕ. Αν, όμως, ο Κ. Μητσοτάκης δεν το υλοποίησε μέχρι σήμερα που ήταν καβάλα στο δημοσκοπικό άλογο, μάλλον δεν θα το πράξει ποτέ. Δεν του το επιτρέπει και το προσωπικό του λάιφσταϊλ, άλλωστε, να παρουσιάζεται απολύτως διαφανής στο λαό...