Ο πρωθυπουργός δεν κυβερνά ελέω θεού, δεν είναι μονάρχης ούτε πάπας για να έχει το αλάθητο και να αποφεύγει οποιαδήποτε κριτική. Οφείλει, και για τη δική του αξιοπιστία, να αναγνωρίζει τα λάθη του ενώπιον αυτών που θεωρεί υπηκόους του.
Στη συγκεκριμένη, ωστόσο, περίπτωση δεν έχουμε έναν πρωθυπουργό που απλώς διαπράττει ανθρώπινα κι άρα συγχωρητέα σφάλματα. Έχουμε έναν πρωθυπουργό που συναγελάζεται και προστατεύει ακόμα και καταγγελλόμενους ως βιαστές- Κ. Φρουζής, Ν. Γεωργιάδης, Δ. Λιγνάδης- χαρακτηριστικό παράδειγμα της προσωπικής του φαυλότητας...
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν ακολουθεί μόνο μία νεοφιλελεύθερη ατζέντα, αλλά και μία άκρως συντηρητική, επενδύοντας στο φόβο. Μπλοκάρει, για παράδειγμα, μαζί με την εξίσου υπερσυντηρητική κυβέρνηση Ορμπαν στην Ουγγαρία, κοινοτική οδηγία για την ισότητα των δύο φύλων ενώ, την ίδια ώρα, επιτίθεται στις μονογονεϊκές οικογένειες και τα ομόφυλα ζευγάρια...
Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του έχουν ποντάρει σε κάθε στερεότυπο προκειμένου να διαιωνίσουν την εξουσία τους με την αλαζονεία πως αυτή θα διαρκέσει για πάντα. Λογαριάζουν, όμως, δίχως την κοινωνική οργή που συσσωρεύεται και η οποία ψάχνει μια αφορμή για να εκδηλωθεί. Θα βρει, και γρήγορα μάλιστα, αφού ο Κ. Μητσοτάκης μέσα στην αναισθησία του ούτε που καταλαβαίνει πόσο προκλητικός γίνεται με τα επικοινωνιακά του σόου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου