Κι αν η υπόθαλψη βιαστή ανηλίκων θα τιμωρείται με θανατική ποινή θα υπερασπιστώ το δικαίωμα Μητσοτάκη στη ζωή...

Όποιος πιστεύει ότι είναι το κρητικό αίμα τής βεντέτας που παρακινεί τον Κ. Μητσοτάκη στην υπόθεση Κουφοντίνα μάλλον ωραιοποιεί τη στάση τού πρωθυπουργού απέναντι στον καταδικασμένο δολοφόνο κι απεργό πείνας. Πολύ φοβάμαι, ιδίως εν μέσω των χειρότερων εβδομάδων του από τότε που ανάλαβε την πρωθυπουργία, πως προσδοκά στον θάνατο Κουφοντίνα, ο οποίος θα προκαλέσει κύμα αντιδράσεων, ακόμα και βιαιοτήτων... 

Στο Μαξίμου δεν λογαριάζουν ούτε τις πιθανές διεθνείς αντιδράσεις στο άκουσμα ότι πέθανε απεργός πείνας σε κράτος- μέλος τής ΕΕ ούτε στο ότι, μαζί με τις αστυνομικές ακρότητες στο ΑΠΘ, η χώρα μας αντιγράφει την Τουρκία στις παραβιάσεις τού διεθνούς δικαίου, που κατά τα άλλα το επικαλούμαστε στις διαφορές μας μαζί της. Το να καούν η Αθήνα κι άλλες μεγάλες πόλεις θα απομακρύνει τη συζήτηση από "Μήδεια", Λιγνάδη κι άλλα σκάνδαλα και σκανδαλάκια και θα συνασπίσει τους νοικοκυραίους γύρω από τον προστάτη (λέγεται και νταβατζής) της ευνομίας και της τάξης...

Το κράτος δικαίου είναι καθολικό κι απρόσωπο. Οι υποχρεώσεις, δηλαδή, και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτό αφορούν τους πάντες, είτε ομνύουν σε αυτό είτε το πολεμούν, είτε έχουν μεταμελήσει για εγκλήματά τους είτε όχι. Ο Κουφοντίνας είναι ποινικός κι όχι πολιτικός κρατούμενος. Μπορεί τα κίνητρα των φόνων του να ήταν πολιτικά, αλλά αυτά τελέστηκαν σε καθεστώς δημοκρατίας, έστω αυτής της ανάπηρης κοινοβουλευτικής. 

Δικαίως συνεπώς δικάστηκε, καταδικάστηκε κι εκτίει ποινή. Αδίκως, ωστόσο, του στερήθηκε το δικαίωμα στις άδειες, από τη στιγμή μάλιστα που ο βίος του μέσα στη φυλακή ήταν υποδειγματικός, κι αδίκως δεν του ικανοποιούν το αίτημα μεταφοράς του στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπεται, μάλιστα, από νόμο που ψήφισε η ΝΔ. Ακόμα, όμως, κι αν αδίκως το ζητούσε δεν είναι δυνατό μια δημοκρατική πολιτεία να επιτρέπει να προκληθούν ανήκεστες βλάβες, ακόμα και να επέλθει ο θάνατος, σε οποιονδήποτε πολίτη της, λες κι έχει τις ψυχικές δυνάμεις ο καθένας μας να προβαίνει στην οριακή απεργία πείνας και δίψας στην οποία βρίσκεται ο Κουφοντίνας. Αν ο Μιχαλολιάκος κι ο Κασιδιάρης έφταναν τον εαυτό τους σε παρόμοια δοκιμασία το ίδιο θα ζητούσα και για εκείνους, ανεξαρτήτως αν θα ήταν νόμιμο το αίτημα μεταφοράς τους ή όχι...

Ακόμα και οι αναμάρτητοι, εξάλλου, θα όφειλαν να είναι προσεκτικοί όταν ζητούν την παραδειγματική τιμωρία των αμαρτωλών, αν μη τι άλλο γιατί κανείς δεν ξέρει αν θα αμαρτήσουν κι εκείνοι κάποια στιγμή αργότερα στη ζωή τους. Σκεφτείτε, επομένως, πόσο πιο προσεκτικοί θα έπρεπε να είναι οι ήδη αμαρτωλοί όταν απαιτούν την απόλυτη αυστηρότητα. 

Φανταστείτε, για παράδειγμα, να έρθει μια κυβέρνηση αύριο μεθαύριο που θα επαναφέρει την θανατική ποινή και στα εγκλήματα που θα μπορούν να τιμωρούνται με την ηλεκτρική καρέκλα να είναι και η κάθε είδους υπόθαλψη κατά συρροή βιαστή ανηλίκων. Όσοι υπερασπιζόμαστε θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και τότε θα σταθούμε στο πλευρό των κατηγορούμενων για ένα τέτοιο αδίκημα, όσο υποκριτές και φαρισαίοι κι αν αποκαλύπτονται σήμερα...