Είμαστε όλοι Μπογδάνος, αλλά δεν είμαστε όλοι κλόουν...

Με μισές αλήθειες κι ολόκληρα ψέματα πορεύεται η κυβέρνηση, ποτίζοντας με μικρές δόσεις δηλητήριου κάθε φορά μια κοινωνία που δείχνει πρόθυμη να το καταπιεί και σε μεγαλύτερες ποσότητες. Αυξήθηκαν, λόγου χάρη, τα κρούσματα αλλά "ξέχασαν" να μας πουν πως αυξήθηκαν και τα τεστ, όλως τυχαίως σε μια εποχή που το Μαξίμου το βολεύει να μείνουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας αντί να βγούμε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούμε για τις ταξικές πολιτικές στα πανεπιστήμια ή για την απλήρωτη εργασία, την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και ποιος ξέρει τι άλλο από το καλάθι τού σχεδίου Πισσαρίδη. Η καταπάτηση ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων δεν αφορά αποκλειστικώς τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ή όσους έχουν σεξουαλική παρέκκλιση- κατά την βλαχοϋπουργάρα Τσιάρα-, αλλά αγγίζει πλέον και τον κάθε Ελληναρά λούμπεν προλετάριο που πιστεύει ότι από τις ανασφάλειές του τον προστατεύουν εκείνοι που του τις δημιουργούν...

Την ίδια ώρα, τα ψέματα για την αντιμετώπιση της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης δίνουν και παίρνουν. Από τον αριθμό των ΜΕΘ έως τα χρήματα που δόθηκαν το 2020 για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας κι από τα διπλά βιβλία καταγραφής των κρουσμάτων και τον εμβολιασμό ημέτερων έως την επιλεκτική χρηματοδότηση κολλητών και φίλων τα δύο μέτρα και δύο σταθμά έχουν καταντήσει κυβερνητική νόρμα... 

Για όλα αυτά και για πολλά άλλα συσσωρεύεται κοινωνική οργή η οποία θα εκδηλωθεί μόλις ξεμυτίσουμε από τις οικίες- φυλακές μας. Μην απορείτε, επομένως, που η κυβέρνηση, όπως και πολλές άλλες στον κόσμο οι οποίες έχουν επίσης τραγικές ευθύνες για τη διαχείριση της πανδημίας, δεν πολυβιάζεται να μας απεγκλωβίσει από την ομηρία μας. Τουλάχιστον όχι πριν "κολλήσουμε" οι περισσότεροι το σύνδρομο της Στοκχόλμης, αγαπήσουμε τους απαγωγείς μας και τους ξαναψηφίσουμε σε πρόωρες εκλογές...

Φυσικά η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι η πρώτη, ούτε στην Ελλάδα ούτε στο εξωτερικό, που έχει επενδύσει στην τρομοκράτηση για να συγκρατήσει κοινωνικές αντιδράσεις και να συσπειρώσει τον πληθυσμό. Μπορεί, όμως, να είναι η πρώτη ιστορικώς σε αυτήν τη χώρα που έχει συγκεντρώσει τόση μιντιακή δύναμη ώστε να υπερτονίζει γεγονότα όταν τη βολεύει και να αποσιωπά άλλα όταν δεν τη συμφέρει... 

Όταν ο Νίκος Κοτζιάς, για παράδειγμα, λάμβανε και σφαίρες εξαιτίας τού διπλωματικού αριστουργήματος της Συμφωνίας των Πρεσπών τα ουκ ολίγα νεοδημοκρατικά παπαγαλάκια τον ειρωνεύονταν. Όταν γίνεται μια εμπρηστική επίθεση έξω από το σπίτι τού διψασμένου για αυτοπροβολή Κ. Μπογδάνου τα ίδια φερέφωνα το παρουσιάζουν σαν να γκρεμίστηκαν οι Δίδυμοι Πύργοι. 

Ομοίως, όταν συμβαίνει κάτι κακό σε ένα πανεπιστήμιο αυτομάτως ανακινούν στερεότυπα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει για να κάνουν την τρίχα τριχιά. Δεν ζούμε, απλώς, στην εποχή που παράγονται "fake news" με τη σέσουλα, ζούμε στην εποχή που ως επί το πλείστον δεν παράγεται τίποτα άλλο στην ειδησεογραφία, με τις επιπτώσεις που έχει βεβαίως κάτι τέτοιο για τη δημοκρατία μας...